آیا تا به حال به عکسی از خود نگاه کرده اید و به این موضوع فکر کرده اید که بافت لثه شما با لبخند شما تناسب ندارد؟ اگر اینطور است، ممکن است شما نیز با مشکلی تحت عنوان نمایش بیش از حد لثه یا معمولاً لبخند لثه ای مواجه باشید.

خبر خوب این است که این وضعیت قابل درمان است. با یک بار مراجعه به دندانپزشک می توانید لبخندی که به دنبالش هستید را داشته باشید. امروز ما علل مختلف لبخند لثه ای و گزینه های درمانی برای درمان آن را پوشش خواهیم داد.

لبخند لثه ای چیست؟

“بیش از حد” در “نمایش بیش از حد لثه”، معمولاً به صورت قابل مشاهده بودن بیشتر از ۴ میلی متر لثه در بالای دندان های فک بالا هنگام لبخند زدن توصیف می شود، که خواه به چند دندان محدود شده است یا به کل لبخند تعمیم یافته است. زمانی که کمتر از دو میلی متر لثه بین خط لب و دندان های جلو ظاهر می شود، لبخند جذاب تر ارزیابی می شود. این وضعیت در میان زنان بیشتر از مردان، بخصوص در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی، شایع است و با افزایش سن میزان بروز آن کاهش می یابد.

لبخند لثه ای علاوه بر اینکه ظاهری غیرجذاب تلقی می شود، می تواند با سلامت ضعیف دهان و دندان ها نیز همراه باشد که به مراقبت پزشکی توسط دندانپزشک شما نیاز دارد. ممکن است شما در معرض خطر التهاب و درد لثه و همچنین بیماری لثه و بوی بد دهان باشید.

اگر احساس می کنید لبخند لثه ای دارید یا فقط دندان های شما کوچک هستند یا لثه های بزرگ دارید، به خواندن این مقاله ادامه دهید تا بفهمید علت آن چیست و چگونه می توانید لبخند لثه ای را اصلاح کنید.

ما می توانیم به شما کمک کنیم به لبخندی که مد نظر دارید برسید.

چه چیزی باعث ایجاد لبخند لثه ای می شود؟

علل ژنتیکی

اغلب اوقات، لبخند لثه ای آناتومی اجدادی یا ارثی از والدین شما است. به این معنا که در اکثر بیماران، ژنتیک از طریق انتقال ترکیبی از فک بزرگ، دندان های کوچک و لثه های بزرگ، و یا کوتاه بودن لب بالا، نقش مهمی در لبخند لثه ای دارد که باعث شده است هنگام لبخند زدن لثه های شما نمایان شوند.

در موارد نادر، لبخند لثه ای می تواند ناشی از وضعیتی به نام فیبروماتوز ارثی لثه (HGF) باشد، بزرگ شدن آهسته اما پیشرونده لثه کراتینه شده که اغلب آنقدر شدید می شود که باعث بروز مشکلاتی در گفتار می شود.

تغییرات در آناتومی بدن نیز می تواند باعث ایجاد لبخند لثه ای شود، مانند عدم تعادل هورمونی مرتبط با بارداری یا بلوغ. اختلالات خونی مانند لوسمی نیز می تواند باعث بزرگ شدن لثه یا تشدید آن شود.

نگران نباشید، این مشکل اغلب از طریق درمان ارتودنسی و کانتورینگ لثه قابل حل است، که در آن بایت شما اصلاح می شود و لثه های شما تراش داده و شکل می گیرند تا بین لب بالایی و دندان های شما تناسب بهتری داشته باشند.

علل غیر ژنتیکی یا علامتی

برخی از دلایل غیر ژنتیکی لبخند لثه ای عبارتند از:

لثه های ضخیم یا “فنوتیپ لثه ضخیم”

این زمانی است که شما لثه های ضخیمی دارید که بیش از حد دندان های شما را پوشش می دهند و باعث می شوند آنها کوچک به نظر برسند، مانند دندان های کوتاه. در این حالت، دندان های شما فقط کوتاه به نظر می رسند، زیرا ممکن است به درستی روییده باشند و تا حدی توسط بافت لثه پوشانده شده باشند. به طور کلی، دندان ها زیر خط لثه رشد می کنند تا زمانی که به طول ایده ال برسند و سپس لثه ها کنار می روند تا دندان ها نمایان شوند. وقتی دندان ها در موقعیت های کمتر از حد مطلوب رشد می کنند، مقداری از لثه ها روی دندان باقی می مانند و هنگام لبخند زدن، بافت اضافی لثه ای به نمایش گذاشته می شود. این همچنین در صورتی می تواند رخ دهد که در سنین پایین پر شدگی دندان شما به درستی قرار نگرفته شده باشد و باعث امتداد یافتن لثه روی آن شده باشد. به خواندن این مقاله ادامه دهید، خبر خوب این است که هر دلیلی که باعث لبخند لثه ای شده باشد راه حل هایی برای آن وجود دارند و دندان های کوتاه ناشی از لثه های ضخیم می توانند برای کشیده به نظر رسیدن دندان ها مقداری کاشته شوند.

التهاب لثه یا “هیپرتروفی لثه”

این شرایطی است که باعث می شود لثه های شما بیش از حد بزرگ شوند، به همین دلیل است که “بزرگ شدن لثه” نیز نامیده می شود. این معمولاً به دلیل آسیب های مزمن به لثه ها و دندان ها ناشی از عادت های فیزیکی مانند جویدن ناخن، جویدن خودکار و مداد، ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر یا حتی استفاده از تکنیک های نامناسب مسواک زدن است. اثر روی لثه ها التهابی است که باعث حساس و قرمز شدن لثه ها می شود و می تواند باعث خونریزی شود. اگر این علت لبخند لثه ای شما است، خبر خوب این است که با جرمگیری و تسطیح سطح ریشه می توان لثه های شما را بهبود و شکل داد.

