آیا تا به حال به عکسی از خود نگاه کرده اید و به این موضوع فکر کرده اید که بافت لثه شما با لبخند شما تناسب ندارد؟ اگر اینطور است، ممکن است شما نیز با مشکلی تحت عنوان نمایش بیش از حد لثه یا معمولاً لبخند لثه ای مواجه باشید.

خبر خوب این است که این وضعیت قابل درمان است. با یک بار مراجعه به دندانپزشک می توانید لبخندی که به دنبالش هستید را داشته باشید. امروز ما علل مختلف لبخند لثه ای و گزینه های درمانی برای درمان آن را پوشش خواهیم داد.

لبخند لثه ای چیست؟

“بیش از حد” در “نمایش بیش از حد لثه”، معمولاً به صورت قابل مشاهده بودن بیشتر از ۴ میلی متر لثه در بالای دندان های فک بالا هنگام لبخند زدن توصیف می شود، که خواه به چند دندان محدود شده است یا به کل لبخند تعمیم یافته است. زمانی که کمتر از دو میلی متر لثه بین خط لب و دندان های جلو ظاهر می شود، لبخند جذاب تر ارزیابی می شود. این وضعیت در میان زنان بیشتر از مردان، بخصوص در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی، شایع است و با افزایش سن میزان بروز آن کاهش می یابد.

لبخند لثه ای علاوه بر اینکه ظاهری غیرجذاب تلقی می شود، می تواند با سلامت ضعیف دهان و دندان ها نیز همراه باشد که به مراقبت پزشکی توسط دندانپزشک شما نیاز دارد. ممکن است شما در معرض خطر التهاب و درد لثه و همچنین بیماری لثه و بوی بد دهان باشید.

اگر احساس می کنید لبخند لثه ای دارید یا فقط دندان های شما کوچک هستند یا لثه های بزرگ دارید، به خواندن این مقاله ادامه دهید تا بفهمید علت آن چیست و چگونه می توانید لبخند لثه ای را اصلاح کنید.

ما می توانیم به شما کمک کنیم به لبخندی که مد نظر دارید برسید.

چه چیزی باعث ایجاد لبخند لثه ای می شود؟

علل ژنتیکی

اغلب اوقات، لبخند لثه ای آناتومی اجدادی یا ارثی از والدین شما است. به این معنا که در اکثر بیماران، ژنتیک از طریق انتقال ترکیبی از فک بزرگ، دندان های کوچک و لثه های بزرگ، و یا کوتاه بودن لب بالا، نقش مهمی در لبخند لثه ای دارد که باعث شده است هنگام لبخند زدن لثه های شما نمایان شوند.

در موارد نادر، لبخند لثه ای می تواند ناشی از وضعیتی به نام فیبروماتوز ارثی لثه (HGF) باشد، بزرگ شدن آهسته اما پیشرونده لثه کراتینه شده که اغلب آنقدر شدید می شود که باعث بروز مشکلاتی در گفتار می شود.

تغییرات در آناتومی بدن نیز می تواند باعث ایجاد لبخند لثه ای شود، مانند عدم تعادل هورمونی مرتبط با بارداری یا بلوغ. اختلالات خونی مانند لوسمی نیز می تواند باعث بزرگ شدن لثه یا تشدید آن شود.

نگران نباشید، این مشکل اغلب از طریق درمان ارتودنسی و کانتورینگ لثه قابل حل است، که در آن بایت شما اصلاح می شود و لثه های شما تراش داده و شکل می گیرند تا بین لب بالایی و دندان های شما تناسب بهتری داشته باشند.

لبخند لثه ای یا گامی اسمایل

لبخند لثه ای یا گامی اسمایل

علل غیر ژنتیکی یا علامتی

برخی از دلایل غیر ژنتیکی لبخند لثه ای عبارتند از:

لثه های ضخیم یا “فنوتیپ لثه ضخیم”

این زمانی است که شما لثه های ضخیمی دارید که بیش از حد دندان های شما را پوشش می دهند و باعث می شوند آنها کوچک به نظر برسند، مانند دندان های کوتاه. در این حالت، دندان های شما فقط کوتاه به نظر می رسند، زیرا ممکن است به درستی روییده باشند و تا حدی توسط بافت لثه پوشانده شده باشند. به طور کلی، دندان ها زیر خط لثه رشد می کنند تا زمانی که به طول ایده ال برسند و سپس لثه ها کنار می روند تا دندان ها نمایان شوند. وقتی دندان ها در موقعیت های کمتر از حد مطلوب رشد می کنند، مقداری از لثه ها روی دندان باقی می مانند و هنگام لبخند زدن، بافت اضافی لثه ای به نمایش گذاشته می شود. این همچنین در صورتی می تواند رخ دهد که در سنین پایین پر شدگی دندان شما به درستی قرار نگرفته شده باشد و باعث امتداد یافتن لثه روی آن شده باشد. به خواندن این مقاله ادامه دهید، خبر خوب این است که هر دلیلی که باعث لبخند لثه ای شده باشد راه حل هایی برای آن وجود دارند و دندان های کوتاه ناشی از لثه های ضخیم می توانند برای کشیده به نظر رسیدن دندان ها مقداری کاشته شوند.

التهاب لثه یا “هیپرتروفی لثه”

این شرایطی است که باعث می شود لثه های شما بیش از حد بزرگ شوند، به همین دلیل است که “بزرگ شدن لثه” نیز نامیده می شود. این معمولاً به دلیل آسیب های مزمن به لثه ها و دندان ها ناشی از عادت های فیزیکی مانند جویدن ناخن، جویدن خودکار و مداد، ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر یا حتی استفاده از تکنیک های نامناسب مسواک زدن است. اثر روی لثه ها التهابی است که باعث حساس و قرمز شدن لثه ها می شود و می تواند باعث خونریزی شود. اگر این علت لبخند لثه ای شما است، خبر خوب این است که با جرمگیری و تسطیح سطح ریشه می توان لثه های شما را بهبود و شکل داد.

رشد بیش از حد لثه ها یا “افزایش عمودی فک بالا”

این وضعیتی است که در آن فک بالا بیش از حد بزرگ است، و با کوچک شدن بیش از حد دندان های شما برای اندازه فک شما همراه است. این باعث می شود بافت لثه و لب های شما بزرگتر به نظر برسند و به دلیل اندازه اضافی فک بالا، حتی ممکن است در بستن کامل دهان خود با مشکل مواجه شوید. بیمارانی که این علت لبخند لثه ای را دارند می توانند از درمان های ارتودنسی جراحی و غیر جراحی بهره مند شوند که در نهایت لبخند لثه ای را کاهش می دهند.

از دست دادن دندان به صورت اتفاقی

در موارد شدید، لبخند لثه ای شما ممکن است به این دلیل باشد که تعدادی یا تمام دندان های خود را به طور کامل به دلیل شرایطی مانند کمبود کلسیم از دست داده اید. بدیهی است که از دست دادن دندان ها باعث می شود لثه ها بدون حمایت مناسب در معرض دید قرار بگیرند، اما ناامید نشوید، زیرا راه های زیادی برای بازگرداندن لبخند زیبای شما وجود دارد. هنگامی که اکثر دندان ها به دلیل بالا رفتن سن یا شرایط خاص از دست می روند، لبخند لثه ای می تواند با کاشت ایمپلنت یا پروتزهای دندانی ترمیم شود. دندان ها برای خوردن و احیاء لبخندی که لایق آن هستید حیاتی هستند.

لبخند لثه ای یا گامی اسمایل

لبخند لثه ای یا گامی اسمایل

بهداشت ضعیف دندان

دندان های شما تنها اعضای دهان شما نیستند که باید از طریق مراقبت از دهان از آنها محافظت کنید. هنگامی که پلاک روی دندان های شما انباشته می شود، می تواند راه خود را به زیر لثه ها پیدا کند که بعد از آن باعث التهاب و بزرگ شدن آنها شود. این یکی دیگر از دلایلی است که شما باید روش های حفظ سلامت دندان ها و لثه ها را دنبال کنید.

بریس ها به طور غیرمستقیم، از طریق بهداشت ضعیف دندان، با لبخند لثه ای مرتبط هستند. بیمارانی که از بریس های سنتی استفاده می کنند، اغلب مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را مشکل تر می دانند زیرا بریس ها سر راه قرار می گیرند. سپس باکتری ها در زیر و اطراف لثه ها انباشته می شوند و باعث التهاب آنها و ایجاد لبخند لثه ای می شوند.

به نظر می رسد بیماران مبتلا به مشکلات لثه به دلیل درد ناشی از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، از نزدیک شدن به آن ناحیه خودداری می کنند که این امر منجر به ایجاد یک چرخه معیوب بهداشت نامناسب دندان می شود.

تغییر رویش دندان

رویش دندان فرآیند آهسته فشار وارد کردن دندان هایی است که مسیر خود را از درون لثه ها باز می کنند و به وضوح داخل دهان قابل مشاهده می شوند. برای دندان های مولر دائمی، این اتفاق در حدود سن ۶ سالگی رخ می دهد. گاهی اوقات، برخی از دندان ها به درستی نمی رویند، وضعیتی که تحت عنوان رویش غیرفعال تغییر یافته (APE) شناخته می شود.

APE می تواند باعث شود که لبخند یک فرد “لثه ای” به نظر برسد زیرا یک یا چند دندان تا حدی توسط لثه ها پوشیده می شوند زیرا به طور کامل داخل دهان بیرون نمی آیند. گرچه به طور گسترده این به عنوان یک خطر برای سلامتی تلقی نمی شود، اما در زیبایی لبخند افراد نقش دارد.

عوارض جانبی دارو

همه داروهای تجویزی دارای عوارض جانبی هستند، و برای انواع خاصی از داروها، بزرگ شدن لثه می تواند یکی از آن عوارض ناخواسته باشد. این داروها عبارتند از:

  • داروهای سرکوب کننده ایمنی مانند سیکلوسپورین A که توسط بیماران پیوندی برای جلوگیری از رد بافت استفاده می شود.
  • فنی توئین، برای استفاده در افراد مبتلا به صرع.
  • داروهای بیماری قلبی مانند نیفدیپین، وراپامیل و دیلتیازم.

درمان برای لبخند لثه ای

لبخند لثه ای به صورت خود به خود بهبود نمی یابد، باید توسط دندانپزشک از طریق جراحی درمان شود. دندانپزشک شما کار خود را با شناسایی علت لبخند لثه ای، چه ارثی یا غیر ارثی، شروع می کند. آنها ابتدا دندان ها، لب ها، فک و لثه های شما را بررسی می کنند و علت لبخند لثه ای شما را مشخص می کنند و بهترین اقدام برای اصلاح لبخند لثه ای را تعیین می کنند. سپس، بیمار در نهایت در مسیر نمایش نسبت مناسبی از دندان ها، لثه ها و لب ها قرار خواهد گرفت و صاحب لبخند زیبا و سالمی خواهد شد که شایسته آن است. چهار راه برای رفع لبخند لثه ای وجود دارد. بیایید نگاهی داشته باشیم به خلاصه ای از آنها.

