کشیدن دندان به دلایل مختلف برای نوجوانان و افراد بزرگسال ضروری است. گرچه دندان های شما برای تمام عمر ساخته شده اند، اما به شرط مراقبت مناسب از آنها، برای کشیدن دندان عقل نهفته یا دندان های دیگری که کج هستند یا آسیب دیده اند باز هم ممکن است به جراحی دهان نیاز داشته باشید. افراد مبتلا به دیابت ممکن است به کشیدن دندان نیاز داشته باشند زیرا گلبول های سفید خون آنها ضعیف شده اند، که دفاع اولیه بدن در برابر عفونت های باکتریایی داخل دهان هستند. با این حال، افراد مبتلا به دیابت اگر تحت تأثیر شرایط یا پوسیدگی شدید قرار گیرند، دندانپزشکان برای حفظ سلامت عمومی و دندانی آنها کشیدن دندان را توصیه می کنند.

کشیدن دندان در افراد دیابتی لزوماً پرسش بسیاری از بیماران و همچنین خانواده بیمار نیست. بیماری دندان یکی از عوارض دیابت است. بنابراین، توانایی افراد دیابتی برای کشیدن دندان دیگر به اندازه گیری قند خون قبل از کشیدن بستگی ندارد.

مشکلات دندانی در افراد دیابتی

اطلاعات انجمن دیابت آمریکا، در مقایسه با جمعیت عمومی، افراد دیابتی بیشتر در معرض خطر مشکلات دندانی قرار دارند، از جمله:

بیماری لثه، ژنژیویت (التهاب لثه)، پریودنتیت. افزایش خطر برفک دهان که باعث ایجاد برفک می شود. خشکی دهان خطر پوسیدگی دندان، دندان درد، عفونت های دهان، زخم های دهان را افزایش می دهد. دیابت به دلیل قند خون کنترل نشده ای که منجر به بیماری لثه می شود، روی سلامت دهان و دندان تأثیر می گذارد. علاوه بر این، افراد دیابتی که عادت به کشیدن سیگار دارند نیز نسبت به افراد دیابتی که عادت به کشیدن سیگار ندارند بیشتر مستعد ابتلا به بیماری های دندانی هستند.

در عین حال، زمانی که دیابت دارید، توانایی شما برای مبارزه با باکتری های موجود در لثه ها که باعث بروز عفونت می شوند کاهش می یابد. برای خشکی دهان، ممکن است ناشی از مصرف دارو برای نوروپاتی دیابتی باشد.

اغلب، افراد مبتلا به دیابت به راحتی می توانند نمودهای ظاهری بهداشت دهان و دندان را نادیده بگیرند، مانند:

خونریزی هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن. دندان های کج، دو دندانی که با یکدیگر مطابقت ندارند. بوی بد دهان برای مدت زمان طولانی علیرغم مسواک زدن، شستشوی کامل دهان. لثه های تحلیل رفته، لثه های قرمز و متورم، لق شدن دندان های دائمی.

آیا افراد دیابتی می توانند دندان های خود را بکشند؟

به گفته دندانپزشکان، افراد مبتلا به دیابت در صورتی که مشکلات دهانی، دندان درد داشته باشند و نتوانند دندان های خود را حفظ کنند، باید دندان های خود را بکشند. با این حال، افراد زیادی هستند که در هنگام ابتلا به دیابت نگران کشیدن دندان هستند واین مسئله ذهن آنها را به خود مشغول می کند، زیرا از عوارضی مانند بهبود یافتن کند زخم ها و عفونت های فرصت طلب می ترسند.

برای تصمیم گیری در مورد کشیدن دندان، دندانپزشک آزمایش قند خون را قبل از کشیدن دندان تجویز خواهد کرد تا مدت زمان باقی ماندن سطح قند خون در طول این دوره را بررسی کند. اگر سطح قند خون ۷ تا ۱۰ میلی مول در لیتر باشد، بیمار می تواند دندان را بکشد. در صورت بالاتر بودن، لازم است قبل از انجام کشیدن دندان، برای کاهش قند خون تا زیر ۱۰ میلی مول در لیتر اقدام شود.

نکته مهم در هنگام کشیدن دندان در افراد مبتلا به دیابت این است که باید در مراکز درمانی و دندانپزشکی مورد اعتماد انجام شود. بیماران نباید خودسرانه اقدام به انجام آن کرده یا به کلینیک های ناشناخته مراجعه کنند، زیرا به راحتی منجر به بروز عوارض خطرناک خواهد شد.

کشیدن دندان در افراد دیابتی

افراد مبتلا به دیابت چگونه باید با کشیدن دندان برخورد کنند؟

افراد مبتلا به دیابت که به هر دلیلی دندانپزشک به آنها توصیه می کند دندان بکشند، باید گزارش دهند که آیا سطح قند خون آنها قابل قبول است یا نه. قند خون بالا در لخته شدن خون اختلال ایجاد می کند، در نتیجه باعث می شود بهبود سریع تر بعد از انجام هر گونه اقدامات دندانپزشکی چالش برانگیز باشد. گفته می شود، افراد مبتلا به دیابت اگر به دلیل پوسیدگی یا عفونت دندان به کشیدن دندان نیاز داشته باشند، نمی توانند از انجام این فرایند اجتناب کنند مگر اینکه خود را برای تحمل عوارض شدید در دهان و در نهایت از دست دادن دندان به دلیل مسائلی مانند التهاب لثه و پریودنتیت آماده کنند.

کشیدن دندان به خودی خود خطر قابل توجهی برای افراد مبتلا به دیابت با افزایش سطح گلوکز ایجاد نمی کند. نگرانی ها به روند بهبودی مربوط می شوند. در افراد مبتلا به دیابت، علاوه بر خشکی حفره دندان و احتمال بروز استئومیلیت، ممکن است بهبودی به تأخیر بیفتد. اگر مبتلا به دیابت و فشار خون بالا هستید، نتایج نهایی نیز ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند.

افرادی که به دیابت مبتلا هستند و نسبت به سطح گلوکز خون خود آگاهی دارند، برای تحت کنترل نگه داشتن آنها مراقبت های لازم را انجام می دهند و دو هفته پس از مصرف دارو، از جمله آنتی بیوتیک در صورت لزوم، به طور ایمن تحت کشیدن دندان قرار می گیرند. کشیدن دندان برای افراد مبتلا به دیابت که سطح قند خون آنها به خوبی کنترل می شود شبیه فرایند کشیدن دندان برای افراد دیگر است.