رشد بیش از حد لثه ها یا “افزایش عمودی فک بالا”

این وضعیتی است که در آن فک بالا بیش از حد بزرگ است، و با کوچک شدن بیش از حد دندان های شما برای اندازه فک شما همراه است. این باعث می شود بافت لثه و لب های شما بزرگتر به نظر برسند و به دلیل اندازه اضافی فک بالا، حتی ممکن است در بستن کامل دهان خود با مشکل مواجه شوید. بیمارانی که این علت لبخند لثه ای را دارند می توانند از درمان های ارتودنسی جراحی و غیر جراحی بهره مند شوند که در نهایت لبخند لثه ای را کاهش می دهند.

از دست دادن دندان به صورت اتفاقی

در موارد شدید، لبخند لثه ای شما ممکن است به این دلیل باشد که تعدادی یا تمام دندان های خود را به طور کامل به دلیل شرایطی مانند کمبود کلسیم از دست داده اید. بدیهی است که از دست دادن دندان ها باعث می شود لثه ها بدون حمایت مناسب در معرض دید قرار بگیرند، اما ناامید نشوید، زیرا راه های زیادی برای بازگرداندن لبخند زیبای شما وجود دارد. هنگامی که اکثر دندان ها به دلیل بالا رفتن سن یا شرایط خاص از دست می روند، لبخند لثه ای می تواند با کاشت ایمپلنت یا پروتزهای دندانی ترمیم شود. دندان ها برای خوردن و احیاء لبخندی که لایق آن هستید حیاتی هستند.

بهداشت ضعیف دندان

دندان های شما تنها اعضای دهان شما نیستند که باید از طریق مراقبت از دهان از آنها محافظت کنید. هنگامی که پلاک روی دندان های شما انباشته می شود، می تواند راه خود را به زیر لثه ها پیدا کند که بعد از آن باعث التهاب و بزرگ شدن آنها شود. این یکی دیگر از دلایلی است که شما باید روش های حفظ سلامت دندان ها و لثه ها را دنبال کنید.

بریس ها به طور غیرمستقیم، از طریق بهداشت ضعیف دندان، با لبخند لثه ای مرتبط هستند. بیمارانی که از بریس های سنتی استفاده می کنند، اغلب مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را مشکل تر می دانند زیرا بریس ها سر راه قرار می گیرند. سپس باکتری ها در زیر و اطراف لثه ها انباشته می شوند و باعث التهاب آنها و ایجاد لبخند لثه ای می شوند.

به نظر می رسد بیماران مبتلا به مشکلات لثه به دلیل درد ناشی از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، از نزدیک شدن به آن ناحیه خودداری می کنند که این امر منجر به ایجاد یک چرخه معیوب بهداشت نامناسب دندان می شود.

تغییر رویش دندان

رویش دندان فرآیند آهسته فشار وارد کردن دندان هایی است که مسیر خود را از درون لثه ها باز می کنند و به وضوح داخل دهان قابل مشاهده می شوند. برای دندان های مولر دائمی، این اتفاق در حدود سن ۶ سالگی رخ می دهد. گاهی اوقات، برخی از دندان ها به درستی نمی رویند، وضعیتی که تحت عنوان رویش غیرفعال تغییر یافته (APE) شناخته می شود.

APE می تواند باعث شود که لبخند یک فرد “لثه ای” به نظر برسد زیرا یک یا چند دندان تا حدی توسط لثه ها پوشیده می شوند زیرا به طور کامل داخل دهان بیرون نمی آیند. گرچه به طور گسترده این به عنوان یک خطر برای سلامتی تلقی نمی شود، اما در زیبایی لبخند افراد نقش دارد.

عوارض جانبی دارو

همه داروهای تجویزی دارای عوارض جانبی هستند، و برای انواع خاصی از داروها، بزرگ شدن لثه می تواند یکی از آن عوارض ناخواسته باشد. این داروها عبارتند از:

• داروهای سرکوب کننده ایمنی مانند سیکلوسپورین A که توسط بیماران پیوندی برای جلوگیری از رد بافت استفاده می شود.
• فنی توئین، برای استفاده در افراد مبتلا به صرع.
• داروهای بیماری قلبی مانند نیفدیپین، وراپامیل و دیلتیازم.

درمان برای لبخند لثه ای

لبخند لثه ای به صورت خود به خود بهبود نمی یابد، باید توسط دندانپزشک از طریق جراحی درمان شود. دندانپزشک شما کار خود را با شناسایی علت لبخند لثه ای، چه ارثی یا غیر ارثی، شروع می کند. آنها ابتدا دندان ها، لب ها، فک و لثه های شما را بررسی می کنند و علت لبخند لثه ای شما را مشخص می کنند و بهترین اقدام برای اصلاح لبخند لثه ای را تعیین می کنند. سپس، بیمار در نهایت در مسیر نمایش نسبت مناسبی از دندان ها، لثه ها و لب ها قرار خواهد گرفت و صاحب لبخند زیبا و سالمی خواهد شد که شایسته آن است. چهار راه برای رفع لبخند لثه ای وجود دارد. بیایید نگاهی داشته باشیم به خلاصه ای از آنها.

درمان ارتودنسی

اگر لبخند لثه ای ملایمی دارید و مشکل به دلیل مشکلات ارتودنتیک بوجود آمده است، ابزارهای ارتودنسی مانند بریس های اینویزیلاین یا دیمون ممکن است اولین قدم باشند، زیرا به اصلاح مشکلات فک کمک می کنند که می توانند باعث بزرگ تر نشان دادن لثه ها در هنگام لبخند زدن شوند. پس از درمان، بسیاری از بیماران مشکلات بایت خود را حل کرده اند و لثه های آنها کوچک تر به نظر می رسند و آنها با دندان های همراستا شده متناسب تر هستند و فک ها در تراز صحیح قرار گرفته اند.