درمان ارتودنسی

اگر لبخند لثه ای ملایمی دارید و مشکل به دلیل مشکلات ارتودنتیک بوجود آمده است، ابزارهای ارتودنسی مانند بریس های اینویزیلاین یا دیمون ممکن است اولین قدم باشند، زیرا به اصلاح مشکلات فک کمک می کنند که می توانند باعث بزرگ تر نشان دادن لثه ها در هنگام لبخند زدن شوند. پس از درمان، بسیاری از بیماران مشکلات بایت خود را حل کرده اند و لثه های آنها کوچک تر به نظر می رسند و آنها با دندان های همراستا شده متناسب تر هستند و فک ها در تراز صحیح قرار گرفته اند.

لبخند لثه ای یا گامی اسمایل

لبخند لثه ای یا گامی اسمایل

کانتورینگ لثه

ما روشی به نام لیفت لثه یا کانتورینگ لثه را توصیه می کنیم. کانتورینگ یک فرایند دندانپزشکی زیبایی است که تحت عنوان جنجیوکتومیGingivectomy  و لیفت لثه نیز شناخته می شود و در آن بافت اضافی از روی لثه حذف می شود تا شکل حمایت و احاطه لثه ها روی دندان ها را تغییر دهد. در این فرایند پزشک با دقت لثه های برخی یا همه ۱۰ دندان جلوی شما را با لیزر بافت نرم “می تراشد” تا قوس ها و تعریف جذابی به آنها بدهد. این فرآیند تحت بی حسی موضعی و اکسید نیتروژن انجام می شود و تنها یک یا دو ساعت طول می کشد. ارتودنتیست شما می تواند بافت نرم دهان شما را کانتور کند و علل ژنتیکی و غیر ژنتیکی لبخند لثه ای را کاهش دهد.

ونیرها یا روکش ها

ونیرها و روکش های دندانی را می توان برای بلندتر نشان دادن دندان ها استفاده کرد. آنها اغلب زمانی نصب می شوند که افراد از نظر ژنتیکی دندان های کوچکی داشته باشند، یا به دلیل بالا رفتن سن یا حادثه، دندان های آنها فرسوده شده باشند. بسیاری از بیماران در مورد خط لثه خود آگاهی دارند و ونیرها یا روکش ها با یک کاربرد زیبایی که پر شدن دندان های شما را احیاء می کنند، کنترل لبخند را به شما باز می گردانند.

تغییر موقعیت لب

این زمانی ضروری است که لب بالا یا خیلی کوتاه یا بیش از حد انعطاف پذیر باشد و هنگام لبخند زدن، لثه زیادی در معرض دید قرار بگیرد. این فرایند بی خطر و آسان، کشش عضلات لب بالا را محدود می کند تا لب شما بیشتر لثه های شما را پوشش بدهد و در نتیجه باعث کاهش مقدار قابل مشاهده لبخند لثه ای شما می شود.

بوتاکس

بوتاکس یک روش راحت و مقرون به صرفه برای پرداختن به لبخند لثه ای است، زمانی که لب شما دارای عضلات خیلی قوی است که آن را به بالای خط لثه می کشد. بوتاکس با فلج موقت عضلات لب بالای شما عمل می کند، بنابراین لب شما تا این حد بالا نخواهد رفت. گرچه بوتاکس نسبت به سایر گزینه ها برای اصلاح لبخند لثه ای ارزان تر است، اما نکته منفی این است که نتایج کوتاه مدت، و هر بار فقط سه تا چهار ماه است.

لبخند لثه ای یا گامی اسمایل

لبخند لثه ای یا گامی اسمایل

گزینه های جراحی

جراحی فک و صورت. هیچ کس جراحی را دوست ندارد، اما نتایج جراحی فک و صورت برای اصلاح لبخند لثه ای می توانند مثبت ترین نتایج باشند. در بسیاری از موارد ژنتیکی، فک بالای بیمار که ماگزیلا نامیده می شود، باید با کمک یک جراحی ارتوگناتیک به سمت بالا جابجا شود تا نمایش دندان و لثه بیمار به حالت عادی درآید. معمولاً این فرایند با یک ابزار ارتودنسی نیز همراه است و تأثیر آن برای حذف لثه های اضافی و تغییر چشمگیر لبخند است. این درمان لبخند لثه ای می تواند زندگی افرادی را تغییر دهد که حتی نمی دانستند کاری می توان انجام داد.

اگر دندان های خود را سفید کرده اید و می خواهید لبخند جدید و درخشان خود را حفظ کنید، ممکن است بخواهید بدانید بهترین ژل سفید کننده دندان چیست. یا شاید دندان های شما را دندانپزشک به صورت تخصصی سفید کرده است، و می خواهید لبخند خود را در خانه حفظ کنید.

ژل های سفید کننده دندان می توانند به حفظ سفیدی دندان های مرواریدی شما، برای مدت زمان طولانی تری پس از درمان سفید کردن آنها کمک کنند.

در هر صورت، اگر دندان های خود را سفید کرده اید، قطعاً دوست دارید آنها را همینطور که هستند حفظ کنید. ممکن است فقط نیاز باشد ژل سفید کننده تری برای دندان های خود بیابید، یا شاید لازم باشد یک کیت سفید کننده کامل پیدا کنید.

خوب، کیت های سفید کننده و همچنین غلاف ها و سرنگ های ژل سفید کننده زیادی وجود دارند. در این مقاله همه گزینه های شما را مورد بحث قرار می دهیم و به پرسش های زیر پاسخ خواهیم داد تا بتوانید لبخند خود را درخشان کنید و اعتماد به نفس خود را بالا نگه دارید:

  • چرا به ژل سفید کننده نیاز دارید؟
  • آیا می توانید کیت سفید کننده خود را با ژل سفید کننده مارک متفاوتی استفاده کنید؟
  • چه نوع ژل های سفید کننده ای موجود است؟
  • آیا روش کاربردی متفاوتی وجود دارد؟

اجازه دهید شروع کنیم تا بتوانید از آن مرواریدی های سفید خود محافظت کنید.

ژل های سفید کننده دندان

ژل های سفید کننده دندان

ژل سفید کننده دندان چیست؟

ژل سفید کننده دندان محلولی است که حاوی یک ماده سفید کننده است- معمولاً کاربامید یا پراکسید هیدروژن، اما در برخی موارد هیدروکسی آپاتیت یا مواد جایگزین. این ژل یا با مسواک روی دندان های شما زده می شود یا در تری ها قرار می گیرد و برای سفید کردن دندان ها استفاده می شود.

آیا ژل سفید کننده دندان واقعاً کار می کند؟

ژل های سفید کننده دندان می توانند نسبتاً مؤثر باشند، به شرطی که حاوی ماده فعالی باشند که دندان ها را سفید می کند، مانند کاربامید یا پراکسید هیدروژن، همانطور که در بالا اشاره شد.

شما می توانید ژل سفید کننده دندان را از دندانپزشک تهیه کنید، یا می توانید آن را برای استفاده در منزل تهیه کنید، اما غلظت آن احتمالاً متفاوت است.

  • اگر از دندانپزشک ژل دریافت می کنید، درصد پراکسید موجود در آن می تواند چیزی بین ۲۵ تا ۴۰ درصد باشد. این یک محلول بسیار قوی است که برای مشاهده نتایج باور نکردنی آن، زمان درمان کوتاهی نیاز است.
  • اگر تصمیم دارید یک ژل بدون نسخه خریداری کنید، درصد پراکسید هیدروژن آن بین ۵ تا ۱۰ درصد خواهد بود (کاربامید پراکسید معمولاً در سفید کردن تخصصی دندان ها استفاده می شود) و معمولاً لازم است که به عنوان بخشی از یک دوره درمان چند روزه استفاده شود.
ژل های سفید کننده دندان

ژل های سفید کننده دندان

چرا به شارژ مجدد ژل های سفید کننده نیاز دارید؟

اگر دندان های خود را به صورت تخصصی سفید کرده اید، چرا باید به فکر شارژ مجدد آن باشید؟ خوب، متأسفانه، دندان های زیبای سفید و بدون لکه شما قرار نیست به همین شکل باقی بمانند. بخصوص اگر دوست دارید قهوه، شراب قرمز یا سایر غذاها یا نوشیدنی های دارای رنگدانه زیاد بنوشید!

اما اگر بعد از سفید کردن تخصصی، دندان های خود را با روش های سفید کننده خانگی حفظ کنید، شانس بیشتری برای سفید ماندن آنها برای مدت طولانی تری خواهید داشت.

اگر از قبل یک کیت سفید کننده در منزل دارید، تهیه مجدد ژل آن ساده است. می توانید از همان نوعی که قبلا استفاده کرده اید مقدار بیشتری سفارش دهید. یا به طور بالقوه می توانید از برند دیگری از ژل های سفید کننده دندان برای تری هایی که قبلاً در کیت خود داشته اید استفاده کنید.

و اگر درمان سفید کردن دندان ها را در مطب و توسط دندانپزشک انجام داده اید، اگر هنوز تری های سفید کننده خود را دارید، احتمالاً می توانید ژل آن را دوباره تهیه کنید. یا ممکن است بتوانید ژل را برای استفاده با تری های سفید کننده خود به صورت آنلاین خریداری کنید، اما ابتدا با دندانپزشک خود مشورت کنید.

آیا با اینویزیلاین می توان با استفاده از ژل سفید کننده دندان های خود را سفید کرد؟ بسیاری از دندانپزشکان می گویند اشکالی ندارد اما قبل از امتحان با دندانپزشکی که اینویزیلاین را برای شما تجویز کرده است مشورت کنید.

انواع مختلف ژل دندان سفید موجود چیست؟

هنگام جستجو برای ژل های سفید کننده دندان، مهم است که انواع مختلف آنها را بشناسید. برخی از آنها می توانند باعث بروز حساسیت شوند و برخی حتی اگر مراقب نباشید می توانند به مینای دندان و بافت لثه های شما آسیب برسانند. این می تواند به مواد تشکیل دهنده و همچنین روش استفاده بستگی داشته باشد.

مواد تشکیل دهنده ژل سفید کننده

اکثر افراد ژل های سفید کننده را با پراکسید هیدروژن به عنوان عامل سفید کننده مرتبط می دانند. با این حال، برخی از مواد فاقد پراکسید موجود هستند که برای دندان ها بی خطرتر هستند. برخی از ترکیبات پر استفاده در ژل های سفید کننده عبارتند از:

  • هیدروژن پراکسید
  • کاربامید پراکسید
  • فتالیمیدوپروکسی کاپروییک اسید (PAP)

پراکسید هیدروژن یک عامل سفید کننده شناخته شده و مؤثر است، اما در صورت استفاده نادرست می تواند به مینای دندان و بافت اطراف لثه آسیب برساند.