مراقبت و پیشگیری از بروز مشکلات دندانی در افراد دیابتی

برای پیشگیری از بروز مشکلات دندانی در افراد دیابتی، به موارد زیر توجه داشته باشید و مراقب سلامتی خود باشید:

• سعی کنید قند خون خود را به خوبی کنترل کنید: به طور منظم قند خون خود را کنترل کنید و سعی کنید آن را در محدوده هدف خود نگه دارید (اهدافی که پزشک دستور می دهد و تجویز می کند). اگر قند خون به خوبی تحت کنترل باشد، خطر بروز مشکلات دندانی کمتر است.
• مسواک زدن و رعایت بهداشت دهان: حداقل دو مرتبه در طول روز، صبح و عصر، بعد از غذا مسواک بزنید. از یک مسواک نرم برای مسواک زدن دندان های خود استفاده کنید، بدون آنکه به لثه های خود آسیب وارد کنید. علاوه بر این، از خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده کنید.
• استفاده از نخ دندان به جای خلال دندان: برای زدودن مواد غذایی گیر کرده بین دندان ها یا خط لثه، بیماران باید از نخ دندان استفاده کنند.
• مراجعات منظم به دندانپزشک: برای سلامت خوب دهان و دندان های خود، باید حداقل دو مرتبه در سال به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا از نظر مشکلات دندانی تحت بررسی قرار بگیرید. علاوه بر این، دندان های خود را نیز به طور کامل و به شکل صحیح تمیز کنید. به دندانپزشک خود در مورد دیابت خود اطلاع دهید تا بتوانید به موقع تحت نظارت و رسیدگی به مشکلات بهداشت دهان و دندان قرار بگیرید و راهنمایی شوید. با مشاهده علائم فوق مانند خونریزی لثه ها، لثه های قرمز و دردناک، خشکی دهان، لق شدن دندان ها بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید.
• سیگار را ترک کنید: همانطور که در بالا اشاره شد، افراد مبتلا به دیابت که سیگار می کشند بیشتر در معرض خطر مشکلات جدی تر دندانی مانند از دست دادن دندان قرار دارند. بنابراین بهترین راه پیشگیری، ترک عادت سیگار کشیدن است.

کشیدن دندان در افراد دیابتی

آیا در صورت ابتلا به دیابت می توانم دندان بکشم؟

پاسخ مثبت است، اما به قند خون بیمار بستگی دارد. در صورتی که بیمار به سطح قند خون ثابتی نرسد، بیمار به درمان با شاخص قند خون تجویز شده نیاز دارد تا بتوان دندان را کشید.

عوارض کشیدن دندان در بیماران دیابتی

افراد مبتلا به دیابت نسبت به افراد دیگر، بیشتر مستعد ابتلا به پوسیدگی دندان ها و بیماری های پریودنتال هستند زیرا بالا بودن سطح قند خون، روی سیستم ایمنی آنها تأثیر می گذارد. در میان افراد مبتلا به بیماری لثه، تقریباً ۲۲ درصد به عنوان افراد مبتلا به دیابت شناخته می شوند. علاوه بر این، افزایش سن همراه با قند خون کنترل نشده، خطر ابتلا به مشکلات لثه در پیری را به همراه دارد.

افراد مبتلا به دیابتی که به آنها توصیه شده است کشیدن دندان انجام دهند، باید مطمئن شوند که سطح قند خون آنها در محدوده قابل قبول است. برای افرادی که سطح قند خون بالاتری دارند، بهبود بعد از کشیدن دندان به زمان بیشتری نیاز خواهد داشت. اگر قند خون بیماری که تحت درمان است کنترل نشده باشد، احتمالاً وجود سیتوکین ها (پروتئین مضر در بافت لثه)، پروتئین های رشد مفید برای بهبود زخم را مسدود می کند. علاوه بر این، سطوح بالای قند خون در لخته شدن خون اختلال ایجاد می کند و باعث می شود که بهبود سریع تر فرآیندهای دندانی چالش برانگیز شود.

افراد مبتلا به دیابت باید احتیاط کنند، زیرا کشیدن دندان لثه ها را در معرض عفونت قرار می دهد. عفونت ها می توانند باعث افزایش قند خون شوند در نتیجه اسیدهای چرب را حرکت دهند و در نتیجه منجر به اسیدوز شوند. علاوه بر این، شرایط توصیف شده، کنترل مؤثر سطوح قند خون را چالش برانگیز می کند.

بیمارانی که برای دیابت داروهای خوراکی دریافت می کنند باید حداقل به مدت دو هفته با آنتی بیوتیک ها و مسکن های طولانی مدت تحت نظر قرار بگیرند. ارزیابی توسط یک دندانپزشک در نزدیکی بیمار لازم است تا اطمینان حاصل شود که بیمار سطح قند خون مناسب را به طور مناسب حفظ می کند.

دندانپزشکان با بیماران مبتلا به دیابت چگونه رفتار می کنند؟

دندانپزشکان بیمارانی با عوارض مختلف را ویزیت می کنند، و بسیاری از افراد مبتلا به دیابت با دندان هایی به شدت پوسیده یا عفونی به آنها مراجعه می کنند. در چنین مواردی، کشیدن سریع دندان تحت نظر یک پزشک ضروری است. افراد مبتلا به دیابت همچنین باید احتیاط کنند و هنگام بنامه ریزی برای قرار ملاقات برای کشیدن دندان، بهداشت دهان و دندان را رعایت کنند. آنها باید اطمینان حاصل کنند که دهانشان تمیز و آماده برای انجام فرایند کشیدن دندان است. علت این است که روند بهبود باید بلافاصله پس از کشیدن دندان آغاز شود تا اطمینان حاصل شود که هیچ عفونتی ایجاد نمی شود.

کشیدن دندان در افراد دیابتی

افراد مبتلا به دیابت بیشتر از افراد دیگر، دندان های خود را از دست می دهند.

افراد مبتلا به دیابت بیشتر دندان از دست دادن می دهند زیرا مستعد ابتلا به ژنژیویت (التهاب لثه) و بیماری پریودنتال هستند. هنگامی که عفونت ادامه پیدا می کند، به استخوان زیرین که تکیه گاه دندان ها است گسترش می یابد. این وضعیت بسیار پیچیده تر است زیرا عفونت ها در افراد دیابتی به سرعت برطرف نمی شود.

به افراد دیابتی توصیه می شود که برای کمک به کاهش خطرات بروز عفونت ناشی از بیماری پریودنتال یا از بین بردن آن همراه با خطر از دست دادن دندان، بهداشت دهان و دندان خود را با دو مرتبه مسواک زدن در روز یا بعد از هر وعده غذایی با استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید، نخ دندان کشیدن به صورت روزانه، کنترل سطح قند خون خود، به خوبی رعایت کنند. با این حال، اگر افراد مبتلا به دیابت به کشیدن دندان نیاز داشته باشند، باید از پروتکل تجویز شده توسط دندانپزشکان پیروی کنند تا اطمینان حاصل کنند که بعد از کشیدن دندان دچار هیچ گونه عارضه ای نخواهند شد.

در طول جنگ جهانی دوم، دندان دردی که توسط خدمه هوایی در پرواز تجربه می شد، آئرودنتالژیا aerodontalgia نام گرفت. با این حال، از آنجا که این درد مرتبط با دندان در غواصان نیز مشاهده شد، متعاقباً اصطلاح گسترده تر و مناسب تر، بارودنتالژیا Barodontalgia، به این پدیده اطلاق شد. بارودنتالژیا که معمولاً به آن فشار دندان گفته می شود، دردی در دندان است که به دلیل تغییر فشار محیط ایجاد می شود. درد معمولاً پس از بازگشت فرد به سطح زمین از بین می رود. باروترومای دندانی وضعیتی است که در آن تغییرات فشار هوا می تواند باعث آسیب به دندان شود. بارودنتالژیا، که خدمه هوایی و مسافران هواپیما و همچنین غواصان زیر آب را تحت تأثیر قرار می دهد، درد یا آسیبی است که دندان ها را به دلیل تغییرات در میزان فشار تحت تأثیر قرار می دهد.