کانتورینگ لثه

ما روشی به نام لیفت لثه یا کانتورینگ لثه را توصیه می کنیم. کانتورینگ یک فرایند دندانپزشکی زیبایی است که تحت عنوان جنجیوکتومیGingivectomy  و لیفت لثه نیز شناخته می شود و در آن بافت اضافی از روی لثه حذف می شود تا شکل حمایت و احاطه لثه ها روی دندان ها را تغییر دهد. در این فرایند پزشک با دقت لثه های برخی یا همه ۱۰ دندان جلوی شما را با لیزر بافت نرم “می تراشد” تا قوس ها و تعریف جذابی به آنها بدهد. این فرآیند تحت بی حسی موضعی و اکسید نیتروژن انجام می شود و تنها یک یا دو ساعت طول می کشد. ارتودنتیست شما می تواند بافت نرم دهان شما را کانتور کند و علل ژنتیکی و غیر ژنتیکی لبخند لثه ای را کاهش دهد.

ونیرها یا روکش ها

ونیرها و روکش های دندانی را می توان برای بلندتر نشان دادن دندان ها استفاده کرد. آنها اغلب زمانی نصب می شوند که افراد از نظر ژنتیکی دندان های کوچکی داشته باشند، یا به دلیل بالا رفتن سن یا حادثه، دندان های آنها فرسوده شده باشند. بسیاری از بیماران در مورد خط لثه خود آگاهی دارند و ونیرها یا روکش ها با یک کاربرد زیبایی که پر شدن دندان های شما را احیاء می کنند، کنترل لبخند را به شما باز می گردانند.

تغییر موقعیت لب

این زمانی ضروری است که لب بالا یا خیلی کوتاه یا بیش از حد انعطاف پذیر باشد و هنگام لبخند زدن، لثه زیادی در معرض دید قرار بگیرد. این فرایند بی خطر و آسان، کشش عضلات لب بالا را محدود می کند تا لب شما بیشتر لثه های شما را پوشش بدهد و در نتیجه باعث کاهش مقدار قابل مشاهده لبخند لثه ای شما می شود.

بوتاکس

بوتاکس یک روش راحت و مقرون به صرفه برای پرداختن به لبخند لثه ای است، زمانی که لب شما دارای عضلات خیلی قوی است که آن را به بالای خط لثه می کشد. بوتاکس با فلج موقت عضلات لب بالای شما عمل می کند، بنابراین لب شما تا این حد بالا نخواهد رفت. گرچه بوتاکس نسبت به سایر گزینه ها برای اصلاح لبخند لثه ای ارزان تر است، اما نکته منفی این است که نتایج کوتاه مدت، و هر بار فقط سه تا چهار ماه است.

گزینه های جراحی

جراحی فک و صورت. هیچ کس جراحی را دوست ندارد، اما نتایج جراحی فک و صورت برای اصلاح لبخند لثه ای می توانند مثبت ترین نتایج باشند. در بسیاری از موارد ژنتیکی، فک بالای بیمار که ماگزیلا نامیده می شود، باید با کمک یک جراحی ارتوگناتیک به سمت بالا جابجا شود تا نمایش دندان و لثه بیمار به حالت عادی درآید. معمولاً این فرایند با یک ابزار ارتودنسی نیز همراه است و تأثیر آن برای حذف لثه های اضافی و تغییر چشمگیر لبخند است. این درمان لبخند لثه ای می تواند زندگی افرادی را تغییر دهد که حتی نمی دانستند کاری می توان انجام داد.

چرا نباید با پروتزهای مصنوعی دندانی خوابید؟

شاید یک روز طولانی بوده است و شما خسته شده اید. یا شاید دوست ندارید بدون دندان باشید. چه ضرری دارد که یک شب دندان های مصنوعی را داخل دهان خود بگذارید؟ دلیلی وجود دارد که دندانپزشک شما توصیه می کند که دندان های مصنوعی خود را حداقل به مدت پنج تا شش ساعت در روز از دهان خارج کنید و آنها را تمیز نگه دارید. خوابیدن با دندان مصنوعی- حتی نمونه های پارسیل آنها- می تواند طول عمر آنها را کاهش دهد، مانع بهداشت خوب دهان و دندان می شود، و سلامت عمومی شما را به خطر بیندازد.

اگر بیرون آوردن دندان مصنوعی در طول شب برای شما ناراحت کننده یا شرم آور به نظر می رسد، در اینجا سه ​​دلیل اصلی برای اینکه نباید با دندان مصنوعی خود بخوابید آورده شده اند:

منجر به استوماتیت دندان مصنوعی می شود.

خوابیدن با دندان های مصنوعی می تواند روی جریان بزاق تأثیر منفی بگذارد و مسیر بزاق را مسدود کند. از سوی دیگر در طول شب که جریان بزاق به طور طبیعی کاهش می یابد، استفاده بی وقفه از دندان های مصنوعی بویژه در طول شب می تواند باعث ایجاد بیماری به نام استوماتیت دندان مصنوعی شود. استوماتیت دندان مصنوعی، که با نام برفک نیز شناخته می شود، شکلی از التهاب است که بافت های زیر دندان مصنوعی را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند باعث قرمزی، متورم شدن و عفونی شدن آنها با مخمر شود. استوماتیت دندان مصنوعی گاهی اوقات با ترک های گوشه دهان همراه است، زمانی که در نتیجه همان مخمر عفونی گوشه های دهان نیز ترک های ایجاد می شوند.

هر شب تمیز کردن دقیق تنها راه مطمئن برای جلوگیری از استوماتیت دندان مصنوعی است.

باعث پرورش باکتری ها می شود.

در حالی که ممکن است سطح پروتز شما جامد به نظر برسد، اما در واقع دارای شیارهای میکروسکوپی است که می توانند باکتری ها را درون خود جای دهند. در حالی که دهان همه افراد پر از میکروب است، مواد دندان مصنوعی خاصیت طبیعی مبارزه با میکروب را ندارند. به این معنا که اگر پروتزها برداشته نشوند و به طور کامل تمیز نشوند، می توانند به محل رشد انواع باکتری ها، قارچ ها و سایر میکروب های بالقوه خطرناک تبدیل شوند.