ژل های سفید کننده دندان که توسط دندانپزشکان استفاده می شوند دارای درصد بالاتر پراکسید هستند، از ۲۰ تا ۴۰ درصد. ژل های سفید کننده بدون نسخه دارای پراکسید کمتری هستند که از حدود ۵/۳ درصد آغاز می شود، اما می توانند حاوی پراکسید تا ۲۲ درصد باشند.

برخی از ژل های سفید کننده فاقد پراکسید هستند که برای دندان ها بسیار ایمن تر هستند. این محصولات همچنین از موادی مانند هیدروکسی آپاتیت استفاده می کنند که می تواند به بازسازی مجدد دندان ها در هنگام سفید کردن دندان ها کمک کند.

انواع ژل های سفید کننده دندان

ژل های سفید کننده نه تنها دارای مواد مختلفی هستند، بلکه می توانند در ظروف و سبک های مختلفی نیز عرضه شوند. برخی از نمونه ها عبارتند از:

  • سرنگ ها
  • غلاف
  • خودکارها
  • استریپ ها

سبک های مختلف موجود می توانند تفاوت ایجاد کنند، برخی نسبت به بقیه به هم ریختگی بیشتری ایجاد می کنند و برخی برای دندان های شما بی خطرتر هستند. اگر قبلاً یک کیت سفید کننده داشته اید، می توانید از یک ژل جدید با همان قطعه دهانی، تری ها و چراغ های LED که از قبل دارید استفاده کنید.

ژل های سفید کننده ای که به شکل قلم عرضه می شوند کمترین به هم ریختگی را به همراه دارند و برای لثه ها بی خطر هستند، زیرا آنها را مانند رنگ مستقیماً روی دندان های خود می مالید. استفاده از غلاف ها و سرنگ ها ساده است زیرا فقط تری سفید کننده خود را پر می کنید و آن را برای استفاده داخل دهان قرار می دهید.

استریپ ها همراه با یک ابزار دهانی سفید کننده و نور LED استفاده نمی شوند، اما از یک ژل سفید کننده استفاده می کنند که قبل از قرار دادن روی دندان ها پر می شوند.

ژل های سفید کننده دندان

ژل های سفید کننده دندان

چگونه از ژل سفید کننده روی دندان ها استفاده می کنید؟

سبک های مختلف ژل سفید کننده روش های کاربرد متفاوتی دارند، از جمله ژل هایی که مانند رنگ روی دندان ها زده می شوند یا با استفاده از تری ها روی آنها اعمال می شوند. برخی از آنها برای دندان ها و لثه های شما بهتر هستند و برخی راحت تر اعمال می شوند.

  • استریپ های از پیش ژل زده شده: اینها احتمالاً ساده ترین راه برای اعمال ژل سفید کننده هستند، زیرا فقط دندان های خود را خشک می کنید و استریپ بالا را روی دندان های فک بالا و استریپ پایین را روی دندان های فک پایین خود می چسبانید. سپس آنها را پس از مدت زمان تعیین شده بر می دارید، که می تواند فرایندی باشد که باعث به هم ریختگی شود و ژل را در همه جا باقی بگذارد. همچنین نگه داشتن ژل روی لثه ها ممکن است دشوار باشد که می تواند باعث آسیب به بافت و تحریک شود.
  • تری های دهانی که پر می شوند: این تری ها کمی ساده تر هستند زیرا باید آنها را با مقداری ژل سفید کننده که از قبل با یک غلاف یا سرنگ اندازه گیری شده است، پر کنید. هنگامی که قطعه دهانی را داخل دهان خود قرار می دهید، باید ژل کافی روی دندان های خود قرار دهید تا آنها را سفید کند. اما، ممکن است مقداری هم با لثه هایتان برخورد کند.
  • قلم های ژل: برای استفاده از این قلم ها لازم است که ژل را مانند رنگ روی دندان هایتان بزنید، که احتمالاً بهترین روش است، زیرا می توانید مطمئن شوید که مقدار یکنواختی ژل روی دندان هایتان اعمال می شود و هیچ مقداری هم با لثه هایتان برخورد پیدا نمی کند.

عوارض جانبی احتمالی

برخی از عوارض جانبی بالقوه سفید کردن دندان شامل موارد زیر هستند:

اگر دندان های حساسی دارید ممکن است ناراحتی ایجاد شود.

اگر قبلاً دندان های حساسی داشته اید یا هنگام خوردن غذاها یا نوشیدنی های خاصی دچار درد می شوید، ممکن است هنگام استفاده از محلول سفید کننده روی سطح دندان ها احساس ناراحتی یا درد کنید. مطمئن شوید که دندانپزشک خود را از مشکل حساسیت خود مطلع کرده اید تا بتواند محصولاتی مانند خمیر دندان مخصوص را برای کاهش این خطر و افزایش راحتی در طول انجام فرایند به شما توصیه کند.

ممکن است متوجه افزایش حساسیت به گرما و سرما شوید.

همچنین ممکن است پس از فرایند سفید کردن دندان های خود متوجه افزایش حساسیت به غذا یا نوشیدنی های سرد و گرم شوید. این کاملاً طبیعی است و معمولا به سرعت کاهش می یابد، اما استفاده از خمیر دندان مخصوص حساسیت ممکن است به کاهش این ناراحتی کمک کند.

ممکن است احساس سوزن سوزن شدن را تجربه کنید.

اگر در دندان هایی که به تازگی سفید شده اند احساس می کنید چیزی شبیه یک شوک الکتریکی کوچک وجود دارد، این ممکن است یک عارضه جانبی ماده سفید کننده مورد استفاده در طول فرایند دندانپزشکی شما باشد. توجه داشته باشید که این احساس سوزن سوزن شدن در کجا و در چه زمانی رخ می دهد تا بتوانید در طول پیگیری این موضوع آن را به طور دقیق به دندانپزشک خود توضیح دهید.

دندان های شما ممکن است ملتهب شوند.

بلیچینگ و سفید کردن دندان ها ممکن است باعث التهاب در پالپ دندان های شما شوند، بخصوص اگر با ترک یا شکستگی در خطر باشد.

احتمال تحریک نیز وجود دارد.

اگر محلول سفید کننده با پوست، لثه یا حتی چشم شما تماس پیدا کند، می تواند باعث تحریک و سوزش شود. فوراً به دندانپزشک خود اطلاع دهید و در صورت لزوم آن را با آب شستشو دهید.

ممکن است گلو یا معده شما درد بگیرند.

تمام تلاش خود را بکنید تا از بلعیدن ماده سفید کننده در طول فرایند سفید کردن خودداری کنید. این امر باعث تحریک گلو و معده شما می شود که در برخی موارد می تواند عوارض پزشکی جدی در پی داشته باشد.

به طور معمول، این عوارض جانبی در عرض ۴۸ ساعت پس از انجام فرایند کاهش می یابد. در مورد اقداماتی که باید برای مهار این عوارض جانبی انجام دهید، با پزشک خود صحبت کنید. گرچه غیرمعمول است، اما اگر علائم شما ادامه یافتند یا شدیدتر شدند، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

ژل های سفید کننده دندان

ژل های سفید کننده دندان

نتیجه گیری

اگر پس از انجام درمان سفید کردن، لبخند سفید مرواریدی و مطمئن خود را دوست دارید، مهم است که راهی برای حفظ آن بیابید. ژل های سفید کننده می توانند در انجام این کار به شما کمک کنند، و نکته مهم این است که برای نگهداری مداوم، می توانید مجدداً از ژل استفاده کنید!

کیت های سفید کننده و انواع مختلف ژل های سفید کننده و سبک های مختلفی در بازار وجود دارند. ژل ها شامل غلاف ها، قلم ها، سرنگ ها و استریپ های سفید کننده هستند که از قبل با ژل پر شده اند. همچنین انتخاب مواد تشکیل دهنده وجود دارد، برخی حاوی پراکسید هیدروژن و برخی دیگر فاقد آن هستند.

اگر به کیت های سفید کننده علاقه دارید، هر یک از این گزینه ها نقطه شروع خوبی خواهند بود. یا، اگر فقط به دنبال ژل سفید کننده هستید، همه آنها با پرکننده های مجدد به فروش می رسند که می توانید از تری ها یا هر قطعه دهانی کیت سفید کننده با چراغ های LED استفاده کنید.

پرسش های متداول در مورد

آیا می توانید ژل های سفید کننده دندان مورد استفاده توسط دندانپزشکان را خریداری کرد؟

می توانید ژل های سفید کننده دندان را از دندانپزشک خود خریداری کنید تا بتوانید در منزل دندان های خود را سفید کنید و همچنان نتایج حرفه ای بگیرید. این ژل قوی تر از چیزی است که می توانید بدون نسخه بخرید.

اما ژل های سفید کننده ای که به صورت بدون نسخه خریداری می کنید معمولاً چندان قوی نیستند و باید دفعات بیشتری استفاده شوند تا نتایج آنها قابل مشاهده باشند.

پولیش دندان یک فرایند متداول در دندانپزشکی است که اغلب به دنبال پاکسازی های دندانی انجام می شود. دندانپزشکان با استفاده از تجهیزات تخصصی، لکه ها و تغییر رنگ های روی دندان ها را می زدایند و آنها را صاف و صیقلی می کنند تا یک نتیجه یک سطح براق و جذاب باشد. این فرایند غالباً یک روش بدون درد است که به خوبی تحمل می شود.

پولیش دندان در درجه اول به دلایل زیبایی و با انجام مرحله پایانی، ظاهر را ارتقاء می دهد. گفته می شود، همچنین می توان از آن برای کمک به ریشه هایی استفاده کرد که به دلیل جراحی دندان در معرض محیط دهان قرار گرفته اند. گرچه زمانی پولیش کردن دندان ها بخشی از هر پاکسازی دندانپزشکی بود، اما دستورالعمل های کنونی تأکید می کنند که از آن باید تنها به صورت انتخابی استفاده شود زیرا می تواند لایه های بیرونی مینای دندان ها را تحت تأثیر قرار دهد.

پولیش دندان چیست؟

پولیش دندان فرایندی برای از بین بردن لکه ها و صاف کردن روی سطوح دندان ها است، که آنها را براق تر و درخشان تر می کند. این فرایند باعث می شود دندان ها سفیدتر به نظر برسند و لکه های خارجی را می زداید- یعنی، لکه های ناشی از عادات بهداشت بد دهان و دندان ها.

دندانپزشکان یا دستیاران دندانپزشکان از فرچه های چرخان، پولیش هوا، یا نوارهای پولیش- اغلب در کنار خمیرهای ساینده- استفاده می کنند تا سطوح دندان ها را صیقل دهند. اغلب، پولیش کردن دندان ها در کنار سایر روش های پاکسازی دندان ها، مانند جرمگیری (استفاده از ابزارهای دستی) و رسوب زدایی (با استفاده از دستگاه برقی خاص) برای زدودن تارتار و پلاک انجام می شود.

