پروتزهای پارسیل متحرک معمولاً از دندان های مصنوعی تشکیل می شوند که به یک پایه پلاستیکی صورتی یا همرنگ لثه ها متصل شده است. بسته به نیازهای شما، دندانپزشک پروتز پارسیل را برای شما طراحی خواهد کرد. پروتز پارسیل ممکن است یک چارچوب فلزی و چفت هایی داشته باشد که به دندان های شما متصل می شوند. یا می توانند پیوندهای دیگری داشته باشند  که ظاهر طبیعی تری دارند. در برخی موارد، پروتز پارسیل متحرک برای متصل شدن با چفت هایی به نام precision attachments به دندان های طبیعی شما ساخته شده است. precision attachments به طور کلی زیباتر از چفت های معمولی هستند.

گاهی اوقات لازم است روکش ها روی دندان های طبیعی قرار بگیرند تا نحوه قرار گیری پروتز پارسیل متحرک بهبود پیدا کند و معمولاً آنها با اتصالات لازم هستند. پروتزهای پارسیل با اتصالات دقیق معمولاً گرانتر از نمونه هایی هستند که چفت دارند. با دندانپزشک خود در مورد نوع درست پروتزها برای خود صحبت کنید.

از پروتز پارسیل متحرک چه انتظاری می توان داشت؟

• در ابتدا، پروتزهای پارسیل جدید ممکن است احساس عجیب یا برجسته مانندی بوجود بیاورند. این کاملاً طبیعی است، و شما در نهایت به استفاده از آنها عادت خواهید کرد.
• جایگذاری و خارج کردن پروتزهای پارسیل نیاز به مقداری تمرین دارد.
• همه دستورالعمل هایی که دندانپزشک به شما می دهد را دنبال کنید. پروتزهای شما باید با راحتی نسبی در جای خود قرار بگیرند. هرگز پروتز پارسیل خود را با زور یا با قرار دادن دندان های مقابل روی آن در جای خود قرار ندهید. این کار می تواند باعث خم شدن یا شکسته شدن چفت آن شود.
• دندانپزشک به شما دستور العمل های خاصی خواهد داد در مورد اینکه چه مدت باید پروتزهای مصنوعی استفاده شوند و چه زمانی باید خارج شود.
• در ابتدا، ممکن است از شما بخواهد پروتز پارسیل خود را به صورت تمام وقت استفاده کنید. گرچه این کار در ابتدا ممکن است ناراحت کننده باشد، اما سریع ترین راه برای شناسایی قسمتی است که ممکن است نیاز به تنظیم و تغییر داشته باشد.
• در صورتی که پروتز فشار زیادی به یک منطقه خاص وارد کند، آن منطقه زخم خواهد شد و احساس سوزش خواهد داشت. دندانپزشک پروتز پارسیل شما را تنظیم خواهد کرد تا راحت در جای خود قرار بگیرد. دندانپزشک پس از ایجاد تنظیمات و تغییرات لازم احتمالاً به شما توصیه خواهد کرد که قبل از رفتن به رختخواب پروتز خود را از دهان خارج کنید و صبح مجدداً آن را در جای خود قرار دهید.
• غذا خوردن با پروتزهای مصنوعی تجربه خوشایندتری خواهد شد. کار خود را با خوردن غذاهای نرمی شروع کنید که به قطعات ریزی بریده می شوند. با هر دو طرف دهان غذا بجوید تا فشار روی هر دو طرف توزیع شود. از خوردن غذاهایی که فوق العاده چسبناک یا سفت هستند خودداری کنید. ممکن است بخواهید از جویدن آدامس در طول دوره تنظیم خودداری کنید.
• پروتزهای پارسیل می توانند به بهود گفتار نیز کمک کنند. اگر تلفظ برخی لغات خاص برای شما دشوار بود، خواندن با صدای بلند را تمرین کنید. لغاتی که تلفظ آنها برای شما دشوار است را تکرار کنید. به مرور زمان، به درست حرف زدن با پروتزهای مصنوعی خود عادت خواهید کرد.

