ایمپلنت های اندوستیل endosteal

ایمپلنت اندوستیل نوعی ایمپلنت است که به عنوان ریشه های مصنوعی داخل استخوان فک قرار می گیرند تا قطعه های زیبای مصنوعی که جایگزین تاج دندان می شوند را روی خود نگه دارند. ایمپلنت های دندانی معمولاً زمانی کاشته می شوند که فرد یک دندان خود را از دست داده باشد. ایمپلنت های اندوستیل رایج ترین ایمپلنت های دندانی هستند.

آیا شما گزینه مناسبی برای ایمپلنت های اندوستیل هستید؟

دندانپزشک یا جراح دهان و دندان می توانند مشخص نمایند ایمپلنت های اندوستیل برای شما مناسب هستند یا خیر. علاوه بر از دست رفتن دندان- یا دندان ها- شرایط مهم دیگری که باید داشته باشید این است که:

• سلامت عمومی خوب
• سلامت دهانی خوب
• بافت لثه سالم (عدم وجود بیماری لثه)
• استخوان فک به طور کامل رشد کرده باشد
• فک استخوان کافی داشته باشد
• ناتوانی یا عدن تمایل به استفاده از پروتزهای مصنوعی

علاوه بر این نباید از فراورده های تنباکو استفاده کنید.

مهم تر از همه اینکه، باید آمادگی داشته باشید چند هفته یا چند ماه تمام توجه خود را به دهان خود بدهید- که بیشتر این زمان شامل دوره بهبود و انتظار برای رشد استخوان جدید است- تا فرایند کامل شود.

چه می شود اگر فردی گزینه مناسبی برای دریافت ایمپلنت های اندوستیل نباشد؟

اگر دندانپزشک شما معتقد باشد که شما گزینه مناسبی برای دریافت ایمپلنت های اندوستیل نیستید، می تواند گزینه های جایگزین را به شما معرفی نماید، از جمله:

• ایمپلنت های ساب پریوستیل: این نوع ایمپلنت ها به جای داخل استخوان فک، روی یا بالای استخوان فک قرار می گیرند.
• تقویت استخوان: این فرایند شامل تقویت یا احیاء استخوان فک با افزودن استخوان و فاکتور رشد است.
• افزایش عرض تیغه استخوان: مواد پیوند استخوان به تیغه باریک در امتداد بالای استخوان فک افزوده می شوند.
• تقویت سینوس: زیر سینوس ماگزیلا استخوان افزوده می شود، که بالا بردن سینوس یا سینوس لیفت نیز نامیده می شود.

تقویت استخوان، افزایش عرض تیغه استخوان، و تقویت سینوس روش هایی هستند که می توانند استخوان فک را آنقدر بزرگ و قوی کنند که ایمپلنت های اندوستیل را در خود نگه دارند.

 

فرایند کارگذاری ایمپلنت های اندوستیل

البته، گام اول این است که دندانپزشک تشخیص دهد شما گزینه مناسبی برای دریافت آنها هستید. درمانی که تشخیص داده و توصیه می شود باید توسط جراح دندان نیز تأیید شود. در این جلسات، کل فرایند مرور خواهند شد، از جمله نحوه پرداخت، مدت زمان کل انجام آن، و نیز مراقبت های پس از آن.

کاشت ایمپلنت

پس از بی حس کردن منطقه اطراف، جراحی اولیه شامل برش بافت لثه برای برداشتن پوشش روی استخوان فک است. سپس با دریل یک حفره داخل استخوان تعبیه می شود و پست اندوستیل در عمق استخوان کاشته می شود. لثه روی پست بخیه زده خواهد شد. پس از جراحی می توانید انتظار تورم (صورت و لثه)، کبودی (پوست ولثه)، ناراحتی، و خونریزی داشته باشید.

پس از جراحی، دستورات لازم برای مراقبت های صحیح و بهداشت دهانی در طول دوره بهبود و پس از آن داده خواهد شد. علاوه بر این، دندانپزشک ممکن است برای شما آنتی بیوتیک و مسکن نیز تجویز کند. دندانپزشک ممکن است به شما توصیه کند حدود یک هفته تنها غذاهای نرم بخورید.