کامل مسواک زدن ممکن است برای از بین بردن باکتری هایی که باعث بوی بد دهان یا میکروب های مضر می شوند کافی نباشد. یک مسواک مخصوص دندان مصنوعی و محلول کف کننده پاک کننده و از بین برنده باکتری های پروتز می توانند به طور مؤثر به صورت روزانه مانع انباشته شدن باکتری ها شوند.

خطر ابتلا به ذات الریه را افزایش می دهد.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ که در مجله تحقیقات دندانپزشکی منتشر شد نشان داد استفاده از دندان مصنوعی در هنگام خواب خطر ابتلا به ذات الریه را در افراد مسن تقریباً دو برابر می کند. باکتری های عامل ذات الریه روی دندان مصنوعی به سادگی با تنفس عمیق می توانند از دهان به ریه ها حرکت کنند. استفاده طولانی مدت و عدم تمیز کردن می تواند احتمال وقوع این اتفاق را افزایش دهد.

مزایای استفاده نکردن از دندان مصنوعی در شب

کنار گذاشتن دندان های مصنوعی در طول شب چندین مزیت برای سلامتی دارد:

• از تحلیل استخوان جلوگیری می کند. فشاری که دندان مصنوعی به لثه و استخوان زیر خود وارد می کند، می تواند تحلیل استخوان را تسریع کند.
• تناسب بیشتر را تضمین می کند. در نتیجه تحلیل رفتن استخوان و تحلیل لثه، دندان مصنوعی شما می تواند شل تر از حد طبیعی شود و احتمال لغزش آن افزایش پیدا می کند و طیف غذاهایی که می توانید بخورید را کاهش می دهد.
• رشد باکتری ها را متوقف می کند. محلی که دندان های مصنوعی و لثه های شما با یکدیگر تماس دارند، محل مناسبی برای رشد باکتری ها است که منجر به بوی بد دهان صبحگاهی می شود و در نهایت می تواند منجر به بروز بیماری لثه شود. با باقی گذاشتن دندان مصنوعی در طول شب داخل دهان، لثه های خود را از استراحت بدون باکتری محروم می کنید.

نحوه مراقبت از دندان مصنوعی در شب

استفاده از دندان مصنوعی باید کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد- نه اینکه آن را تهدید کند. نگهداری خوب از پروتزهای مصنوعی با یک روتین خوب بهداشت دهان و دندان، بهترین راه برای افزایش طول عمر دندان مصنوعی و حفظ سلامت عمومی دهان و دندان های شما است. با مجموعه ای از محصولات مخصوص تمیز کردن دندان های مصنوعی، پروتزهای مصنوعی خود را تمیز و سلامت خود را در بهترین حالت نگه دارید.

بهترین راه برای حفظ سلامت دهان و اطمینان از عمر طولانی پروتزهای شما این است که هر شب آنها را از دهان خارج کنید و به طور کامل تمیز کنید.

• حمام خود را آماده کنید. قبل از اینکه پروتزهای مصنوعی خود را برای شب بیرون بیاورید و آنها را تمیز کنید، سینک را با آب گرم پر کنید. یک حوله بردارید و آن را گرد کنید و روی لبه سینک قرار دهید. اگر نگران افتادن یا شکستن دندان مصنوعی خود هستید، بخصوص اگر کف سنگی یا کاشی دارید، ممکن است بخواهید حوله دیگری نیز روی زمین بگذارید.
• با آب گرم غرغره کنید. آب گرم به باز شدن چسب دندان مصنوعی شما کمک می کند و این کار باعث می شود بتوان آسان تر دندان مصنوعی را بیرون آورد.
• دندان های مصنوعی خود را از دهان بیرون بیاورید. با بیرون آوردن پروتز فک پایین و سپس دندان مصنوعی فک بالا شروع کنید. شایان ذکر است که انواع مختلف پروتزها برای برداشتن آنها به رویکردهای متفاوتی نیاز دارند.
• پروتزهای مصنوعی خود را زیر آب جاری بشویید تا ذرات سست غذا از بین بروند.
• دندان های مصنوعی را با یک مسواک دندان مصنوعی یا مسواک معمولی نرم مسواک بزنید. می توانید از آب، خمیر مخصوص دندان مصنوعی یا خمیر دندان غیر ساینده استفاده کنید. از استفاده از خمیر دندان معمولی با مواد ساینده اجتناب کنید.
• باقی مانده چسب داخل دهان خود را پاک کنید. آب نمک گرم غرغره کنید و از یک دستمال تمیز برای پاک کردن لثه ها و سقف دهان خود استفاده کنید. پس از آن دوباره دهان خود را با آب گرم بشویید. همچنین می توانید لثه های خود را با یک مسواک بسیار نرم مسواک بزنید. اگر از دندان مصنوعی پارسیل استفاده می کنید، دندان های طبیعی خود را مسواک بزنید. همچنین می توانید برای طراوت دهان و جلوگیری از تجمع پلاک های دندانی روی دندان های طبیعی باقی مانده یا حذف باکتری ها از روی لثه ها، از دهانشویه استفاده کنید.
• پروتزهای مصنوعی خود را یک شب در محلول تمیز کننده دندان مصنوعی یا آب خیس کنید. همچنین می توانید ابتدا از پاک کننده های سریع استفاده کنید و سپس دندان مصنوعی خود را درون آب نگهدارید. دستورالعمل های تولید کننده پاک کننده دندان مصنوعی را دنبال کنید. اگر پروتز پارسیل دارید از محلول تمیز کننده ای که برای آنها طراحی شده است استفاده کنید.
• صبح، قبل از قرار دادن دندان مصنوعی در دهان، آن را کاملاً با آب بشویید.