مراقبت از پروتز پارسیل متحرک

• ممکن است دندانپزشک به شما استفاده از محلول تمیز کننده خاصی را توصیه کند. به دنبال محلول های مخصوص تمیز کردن پروتزهای دندانی با برچسب تأییدیه سازمان غذا و دارو باشید.
• هنگام تمیز کردن پروتزهای پارسیل توصیه می کنیم روی یک حوله نرم بایستید یا سینک را پر از آب کنید تا در صورتی که پروتز اتفاقی از دست شما افتاد آسیب نبیند.
• خمیر دندان استفاده نکنید زیرا برای تمیز کردن پروتزهای مصنوعی خیلی سخت هستند.
• برخی افراد از صابون دست یا مایع ملایم شستشوی ظروف برای پاکسازی پروتزهای مصنوعی خود استفاده می کنند، که هر دوی آنها قابل قبول هستند. با این حال، اکثر محلول های تمیز کننده خانگی خاصیت سایندگی شدیدی دارند و نباید برای تمیز کردن پروتزهای مصنوعی استفاده شوند.
• هر روز پروتز خود را مسواک بزنید تا ذرات باقی مانده غذا و پلاک های زدوده شوند. این کار به جلوگیری از ایجاد لکه های دائمی روی پروتزهای مصنوعی کمک می کند.
• بهتر است از مسواک هایی استفاده کنید که برای تمیز کردن پروتزها طراحی شده اند زیرا فرچه هایی دارند که بر اساس تناسب با شکل پروتزهای مصنوعی تنظیم شده اند. مسواک های معمولی با فرچه های نرم نیز قابل قبول هستند.
• از استفاده مسواک های دارای فرچه های سفت خودداری کنید زیرا به پروتزهای دندانی آسیب می رسانند.
• دندان های مصنوعی خود را با شستشوی کامل ذرات سست مواد غذایی تمیز کنید. مسواک خود را مرطوب کنید و مقداری محلول تمیز کننده روی آن بریزید. همه سطوح پروتز را به آرامی مسواک بزنید تا از آسیب وارد کردن به پلاستیک یا خم کردن اتصالات پرهیز کنید.
• پروتز مصنوعی اگر مرطوب نگه داشته نشود ممکن است شکل درست خود را از دست بدهد. شب ها، پروتز باید در محلول تمیز کننده مخصوص یا آب غوطه ور شود. دندانپزشک شما ممکن است روشی برای درست روی فرم نگهداشتن پروتزهای مصنوعی دندانی به شما پیشنهاد دهد.
• از جویدن، بلعیدن، یا غرغره کردن محلول های تمیز کننده پروتزها خودداری کنید.
• همیشه قبل از قرار دادن پروتز داخل دهان آن را کامل بشویید.

تنظیم پروتز های مصنوعی دندان

به مرور زمان، ممکن است تنظیم پروتزهای مصنوعی لازم باشد. با افزایش سن، دهان به صورت طبیعی دچار تغییراتی طبیعی می شود، که می توانند تناسب پروتز روی لثه ها را تحت تأثیر قرار دهد. تیغه استخوان و لثه های شما ممکن است تحلیل یا آب بروند و باعث شوند پروتزهای مصنوعی به خوبی روی آن قرار نگیرد.

پروتزهایی که به خوبی قرار نمی گیرند باید توسط دندانپزشک مجدداً تنظیم شوند. پروتزهایی که به خوبی قرار نمی گیرند، می توانند منجر به بروز مشکلات متعددی شوند، از جمله زخم یا عفونت. اگر پروتز مصنوعی شما شل شده باشد بلافاصله به دندانپزشک مراجعه کنید.

به خاطر داشته باشید که: اگر سعی کنید خودتان پروتز خود را تنظیم یا تعمیر کنید ممکن است آسیب جدی به آن وارد کنید. برخی آسیب ها آنقدر زیاد هستند که قابل تعمیر و اصلاح نیستند. چسب هایی که به صورت OTC در داروخانه ها به فروش می رسند، حاوی مواد شیمیایی مضر هستند و نباید برای پروتزهای مصنوعی استفاده شوند. در صورت شکسته شدن، ترک برداشتن یا لب پر شدن پروتزهای مصنوعی خود یا در صورت لق شدن یکی از دندان های خود بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید. در بسیاری موارد، دندانپزشکان می توانند تنظیمات یا تعمیرهای لازم را در یک روز انجام دهند. ترمیم های پیچیده ممکن است نیاز داشته باشند پروتز به لابراتوار خاصی ارسال شود.

فرایند ساخت پروتز پارسیل

معاینه و مشاوره اولیه

این مرحله به دندانپزشک فرصت می دهد همه چیز را در مورد شما بفهمد: سوابق پزشکی شما، نیازها و انتظارات شما، و نیز معاینه دهان شما. علاوه بر این، وی دهان شما را از نظر وجود سرطان نیز مورد بررسی قرار خواهد داد؛ در پی هر گونه مشکل مربوط به بافت های نرم، دندان ها، و لثه ها خواهد بود.

برای بررسی تک تک دندان ها ممکن است لازم باشد تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس گرفته شوند تا دید کلی از آنچه وجود دارد به دندانپزشک دهند. ممکن است تست های خاصی در آینده انجام شوند که به تشخیص کمک می کنند.

وقتی این کار انجام شد، دندانپزشک اجحاف کافی روی وضعیت دندان های شما خواهد داشت و قادر خواهد بود در مورد مزایا و معایب جایگزین های مختلف برای احیاء فضا یا فضاهای خالی به جا مانده از دندان های از دست رفته و هر درمان دیگری که ممکن است لازم باشد با شما گفتگو خواهد کرد.

در صورت نیاز ممکن است لازم باشد دو قالب مطالعاتی از دندان های شما گرفته شود تا درمان ها با دقت بیشتری برنامه ریزی شوند و با جزئیات بیشتری به بایت شما نگاه شود. در این صورت، دو قالب سریع با تری هایی با اندازه درست از دندان های فک های بالا و پایین شما گرفته خواهد شد. این کار معمولاً با آلژینات انجام می شود، ماده ای که سریع تنظیم می شود و به رنگ صورتی یا سبز است.