برای توضیح بارودنتالژیا ممکن است بتوان از قانون بویل استفاده کرد، که بیان می کند که “در یک دمای معین، حجم گاز با فشار محیط نسبت معکوس دارد”. بویژه زمانی که فرد از سطح آب پایین تر و به عمق می رود، فشار وارد شده به غواص توسط آب افزایش یافته و حجم گازهای موجود در فضاهای بسته مانند دندان ها و سینوس ها را کاهش می دهد. اگر شخصی به ارتفاعات بالا (در داخل پرواز) صعود کند، همین قانون اعمال می شود؛ در این حالت فشار بیرون کاهش می یابد و اجازه می دهد حجم گازها افزایش یابد. هنگامی که فضاهای محصور حاوی گازها نمی توانند منبسط یا منقبض شوند تا فشار داخلی را مطابق با فشار بیرونی تنظیم کنند، مشکل ایجاد می شود. بویژه پرسنل هواپیما و مسافرانی که در کابین های بدون فشار سفر می کنند در معرض خطر قرار دارند.

اهمیت درک، پیشگیری و در صورت لزوم، درمان بارودنتالژیا بویژه در هنگام در نظر گرفتن خلبانان هواپیماهای با عملکرد بالا مشهود است. یک مطالعه با استفاده از یک محفظه فشار به عنوان شبیه ساز پرواز نشان داد که در برخی موارد، بارودنتالژیا به اندازه ای شدید بود که بر ایمنی پرواز تأثیر بگذارد. در گذشته، بارودنتالژیا بویژه برای مسافران در طول پروازهای نظامی که کابین ها به اندازه کافی تحت فشار نبودند، مشکل ساز بود. در حال حاضر، چیزی که برای عموم مردم اهمیت خاصی دارد، اثراتی هستند که در طول پروازهای تجاری معمولی و غواصی تفریحی رخ می دهند. این اثرات از یک دندان درد ساده تیز یا احساس فشردگی دندان تا پارگی مخاط آلوئولار متغیر است. این پدیده در ارتفاع تقریباً ۳۰۰۰ متری و در عمق ۱۰ متری آب که فشارهای محیطی به ترتیب ۷۵/۰ و ۱ اتمسفر هستند، شروع به رخ دادن می کند.

علت شناسی بارودنتالژیا

علت بارودنتالژیا سال هاست که مورد بررسی قرار گرفته است. دانشمندان برای توضیح این پدیده به ۳ فرضیه مهم اشاره می کنند: گسترش حباب های هوای محبوس شده در زیر پر شدگی ریشه یا در برابر عاج که گیرنده های درد را فعال می کند؛ تحریک گیرنده های درد در سینوس های فک بالا، همراه با دردی که به دندان ها منعکس می شود؛ و تحریک پایانه های عصبی در پالپی که به صورت مزمن ملتهب است. بسیاری از آسیب های شایع دهان به عنوان منابع بالقوه بارودنتالژیا گزارش شده اند. از جمله پوسیدگی دندان، ترمیم معیوب دندان، پالپیت، نکروز پالپ، پریودنتیت آپیکال، پاکت های پریودنتال، دندان های نهفته و کیست های احتباس مخاطی.

دانشمندان قویاً از ۲ فرضیه آخر حمایت می کنند و بیان می کنند که در مورد دومی، شواهد بافت شناسی نشان می دهند که التهاب مزمن پالپ همچنان می تواند وجود داشته باشد، حتی زمانی که یک لایه نازک عاج پالپ را می پوشاند، مثلاً در یک حفره عمیق.

اکثر موارد بارودنتالژیا با دندان هایی مرتبط هستند که قبلاً تحت تأثیر نوعی آسیب شناسی قرار گرفته اند. از نظر بالینی، افرادی که تحت تأثیر بارودنتالژیا قرار می گیرند، یک یا چند مورد از موارد زیر را دارند: عفونت حاد یا مزمن پری آپیکال، پوسیدگی، ترمیم های عمیق، کیست های دندانی باقی مانده، سینوزیت، و سابقه جراحی اخیر. مورد آخر بویژه برای افرادی نگرانی ایجاد می کند که هنگام غواصی با استفاده از تجهیزات خودکفای تنفس زیر آب (اسکوبا) یا هنگام استفاده از ماسک های اکسیژن در طول پروازهای هواپیما با عملکرد بالا، به دلیل خطر رانده شدن هوا به داخل بافت ها، از تنظیم کننده اکسیژن استفاده می کنند. سینوزیت نیز ممکن است با بارودنتالژیا ارتباط داشته باشد، گرچه ممکن است با هیچ گونه آسیب شناسی دندان مرتبط نباشد.

به عنوان مثال، یکی از بیماران درد در ناحیه زیر چشم چپ، و همچنین در دندان نیش چپ فک بالا و مولر اول چپ فک بالا را در حین پرواز تجاری و هنگام پرواز با مربی جت توصیف کرده بود. گرچه هیچ آسیب شناسی دندانی وجود نداشت، اما بیمار احتقان خفیفی در سینوس چپ فک بالا و درد ارجاعی در دندان های فک بالای خود داشت. باروسینوزیت از بارودنتالژیا قابل تشخیص است، زیرا اولی همیشه در هنگام فرود رخ می دهد، در حالی که دومی همیشه در هنگام صعود شروع می شود. محققان با توجه به اینکه علائم همیشه فقط در دندان ها (یا سینوس ها) یی ظاهر می شوند که تحت تأثیر برخی از آسیب شناسی ها قرار گرفته اند، به این نتیجه رسیدند که یک گرادیان فشار یک عامل تأثیر گذار است، نه علت واقعی مشکل.

در یک تحقیق، توانایی ایجاد آسیب قابل مشاهده به دندان های کشیده شده و ترمیم شده، و ترمیم نشده، توسط تغییرات فشار سریع و بزرگ ایجاد شده درون یک کپسول، مورد بررسی قرار گرفت. از ۸۶ دندان کشیده شده تحت فشار بالا، تنها ۵ دندان، شواهد قابل مشاهده تروما را نشان دادند. با این حال، هر ۵ ترمیم کیفیت پایین تری داشتند (به عنوان مثال، ترمیم های در حال خراب شدن یا نشتی دار که قبل از کشیدن دندان وجود داشتند یا بعد از کشیدن قرار داده شده بودند). هیچ یک از دندان های ترمیم نشده، صرف نظر از وجود پوسیدگی، آسیبی ندیده بودند، که نشان دهد ترمیم های ناموفق نقش عمده ای در بروز آسیب فیزیکی دارند.

دندان درد تحت تغییر فشار محیط

غواصی زیر آب

غواصی زیر آب غواصی یکی از ورزش هایی است که به سرعت در حال رشد است. بنابراین، برای دندانپزشکان مهم است که از مشکلاتی که به دندان ها مربوط می شوند و ممکن است برای غواصان بوجود بیایند آگاه باشند. متداول ترین راه برای ورود هوای مخازن تحت فشار به دندان، تحت فشار قرار گرفتن از طریق ضایعات پوسیدگی یا حواشی معیوب است. با کاهش فشار اتمسفر در طول صعود، گازهای به دام افتاده ممکن است منبسط شده و وارد توبول های عاج شوند، در نتیجه گیرنده های درد درون پالپ را تحریک کرده یا باعث حرکت محتویات محفظه پالپ از طریق اپکس دندان، و همچنین ایجاد درد می شود.