نحوه برداشتن پروتزهای مصنوعی:

مرحله ۱٫ دندان مصنوعی خود را بردارید. مرحله ۲٫ آنها را به صورت دستی تمیز کنید. مرحله ۳٫ لثه های خود را تمیز کنید. مرحله ۴٫ دهان خود را بشویید. مرحله ۵٫ دندان مصنوعی خود را خیس کنید.

صرف نظر از نوع پروتزهایی که استفاده می کنید، استفاده از آنها در خواب ایده بدی است و باعث ایجاد مشکلاتی برای سلامتی شما می شود. برای اینکه دهان خود را عاری از باکتری نگهدارید، لثه های خود را سالم نگهدارید، و استخوان های شما تغییری نکرده و قوی باقی بمانند، حتماً هر شب قبل از خواب، دندان های مصنوعی خود را از دهان خارج کنید.

وقتی دندانی را می کشید، چه دندان عقل و چه دندان های دیگر، می تواند یک فرایند دردناک باشد. قطعاً آخرین چیزی که می خواهید نگران آن باشید، دیدن خون بیش از حد بعد از جراحی است.

مقداری خونریزی بعد از کشیدن دندان طبیعی است، اما معمولاً همان روز جراحی متوقف می شود. و اگر می خواهید روند بهبودی را تسریع کنید، کارهایی وجود دارند که می توانید برای متوقف کردن خونریزی بعد از کشیدن دندان انجام دهید.

ما در این راهنما، به چندین مورد می پردازیم: کارهایی که می توانید برای کنترل خونریزی انجام دهید، نحوه اطمینان از بهبودی مناسب، و زمانی که باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

چگونه به تشکیل لخته خون در محل دندان کشیده شده کمک کنیم؟

خونریزی بعد از کشیدن دندان شایع است اما پس از تشکیل لخته خون، باید متوقف شود. بسته به دندان کشیده شده یا پیچیدگی فرایند، خونریزی ممکن است از چند دقیقه تا چند ساعت ادامه  داشته باشد، تا زمانی که لخته خون تشکیل شود.

مهم است که دستورالعمل های دندانپزشک خود بعد از کشیدن دندان را دنبال کنید تا مطمئن شوید که لخته خون تشکیل شده و به درستی بهبود می یابد. استفاده از گاز بلافاصله بعد از کشیدن دندان به تشکیل لخته خون کمک می کند.

حتماً باید استراحت کنید، برای کاهش تورم و درد یک کیسه یخ روی صورت خود قرار دهید، و حداقل به مدت یک روز یا بیشتر فقط غذاهای نرم یا آبکی بخورید.

همچنین مهم است که حرکت مکیدن را انجام ندهید، به این معنی که هیچ تف کردن، سیگار کشیدن و استفاده از نی نباید انجام شود. نگه داشتن لخته خون در محل، برای توقف خونریزی و تسریع بهبودی بسیار مهم است.

چه مدت طول می کشد تا خونریزی بعد از کشیدن دندان متوقف شود؟

برای اکثر کشیدن های دندان ها، ظرف مدت چند دقیقه می توانید انتظار داشته باشید که هم خونریزی وجود داشتهباشد و هم لخته خون تشکیل شود. با این حال، دندان عقل یا کشیدن دشوار دندان می تواند برای مدتی طولانی تر باعث خونریزی شود.

این ممکن است تا زمانی ادامه یابد که روی حفره دندان کشیده شده لخته تشکیل شود. اگر در عرض ۸ تا ۱۲ ساعت بعد از کشیدن دندان همچنان خونریزی مشاهده کنید و لخته خون تشکیل نشده باشد، باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

در صورت ادامه خونریزی در کشیدن دندان چه باید کرد؟

پس از کشیدن دندان، باید مطمئن شوید که لخته ای روی حفره ایجاد می شود.

نحوه کنترل خونریزی

• به مدت ۱۵ دقیقه با گاز روی محل فشار وارد کنید. باید فشار را به گونه ای اعمال کنید که هم بتوانید دهان خود را تا حد زیادی بسته نگه دارید، و هم فک شما خسته نشود. فقط روی گاز چیزی نجوید.
• لخته خون را حفظ کنید. شما نباید کاری انجام دهید که باعث از بین رفتن آن شود، مانند شستشوی شدید، استفاده از نی، کشیدن سیگار یا تف کردن.
• چای کیسه ای سیاه را امتحان کنید. می توانید یک کیسه چای سیاه را در آب سرد قرار دهید، آن را درون یک حوله کاغذی یا گاز استریل قرار دهید و آن را در محل دندان کشیده شده قرار دهید. اسید تانیک موجود در چای سیاه می تواند به تشکیل لخته کمک کند.

آیا می توان خوابید، اگر بعد از کشیدن دندان محل آن همچنان خونریزی داشته باشد؟

آری، اگر محل دندان کشیده شما همچنان خونریزی دارد، می توانید بخوابید، گرچه ممکن است لازم باشد سر خود را بالا نگه دارید تا هم فشار خون خود را کاهش دهید و هم جریان خون را به دهان خود به حداقل برسانید.

تا ۲۴ ساعت ممکن است اندکی خونریزی جزئی داشته باشید، بنابراین فقط مطمئن شوید که روبالشی که روی آن می خوابید، روبالشی باشد که می توانید روی آن خون بریزید. همچنین مهم است که با گاز استریل داخل دهان خود نخوابید.

خونریزی محل دندان کشیده شده من متوقف نمی شود!

بلافاصله بعد از کشیدن دندان، خونریزی را تجربه خواهید کرد. البته، این می تواند هشدار دهنده و حتی ممکن است ناراحت کننده باشد، اما بعد از تشکیل لخته باید از بین برود.

با قرار دادن گاز استریل روی محل دندان کشیده شده می توانید به کنترل خونریزی کمک کنید. باید گاز به اندازه کافی بزرگ باشد تا با محکم قرار دادن بایت خود روی آن، فشار مستقیماً روی حفره وارد شود.