پولیش کردن دندان ها به مجموعه ای از فرایندهای دندانپزشکی اشاره دارد که هدف آنها بهبود رنگ و درخشش دندان ها است.

انواع پولیش دندان

فرایندهای پولیش کردن دندان ها را می توان به چهار نوع تقسیم کرد. در اینجا مروری سریع به آنها داریم:

  • پولیش درمانی: در برخی موارد، جراحی دندان باعث می شود مقداری از سمان دندان در معرض محیط دهان قرار بگیرد، که لایه ای از بافت سخت است که ریشه دندان را پوشش می دهد. پولیش کردن این مناطق به از بین بردن میکرو فلورا (موجودات گیاهی ذره بینی یک ناحیه خاص) و اندوتوکسین های (سمی که داخل باکتری ها وجود دارد و فقط پس از انهدام باکتری خارج می شود) ناشی از تشکیل باکتری ها در آنجا کمک می کند.
  • پولیش زیبایی: که همچنین تحت عنوان پولیش کرونال (تاجی) شناخته می شود- و در واقع تنها یک فرایند زیبایی نیست- هدف این نوع فرایند زدودن پلاک و لکه های دندان ها است. این فرایند با تکیه بر خمیرهای ساینده برای ایجاد یک رنگ سفید براق و درخشان برای دندان ها انجام می شود.
  • پولیش سطحی: یک فرایند کاملاً زیبایی دندانپزشکی است، و زمانی است که دندانپزشکان روی صیقل دادن تاج های دندان ها تمرکز می کنند.
  • پولیش انتخابی: این روش عبارت است از استفاده استراتژیک از پولیش کردن برای از بین بردن هر گونه لکه باقی مانده روی دندان ها یا تغییر رنگ دندان ها به دنبال جرمگیری و سایر فرایندهای پاکسازی.
پولیش کردن دندان

پولیش کردن دندان

انواع ابزارهای پولیش دندان

نکته قابل توجه این است که، فرایندهای پولیش کردن دندان ها، بعلاوه بر اساس ابزارهای مورد استفاده برای انجام آنها متفاوت هستند. در اینجا، گزینه های مختلفی وجود دارند:

  • porte polisher یک ابزار دستی ساده است که دارای یک نوک تیز است که برای ساییدن مواد ساینده روی مناطقی استفاده می شود که به پولیش نیاز دارند. این ابزار، امکان دسترسی به سطوح غیر قابل دسترس داخل دهان را برای دندانپزشکان فراهم می کند.
  • نوارهای پولیش که روی مناطق مشکل دار قرار داده می شوند نیز می توانند کمک کنند، گرچه آنها می توانند ساینده تر باشند.
  • پولیش های موتور دار ابزارهای دستی هستند که از فرچه ها یا فنجان های پلاستیکی برای زدودن لکه ها و درخشان کردن مینای دندان ها استفاده می کنند.
  • پولیش های هوا (که تحت عنوان پولیش پودر هوا نیز شناخته می شوند)، ابزارهایی هستند که ترکیبی از هوا، آب و ماده ساینده را روی دندان ها تخلیه می کنند، که می تواند امکان دسترسی به مناطقی را فراهم کند که انواع دیگر پولیش ها این توانایی را ندارند.
  • پولیش سیستم وکتور هیچ فنجان یا فرچه ای ندارد، و به محلول مایع صیقل دهنده و مایع ساینده کاربید سیلیکون متکی است.

گرچه پولیش کردن دندان ها در درجه اول یک فرایند زیبایی است، اگر لایه های داخلی دندان ها به دنبال عمل جراحی در معرض محیط دهان قرار بگیرند(بدون پوشش باقی بمانند)، ممکن است کاربرد درمانی نیز داشته باشد. نوارها، پولیش هایporte ، سایر انواع موتور- دار و پولیش های هوا، ممکن است همگی استفاده شوند.

مزایای پولیش کردن دندان ها

به طور سنتی، تصور می شد که مزیت اصلی پولیش کردن دندان ها این است که باعث شده است که برای باکتری ها، چسبیدن به دندان ها دشوارتر باشد. با این حال، تحقیقات جدیدتر نشان داده اند که، ظرف مدت یک نیم ساعت، صرفنظر از اینکه آیا روشی انجام شده است یا خیر، گسترش باکتری ها مشاهده می شود.

با این حال، پولیش کردن دندان ها مزایای متعددی دارند، از جمله:

  • این فرایند به طور موثری لکه های خارجی ناشی از چیزهایی مانند غذاها، نوشیدنی ها، بهداشت ضعیف دندانی یا سیگار کشیدن را از بین می برد.
  • این فرایند مانع گسترش پلاک روی دندان ها می شود، که باعث پوسیدگی و ایجاد حفره های دندانی می شوند.
  • پولیش کردن دندان ها، با بهبود ظاهر دندان ها ، به بازگرداندن اعتماد به نفس کمک می کند.
  • این فرایند از نظر درمانی می تواند به جلوگیری از تشکیل باکتری ها روی ریشه های بدون پوشش کمک کند.

هزینه پولیش کردن دندان ها چقدر است؟

هزینه های فرایندهای پولیش کردن دندان ها و پاکسازی های دندانی بسیار متفاوت است و بر اساس عوامل مختلفی هستند. از جمله:

  • میزان پاکسازی: تا میزان زیادی به این بستگی دارد که آیا شما به پاکسازی های گسترده تر، کارهای روتین تر نیاز دارید، یا فرایندها را برای پولیش زیبایی انتخاب می کنید.
  • متخصص در مقابل دندانپزشک عمومی: همکاری با یک متخصص دندانپزشکی- بر خلاف دندانپزشک عمومی- نیز ممکن است روی هزینه های شما تأثیر بگذارد.
  • پوشش بیمه: بسته به طرح درمان شما، پاکسازی های روتین سالانه که شامل پولیش کردن است، ممکن است حتی کاملاً تحت پوشش قرار گیرد. با این حال، در صورت نیاز به پاکسازی های گسترده تر، یا اگر درمان صرفاً زیبایی باشد، ممکن است پوشش بیمه محدودتر شود.
  • مراقبت های اضافی: در موارد عفونت لثه یا مقدار زیاد تشکیل پلاک و تارتار، ممکن است بی حسی و پاکساز های عمیق تر نیاز باشند. این ممکن است هزینه های اضافی را به بار بیاورد.

اینکه شما چقدر از جیب خود برای پولیش کردن دندان ها پرداخت می کنید، از بین سایر عوامل، به میزان و نوع پاکسازی مورد نیاز، اینکه متخصص کار را انجام می دهد یا یک دندانپزشک عمومی، و پوشش بیمه شما بستگی دارد.

پولیش کردن دندان

پولیش کردن دندان

 موارد احتیاط

گرچه مطمئناً مزایای برای پولیش کردن دندان ها وجود دارد، اما می تواند پیامدهای منفی نیز داشته باشد. این فرایند باعث فرسایش لایه های بیرونی و غنی از فلوراید مینای دندان می شود، و سه ماه طول می کشد تا آنها احیاء شوند. به همین دلیل توصیه فعلی این است که پولیش کردن به صورت انتخابی استفاده شود، و معکوس کردن دوره از آن که با هر پاکسازی استاندارد است.

نکته قابل توجه این است که، پولیش کردن دندان ها فقط باید در صورت تغییر رنگ یا ایجاد لکه های بیرونی (به دلیل بهداشت ضعیف دندان، عادات و غذاها) انجام شود، نه برای لکه های داخلی (ناشی از عوامل داخلی). علاوه بر این، چندین مورد ممکن است باعث منع انجام پولیش کردن دندان ها یا استفاده از خمیرهای پولیش کننده خاص شوند، از جمله:

  • ژنژیویت یا پریودنتیت حاد
  • ترمیم های زیبایی (سرامیکی ، کامپوزیتی و یا پرسلن، برای اصلاح دندان یا به عنوان ایمپلنت)
  • حساسیت به مواد ساینده یا محلولی که استفاده می شود.
  • حفره ها یا مشکلات مربوط به مینای دندان ها
  • قسمت های داخلی مینای دندان (عاج و سمان) بدون بافت محافظ
  • دی کلسیفیکاسیون (سطح پایین کلسیم- از بین رفتن مواد معدنی) دندان ها
  • دندان های تازه شکل گرفته
  • حساسیت دندان
  • مشکلات تنفسی

مراقبت های بعد از پولیش کردن دندان ها

پس از پولیش کردن دندان ها، ممکن است لازم باشد مدتی به دهان و دندان های خود زمان بدهید تا بهبود پیدا کنند. دندانپزشک دستورالعمل های خاصی به شما خواهد داد، اما به طور کلی، شما باید حداقل به مدت ۳۰ دقیقه پس از پولیش کردن دندان ها، از خوردن و نوشیدن خودداری کنید. انتظار مقداری سوزش لثه را به مدت سه روز پس از آن داشته باشید؛ ادویل(ایبوپروفن)، تیلنول (استامینوفن) یا دیگر داروهای ضد درد بدون نسخه OTC می توانند کمک کنند.

پولیش کردن دندان

پولیش کردن دندان

خلاصه

پولیش کردن دندان ها شامل صاف و صیقلی کردن سطوح دندان ها است تا ظاهری جذاب و براق به آنها بدهد. این فرایند که اغلب به دنبال دیگر راهکارها برای زدودن پلاک و تارتار انجام می شود، می تواند لکه های بیرونی روی دندان ها را برطرف کند (مواردی که ناشی از عادت های ضعیف دندانی هستند). زمانی پولیش کردن دندان یکی از بخش های استاندارد هر پاکسازی دندانی بود، اما توصیه های فعلی این هستند که به صورت انتخابی انجام شود.

مراقبت از دندان ها و حصول اطمینان از سالم بودن دندان ها، یک فرایند چند وجهی است. در صدر اینها، ایجاد عادت های خانگی خوب، مانند مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و پرهیز از غذاهای خاص، پاکسازی های تخصصی منظم و پولیش کردن دندان در مطب دندانپزشک ضروری هستند.

انجام پولیش دندان ها به عنوان بخشی از ویزیت دندانی روتین سالانه یا شش ماهه، دیگر استاندارد نیست. با این حال، در صورتی که پولیش دندان ها به صورت انتخابی و استراتژیک استفاده شود، می تواند مفید باشد. هنگامی که دندان های شما سالم هستند- ظاهر آنها براق و درخشان است- واقعاً دلیلی برای لبخند زدن دارید.

پرسش های متداول در مورد پولیش کردن دندان ها:

آیا پولیش کردن دندان ها درد دارد؟

برخلاف فرایندهای دیگر مانند جرمگیری (تراشیدن تارتار و پلاک از روی دندان ها و خط لثه ها)، هنگام پولیش کردن دندان ها درد باید در حداقل میزان خود باشد. برخی از افرادی که دندان و لثه حساس دارند ممکن است برای کاهش ناراحتی به یک بی حسی موضعی یا تزریقی نیاز داشته باشند.