در مطالعه ای اشاره شد که خواص فیزیکی ترکیب گازی که در طول غواصی در اعماق دریا استفاده می شود ممکن است با بارودنتالژیا ارتباط داشته باشد. در مخازن غواصی، گاز رقیق کننده طبیعی اکسیژن، نیتروژن، با هلیوم جایگزین می شود، و در نتیجه گازی با ویسکوزیته کمتر ایجاد می شود. این گاز می تواند وارد بافت ها از جمله دندان ها شود، و گاهی اوقات ممکن است در فضاهای بسته مانند حفره پالپ و کانال ریشه گیر بیفتند. دو مکانیسم وجود دارند که با آنها گازها می توانند در فضاها به دام بیفتند: اگر بین دندان و ترمیم آن فاصله ای وجود داشته باشد، هنگام افزایش فشار ممکن است گاز مجبور شود وارد آن فضا شود؛ و با کاهش فشار ممکن است گاز محلول از بافت ها به درون فضاها منتشر شود. مطابق با قانون بویل، گاز به دام افتاده منبسط می شود و فشار ناشی از آن ممکن است باعث شکستگی دندان شود. این فرآیند را odontecrexis می نامند، که یک کلمه یونانی به معنای انفجار دندان است.

تظاهرات فیزیکی

گرچه درک علت بارودنتالژیا از اهمیت بالایی برخوردار است، اما تظاهرات فیزیکی آن نیز شایسته توجه است. محققان در یک مطالعه، با بررسی ۵۰۰۰۰ مشکل بالینی مرتبط با دندان (به عنوان مثال، ضایعات پوسیدگی، ضربه به دندان، ترمیم های رو به وخامت) در موسسه پزشکی دریایی نیروی دریایی آلمان، تلاش کردند تا آسیب زود هنگام و دیر هنگام ناشی از بارودنتالژیا را شناسایی کنند. در میان این یافته ها، ۱۳۶۱۸ مورد از ۲۵۸۰ شیرجه زن های نیروی دریایی، غواص و خدمه های زیردریایی بودند. بیماران به ۲ دسته تقسیم شدند: افرادی که تحت فشار اتمسفر معمولی کار می کردند (۱۲۹۱ خدمه زیر دریایی) و افرادی که تحت فشار اتمسفر تغییر یافته کار می کردند (۱۲۸۹ غواص و شرجه زن ها). شیرجه زن های نیروی دریایی به طور متوسط ​​۲۰۰ تا ۳۰۰ ساعت در سال را زیر آب می گذرانند، در حالی که غواص ها معمولاً زمان بیشتری را در اعماق کمتری سپری می کنند.

بررسی های اولیه نشان می دهند که به طور کلی، شیرجه زن ها و غواص ها نسبت به خدمه زیردریایی ها، از سلامت دهان و دندان بهتری برخوردار بودند. یافته های دندانپزشکی در ۳، ۶ و ۹ سال مورد بررسی قرار گرفتند. در ۹ سال، خرابی دندان های شیرجه زن ها و غواصان نیروی دریایی با نرخ های قابل توجهی بالاتر از خدمه زیردریایی ها از نظر دندان های پیشین، دندان های نیش، پرمولر و مولر از دست رفته یا روکش دار رخ داده بود. به طور خاص، گرچه در ابتدا غواصان در بدترین وضعیت سلامت دندان ها قرار داشتند، اما پس از ۹ سال، حتی از شیرجه زن های نیروی دریایی نیز پیشی گرفته بودند. این نشان دهنده ارتباط بین بدتر شدن سلامت دندان ها و افزایش قرار گرفتن در معرض استرس فشارسنجی است.

برای حمایت بیشتر از این نتایج، مطالعه طولی دیگری روی غواصان و خدمه زیردریایی های نیروی دریایی از زمان ورودشان به نیروی دریایی تا بیش از ۱۰ سال خدمت انجام شد. باز هم، وضعیت سلامت دندان شیرجه زن های نیروی دریایی در ابتدا کمی بهتر بود، اما پس از ۱۰ سال، آنها افزایش ۳۰۰ درصدی از دست رفتن دندان ها، و افزایش ۹۰۰ درصدی نیاز به قرار دادن روکش ها را نشان دادند. معاینه خدمه زیردریایی ها در ۱۰ سال نشان داد که تنها ۱۸۶ درصد دندان های از دست رفته، و ۳۷۵ درصد نیاز به قرار دادن روکش افزایش یافته است. این یافته ها تأیید می کنند که سرعت خراب شدن دندان های شیرجه زن های نیروی دریایی نسبت به خدمه زیردریایی ها بیشتر است. باز هم، این به سطوح بالاتر تنش فشارسنجی نسبت داده می شود.

دندان درد تحت تغییر فشار محیط

مواد دندانپزشکی

ما علائم و نشانه های بارودنتالژیا، مانند درد و آسیب فیزیکی به بافت های دهان را شرح داده ایم، اما دانستن تأثیر تغییرات فشار روی برخی مواد دندانی از نظر استحکام چسبندگی و ریزنشت، برای پزشک یک مزیت است. موارد زیر ملاحظات مهمی را برای قرار دادن روکش های ساخته شده با قالب گیری در افرادی بیان می کند که به طور منظم در فعالیت های مرتبط با استرس فشارسنجی شرکت می کنند.

محققان بررسی کردند که آیا چرخه های فشار می توانند باعث ریزنشت در دندان هایی با روکش های کاملاً قالب گیری شده و چسبانده شده با سمان فسفات روی، سمان گلاس آینومر تری کیور شده (سه بار خشک شده) یا سمان رزینی شود یا خیر. آنها همچنین بررسی کردند که آیا حفظ این روکش ها تحت تأثیر قرار می گیرد یا خیر. ۶۰ دندان پرمولر تک ریشه کشیده شده، بر اساس سمان مورد استفاده، به ۳ گروه ۲۰ تایی تقسیم شدند. سپس هر گروه به ۲ گروه ۱۰ تایی، یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. سپس هر دندان آزمایشی در یک محفظه فشار تحت ۱۵ چرخه فشرده سازی، از ۰ تا ۳ اتمسفر قرار گرفت. حداکثر فشار در ۳ دقیقه بدست آمد و به مدت ۳ دقیقه حفظ شد و برداشته شدن فشار طی ۳ دقیقه اتفاق افتاد. در تمام دندان های آزمایشگاهی که روکش ها با سمان روی- فسفات درز گیری شده بودند، ریزنشت شناسایی شد. در گروه آزمایش که از گلاس آینومر استفاده شده بود، طی چرخه فشار، هفت دندان ریزنشت را نشان دادند، و در گروه روکش های چسبانده شده با سمان رزین هیچ ریزنشتی مشاهده نشد.

نحققان چندین توضیح برای ریزنشت در گروه هایی ارائه می دهند که برای چسباندن روکش های آنها از گلاس آینومر و روی- فسفات استفاده شده بود، از جمله انقباض حجمی یا تنش داخلی درون مواد، یا تخلخل های ناشی از اختلاط (ترکسب کردن) که ممکن است در طول چرخه فشار، منبسط و منقبض شده باشند. آنها همچنین حاکی از این هستند که در گروه سمان رزینی ممکن است ریزنشت رخ نداده باشد زیرا توبول های عاجی توسط برچسب های رزینی مسدود شده اند، یا صرفاً به این علت که به دلیل انعطاف پذیر بودن مواد، شکستگی رخ نداده است.