اطمینان از رعایت برخی از مراحل ساده می تواند به حفظ لخته در جای خود کمک کند.

کارهایی که در ۲۴ نخست باید و نباید انجام دهید:

• مایعات داغ مانند قهوه ننوشید.
• الکل ننوشید.
• هنگام شستشوی ناحیه، ملایم باشید و از آب گرم استفاده کنید.
• تف نکنید و از نی استفاده نکنید.
• بعد از کشیدن دندان سیگار نکشید.
• استراحت کنید. این به معنای عدم انجام هر گونه فعالیت شدید است.
• هنگام دراز کشیدن سر خود را بالا نگه دارید تا فشار خون خود را پایین نگه دارید.
• از غذاهای نرم یا آبکی استفاده کنید.
• از غذاهای سفت یا ترد که ممکن است درون حفره گیر کنند اجتناب کنید.
• داروهای تجویز شده توسط دندانپزشک خود را مصرف کنید.

در صورتی که متوجه شدید که لخته خون تشکیل نمی شود یا از جای خود خارج شده است، مهم است که با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا یک قرار ملاقات دندانپزشکی را تعیین کنید.

نتیجه گیری

شما می خواهید هر کاری که می توانید را (طبق توصیه پزشک) امتحام کنید و انجام دهید تا به بهبود سریع و مناسب حفره دندان کمک کنید. دیدن خون بعد از جراحی دندان کاملاً طبیعی است، اما نباید برای مدت طولانی ادامه داشته باشد زیرا باید روی حفره دندان لخته ایجاد شود.

برای کمک به تشکیل لخته، باید فوراً گاز استریل روی حفره قرار دهید و با فشار بایت آن را بگیرید، حتی در صورت لزوم برای کمک از یک چای کیسه ای استفاده کنید. پس از تشکیل لخته، باید روی دست نخورده نگه داشتن آن تمرکز کنید تا به روند بهبودی کمک کنید.

این به معنای خوردن غذای نرم یا مایعات (غیر داغ)، عدم استفاده از نی، یا عدم انجام عمل مکیدن با دهان و استراحت کافی. استفاده از کیسه یخ نیز می تواند به کاهش درد و تورم کمک کند.

اکنون راه هایی برای توقف خونریزی بعد از کشیدن دندان می دانید. اما، اگر متوجه خونریزی بیش از حد شدید، باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا بتواند ناحیه را بررسی کند، شاید یک گزینه درمانی را توصیه کند.

اگر دندان های خود را سفید کرده اید و می خواهید لبخند جدید و درخشان خود را حفظ کنید، ممکن است بخواهید بدانید بهترین ژل سفید کننده دندان چیست. یا شاید دندان های شما را دندانپزشک به صورت تخصصی سفید کرده است، و می خواهید لبخند خود را در خانه حفظ کنید.

ژل های سفید کننده دندان می توانند به حفظ سفیدی دندان های مرواریدی شما، برای مدت زمان طولانی تری پس از درمان سفید کردن آنها کمک کنند.

در هر صورت، اگر دندان های خود را سفید کرده اید، قطعاً دوست دارید آنها را همینطور که هستند حفظ کنید. ممکن است فقط نیاز باشد ژل سفید کننده تری برای دندان های خود بیابید، یا شاید لازم باشد یک کیت سفید کننده کامل پیدا کنید.

خوب، کیت های سفید کننده و همچنین غلاف ها و سرنگ های ژل سفید کننده زیادی وجود دارند. در این مقاله همه گزینه های شما را مورد بحث قرار می دهیم و به پرسش های زیر پاسخ خواهیم داد تا بتوانید لبخند خود را درخشان کنید و اعتماد به نفس خود را بالا نگه دارید:

• چرا به ژل سفید کننده نیاز دارید؟
• آیا می توانید کیت سفید کننده خود را با ژل سفید کننده مارک متفاوتی استفاده کنید؟
• چه نوع ژل های سفید کننده ای موجود است؟
• آیا روش کاربردی متفاوتی وجود دارد؟

اجازه دهید شروع کنیم تا بتوانید از آن مرواریدی های سفید خود محافظت کنید.

ژل سفید کننده دندان چیست؟

ژل سفید کننده دندان محلولی است که حاوی یک ماده سفید کننده است- معمولاً کاربامید یا پراکسید هیدروژن، اما در برخی موارد هیدروکسی آپاتیت یا مواد جایگزین. این ژل یا با مسواک روی دندان های شما زده می شود یا در تری ها قرار می گیرد و برای سفید کردن دندان ها استفاده می شود.

آیا ژل سفید کننده دندان واقعاً کار می کند؟

ژل های سفید کننده دندان می توانند نسبتاً مؤثر باشند، به شرطی که حاوی ماده فعالی باشند که دندان ها را سفید می کند، مانند کاربامید یا پراکسید هیدروژن، همانطور که در بالا اشاره شد.

شما می توانید ژل سفید کننده دندان را از دندانپزشک تهیه کنید، یا می توانید آن را برای استفاده در منزل تهیه کنید، اما غلظت آن احتمالاً متفاوت است.

• اگر از دندانپزشک ژل دریافت می کنید، درصد پراکسید موجود در آن می تواند چیزی بین ۲۵ تا ۴۰ درصد باشد. این یک محلول بسیار قوی است که برای مشاهده نتایج باور نکردنی آن، زمان درمان کوتاهی نیاز است.
• اگر تصمیم دارید یک ژل بدون نسخه خریداری کنید، درصد پراکسید هیدروژن آن بین ۵ تا ۱۰ درصد خواهد بود (کاربامید پراکسید معمولاً در سفید کردن تخصصی دندان ها استفاده می شود) و معمولاً لازم است که به عنوان بخشی از یک دوره درمان چند روزه استفاده شود.