همیشه مراجعین می پرسند این خمیر چه مزه ای دارد، و اگر بخواهیم صادقانه پاسخ دهیم، مزه زیادی ندارد! به نظر می رسد مزه آنها شبیه آدامسی باشد که همه طعم و عطر خود را از دست داده باشد. اگر دندانپزشک این کار را انجام دهد، احتمالاً قرار ملاقات یک هفته بعد را ترتیب خواهد داد تا تحلیل و بررسی های لازم را انجام دهد ببیند کدام گزینه برای شما بهتر است. برای مراجعه برای این جلسه، همه پرسش های خود را یادداشت کنید تا در صورت لزوم آنها را مطرح کنید.

با فرض اینکه در این جلسه برای شما پروتزهای پارسیل مناسب تشخیص داده شده باشند، ادامه روند کار به قرار زیر خواهد بود:

جلسه نخست- قالب گیری اولیه

اولین کاری که باید انجام شود این است که قالب اصلی برای ساخت تری های خاص از دندان های شما گرفته شود که کمی بعدتر برای قالب گیری های صحیح تر ثانویه استفاده خواهند شد.

برای گرفتن یک قالب خوب از دندان های شما، دندانپزشک ماده چسبناکی روی دندان های شما قرار خواهد داد- که ظرف دو دقیقه سفت و محکم خواهد شد. اولین قالبی که گرفته خواهد شد شبیه قالب مطالعاتی است که در بالا توضیح داده شد. اگر نمونه های مطالعاتی داشته باشید، ممکن است کافی باشند و به این معنا است که می توان از این مرحله عبور کرد.

مواد جدید الاستیک یا انعطاف پذیر هستند، به این معنا که گرچه گاهی اوقات خارج کردن آنها می تواند مقداری دشوار شود، اما همیشه می توانیم آنها را خارج کنیم.

این اتفاق خیلی، خیلی بعید است، با این حال، از نظر تئوری این امکان وجود دارد که هنگام قالب گیری دندانپزشک یک دندان لق شما را نیز بیرون بکشد. ما می توانیم اقدامات احتیاطی مانند مالیدن وازلین روی دندان ها یا مسدود کردن فاصله بین دندان ها را انجام دهیم، تا خارج کردن قالب راحت تر شود.

هنگام قالب گیری دندان های فک بالا، این ماده ممکن است موجب قلقلک نرم کام یا پشت گلوی شما شود و احتمالاً باعث خواهد شد حالت تهوع پیدا کنید. به طور کلی، این مسئله مشکلی ایجاد نمی کند، مگر اینکه شما یک رفلاکس گگ قوی داشته باشید- شما خواهید دانست آیا با ایجاد حالت تهوع مشکل دارید یا خیر زیرا هر چیزی داخل دهان شما- حتی مسواک شما- موجب ایجاد حالت تهوع خواهد شد.

وقتی قالب دندان های فک بالای شما گرفته می شود، ممکن است دندانپزشک از شما بخواهد رو به جلو خم شوید در حالی که چانه شما رو به جلو و پایین روی سینه شما قرار می گیرد. این باعث می شود مواد به جای رو به عقب رو به جلو جریان پیدا کنند. علاوه بر این، تمرکز کردن روی تنفس آرام و عمیق از شکم و ورود و خروج آن از راه بینی، یا چرخاندن انگشتان پا یا کشیدن دوایر آرام با پا؛ دندانپزشکان مختلف برای پرت کردن حواس بیمار از روند قالب گیری، راهکارهای خاص خود را دارند.

دقت قالب گیری برخی مواد بیشتر از مواد دیگر است و ممکن است قالب گیری با آنها کمی بیشتر طول بکشد. مواد سیلیکونی که برای قالب گیری برای ساخت روکش ها، بریج ها و ایمپلنت های دندانی استفاده می شوند باید از صحت زیادی برخوردار باشند و اغلب (البته نه همیشه) قالب گیری با آن چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد. چنین قالب هایی عموماً برای قالب گیری نهایی برای دنچرهای پارسیل کبالت کروم نیز استفاده می شوند.

جلسه دوم- ثبت وضعیت بایت بیمار

دندانپزشک نیاز دارد نحوه قرار گیری دندان ها روی یکدیگر را به طور دقیق به یک دستگاه آرتیکولاتور منتقل کند؛ دستگاه خاصی که درست مانند یک فک عمل می کند بنابراین می توان مشاهده کرد دندان های دو فک چگونه روی یکدیگر قرار می گیرند و روی یکدیگر حرکت می کنند. این کمک می کند اطمینان حاصل کنید که پروتز مصنوعی کاملاً تطبیق خواهد داشت و بایت روی دندان های طبیعی و مصنوعی صحیح خواهد بود.

 

اگر به دنبال یک متخصص ایمپلنت و پروتزهای دندانی خوب در تهران میگردید با ما تماس بگیرید…