استحکام پیوند کششی سمان ها نیز با استفاده از یک دستگاه تست جهانی (با سرعت ۵/۰ میلی متر در دقیقه و بار ۱۰۰ کیلوگرم) مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج حاکی از این بودند که نیروی مورد نیاز برای جابجایی روکش ها در گروه آزمایش سمان شده با فسفات- روی تنها یک دهم نیروی مورد نیاز گروه کنترل بود، و برای گلاس آینومر، در مقایسه با گروه کنترل به نصف کاهش یافته بود. چرخه فشار تأثیری روی استحکام چسبندگی گروه سمان رزین نداشت. بر اساس نتایج این مطالعه، در نتیجه ریزنشت به دنبال کاهش استحکام باند درز گیری شده در طول یا به دنبال چرخه فشار، ممکن است بارودنتالژیا ایجاد شود. محققان پیشنهاد می کنند که دندانپزشکان در بیمارانی که در معرض تغییرات قابل توجه فشار قرار دارند، استفاده از سمان رزینی را برای چسباندن پروتزهای ثابت در نظر بگیرند.

دندان درد تحت تغییر فشار محیط

توصیه ها

گرچه بارودنتالژیا شایع نیست، اما نباید آن را به عنوان بی اهمیت رد کرد، زیرا می تواند خطر ایمنی جدی برای شیرجه زن ها، خدمه زیردریایی ها، خلبانان و مسافران خطوط هوایی باشد. FDI بارودنتالژیا را بر اساس علائم و نشانه های آن به ۴ گروه طبقه بندی کرده است؛ از متوسط ​​تا شدید، پالپیت حاد، پالپیت مزمن، نکروز پالپ و آبسه پری آپیکال یا کیست. هر دسته شامل شرح علائم بالینی، یافته ها و درمان است. FDI همچنین معاینات سالانه شیرجه زن ها، خدمه زیردریایی ها و خلبانان را با گرفتن دستورالعمل های بهداشت دهانی از دندانپزشکان آشنا توصیه می کند. علاوه بر این، بیماران ظرف ۲۴ ساعت پس از درمان دندانپزشکی که به بیهوشی نیاز دارد یا ۷ روز پس از درمان جراحی، نباید شیرجه بزنند یا در کابین های بدون فشار پرواز کنند.

ویژگی کلیدی در اجتناب از بروز بارودنتالژیا، سلامت خوب دهان و دندان است. پزشکان هنگام برخورد با بیماران درگیر در غواصی یا هوانوردی، باید به نواحی از عاج که بدون پوشش باقی مانده اند، پوسیده شده اند، کاسپ های شکسته، پر شدگی ها و آسیب های پری آپیکال توجه زیادی داشته باشند. اگر بیمار با شکایت از علائم بارودنتالژیا وارد مطب شود، معاینه کننده باید بررسی کند که آیا سابقه پرواز یا غواصی اخیر دارد یا خیر. معاینه باید شامل تخمین سن ترمیم ها در ناحیه مشکوک، غربالگری پوسیدگی و ترمیم های بی کیفیت، تست ضربه ای روی دندان های مشکوک، ارزیابی پاسخ به محرک الکتریکی یا گرما و سرما و همچنین معاینه رادیوگرافیک باشد.

یکی از مزایای بالینی بارودنتالژیا این است که ممکن است به دندانپزشک کمک کند پوسیدگی های اولیه، ترمیم های نشت دهنده و ناهنجاری های پریودنتال را شناسایی کند. همچنین قرار دادن پایه اکسید روی اوژنول (ZOE) برای جلوگیری از بارودنتالژیا در زمانی که پالپیت برگشت پذیر علت زمینه ای بود، از اهمیت بالینی برخوردار است. این با اثرات آرام بخش شناخته شده ZOE نسبت داده می شود. مطالعه دیگر حاکی از این است که هنگام درمان افرادی که در معرض تغییرات فشار زیادی هستند، بهتر است از فرایندهایی مانند پالپکتومی و قرار دادن روکش روی پالپی که پوشش محافظ آن از بین رفته است، اجتناب کنید. بلکه درمان اندودانتیک توصیه می شود.

باروتروما

گاهی اوقات تغییرات فشار حتی می تواند به دندان آسیب برساند، نه اینکه باعث درد موقت شود. هنگامی که فشار خارجی افزایش یا کاهش می یابد و هوای محبوس نمی تواند منبسط یا منقبض شود تا فشار خارجی را متعادل کند، اختلاف فشار می تواند باعث ایجاد مشکلاتی شود. فشارهای ناشی از تغییرات فشار ناگهانی می تواند برای شکستن دندان یا جابجا کردن پرکردگی کافی باشد. شناسایی درد ناشی از تغییر فشار می تواند یک شاخص تشخیصی برای پزشک باشد. درمان برای جلوگیری از درد آینده، روی برداشتن فضای خالی، تکرار درمان ریشه یا در برخی موارد، برداشتن کامل دندان متمرکز است.

دندان درد تحت تغییر فشار محیط

نتیجه گیری

با توجه به تحقیقات گذشته، بارودنتالژیا یک پدیده نسبتاً نادر است. با این حال، برخی پزشکان توصیه کرده اند که بروز بارودنتالژیا ممکن است دست کم گرفته شود. به عنوان مثال، ممکن است هوانوردان تمایلی به گزارش دردی که احساس می کنند نداشته باشند زیرا ممکن است گواهینامه پرواز آنها رد شود. به نظر می رسد که هنوز در مورد علت دقیق بارودنتالژیا و مکانیسم های درد اختلاف نظر وجود داشته باشد. با این وجود، تحقیقات راه های مفیدی را برای پیش بینی، شناخت و درمان این پدیده ارائه کرده اند، و در نتیجه از آنچه که به راحتی به یک تراژدی تبدیل می شود، جلوگیری می کند. توافق روی ۲ عامل حاصل شده است: تأثیر یک گرادیان فشار و نوعی آسیب شناسی در بافت های دهان یا سینوس ها باید هر دو وجود داشته باشد تا منجر به بروز علائم بارودنتالژیا شود. جمعیت های خاصی به طور خاص به عنوان دارای خطر بالای بارودنتالژیا شناسایی شده اند. دندانپزشکان با مراجعه به دستورالعمل های FDI، و همچنین آگاهی از نحوه واکنش برخی مواد دندانی به گرادیان فشار، قادر خواهند بود تشخیص و مراقبت کارآمدتری را ارائه دهند.

گرچه وقوع آن مدتی است که شناخته شده است، اما برای افرادی که وظیفه مراقبت به عهده آنها است، برای بهبود درک بارودنتالژیا، تحقیقات بیشتر مفید خواهند بود. قابل درک است که بسیاری از مطالعات، به دلیل تأثیر بالقوه بارودنتالژی روی فعالیت های حرفه ای خلبانان و غواصان، نظامی هستند. با تعداد قابل توجهی از این متخصصان در ارتش، محیط بهینه ای برای انجام تحقیقات به خوبی کنترل شده، و پیگیری وجود دارد. با این حال، بدون شک درک غنی تری از چالش های تشخیص و درمان از طریق تحقیقاتی که شامل غواصان تفریحی و هوانوردان غیرنظامی می شود، به دست می آید.