چرا به شارژ مجدد ژل های سفید کننده نیاز دارید؟

اگر دندان های خود را به صورت تخصصی سفید کرده اید، چرا باید به فکر شارژ مجدد آن باشید؟ خوب، متأسفانه، دندان های زیبای سفید و بدون لکه شما قرار نیست به همین شکل باقی بمانند. بخصوص اگر دوست دارید قهوه، شراب قرمز یا سایر غذاها یا نوشیدنی های دارای رنگدانه زیاد بنوشید!

اما اگر بعد از سفید کردن تخصصی، دندان های خود را با روش های سفید کننده خانگی حفظ کنید، شانس بیشتری برای سفید ماندن آنها برای مدت طولانی تری خواهید داشت.

اگر از قبل یک کیت سفید کننده در منزل دارید، تهیه مجدد ژل آن ساده است. می توانید از همان نوعی که قبلا استفاده کرده اید مقدار بیشتری سفارش دهید. یا به طور بالقوه می توانید از برند دیگری از ژل های سفید کننده دندان برای تری هایی که قبلاً در کیت خود داشته اید استفاده کنید.

و اگر درمان سفید کردن دندان ها را در مطب و توسط دندانپزشک انجام داده اید، اگر هنوز تری های سفید کننده خود را دارید، احتمالاً می توانید ژل آن را دوباره تهیه کنید. یا ممکن است بتوانید ژل را برای استفاده با تری های سفید کننده خود به صورت آنلاین خریداری کنید، اما ابتدا با دندانپزشک خود مشورت کنید.

آیا با اینویزیلاین می توان با استفاده از ژل سفید کننده دندان های خود را سفید کرد؟ بسیاری از دندانپزشکان می گویند اشکالی ندارد اما قبل از امتحان با دندانپزشکی که اینویزیلاین را برای شما تجویز کرده است مشورت کنید.

انواع مختلف ژل دندان سفید موجود چیست؟

هنگام جستجو برای ژل های سفید کننده دندان، مهم است که انواع مختلف آنها را بشناسید. برخی از آنها می توانند باعث بروز حساسیت شوند و برخی حتی اگر مراقب نباشید می توانند به مینای دندان و بافت لثه های شما آسیب برسانند. این می تواند به مواد تشکیل دهنده و همچنین روش استفاده بستگی داشته باشد.

مواد تشکیل دهنده ژل سفید کننده

اکثر افراد ژل های سفید کننده را با پراکسید هیدروژن به عنوان عامل سفید کننده مرتبط می دانند. با این حال، برخی از مواد فاقد پراکسید موجود هستند که برای دندان ها بی خطرتر هستند. برخی از ترکیبات پر استفاده در ژل های سفید کننده عبارتند از:

• هیدروژن پراکسید
• کاربامید پراکسید
• فتالیمیدوپروکسی کاپروییک اسید (PAP)

پراکسید هیدروژن یک عامل سفید کننده شناخته شده و مؤثر است، اما در صورت استفاده نادرست می تواند به مینای دندان و بافت اطراف لثه آسیب برساند.

ژل های سفید کننده دندان که توسط دندانپزشکان استفاده می شوند دارای درصد بالاتر پراکسید هستند، از ۲۰ تا ۴۰ درصد. ژل های سفید کننده بدون نسخه دارای پراکسید کمتری هستند که از حدود ۵/۳ درصد آغاز می شود، اما می توانند حاوی پراکسید تا ۲۲ درصد باشند.

برخی از ژل های سفید کننده فاقد پراکسید هستند که برای دندان ها بسیار ایمن تر هستند. این محصولات همچنین از موادی مانند هیدروکسی آپاتیت استفاده می کنند که می تواند به بازسازی مجدد دندان ها در هنگام سفید کردن دندان ها کمک کند.

انواع ژل های سفید کننده دندان

ژل های سفید کننده نه تنها دارای مواد مختلفی هستند، بلکه می توانند در ظروف و سبک های مختلفی نیز عرضه شوند. برخی از نمونه ها عبارتند از:

• سرنگ ها
• غلاف
• خودکارها
• استریپ ها

سبک های مختلف موجود می توانند تفاوت ایجاد کنند، برخی نسبت به بقیه به هم ریختگی بیشتری ایجاد می کنند و برخی برای دندان های شما بی خطرتر هستند. اگر قبلاً یک کیت سفید کننده داشته اید، می توانید از یک ژل جدید با همان قطعه دهانی، تری ها و چراغ های LED که از قبل دارید استفاده کنید.

ژل های سفید کننده ای که به شکل قلم عرضه می شوند کمترین به هم ریختگی را به همراه دارند و برای لثه ها بی خطر هستند، زیرا آنها را مانند رنگ مستقیماً روی دندان های خود می مالید. استفاده از غلاف ها و سرنگ ها ساده است زیرا فقط تری سفید کننده خود را پر می کنید و آن را برای استفاده داخل دهان قرار می دهید.

استریپ ها همراه با یک ابزار دهانی سفید کننده و نور LED استفاده نمی شوند، اما از یک ژل سفید کننده استفاده می کنند که قبل از قرار دادن روی دندان ها پر می شوند.

چگونه از ژل سفید کننده روی دندان ها استفاده می کنید؟

سبک های مختلف ژل سفید کننده روش های کاربرد متفاوتی دارند، از جمله ژل هایی که مانند رنگ روی دندان ها زده می شوند یا با استفاده از تری ها روی آنها اعمال می شوند. برخی از آنها برای دندان ها و لثه های شما بهتر هستند و برخی راحت تر اعمال می شوند.