پولیش کردن دندان ها چه نوع لکه هایی را از بین می برد؟

پولیش کردن دندان ها برای همه انواع تغییر رنگ های دندانی مؤثر نیست. این فرایند فقط برای لکه هایی که بیرونی نامیده می شوند و ناشی از مراقبت ضعیف از دندان ها و عوامل خارجی هستند مؤثر است، از جمله:

  • غذاهای خاصی که می خورید
  • نوشیدن قهوه یا چای
  • سیگار کشیدن یا جویدن تنباکو
  • نوشابه ها، آبمیوه ها یا نوشیدنی های دیگر

این نوع لکه ها عموماً رنگ نارنجی، زرد، قهوه ای یا سیاه دارند.

آیا پولیش کردن دندان ها ضروری است؟

به طور سنتی، پولیش کردن دندان ها یک بخش استاندارد از پاکسازی های روتین دندانی تلقی می شد. با این حال، پولیش کردن علاوه بر تغییر رنگ دندان ها، باعث فرسایش لایه های بیرونی مینای دندان ها می شود و سه ماه طول می کشد تا آنها مجدداً احیاء شوند. در این مورد، توصیه کنونی این است که این روش تنها به صورت انتخابی و برای زدودن لکه هایی استفاده شود که پس از انواع دیگر پاکسازی های دندانی مقاوم هستند و باقی مانده اند.

تفاوت بین تمیز کردن دندان و پولیش دندان چیست؟

پولیش به صورت ویژه به فرایندهایی اشاره دارد که دندان ها را صاف و سفید می کنند، و کیفیت درخشان بودن را به دندان ها اضافه می کنند. در مقایسه، پاکسازی های دندانی کاری است که به طور خاص با هدف زدودن پلاک و تارتارهای تشکیل شده از روی دندان ها و خط لثه انجام می شود. دومی ممکن است شامل جرمگیری (خراش دادن دندان ها)، پاکسازی عمقی و نخ دندان کشیدن تخصصی باشد.

اگر به دنبال سفید کردن تخصصی دندان های خود هستید، می توانید سفید کردن دندان ها با لیزر را مد نظر قرار دهید. این روش سفید کردن دندان توسط دندانپزشک در مطب انجام می شود، و در آن از لیزر برای فعال کردن مواد شیمیایی سفید کننده موجود در ژل سفید کننده دندان استفاده می شود.

این به طور معمول یک فرایند موفق است که می تواند از جمله قوی ترین نتایج فرایندهای سفید کردن تخصصی دندان ها را ارائه دهد. خواندن این مطلب را ادامه دهید تا در مورد سفید کردن دندان ها با لیزر اطلاعات بیشتری کسب کنید، از جمله:

  • هزینه سفید کردن دندان ها با لیزر
  • سفید کردن دندان ها با لیزر چه مدت طول می کشد
  • عوارض جانبی سفید کردن دندان ها با لیزر
  • ایمنی سفید کردن دندان ها با لیزر

امیدواریم این مقاله به شما کمک کند تا دریابید که آیا این درمان سفید کردن دندان برای شما مناسب است یا خیر.

سفید کردن دندان ها با لیزر چیست؟

سفید کردن دندان ها با لیزر فرایندی است که اعمال ژل سفید کننده را شامل می شود که با تاباندن یک لیزر فعال می شود. خود لیزر واقعی هیچ کار سفید کننده ای انجام نمی دهد. در عوض، ژل سفید کننده را فعال می کند، آن را گرم می کند و باعث می شود سریع تر و مؤثرتر کار کند.

سفید کردن دندان ها با لیزر چگونه انجام می شود؟

از نظر علمی، روند سفید کردن یا بلیچینگ از طریق چیزی به نام فعال سازی فتوشیمیایی صورت می گیرد. این فرایندی است که در آن ژل سفید کننده یا بلیچینگ با یک منبع انرژی (لیزر) تماس پیدا می کند. لیزر پتانسیل عامل سفید کننده موجود در سفید کننده دندان ها را افزایش می دهد.

تا جایی که به تجربه شما مربوط خواهد بود، کم و بیش می توانید انتظار موارد زیر را داشته باشید:

  • دندانپزشک شما یک محافظ لاستیکی داخل دهان شما قرار می دهد تا در طول فرایند آن را باز نگه دارد.
  • سپس یک پوشش محافظ را روی لثه های شما اعمال می کند، که مانع برخورد و تماس ژل سفید کننده با آنها شود و از تحریک و آسیب جلوگیری شود.
  • سپس دندانپزشک ژل سفید کننده را روی دندان های شما اعمال می کند، و با استفاده از لیزر ژل را فعال می کند. در این مرحله می توانید انتظار داشته باشید که ژل کف کند، که نشان می دهد در حال کار کردن است.
  • به طور کلی، هر بار ژل به مدت چند دقیقه روی دندان های شما باقی می ماند، و در این مرحله دندانپزشک شما آن را پاک می کند و سپس دوباره اعمال می کند تا زمانی که رنگ دلخواه بدست بیاید. کل قرار ملاقات می تواند حدوداً از ۳۰ تا ۹۰ دقیقه طول بکشد و ممکن است لازم باشد چندین بار به دندانپزشک مراجعه کنید.
سفید دندان با لیزر

سفید دندان با لیزر

مراقبت پس از درمان

پس از درمان، شما باید دستورالعمل های دندانپزشک خود را دنبال کنید، اما این موارد معمولاً شامل موارد زیر هستند:

  • اجتناب از خوردن غذاهای حاوی رنگ
  • اجتناب از خوردن غذاهای اسیدی از جمله شراب قرمز
  • اجتناب از سیگار کشیدن
  • شستشوی دهان با دهانشویه حاوی فلوراید چندین بار در روز برای هیدراته کردن مینا و عاج دندان

عوامل سفید کننده مورد استفاده قرار می گیرند

کاربامید پراکسید و پراکسید هیدروژن متداول ترین مواد سفید کننده هستند که در درمان های سفید کردن دندان مورد استفاده قرار می گیرند. به طور معمول غلظت پراکسید موجود در ژل سفید کننده ای که دندانپزشکان در مطب استفاده می کنند حدود ۳۵% یا کمی بیشتر است.

این ماده می تواند باعث بروز حساسیت شود، گرچه باید بی خطر باشد زیرا دندانپزشک شما اقدامات ویژه ای برای محافظت از لثه های شما در برابر ژل سفید کننده انجام می دهد. آنها همچنین ممکن است چیزی برای کمک به کاهش حساسیت به شما بدهند.

سفید دندان با لیزر

سفید دندان با لیزر

کاربردهای لیزر سفید کننده

از درمان سفید کردن دندان ها با لیزر می توان برای سفید کردن دندان هایی استفاده کرد که به دلایل مختلفی لک شده اند، از جمله:

  • لکه های کلی روی مینای دندان ها
  • بالا رفتن سن
  • سیگار کشیدن و لکه های ناشی از رژیم غذایی مانند شراب و قهوه
  • فلوئروزیس دندان
  • لکه های دندانی ناشی از مصرف تتراسایکلین
  • تروما به پالپ دندان
  • درمان های ترمیمی

با لکه های دندان ناشی از تتراسایکلین، سفید کردن تخصصی به تنهایی ممکن است کافی نباشد. در این صورت، می توان ترکیبی از درمان ها مانند بلیچینگ و ونیرها را استفاده کرد.

درمان فلوئروزیس دندان ممکن است به ترکیبی از سفید کردن دندان با لیزر و میکرو ابریژن microabrasion نیاز داشته باشد.

سفید دندان با لیزر

سفید دندان با لیزر

سفید کردن دندان ها با لیزر برای همه مناسب نیست!

برخی موارد وجود دارند که سفید کردن دندان ها با لیزر گزینه خوبی نیست. آنها عبارتند از:

  • بیماران مبتلا به پوسیدگی یا ضایعات اطراف ریشه های دندان
  • بیماران باردار
  • افرادی که حساسیت زیادی را تجربه می کنند
  • از بین رفتن پوشش محافظ عاج و ترک های موجود در مینای دندان
  • بیمارانی که ترمیم های بزرگ در قسمت قابل مشاهده لبخند خود دارند
  • بیماران سالخورده ای که تحلیل لثه و ریشه های زرد رنگ دارند

آیا سفید کردن دندان ها با لیزر بی خطر است؟

سفید کردن دندان ها با لیزر بی خطر تلقی می شود، اما از آنجا که غلظت بالایی از پراکسید استفاده می شود، می تواند خطر کم آب شدن دندان ها را به همراه داشته باشد و باعث حساسیت دندان یا تحریک لثه ها شود. برخی افراد استدلال می کنند که سفید کردن دندان ها با لیزر از سایر گزینه ها ایمن تر است زیرا لیزرها می توانند روی مناطق خاصی متمرکز شوند، و با آن بهتر می توان از آسیب و تحریک لثه و خط لثه جلوگیری کرد.

با این حال، لیزرها می توانند به بینایی شما آسیب برسانند، بنابراین ضروری است که این فرایند را صرفاً یک دندانپزشک که برای انجام آن مجوز دارد، و در مطب برای شما انجام دهد. آنها باید عینک های ایمنی مخصوص نوع لیزر مورد استفاده به شما بدهند.

عوارض جانبی سفید کردن دندان ها با لیزر

تمام روش های سفید کردن دندان ممکن است باعث ایجاد ناراحتی شوند. در سفید کردن دندان ها با لیزر، در طول درمان ممکن است مقداری حساسیت را تجربه کنید.

در یک مطالعه با استفاده از لیزر آرگون ۷۰% از بیماران در طول درمان هیچ حساسیتی را تجربه نکردند، در حالی که ۳۰% آنها حساسیت خفیف را تجربه کرده بودند. این حساسیت پس از اتمام فرایند متوقف شد.

جایگزین های سفید کردن دندان با لیزر

روش های زیادی برای سفید کردن دندان های شما وجود دارند، از جمله:

  • آفیس بلیچینگ: در آفیس بلیچینگ یا سفید کردن دندان ها در مطب، از ژل سفید کننده و چراغ LED مخصوص ستفاده می شود.
  • کیت های هوم بلیچینگ: آنها با و بدون چراغ LED، معمولاً با تری های سفید کننده همراه هستند که ژل داخل آن جای می گیرد.
  • نوارهای سفید کننده دندان: روشی مقرون به صرفه و آسان برای دستیابی به سفید کردن دندان ها.
سفید دندان با لیزر

سفید دندان با لیزر

مقایسه سفید کردن دندان ها با لیزر و آفیس بلیچینگ

هر دو روش سفید کردن دندان آفیس بلیچینگ و با لیزر، فرایندهایی هستند که داخل مطب انجام می شوند، همینطور روش های مؤثر و ایمن برای سفید کردن دندان های شما هستند. تفاوت هایی وجود دارند که ممکن است به شما کمک کنند تصمیم بگیرید کدام یک برای شما بهتر است:

  • پوشش: در آفیس بلیچینگ، برای ثبات بیشتر، تمام دندان ها به طور همزمان سفید می شوند، در حالی که در سفید کردن با لیزر، هر بار یک دندان سفید می شود.
  • سرعت: سفید کردن دندان ها در آفیس بلیچینگ سریع تر از سفید کردن دندان ها با لیزر انجام می شود.
  • راحتی: سفید کردن دندان ها با لیزر می تواند راحت تر از آفیس بلیچینگ باشد زیرا ممکن است درمان آفیس بلیچینگ بیشتر طول بکشد.
  • اختصاصی بودن: سفید کردن دندان ها با لیزر می تواند مختص هر دندان انجام شود.