ما اغلب تماس های تلفنی را از بیماران نگران دریافت می کنیم که یک پر شدگی دندان آنها از درون حفره دندان خارج شدخه است. ما همیشه توصیه می کنیم که بیماران مستقیماً به مطب دندانپزشکی مراجعه کنند.

آیا شما هم به این فکر می کنید که در صورت افتادن پرشدگی دندان چه باید کرد؟ نخستین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که آرام باشید و آرام بمانید. پر شدگی دندان ممکن است کنده شود و این اصلاً غیر معمول نیست، گرچه می تواند بسیار شگفت انگیز باشد. اگر پر شدگی دندان شما حین غذا خوردن جدا شد و چیز سختی را احساس کردید که نباید وجود داشته باشد، فقط مطمئن شوید که به طور تصادفی آن را قورت ندهید، چه رزین کامپوزیت، پرکننده طلا، پرکننده نقره یا کامپوزیت باشد. اکنون که بخش ترسناک را پشت سر گذاشته اید، مرحله بعدی ساده است: با دندانپزشک تماس بگیرید.

ما خوشحالیم که در مورد تعویض اضطراری پر شدگی، و حتی پر کردن موقت در صورت نامناسب بودن زمان و نیاز به یک ترمیم سریع، به شما کمک می کنیم.

پر شدگی دندان چگونه می افتد؟

پر شدگی ها سال ها تحت فشار زیادی قرار می گیرند و به مرور زمان می توانند به صورت خود به خود یا به دلیل پوسیدگی دندان شل شده و بیفتند. گاهی اوقات یک پر شدگی ممکن است در اثر استفاده نادرست از نخ دندان، گاز زدن بیش از حد، انباشته شدن پلاک یا دندان قروچه کنده شود.

مهم است که توجه داشته باشید که افتادن پر شدگی یا روکش دندان هنگام غذا خوردن شایع است. هنگامی که این اتفاق رخ می دهد، ممکن است پر شدگی یا روکش را داخل دهان خود احساس کنید. این یک مورد اورژانسی ناگهانی نیست، اما می تواند دردناک باشد. بهترین کار این است که روکش را نگه دارید و به مطب دندانپزشک خود مراجعه کنید.

کندخ شدن پرشدگی دندان

چه چیزی باعث خارج شدن پر شدگی دندان می شود؟

در حالی که قرار است پر شدگی دندان سال ها و حتی دهه ها دوام داشته باشد، به دلایل مختلفی ممکن است پر شدگی دندان شما از بین رفته برود، از جمله:

• پوسیدگی یا حفره دندان: اگر دندانی دارای پوسیدگی یا حفره باشد، می تواند باعث تضعیف ساختار دندان شود و آن را مستعد افتادن پر شدگی کند.
• دندان شکسته یا ترک خورده: دندانی که شکسته یا ترک خورده است می تواند به پر شدگی فشار وارد کند و باعث افتادن آن شود.
• دندان قروچه یا براکسیسم: دندان قروچه (فشردن و ساییدن دندان ها روی یکدیگر) می تواند فشار بیش از حد به مواد پر کننده دندان وارد کند و باعث شل شدن یا افتادن آنها شود.
• سن: با گذشت زمان، مواد پرکننده ممکن است فرسوده یا سست شوند و خطر افتادن آنها را افزایش دهد.
• مراقبت و نگهداری نامناسب: عدم مراقبت مناسب از دندان ها، عدم مراجعه منظم به دندانپزشک، یا تمیز نکردن منظم دندان ها نیز می تواند خطر افتادن دندان ها را افزایش دهد.

کندخ شدن پرشدگی دندان

وقتی پر شدگی دندان خارج می شود چه باید کرد؟

نخستین کاری که باید هنگام افتادن پر شدگی دندان انجام دهید این است که مطمئن شوید که با روکش بیرون می آید تا قبل از اینکه به دندانپزشک مراجعه کنید، آن را گاز نمی گیرید و دندان دیگری را خراب نمی کنید. جویدن مواد پر کننده به دندان های شما آسیب وارد خواهد کرد و به احتمال زیاد درد نیز خواهد داشت.

در صورت تمایل می توانید پر شدگی را برای ویزیت دندانپزشکی خود همراه داشته باشید، اما ما معمولاً پر شدگی هایی که در یک بار ویزیت افتاده اند را تعویض می کنیم. ما همچنین بررسی خواهیم کرد که آیا دلایل دیگری وجود دارند که باعث جدا شدن پر شدگی شده اند که می تواند با مشکلات بیشتر سلامت دهان مرتبط باشد، فقط برای اطمینان از اینکه همه چیز درست است.

تا زمانی که برای ویزیت دندانپزشکی خود مراجعه نکرده اید، باید مراقبت ویژه ای برای تمیز نگه داشتن دندان های خود داشته باشید. برای جلوگیری از آسیب بیشتر و پوسیدگی، از خوردن غذاهایی که به راحتی درون حفره دندان شما گیر می کنند اجتناب کنید. راه دیگر برای جلوگیری از آسیب بیشتر این است که بعد از هر بار غذا خوردن، آب نمک گرم را به طور منظم غرغره کنید.

در ویزیت دندانپزشکی خود انتظار چه چیزی را باید داشته باشید؟

در طول ویزیت شما، یک معاینه کامل از دندان های شما انجام خواهد شد، از جمله یک عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس گرفته خواهد شد برای اینکه مشاهده شود که دندان ها و لثه های شما چقدر سالم هستند، و اطمینان حاصل شود که هیچ پوسیدگی دیگر و مسائل مربوط به دندانی وجود ندارد. در مرحله بعد، اگر مشکل دندانی دیگری وجود نداشته باشد، گزینه های پر کننده شما از جمله طلا، آمالگام (نقره)، سرامیک، پرسلن و گلاس آینومر بررسی خواهند شد. بیشتر اوقات می توان پر شدگی را در همان روز تعویض کرد، البته تا زمانی که به ترمیم بیشتر نیازی نباشد و لثه های شما در شرایط خوبی باشند.

هنگامی که دندان شما به درستی پر شد و روکش جدید شما قرار گرفت، دندان شما سالم و آماده خواهد بود تا برای سال های آینده دوام بیاورد!

کندخ شدن پرشدگی دندان

با مراقبت های مناسب از افتادن پر شدگی دندان خود جلوگیری کنید!

اکنون که یک پر شدگی جدید جایگزین شده است، باید به مراقبت و نگهداری مناسب از دندان ها و لثه های خود ادامه دهید. ویزیت منظم دندانپزشکی ضروری است.

پرسش های پرتکرار در مورد خارج پر شدگی دندان

آیا پر شدگی ترک خورده قابل تعویض است؟

تقریبا همیشه! گاهی اوقات می توانیم از یک پر کننده قدیمی دوباره استفاده کنیم، اما معمولاً آن را با یک ماده پر کننده جدید با مواد گزینه های مختلف تعویض می کنیم.

هزینه تعویض پرکننده چقدر است؟

هزینه پر کردن دندان بسته به آسیب، پوسیدگی، مواد پر کننده و غیره متفاوت است. هر چه بیشتر صبر کنید، احتمال بیشتری وجود دارد که به درمان ریشه نیاز داشته باشید که در مقایسه با پر کردن می تواند بسیار گران باشد.