اسئواینتگریشن

استخوان فک در اطراف ایمپلنت رشد می کند، که اسئواینتگریشن نامیده می شود. زمان می برد (معمولاً 2 تا 6 ماه) تا این رشد اتفاق بیفتد و ایمپلنت به پایه ای محکم و منسجم برای دندان های مصنوعی جدید تبدیل شود.

قرار گیری اباتمنت

با تکمیل اسئواینگریشن جراح مجدداً بافت لثه را برش می دهد و باز می کند و اباتمنت را به ایمپلنت متصل می کند. اباتمنت قطعه ای ایمپلنت است که از لثه بیرون می زند و روکش به آن متصل می شود.

در برخی فرایندها، اباتمنت در طول جراحی اولیه به پست متصل می شود و جراحی دوم نیاز نیست. با مشورت با جراح می توانید مشخص نمایید کدام یک برای شما بهتر است.

دندان جدید

حدود دو هفته بعد از قرار گیری اباتمنت، پس از بهبود لثه ها، دندانپزشک برای ساخت روکش از دهان قالب می گیرد. دندان مصنوعی نهایی، به انتخاب، می تواند متحرک یا ثابت باشد.

مقایسه ایمپلنت های اندوستیل Endosteal و ساب پریوستیل subperiosteal

دو نوع ایمپلنت دندانی که اغلب مورد استفاده قرار می گیرند ایمپلنت های اندوستیل و ایمپلنت های ساب پریوستیل هستند.

ایمپلنت های اندوستیل: این نوع ایمپلنت ها عموماً از تیتانیوم ساخته می شوند، و پر استفاده ترین نوع ایمپلنت های دندانی هستند. آنها معمولاً مانند پیچ کوچکی هستند و داخل استخوان فک قرار می گیرند. آنها از لثه بیرون می آیند تا دندان مصنوعی (روکش روی ایمپلنت) را نگه دارند.

ایمپلنت های ساب پریوستیل: در صورتی که بیمار ایمپلنت دندانی نیاز داشته باشد اما استخوان سالم به اندازه کافی نداشته باشد، تا آنها را حمایت کند، دندانپزشک می تواند استفاده از ایمپلنت های ساب پریوستیل را پیشنهاد دهد. این نوع ایمپلنت ها روی یا بالای استخوان فک و زیر لثه ها قرار می گیرند تا از بافت لثه بیرون بزنند و جایگزین های دندان را نگه دارند.

فرایند کاشت ایمپلنت های ساب پریوستیل

برای ساخت و کار گذاری ایمپلنت های ساب پریوستیل دو فرایند جراحی نیاز است. بر خلاف ایمپلنت های استاندارد، ایمپلنت های ساب پریوستیل باید به صورت سفارشی ساخته شوند تا متناسب با شکل استخوان هر فرد باشند.

در مرحله نخست، دندانپزشک یا جراح دهان بافت لثه را برش می دهد تا استخوان زیر آن قابل مشاهده شود. از استخوان قالب گرفته می شود و مشخص می شود چارچوب ایمپلنت قرار است کجا قرار بگیرد. سپس بافت لثه در جای خود بخیه زده می شود تا جراحی مرحله بعد. این مرحله تحت بی حسی موضعی انجام می شود.

در مرحله دوم، بافت لثه مجدداً باز می شود و ایمپلنت روی استخوان کار گذاشته می شود و تنها قطعه ای که نقش تکیه گاه را به عهده دارد از بافت لثه بیرون می ماند و بافت در اطراف آن بخیه زده می شود. در نهایت بریج موقت روی آن قرار می گیرد و اجازه داده می شود تا بهبود پیدا کند. پس از بهبود لثه ها، با قالب گیری بریجی ساخته می شود که کاملاً شبیه دندان های طبیعی است و پس از آماده شدن روی آن قرار می گیرد.

اگر به دنبال متخصص پروتز دندانی و کاشت ایمپلنت در تهران هستید با ما تماس بگیرید