• استریپ های از پیش ژل زده شده: اینها احتمالاً ساده ترین راه برای اعمال ژل سفید کننده هستند، زیرا فقط دندان های خود را خشک می کنید و استریپ بالا را روی دندان های فک بالا و استریپ پایین را روی دندان های فک پایین خود می چسبانید. سپس آنها را پس از مدت زمان تعیین شده بر می دارید، که می تواند فرایندی باشد که باعث به هم ریختگی شود و ژل را در همه جا باقی بگذارد. همچنین نگه داشتن ژل روی لثه ها ممکن است دشوار باشد که می تواند باعث آسیب به بافت و تحریک شود.
• تری های دهانی که پر می شوند: این تری ها کمی ساده تر هستند زیرا باید آنها را با مقداری ژل سفید کننده که از قبل با یک غلاف یا سرنگ اندازه گیری شده است، پر کنید. هنگامی که قطعه دهانی را داخل دهان خود قرار می دهید، باید ژل کافی روی دندان های خود قرار دهید تا آنها را سفید کند. اما، ممکن است مقداری هم با لثه هایتان برخورد کند.
• قلم های ژل: برای استفاده از این قلم ها لازم است که ژل را مانند رنگ روی دندان هایتان بزنید، که احتمالاً بهترین روش است، زیرا می توانید مطمئن شوید که مقدار یکنواختی ژل روی دندان هایتان اعمال می شود و هیچ مقداری هم با لثه هایتان برخورد پیدا نمی کند.

عوارض جانبی احتمالی

برخی از عوارض جانبی بالقوه سفید کردن دندان شامل موارد زیر هستند:

اگر دندان های حساسی دارید ممکن است ناراحتی ایجاد شود.

اگر قبلاً دندان های حساسی داشته اید یا هنگام خوردن غذاها یا نوشیدنی های خاصی دچار درد می شوید، ممکن است هنگام استفاده از محلول سفید کننده روی سطح دندان ها احساس ناراحتی یا درد کنید. مطمئن شوید که دندانپزشک خود را از مشکل حساسیت خود مطلع کرده اید تا بتواند محصولاتی مانند خمیر دندان مخصوص را برای کاهش این خطر و افزایش راحتی در طول انجام فرایند به شما توصیه کند.

ممکن است متوجه افزایش حساسیت به گرما و سرما شوید.

همچنین ممکن است پس از فرایند سفید کردن دندان های خود متوجه افزایش حساسیت به غذا یا نوشیدنی های سرد و گرم شوید. این کاملاً طبیعی است و معمولا به سرعت کاهش می یابد، اما استفاده از خمیر دندان مخصوص حساسیت ممکن است به کاهش این ناراحتی کمک کند.

ممکن است احساس سوزن سوزن شدن را تجربه کنید.

اگر در دندان هایی که به تازگی سفید شده اند احساس می کنید چیزی شبیه یک شوک الکتریکی کوچک وجود دارد، این ممکن است یک عارضه جانبی ماده سفید کننده مورد استفاده در طول فرایند دندانپزشکی شما باشد. توجه داشته باشید که این احساس سوزن سوزن شدن در کجا و در چه زمانی رخ می دهد تا بتوانید در طول پیگیری این موضوع آن را به طور دقیق به دندانپزشک خود توضیح دهید.

دندان های شما ممکن است ملتهب شوند.

بلیچینگ و سفید کردن دندان ها ممکن است باعث التهاب در پالپ دندان های شما شوند، بخصوص اگر با ترک یا شکستگی در خطر باشد.

احتمال تحریک نیز وجود دارد.

اگر محلول سفید کننده با پوست، لثه یا حتی چشم شما تماس پیدا کند، می تواند باعث تحریک و سوزش شود. فوراً به دندانپزشک خود اطلاع دهید و در صورت لزوم آن را با آب شستشو دهید.

ممکن است گلو یا معده شما درد بگیرند.

تمام تلاش خود را بکنید تا از بلعیدن ماده سفید کننده در طول فرایند سفید کردن خودداری کنید. این امر باعث تحریک گلو و معده شما می شود که در برخی موارد می تواند عوارض پزشکی جدی در پی داشته باشد.

به طور معمول، این عوارض جانبی در عرض ۴۸ ساعت پس از انجام فرایند کاهش می یابد. در مورد اقداماتی که باید برای مهار این عوارض جانبی انجام دهید، با پزشک خود صحبت کنید. گرچه غیرمعمول است، اما اگر علائم شما ادامه یافتند یا شدیدتر شدند، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

نتیجه گیری

اگر پس از انجام درمان سفید کردن، لبخند سفید مرواریدی و مطمئن خود را دوست دارید، مهم است که راهی برای حفظ آن بیابید. ژل های سفید کننده می توانند در انجام این کار به شما کمک کنند، و نکته مهم این است که برای نگهداری مداوم، می توانید مجدداً از ژل استفاده کنید!

کیت های سفید کننده و انواع مختلف ژل های سفید کننده و سبک های مختلفی در بازار وجود دارند. ژل ها شامل غلاف ها، قلم ها، سرنگ ها و استریپ های سفید کننده هستند که از قبل با ژل پر شده اند. همچنین انتخاب مواد تشکیل دهنده وجود دارد، برخی حاوی پراکسید هیدروژن و برخی دیگر فاقد آن هستند.

اگر به کیت های سفید کننده علاقه دارید، هر یک از این گزینه ها نقطه شروع خوبی خواهند بود. یا، اگر فقط به دنبال ژل سفید کننده هستید، همه آنها با پرکننده های مجدد به فروش می رسند که می توانید از تری ها یا هر قطعه دهانی کیت سفید کننده با چراغ های LED استفاده کنید.

پرسش های متداول در مورد

آیا می توانید ژل های سفید کننده دندان مورد استفاده توسط دندانپزشکان را خریداری کرد؟

می توانید ژل های سفید کننده دندان را از دندانپزشک خود خریداری کنید تا بتوانید در منزل دندان های خود را سفید کنید و همچنان نتایج حرفه ای بگیرید. این ژل قوی تر از چیزی است که می توانید بدون نسخه بخرید.

اما ژل های سفید کننده ای که به صورت بدون نسخه خریداری می کنید معمولاً چندان قوی نیستند و باید دفعات بیشتری استفاده شوند تا نتایج آنها قابل مشاهده باشند.