بعد از افتادن پر شدگی دندان چقدر می توان برای مراجعه به دندانپزشک صبر کرد؟

اگر پر شدگی دندان شما از بین رفته است، بهتر است فوراً به دندانپزشک مراجعه کنید. حداکثر، بیشتر از یک آخر هفته منتظر نمانید!

آیا افتادن پر شدگی دندان یک مورد اورژانسی است؟

حتی اگر افتادن پر شدگی بد باشد، اما اورژانسی نیست زیرا هیچ آسیب دندانی همراه با خونریزی وجود ندارد. با این حال، مهم است که در اسرع وقت معاینه شوید.

پر شدگی جدید چقدر باید دوام بیاورد؟

پر شدگی ها معمولاً سال ها دوام دارند، بسته به نوع مواد، برخی از آنها ۱۰ تا ۱۵ سال و برخی دیگر تا ۳۰ سال، باقی می مانند. دیر یا زود به تعویض نیاز دارند. از ما بپرسید که کدام گزینه برای شما بهترین است!

 یکی از شناخته شده ترین نقش هایی که کلسیم در بدن انسان ایفا می کند، ساختن و حفظ استخوان های سالم است. این ماده معدنی حیاتی، علاوه بر تقویت اسکلت شما، به حفظ دندان های قوی و محافظت از مینای دندان های (ساختاری که کل تاج بالینی دندان را پوشش می دهد) شما کمک می کند.

کلسیم به عنوان یکی از فراوان ترین مواد معدنی بدن، ۹۹ درصد از دندان ها و استخوان ها را تشکیل می دهد. البته به خاطر داشته باشید که بدن به طور طبیعی کلسیم تولید نمی کند. به این معنا که شما باید این ماده معدنی پر ستاره را از طریق رژیم غذایی و مکمل های خود تأمین کنید.

همه ما می توانیم با خرسندی ناشی از لذت بردن از مواد غذایی مغذی ارتباط برقرار کنیم. بدون داشتن مجموعه ای از دندان های سالم، قادر نخواهیم بود غذای خود را بجویم یا تمام مواد معدنی مورد نیاز بدن برای داشتن یک زندگی سالم را به آن بدهیم. باز هم اینجاست که کلسیم وارد می شود.

کمبود کلسیم چیست؟

هیپوکلسمی اصطلاح پزشکی برای عدم تعادل الکترولیت است و به صورت سطوح پایین کلسیم در خون ظاهر می شود. سطوح بسیار پایین کلسیم می تواند منجر به پوکی استخوان، استخوان های شکننده و استئوپنی، پیش ساز پوکی استخوان شود. علائم خفیف شروع می شوند و می توانند شامل ناخن های ضعیف یا شکننده، مشکلات عضلانی مانند درد یا گرفتگی و حتی خستگی شدید باشند. این علائم ممکن است در ابتدا به راحتی قابل تشخیص نباشند، اما به مرور زمان می توانند باعث بروز مشکلات جدی تری برای سلامتی شوند.

متأسفانه، بسیاری از ما میزان کلسیم توصیه شده را دریافت نمی کنیم. همه افراد به مقدار یکسانی کلسیم نیاز ندارند و توصیه ها بر اساس جنس و سن متفاوت هستند. به عنوان مثال، کودکان و زنان باردار نسبت به دیگر افراد بزرگسال به کلسیم بیشتری نیاز دارند. اگر در مورد نیازهای کلسیم دریافتی خود نگران هستید، لطفاً نیازهای خاص خود را با یک متخصص پزشکی در میان بگذارید.

بدن به طور طبیعی کلسیم را بازسازی می کند تا تجزیه طبیعی را با استفاده از استخوان ها و دندان ها جبران کند. در یک فرد سالم، این روند بهبودی به سرعت اتفاق می افتد و تخلیه کوتاه است. در دوران کودکی، بویژه کودکان در حال رشد، ضروری است که کلسیم کافی داده شود، زیرا این امر فرد را برای سطوح سالم کلسیم در مراحل بعدی زندگی آماده می کند. با افزایش سن، تجویز داروها، تغییر هورمون ها یا عدم تحمل غذاهای غنی از کلسیم، سطح کلسیم در بدن به خطر می افتد. این زمانی است که کلسیم ممکن است شروع به کمبود کند. با کاهش کلسیم، دندان ها در معرض خطر قرار می گیرند.

کلسیم و سلامت دهان

کلسیم کلید یک لبخند سالم است، که باعث می شود در صورتی که هر روز به اندازه کافی از آن دریافت نکنید، درک آنچه داخل دهان می گذرد اهمیت پیدا کند. دهان هر فرد حاوی باکتری های است که به طور طبیعی وجود دارند، و وقتی در معرض غذا و نوشیدنی ها قرار می گیرند، ماده مضری ایجاد می کنند که باعث خوردگی و فرسایش مینای دندان ها می شود. مانند همه چیز دیگری در زندگی، اگر این موضوع را نادیده بگیرید و این ماده به انباشته شدن خود ادامه دهد، در نهایت منجر به پوسیدگی و فرسایش دندان ها خواهد شد. هنگامی که دندان های شما شروع به پوسیده شدن می کنند، ترک هایی در مینای دندان های شما ظاهر خواهند شد، و به این باکتری های مضر اجازه می دهند وارد دندان های شما شده و آنها را از داخل به سمت بیرون تخریب کنند.

ممکن است فکر کنید که از رژیم غذایی خود کلسیم کافی دریافت می کنید، زیرا اغلب سال ها طول می کشد تا کمبود کلسیم ظاهر شود. با این حال، مهم است که هر چه زودتر اقدام کنید. زیرا بدون کلسیم، دندان های شما نرم تر و متخلخل تر خواهند شد. اگر این فرآیند از قبل شروع شده است و شما با دریافت مقدار توصیه شده روزانه کلسیم از دندان های خود مراقبت نکرده باشید، ممکن است در آینده نزدیک از دست دادن دندان را تجربه کنید.

علائم و نشانه های کمبود کلسیم که باید به دنبال آنها باشید شامل خستگی، گرفتگی عضلات، شکنندگی ناخن ها و دندان درد هستند. اگر هر یک از این علائم را تجربه کرده اید، مصرف کلسیم خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که تمام کلسیم مورد نیاز بدن خود را تأمین می کنید.

کلسیم و سلامت دهان و دندان

کلسیم و پوسیدگی دندان

کلسیم برای ترمیم هرگونه آسیب ناشی از مواد غذایی و نوشیدنی هایی که باعث تولید باکتری های دهانی داخل دهان می شوند، نقش کلیدی دارد. این آسیب می تواند منجر به فرسایش اسیدی شود، که به شکل پوسیدگی و حفره های دندانی، و حتی بیماری لثه ظاهر می شود. در این موارد، کلسیم به عنوان یک عامل برای معدنی سازی مجدد عمل می کند، و تعادل را به داخل دهان باز می گرداند و باعث می شود شما در برابر این حملات اسیدی مقاوم تر شوید. کلسیم همراه با فسفر، داخل دهان بزاق تولید می کند تا اسیدها را خنثی کند.