مقایسه سفید کردن دندان ها با لیزر و هوم بلیچینگ

بلیچینگ دندان یک اصطلاح کلی است که می تواند تعداد زیادی از درمان ها را شامل شود، از جمله آفیس بلیچینگ، هوم بلیچینگ، و سفید کردن دندان ها با لیزر- در واقع هر روشی که در آن از پراکسید برای سفید کردن دندان استفاده می شود! سفید کردن دندان ها با لیزر نوعی آفیس بلیچینگ تخصصی برای سفید کردن دندان ها است.

جدول زیر خلاصه ای از جایگزین های مختلف برای سفید کردن دندان ها با لیزر را نشان می دهد:

  سفید کردن با لیزر آفیس بلیچینگ هوم بلیچینگ نوارهای سفید کننده
اثر بخشی می تواند نتایج قابل ملاحظه ای داشته باشد؛ نتایج بیماران متفاوت هستند می تواند نتایج قابل ملاحظه ای داشته باشد؛ نتایج بیماران متفاوت هستند در برخی بیماران می تواند بسیار مؤثر باشد می تواند نتایج سفید کننده جزئی داشته باشد
طول درمان ۱ تا ۱ساعت و نیم ۱ تا ۱ ساعت و نیم ۱ تا ۲ هفته ۱ تا هفته
دوام نتایج درمان می تواند تا ۲ سال دوام داشته باشد می تواند تا ۲ سال دوام داشته باشد تا ۱ سال نتایج متفاوت هستند
مزایا ·   فرایند تحت کنترل دندانپزشک

·   بسیار مؤثر

·   فرایند تحت کنترل دندانپزشک

·   بسیار مؤثر

·      نتایج قابل توجه

·      قابل استطاعت و راحت

·   قابل استطاعت ترین گزینه

·   جزئی ترین نتایج سفید کردن ممکن

معایب ·    گران ترین گزینه

·    ممکن است موجب مقداری حساسیت شود

·   ممکن است موجب بروز التهاب و حساسیت پالپ شود ·      می تواند موجب التهاب پالپ شود

·      ممکن است لثه ها را تحریک کند

·      توسط خود بیمار انجام می شود، بنابراین به سطوح بالای دقت نیاز دارد.

·   می تواند موجب تحریک و حساسیت شود

·   ممکن است به مینای دندان آسیب وارد کند

·   ممکن است نتایج قابل توجهی در پی نداشته باشد

هزینه سفید کردن دندان ها با لیزر چقدر است؟

سفید کردن دندان ها با لیزر از ۴۰۰ دلار تا ۱۸۰۰ دلار هزینه دارد. این یکی از گران ترین روش ها برای سفید کردن دندان ها است، اما همچنین یکی از مؤثرترین آنها نیز هست. آفیس بلیچینگ کمی ارزان تر است، بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار. و سفید کننده تخصصی بدون لیزر می تواند بین ۳۰۰ تا ۹۰۰ دلار هزینه داشته باشد.

نتیجه گیری

سفید کردن دندان ها با لیزر روشی مؤثر و ایمن برای سفید کردن دندان ها است که نتایجی مشابه سایر روش های تخصصی سفید کردن دندان ها در مطب ارائه می دهد. این روش می تواند برای سفید کردن لکه های داخلی و بیرونی، از جمله لکه های ناشی از رژیم غذایی روی سطح مینای دندان، و لکه های عمیق تر، مانند لکه های ناشی از مصرف تتراسایکلین یا ترومای دندان، استفاده شود.

این فرایند ممکن است باعث بروز مقداری حساسیت شود، و گران تر از سایر روشها است- اما بسته به نیازهای شما، ممکن است ارزش هزینه کردن برای انجام آن را داشته باشد!

سفید دندان با لیزر

سفید دندان با لیزر

پرسش های متداول در مورد سفید کردن دندان ها با لیزر

آیا سفید کردن دندان ها با لیزر مؤثر است؟

درست مانند هر فرایند دیگری برای سفید کردن دندان، میزان اثربخشی به عوامل مختلفی بستگی خواهد داشت. بیایید اکنون نگاهی داشته باشیم به شایع ترین عوامل تعیین کننده موفقیت درمان:

  • سفید کردن دندان های مایل به زرد یا قهوه ای روشن با لکه های خارجی آسان تر است.
  • سفید کردن دندان های مایل به آبی، یا دندان هایی با رگه های خاکستری ناشی از مصرف آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین دشوارتر است.
  • تیرگی عاج در نتیجه بالا رفتن سن، می تواند سفید کردن دندان ها را دشوارتر کند.
  • ترومای دندانی می تواند باعث تیره شدن دندان شود و سفید کردن آن را دشوارتر کند.

دندان های سفید شده با لیزر چه مدت دوام دارند؟

هنگامی که بیماران دستورالعمل دندانپزشک خود را دنبال می کنند، اثرات سفید کردن می توانند حدود دو سال دوام داشته باشند. اما به خاطر داشته باشید که نتایج در بیماران مختلف متفاوت خواهند بود و به رژیم غذایی نیز بستگی خواهد داشت.

بسیاری از زنان دوست دارند در حالی که باردار هستند بهترین ظاهر را داشته باشند. بنابراین، ممکن است آنها علاقه مند به سفید کردن دندان های خود باشند. رنگ دندان ها نقش بزرگی در ظاهر کلی فرد ایفا می کند.

دندان هایی که بد رنگ شده اند احتمالاً جذابیت کمتری دارند. با این حال، محصولات بدون نسخه و تخصصی سفید کننده دندان ها اغلب برای از بین بردن لکه های دندانی مؤثر هستند.

اگر شما در حال حاضر باردار هستید، ممکن است به این فکر می کنید که آیا می توانید بدون هیچ خطری دندان های خود را در دوران بارداری سفید کنید یا خیر. در اینجا مقداری اطلاعات برای کمک به پاسخ دادن به پرسش های شما در مورد سفید کردن دندان ها در دوران بارداری به شما ارائه می دهیم.

سفید کردن دندان ها چگونه عمل می کند؟

سفید کردن دندان ها، که تحت عنوان بلیچینگ دندان نیز شناخته می شود، به صورت شیمیایی لکه های دندانی را از بین می برد. در یک جلسه دندانپزشکی، یک محصول سفید کننده دندان برای یک دوره مشحص شده روی دندان ها اعمال می شود تا به حذف لکه هایی که به مرور زمان درون مینای دندان به دام افتاده اند، کمک کند.

محصولات سفید کننده دندانی در برطرف کردن تغییر رنگ های ناشی از خوردن مواد غذایی و نوشیدنی های دارای رنگدانه های پر رنگ مؤثر هستند، اما آنها نمی توانند لکه های دائمی را از بین ببرند، مانند لکه های ناشی از نقص مادرزادی یا ترومای دندانی.

سفید کردن دندان در بارداری

سفید کردن دندان در بارداری

آیا پزشکان سفید کردن دندان ها در دوران بارداری را توصیه می کنند؟

تحقیقات اندکی برای اثبات ایمنی کیت های سفید کننده دندان در طول دوران بارداری وجود دارد. بنابراین، بسیاری از پزشکان توصیه می کنند که زنان باردار قبل از شروع درمان سفید کردن دندان های خود تا پس از زایمان و شیردهی صبر کنند. اکثر سفید کننده های شیمیایی دندان ها حاوی هیدروژن پراکسید هستند، که از نظر شیمیایی به سادگی آب است با یک اتم اکسیژن اضافی در آرایش آن. با این حال، هیدروژن پراکسید در صورت استفاده در غلظت های بالا می تواند باعث بروز آسیب به بافت شود.

ژنژیویت بارداری و سفید کردن دندان ها

یکی دیگر از دلایل برای به تأخیر انداختن درمان سفید کردن دندان ها تا پس از تولد فرزند شما، ژنویت بارداری است. شرایطی که باعث التهاب لثه می شود، و به دلیل هورمون های بارداری رخ می دهد.

هورمون های بارداری جریان خون به لثه ها را افزایش می دهند، و آنها را بیشتر مستعد خونریزی، تورم و تحریک پذیری می کند. بهداشت با دوام دندانی می تواند به کاهش التهاب لثه کمک کند، اما مواد شیمیایی درون کیت سفید کننده دندان ممکن است حساسیت بافت های لثه را، که از قبل وجود داشته است، تشدید کنند.

سفید کردن دندان در بارداری

سفید کردن دندان در بارداری

سفید کننده های طبیعی دندان ها

پزشکان و دندانپزشکان ممکن است از دادن یک کیت تخصصی یا بدون نسخه سفید کننده دندان به شما اجتناب کنند، اما ممکن است استفاده از سفید کننده های طبیعی دندان ها را برای شما مناسب بدانند.

