ایمپلنت های دندانی سال ها است که به عنوان جایگزینی دائمی و با ظاهری طبیعی برای پروتزهای مصنوعی و بریج ها مورد استفاده قرار گرفته اند. بسیاری از بیماران به جراحی ایمپلنت های دندانی علاقه مند هستند، اما پیش از آن می خواهند بیشتر در مورد روند قرار گیری آنها و اجزائی یاد بگیرند که با یکدیگر کار می کنند تا این فرایند را موفقیت آمیز کنند. اگر به این فکر می کنید که ایمپلنت های دندانی از چه اجزائی تشکیل می شوند، ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم. با مطالعه این مطلب به پاسخ پرسش های خود دست خواهید یافت.

معمولاً ایمپلنت های دندانی سنتی طراحی سه تکه دارند. سه جزء ایمپلنت های دندانی عبارتند از پست یا پیچ، اباتمنت که به پست ایمپلنت متصل می شود، و قطعه زیبایی یا ترمیمی دندان، که می تواند روکش، بریج، یا پروتز مصنوعی باشد. این سه جزء با یکدیگر کار می کنند تا لبخندی برای شما خلق کنند که یک عمر برای شما دوام داشته باشد.

سال ها است که اکثر دندانپزشکان از ایمپلنت های دندانی دارای این سه جزء اصلی به طور گسترده استفاده کرده اند، به همین دلیل آنها آزمایش شده و امتحان خود را پس داده اند، و نتایج درمان قابل اعتمادی ارائه داده اند.

پست یا فیکسچر ایمپلنت

این قطعه همان چیزی است که خود ایمپلنت شناخته می شود. پست یا پیچ ایمپلنت که طی یک فرایند کوتاه جراحی، و با استفاده از جراحی هدایت شده پیشرفته کامپیوتری، درون استخوان فک کار گذاشته می شود. پست واقعی اندکی شبیه ریشه دندان های طبیعی به نظر می رسد، این دقیقاً همان شکلی است که طراحی شده است، بنابراین، اگر پست یک ایمپلنت دندانی را ببینید، ممکن است متوجه شوید که انتهای آن درست شبیه ریشه دندان مخروطی شکل است.

پست های ایمپلنت های دندانی در قطرهای بسیار متنوعی وجود دارند، که باعث می شود دندانپزشکان مطمئن شوند می توانند مناسب ترین قطر را برای دندانی که نیاز به ترمیم دارد انتخاب کنند. برای مثال، یک ایمپلنت با قطر بزرگتر برای دندان های بزرگتر مانند دندان های مولر مناسب تر است، در حالی که یک ایمپلنت با قطر باریک تر برای دندان های کوچکتر مانند دندان های پیشین مناسب تر است. ارتفاع پست های ایمپلنت های دندانی نیز بر اساس اندازه و محل دندانی که قرار است برای آن جایگزین قرار داده شود متفاوت خواهد بود.

یک پست ایمپلنت ممکن است تا 18 میلی متر ارتفاع داشته باشد، و برای مثال، مینی ایمپلنت های دندانی برای استحکام و ثبات بیشتر می توانند پست های بلندتری نیز داشته باشند. یک پست ایمپلنت دندانی سنتی تو خالی است به گونه ای که اباتمنت بتواند به داخل پست پیچ شود.

یک ایمپلنت دندانی با طراحی سه تکه اجازهمی دهد پست های ایمپلنت برای اسئواینتگریشن پوشانده شوند، بنابراین لازم نیست بلافاصله پروتز مصنوعی روی آن سوار شود. در عوض، اباتمنت بعداً متصل می شود، زمانی که دندانپزشک ایمپلنت آماده باشد قطعه زیبایی روی ایمپلنت را بسازد و کار بگذارد.

اباتمنت ایمپلنت

یک دسته وسیع اباتمنت ایمپلنت وجود دارند که به سیستم ایمپلنتی بستگی دارد که برای احیاء دندان استفاده می شوند. برای مثال، اباتمنت ایمپلنت های دندانی که روکش و بریج های دندان را مطمئن نگه می دارند، در مقایسه با اباتمنت هایی که برای حمایت از دنچرها استفاده می شوند بسیار تفاوت دارند. یک اباتمنت ایمپلنت که برای نگه داشتن روکش یا بریج استفاده می شود، اندکی شبیه یک دندان ریز به نظر می رسد که از بالای خط لثه بیرون آمده است.

اباتمنت هایی که برای حمایت از یک دنچر استفاده می شوند بسیار متفاوت هستند، زیرا ایمپلنت های دنچر می توانند روی سطح قرار گیری آن و بخشی که به اباتمنت چفت می شود اتصالات خاصی داشته باشند، یا از اباتمنت ها برای حمایت از چارچوب استفاده می شود. سپس دنچر مستقیماً به چارچوب چفت می شود.

پروتز مصنوعی ایمپلنت

پروتز مصنوعی ایمپلنت می تواند یک روکش، بریج، یا دنچر بر پایه ایمپلنت باشد. ایمپلنت های دندانی تکی تاج دندان را احیاء می کنند، در حالی که ایمپلنت های چندتایی می توانند بریج های دندانی را احیاء کنند، یا می توانند برای حمایت از یک دنچر استفاده شوند. روکش های و بریج ها به طور ثابت در جای خود قرار می گیرند و تنها توسط دندانپزشک قابل حرکت کردن هستند.

دنچرهای ایمپلنت های دندانی متحرک هستند، بنابراین آنها می توانند برای پاکسازی های منظم و نگهداری خارج شوند.

با این حال داخل دهان، دنچرهای ایمپلنت های دندانی بدون هیچ خطری در جای خود باقی می مانند، و در مقایسه با دنچرهای مرسوم بسیار محکم تر و با ثبات تر هستند.

اکثر ایمپلنت های دندانی تکی از سه جزء تشکیل می شوند، اما برخی از آنها دو واحدی هستند. این نوع ایمپلنت های دندانی به گونه ای ساخته می شوند که پست و اباتمنت ایمپلنت یک واحد تنها هستند. قطعه زیبایی ایمپلنت مستقیماً روی ایمپلنت قرار می گیرد.

مینی ایمپلنت های دندانی اغلب به صورت واحدهای دو تکه طراحی می شوند، بنابراین اباتمنت بلافاصله پس از جایگذاری، از بالای خط لثه بالا می زند. ایمپلنت های دندانی زیرکونیا نیز اغلب به صورت واحدهای دو تکه طراحی می شوند، اگرچه به صورت واحدهای سه تکه نیز در دسترس هستند.

همه اجزاء ایمپلنت های دندان برای داشتن بیشترین استحکام و دوام طراحی شده اند، تا به شما اجازه دهند اگر به درستی از آنها مراقبت کنید، از نتایج خود برای یک عمر لذت ببرید. از آنجا که پروتز مصنوعی و فیکسچر درست شبیه دندان ها و ریشه های واقعی عمل می کنند، اما می توانید غذا بخورید، حرف بزنید، و کارهای بهداشت دهانی معمول را بدون نیاز به خارج کردن قطعه زیبایی پاکسازی کنید. برخی پزشکان ایمپلنت های دندانی را به خاطر دائمی بودن و نیز راحتی اجزاء آنها دوست دارند.

 

اگر به دنبال بهترین متخصص ایمپلنت و پروتز دندانی در تهران هستید با ما تماس بگیرید…