چه مقدار کلسیم نیاز داریم؟

مقدار RDA کلسیم بسته به سن و جنسیت شما متفاوت است. به عنوان یک راهنما، هیئت غذا و تغذیه در مؤسسه پزشکی آکادمی های ملی، بر اساس سن، RDA هایی را برای مصرف کلسیم ایجاد کرده است، که عبارتند از:

کلسیم و سلامت دندانی کودکان

چه والدین باشید و یا یک فرزند، احتمالاً اهمیت کلسیم در ساخت و حفظ دندان ها و استخوان های سالم را درک می کنید. از زمان جوانی این پیام در مغز ما فرو رفته است و در طول زندگی ما به عنوان یک نگرانی اصلی سلامتی باقی مانده است. قبلاً آن را شنیده اید: “مواظب دندان های خود باشید، شما فقط یک دست از آنها دارید!“

به عنوان یک نوزاد، مصرف کلسیم کلید ساخت و حفظ دندان های سالم به عنوان مینای دندان است. افرادی که کمبود کلسیم را تجربه می کنند، به دلیل ضعیف شدن مینای دندان و پوسیدگی دندان، از مشکلات دهان و دندان رنج خواهند برد. ارزش دارد که کلسیم دریافتی نوزاد خود را تحت نظر داشته باشید تا اطمینان حاصل کنید که او به اندازه کافی از این ماده معدنی حیاتی دریافت می کند. برنامه هایی وجود دارد که می توانید آنها را دانلود کنید که به شما کمک می کنند میزان غذای مصرفی خود و فرزندان خود را ردیابی کنید تا مطمئن شوید که هر دوی شما به RDA خود برای کلسیم رسیده اید.

کلسیم و سلامت دهان و دندان

کلسیم و سلامت دندانی با بالا رفتن سن

کلسیم فقط در سلامت دندانی کودکان نقش ندارد. با بالا رفتن سن، مهم است که به مراقبت از سلامت دهان خود ادامه دهیم زیرا بدن ما کلسیم را از دندان ها و استخوان ها استخراج می کند. مصرف کلسیم در دوران کودکی، در واقع در سنین بالاتر دندان ها و استخوان های شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

به این موضوع به این شکل فکر کنید: اگر زمانی که جوان تر بودید رژیم غذایی غنی از کلسیم داشتید، به احتمال زیاد اکنون دندان های بالغ و قوی و سالمی خواهید داشت. با این حال، کمبود کلسیم می تواند در نتیجه تغییرات هورمونی و عدم تحمل غذایی افزایش یابد که ممکن است رژیم غذایی شما را تحت تأثیر قرار دهد تا جایی که دیگر هر روز کلسیم کافی دریافت نمی کنید.

و همانطور که قبلاً اشاره کردیم، بدن انسان به خودی خود کلسیم تولید نمی کند- بنابراین این به عهده ما است که دائماً این ماده معدنی را دوباره پر کنیم. مطالعات نشان می دهند که مکمل های کلسیم و ویتامین D می توانند به کاهش از دست رفتن دندان در افراد سالمند کمک کنند.

بنابراین مطمئن شوید که دوز روزانه خود را از دوتایی نمادین دریافت می کنید، و ترکیب RDA کلسیم خود را با ۱۰ میکروگرم مکمل ویتامین D برای مراقبت از دندان ها و استخوان ها و جلوگیری از پوکی استخوان در نظر بگیرید، و در این حین از مزایای حفظ بهتر دندان ها بهره مند شوید.

کلسیم را در کدام مواد غذایی می توانیم پیدا کنیم؟

منابع سرشار از کلسیم شامل شیر و سایر محصولات لبنی مانند پنیر، ماست، خامه ترش، پنیر کوتیج و دوغ هستند.

آیا به دنبال راه های دیگری برای دریافت کلسیم هستید؟ اگر به لاکتوز حساسیت دارید، گیاهخوار هستید یا به شیر حساسیت دارید، ممکن است بخواهید این جایگزین های غنی از کلسیم را در نظر بگیرید:

·       لوبیا (حدود ۲۱۸ میلی گرم کلسیم در هر پیمانه)

·       کلم بروکلی (۱۸۰ میلی گرم در هر فنجان)

·       اسفناج (۲۵۰ میلی گرم در هر فنجان)

·       توفو (۸۶۰ میلی گرم در هر فنجان)

·       شیر سویا غنی شده با کلسیم (۳۰۰ میلی گرم در هر فنجان)

·       آب پرتقال غنی شده با کلسیم (۳۰۰ میلی گرم در هر فنجان)

·       نان و غلات غنی شده با کلسیم (۲۰۰ میلی گرم در هر فنجان)

اگر گوشت می خورید، ممکن است بخواهید ماهی سالمون یا ساردین کنسرو شده را نیز ذخیره کنید، که حاوی سطوح بالایی از کلسیم از استخوان های ماهی هستند.

کلسیم و سلامت دهان و دندان

نکاتی برای افزایش کلسیم دریافتی

آیا نگران این هستید که شما یا بچه های شما کلسیم کافی دریافت نمی کنید؟ این راهکارها را امتحان کنید.

·       لبنیات را به سایر مواد غذایی خود اضافه کنید. برای افزایش محتویات کلسیم غذای خود، از شیر یا پنیر استفاده کنید. شیر یا خامه ترش را به پوره سیب زمینی اضافه کنید، با پنیر کوتیج لازانیا درست کنید، یا مقداری کلم بروکلی را با پنیر آب شده در مایکروویو قرار دهید.

·       اسموتی ها را امتحان کنید. مقداری میوه یا سبزیجات را با شیر، ماست ساده یا شیر سویا مخلوط کنید تا یک نوشیدنی خوش طعم سرشار از کلسیم داشته باشید.

·       به سراغ سبزی ها بروید. مقداری سبزیجات غنی از کلسیم را به غذاهای اصلی اضافه کنید. کلم پیچ، کلم چینی و اسفناج را در نظر بگیرید.

چقدر کلسیم نیاز دارید؟

مصرف توصیه شده کلسیم بر اساس سن و جنس متفاوت است:

·       از تولد تا ۶ ماهگی ۲۰۰ میلی گرم

·       نوزادان ۷ تا ۱۲ ماهه ۲۶۰ میلی گرم

·       کودکان ۱ تا ۳ ساله ۷۰۰ میلی گرم

·       کودکان ۴ تا ۸ ساله ۱۰۰۰ میلی گرم

·       کودکان ۹ سال ۱۳ ساله ۱۳۰۰ میلی گرم

·       نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ ساله ۱۳۰۰ میلی گرم

·       افراد بزرگسال ۱۹ تا ۵۰ ساله ۱۰۰۰ میلی گرم

·       مردان بالغ ۵۱ تا ۷۰ ساله ۱۰۰۰ میلی گرم

·       زنان بالغ ۵۱ تا ۷۰ ساله ۱۲۰۰ میلی گرم

·       افراد بزرگسال ۷۱ ساله و بالاتر ۱۲۰۰ میلی گرم

افزایش جذب کلسیم با ویتامین D

اما فراموش نکنید: مصرف کلسیم به تنهایی کافی نیست. بدن شما باید این ماده معدنی را به درستی جذب کند تا از مزایای تقویت استخوان آن بهره مند شود. برای افزایش جذب کلسیم، مطمئن شوید بدن شما ویتامین D کافی دارد.

شما می توانید ویتامین D را به صورت طبیعی و با قرار گرفتن در محیط بیرون زیر نور آفتاب یا با جستجوی منابع غذایی دریافت کنید. فقط زرده تخم مرغ، جگر، قارچ، ماهی چرب یا شیر و آبمیوه های غنی شده را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.