سفید کننده های طبیعی دندان ها اغلب از خوراکی های معمولی هستند که استفاده از آنها در دوران بارداری برای سفید کردن دندان ها بی خطر تشخیص داده می شود. در اینجا به معرفی چند سفید کننده طبیعی می پردازیم:

  • توت فرنگی. توت فرنگی را می توان له کرد و به شکل خمیری درآورد که بتوان آن را با انگشت روی دندان ها اعمال کرد. انواع توت ها حاوی اسید مالیک هستند، که به حل شدن لکه های دندانی کمک می کند تا بتوانند راحت تر از بین بروند. با این حال، توت فرنگی فقط باید حدود پنج دقیقه در جای خود باقی بماند. از آنجا که انواع توت ها اسیدی هستند، اگر برای مدت زمان طولانی روی دندان ها باقی بمانند، ممکن است به مینای دندان ها آسیب برسانند.
  • سرکه سیب. سرکه سیب نیز مانند توت فرنگی حاوی اسید مالیک است. سرکه را می توان روی دندان ها اعمال کرد و سپس با آب شستشو داد. پس از شستشوی کامل، می توانید مسواک بزنید، اما بهتر است ابتدا چند دقیقه صبر کنید. مواد اسیدی، مانند سرکه، می توانند به طور موقت مینای دندان ها را نرم کنند. مسواک زدن خیلی زود پس از استفاده از سرکه می تواند باعث فرسایش مینای دندان ها شود.
  • جوش شیرین. جوش شیرین یک ساینده خفیف است و می تواند به از بین بردن لکه های دندانی کمک کند. برای استفاده از جوش شیرین به عنوان یک سفید کننده طبیعی، یک خمیر نرم از جوش شیرین و آب را با مسواک خود، مانند مسواک زدن معمولی، روی دندان های خود بزنید. شوری طعم آن ممکن است در دوران بارداری غیر قابل تحمل باشد، اما جوش شیرین می تواند به زدودن تغییر رنگ های سطحی کمک کند.
  • زردچوبه. زردچوبه، که ادویه ای است که به کاری و خردل رنگ زرد آنها را می دهد، می تواند برای سفید کردن دندان ها استفاده شود. برای سفید کردن دندان ها با زردچوبه، ادویه را به فرچه مرطوب مسواک خود بزنید. با این حال، هنگام مسواک زدن مراقب باشید. گرچه زردچوبه می تواند دندان های شما را سفید کند، اما این ادویه برعکس می تواند باعث رنگی شدن دست و لباس شما شود.
سفید کردن دندان در بارداری

سفید کردن دندان در بارداری

مراجعات منظم به دندانپزشک برای سفید کردن دندان ها

در طول یک پاکسازی حرفه ای، که در طول یک مراجعه به دندانپزشک انجام می شود، دندانپزشک تارتار انباشته شده را از روی دندان ها حذف می کند. تارتار، که پلاک سخت شده است، دارای رنگ زرد است که می تواند دندان های شما را بد رنگ کند.

پاکسازی دندان ها در طول بارداری شما باید ادامه یابد. در حقیقت، ممکن است در این زمان مهم تر از همیشه باشد، زیرا می تواند به جلوگیری از بیماری پریودنتال کمک کند، که با زایمان زودرس و نوزادان کم وزن هنگام تولد ارتباط دارد.

دندان آسیب دیده چگونه کشیده می شود؟

گاهی اوقات افراد آنقدر برای درمان دندان آسیب دیده تعلل می کنند که در نهایت برای نجات آن با یک پر کردن ساده یا حتی درمان ریشه یا درمان های دیگر دیر می شود. در این صورت، نیاز خواهد بود دندان کشیده شود. افرادی که شیمی درمانی می کنند به دلیل تضعیف سیستم ایمنی بدن ممکن است بیشتر دچار عفونت دندان شوند. این دندان ها باعث گسترش بیشتر عفونت می شوند.

ممکن است دلیل دیگر نیاز به ایجاد فضا برای قرار گیری صحیح همه دندان هایی باشد که شکل غیر عادی دارند. عدم افتادن به موقع دندان های شیری که باعث فشردگی دندان ها و شلوغی دهان می شود یکی دیگر از عوامل اصلی نیاز به کشیدن دندان بین نوجوانان است. دندان های عقل اغلب باعث تحریک، عفونت، یا تورم لثه می شوند و گاهی اوقات، داخل لثه گیر می کنند.

کشیدن دندان چگونه انجام می شود؟

فرایند کشیدن دندان، عبارت است از بیرون آوردن دندان از داخل حفره آن در داخل دهان.

چه افرادی گزینه های ایده آلی برای کشیدن دندان هستند؟

این فرایند عموماً برای بیماران نوجوان و بزرگسال انجام می شود. این درمان برای افرادی ایده آل است که می خواهند سلامت دندان ها و لثه های خود را حفظ کنند. این فرایند می تواند به دلایل مختلفی نیاز باشد، از جمله:

  • شایع ترین دلیل برای کشیدن دندان عدم سلامت آن است. دندان ها می توانند به دلیل پوسیدگی، عفونت کانال ریشه، و بیماری لثه ناسالم باشند.
  • در بسیاری از بیماران کم سن تر، فشردگی بیش از حد دندان ها ممکن است رخ دهد که باعث ناهمراستا شدن دندان ها در یک ردیف می شوند و گاهی اوقات باعث بروز درد شدیدی می شود.
  • گاهی اوقات، ممکن است دندان عقل بدون هیچ دلیلی داخل لثه باقی مانده باشد و باعث بروز تورم، التهاب، عفونت، و مشکلات دیگر شود.

انواع روش های کشیدن دندان

دو نوع فرایند کشیدن دندان وجود دارد:

کشیدن ساده دندان

این فرایند روی دندان هایی انجام می شود که داخل دهان مشاهده می شوند. به طور کلی، دندانپزشک از ابزاری به نام الواتور برای شل کردن دندان از داخل استخوان فک استفاده می کند و سپس از ابزار دیگری به نام فورسپس برای بیرون آوردن دندان استفاده می کند.

کشیدن دندان با جراحی

این فرایندی پیچیده تر از کشیدن ساده دندان است. کشیدن دندان با جراحی برای افرادی انجام می شود که دندان آسیب دیده ای دارند که در سطح لثه شکسته است یا افرادی که دندان نابالغی دارند که هنوز داخل دهان ظاهر نشده است. این فرایند توسط جراح دهان و دندان یا دندانپزشک انجام می شود. برای انجام آن ابتدا برشی روی لثه ایجاد می شود. طی این نوع جراحی (کشیدن دندان) ممکن است مشکلات جزئی بوجود بیایند، مانند برداشته شدن مقداری استخوان از اطراف دندان توسط جراح، یا لب پر شدن بخشی از دندان.

قبل از فرایند کشیدن دندان چه کارهایی باید انجام داد؟

  • بیمار باید سوابق پزشکی کامل خود را ثبت کند، از جمله داروهای تجویزی یا بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل ها، و داروهای دیگری که در حال حاضر مصرف می کند. تا دندانپزشک وضعیت پزشکی و سلامت بیمار را به طور کامل تجزیه و تحلیل کند.
  • بیمار روز جراحی نباید سیگار بکشد، زیرا سیگار کشیدن حداقل می تواند منجر به بروز مشکل دردناکی طی جراحی به نام “خشکی حفره دندان” و نیز طولانی شدن روند بهبود شود.
  • برای ارزیابی دندان آسیب دیده و دندان های نزدیک آن یک عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس گرفته می شود. وقتی قرار باشد یک یا چند دندان عقل کشیده شوند، عکس رادیوگرافی پانورامیک استفاده می شود.
  • برخی پزشکان ممکن است به دلایل مختلفی قبل از جراحی آنتی بیوتیک تجویز کنند، مانند کنترل عفونت، افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن، و دوام آوردن در طول جراحی، اگر جراحی طولانی است.
  • ممکن است جراح قبل از جراحی بی حس کننده تزریقی تجویز کند که می تواند آرامبخشی باشد که بیمار طی جراحی هشیار است اما دردی احساس نمی کند، یا بیهوشی کامل باشد. برای این منظور، دندانپزشک ممکن است از بیمار بخواهد لباس گشادی به تن کند که از جلو دکمه دارد.
  • بیماران نباید حدود ۶ تا ۸ ساعت قبل از جراحی چیزی بخورند با بنوشند.
کشیدن دندان

کشیدن دندان

مراقبت های پس از جراحی برای فرایند کشیدن دندان:

  • به مدت ۲۴ ساعت، بیمار نباید دهان خود را بشوید و باید از با قدرت تف کردن اجتناب نماید.
  • تا زمانی که بهبودی کامل حاصل شود و این را پزشک اعلام کند، بیمار باید رژیم غذایی آبکی داشته باشد.
  • برخی دندانپزشکان خوردن بستنی را توصیه می کنند زیرا سرمای بستنی می تواند لثه ها را بی حس کند و از بروز التهاب جلوگیری کند. پس از خوردن بستنی، دهان خود را با دقت شستشو دهید.
  • بیماران باید از کشیدن سیگار اجتناب کنند زیرا نیکوتین مانع بهبودی می شود.
  • داروهای مسکن، در صورت بروز درد شدید، باید طبق تجویز دندانپزشک مصرف شوند.
  • به مدت ۲۴ ساعت پس از جراحی، نباید هیچ غذای سفتی خورده شود تا از بروز درد در ناحیه دندان جراحی شده جلوگیری شود.
  • پس از جراحی، عموماً یک لخته خون روی حفره ای که دندان آن کشیده شده است شکل می گیرد. درست پس از جراحی، جراح گاز استریل روی موضع دندان کشیده شده قرار می دهد و از بیمار می خواهد بایت خود را روی آن قرار دهد. این کار لخته خون را تحت کنترل قرار می دهد. گاز باید تا ۴ ساعت پس از جراحی در محل خود باقی بماند.
  • بیمار باید دراز بکشد در حالی که سر خود را روی یک بالش بلند قرار داده است، تا شانس خونریزی طی مرحله ریکاوری را به حداقل برساند.
  • برای به حداقل رساندن شانس بروز عفونت پس از جراحی، توصیه می شود هر چند ساعت یک مرتبه شستشوی دهان با کمی آب و نمک انجام شود.
  • به عنوان یک اقدام مراقبتی، کیسه یخ می تواند روی صورت، قسمتی که دندان کشیده شده است، اعمال شود تا تورم کاهش یابد.

پس از جراحی کشیدن دندان چه رژیم غذایی باید داشت؟

  • پس از فرایند کشیدن دندان، به مدت ۱ الی ۲ روز، سوپ ها برای بیماران بسیار مفید هستند. سوپ گرم باید مصرف شود، زیرا منطقه عفونی را تسکین می دهد در حالی که پروتئین های مورد نیاز بدن را نیز برای آن فراهم می آورد. علاوه بر این، سوپ ها در مقایسه با دیگر خوراکی ها و نوشیدنی های سرد مملو از قند، گزینه های سالمی هستند که عموماً توصیه می شوند.
  • پس از ۸ الی ۱۰ ساعت جراحی، بیمار باید بستنی نرم بخورد، که نرم تر از بستنی های معمول است، که آن هم به دلیل مولکول های هوایی است که طی روند انجماد به آن تزریق شده است. این راه خوبی برای کاهش تورم و تسکین درد است.
  • سس سیب، که نرم است و بافت ملایمی دارد، خوراکی ایده آلی است که باید پس از جراحی کشیدن دندان مصرف شود. این خوراکی حاوی ویتامین های C و فیبرهای رژیمی استکه برای سلامتی خوب هستند.
  • پودینگ سالم تلقی نمی شود، اما به تسکین “خستگی جوانه های چشایی” که عموماً در بیماران پس از جراحی اتفاق می افتد کمک می کند. علاوه بر این، لثه ها را نیز آرام می کند، زیرا سرد است و نیازی به جویدن ندارد.
  • خوراکی های سفت و جویدنی می توانند ۵ تا ۷ روز پس از جراحی، به آرامی در رژیم غذایی گنجانده شوند.

چه انتظار واقعی باید از فرایند کشیدن دندان داشت؟

  • اگر جراحی بخشی از فرایند نباشد، مانند مواردی که دندان کمتر آسیب دیده است، این فرایند می تواند ساده باشد. با این حال، در مورد کشیدن دندان عقل، فرایند عموماً جراحی است، در حالی که می تواند دردناک تر نیز باشد.
  • کشیدن دندان می تواند چند روز پس از انجام آن موجب بروز درد شود. شما می توانید برای بی حس نگهداشتن لثه ها دارو مصرف کنید که باعث کاهش درد خواهد شد.
  • حداقل یک هفته پس از جراحی لازم است مراقب عادات غذا خوردن خود باشید. رژیم غذایی جدید شما باید از مایعات و خوراکی های نرم مانند توفو، پوره سیب زمینی، مافین، کاستارد، و ماست تشکیل شده باشد.
  • انتظار دیگری که باید از این فرایند داشته باشید تغییر در سبک جویدن است. عدم وجود یک دندان می تواند باعث بروز ناراحتی در جویدن و گاز زدن شود. با این حال، شما پس از مدتی به آن عادت خواهید کرد.
  • در صورتی که احساس می کنید عدم وجود یک دندان باعث بروز ناراحتی قابل توجه یا عوارض جانبی زیادی پس از جراحی شده است، باید مجدداً به دندانپزشک مراجعه کنید.
کشیدن دندان

کشیدن دندان

مزایا و معایب کشیدن دندان

مزایا

  • لبخند بی نقص: گاهی اوقات، فرد تعداد دندان هایی که دارد بیشتر از آن هستند که فک او همگی را درون خود جای دهد. بنابراین، کشیدن غیر ضرروی دندان ها اجباری می شود. پس از کشیدن دندان، نتیجه این است که دندان های باقی مانده به درستی در یک راستا کنار یکدیگر قرار می گیرند تا لبخند زیباتری خلق کنند.
  • کشیدن زود هنگام دندان عقل: دندان های عقل نهفته می توانند موجب بروز آسیب به دندان ها، لثه ها، و استخوان سالم اطراف خود شوند. برای پیشگیری از بروز این مشکلات، این دندان ها قبل از آنکه ریشه های آنها به طور کامل شکل بگیرد کشیده می شوند.
  • خداحافظی با دندان های شیری: دندان های شیری که با ترتیب صحیح از دست نمی روند، می توانند موجب مسدود شدن رویش دندان های دائمی شوند. کشیدن این دندان ها با پیشگیری از نیاز به انجام درمان ارتودنسی مانند بریس ها در آینده، می تواند برای بیمار مفید باشد.
  • وقتی هیچ چیز دیگری کار نمی کند: وقتی پیش بینی این است که دندان آنقدر ضعیف است که روکش های دندانی یا درمان ریشه نمی توانند مشکل را حل کنند، کشیدن آنها تنها راه باقی مانده است.

چه کسانی باید از کشیدن دندان اجتناب کنند؟

فرایند کشیدن دندان عموماً برای افرادی انجام می شود که یکی از شرایط زیر را داشته باشند:

  • دندان های فشرده و دهان شلوغ
  • عفونت ریشه دندان
  • بودن در معرض خطر عفونت به دلیل قرار گرفتن تحت درمان های پزشکی
  • بیماری لثه

با این حال، افراد زیر توصیه نمی شود فرایند کشیدن دندان را انجام دهند، حتی اگر آنها از شرایط ذکر شده در بالا رنج ببرند:

  • افراد سیگاری، زیرا نیاز به کشیدن سیگار پس از جراحی می تواند باعث کنده شدن لخته خون و خشکی حفره دندان شود، که درد شدیدی در پی خواهد داشت.
  • افرادی که به دلیل حساسیت دندان آنها و اعصاب اطراف آن، در حین جراحی در معرض خطر ترومای بیشتری از حد طبیعی هستند.
  • افرادی که به دلیل تراکم استخوان، وجود عفونت از قبل، یا استفاده از قرص های ضد بارداری، در معرض خطر خشکی حفره دندان پس از فرایند قرار دارند.
  • افرادی که بهداشت دهانی نامناسبی دارند: اگر لثه ها سالم نباشند، احتمال بروز خونریزی پس از جراحی بیشتر خواهد بود.

چه جایگزین هایی برای کشیدن دندان وجود دارد؟

شما باید در صورت امکان تمام تلاش خود را بکنید تا دندان های طبیعی خود را حفظ کنید. در اینجا به بیان راه هایی می پردازیم تا با انجام آنها از کشیدن دندان اجتناب کنید:

  • درمان ریشه: اگر آینده دندان خوب پیش بینی می شود، بنابراین درمان ریشه راهی خوب برای پیمودن است. این روش ارزان تر از کشیدن دندان است و شما می توانید دندان های خود را حفظ کنید. این فرایند شامل تخلیه عفونت و اعصاب پوسیده از داخل ریشه دندان است.
  • ایمپلنت های دندانی: ایمپلنت های دندانی می توانند برای جایگزینی دندان هایی استفاده شوند که قابل نجات دادن نیستند. آنها بدون هیچ خطری داخل استخوان فک باقی می مانند و وقتی جراحی تکمیل شود دیگر قابل مشاهده نیستند. شما می توانید بسته به موقعیت دندان های از دست رفته خود، پروتزهای پارسیل یا دست دندان های کامل را روی ایمپلنت های دندانی خود قرار دهید.
  • اپیکواکتومی: این فرایند عموماً زمانی انجام می شود که درمان ریشه قابل انجام شدن نباشد یا در دراز مدت با شکست مواجه شود. این روش همیشه به عنوان جایگزینی برای کشیدن دندان توصیه می شود. این یک فرایند جزئی است که در آن نوک ریشه دندان برداشته و پلمپ می شود.
  • درمان عمقی لثه: لثه های اطراف دندان ها درمان می شوند تا پایه و اساس اطراف دندان مستحکم شود تا از پوسیدگی بیشتر دندان پیشگیری شود. این روش نیز تنها در صورتی قابل انجام است که پیش بینی شود دندان آینده خوبی خواهد داشت.

آیا کشیدن دندان باعث به جا ماندن اسکار خواهد شد؟

  • پس از یک فرایند ساده کشیدن دندن، بیمار برای بهبودی کامل به ۷ تا ۱۰ روز زمان نیاز خواهد داشت در حالی که کشیدن دندان با جراحی ممکن است برای بهبود به ۳ هفته تا ۳ ماه زمان نیاز داشته باشد.
  • عموماً، پس از فرایند کشیدن ساده دندان، بدون بروز هیچ مشکلی طی جراحی، معمولاً اسکارهای جزئی، اگر وجود داشته باشند، به جا می مانند.
  • علاوه بر این، ضروری است که بیمار به درستی مراقبت های پس از جراحی را انجام دهد و رژیم غذایی را به خوبی رعایت کند تا از بروز اسکارهای احتمالی پیشگیری نماید.
  • در برخی موارد، افراد گزارش داده اند که نزدیک لثه های آنها دو اسکار جزئی به مانده است، گرچه آنها پنهان هستند.

کشیدن دندان چه عوارض جانبی موقتی دارد؟

عوارض جانبی موقتی کشیدن دندان عبارتند از:

درد و خونریزی

درد و خونریزی از جمله خطرات عمومی پس از فرایندهایی مانند کشیدن دندان هستند. مطمئن شوید به طور منظم داروهای خود را طبق تجویز پزشک مصرف می کنید. این کار درد را تحت کنترل نگه خواهد داشت و لثه ها را قوی تر خواهد کرد به گونه ای که دیگر خونریزی نداشته باشند. علاوه بر این، از شستشوی دهان یا محکم تف کردن اجتناب کنید.

تورم

تورم تنها با داشتن یک رژیم غذایی آبکی می تواند کنترل شود، و گاهی اوقات با خوردن خوراکی های نرم، مخصوصاً بستنی. بستنی به عنوان یک ماده بی حس کننده طبیعی برای لثه ها عمل می کند. لازم است این رژیم غذایی به مدت یک هفته پس از انجام فرایند دنبال شود. با خوردن اینها، شما فشاری که به لثه ها و دندان ها وارد می شود را به حداقل می رسانید.

کشیدن دندان

کشیدن دندان

چگونه باید برای کشیدن دندان خود جراح مناسب انتخاب کرد؟

پزشکی که قرار است فرایند کشیدن دندان شما را انجام دهد باید قادر باشد تمایزات ساختار فک شما و میزان چسبندگی یا پیوند دندان پوسیده/ آسیب دیده با ریشه ها را تشخیص دهد، بعلاوه، به درستی بررسی کند که آیا شما نیاز به کشیدن ساده دندان دارید یا کشیدن با جراحی.

در برخی موارد، ممکن است لازم باشد شما حین کشیدن ساده دندان تحت جراحی قرار بگیرید. دندانپزشک شما باید قادر باشد یک جراحی را انجام دهد، یا در طول جراحی از یک جراح کمک بگیرد. مهارت های مختلفی وجود دارند که لازم است دندانپزشکان برای انجام فرایندهایی مانند کشیدن دندان داشته باشند. برای مثال، اگر دندان با حجم زیادی بافت لثه پوشانده شده باشد، لازم است جراح با مهارت تمام دندان را خارج کند بدون آنکه به بافت های مجاور آسیبی وارد کند. شکست از سوی دندانپزشک می تواند باعث بروز مشکلات و عوارض جانبی شود، از جمله:

  • خشکی دهان
  • باز شدن سینوس
  • بی حس شدن لب پایین

بنابراین، مهم است که قبل از قرار گرفتن تحت درمان، در مورد معتبر و مجرب بودن جراح یا دندانپزشک خود مطمئن شوید. این تنها با تحقیق کافی و گفتگوی مفصل با وی قابل حصول است.

فرایند کشیدن دندان چگونه انجام می شود؟

یک کشیدن ساده دندان عبارت است از فرایندی که در آن شکل ریشه دندان باعث سهولت بیرون کشیدن دندان می شود. این معمولاً دندان هایی را شامل می شود که تنها یک ریشه تکی و مستقیم دارند، که اجازه می دهند کشیدن کم و بیش به سادگی انجام شود. در مورد دندان های جلوی فک بالا، ریشه عموماً مخروطی شکل است، بنابراین هیچ مقاومتی در برابر کشیدن وجود ندارد. معمولاً، این دندان ها با استفاده از الواتور بیرون آورده می شوند، و با استفاده از فورسپس دندانپزشکی آنقدر به عقب و جلو حرکت داده می شوند تا زمانی که الیاف لیگامان پریودنتال به اندازع کافی از هم گسسته شود و استخوان حمایت کننده آلوئولار به اندازه کافی گشاد شده باشد که دندان بتواند از داخل حفره لق و بیرون آورده شود. وقتی دندان ها با فورسپس بیرون کشیده می شوند، نیرو و فشار کنترل شده ای وارد می شود.

کشیدن دندان با جراحی شامل بیرون آوردن دندانی است که نمی تواند با کشیدن ساده خارج شود، یا به این علت که دندان زیر خط لثه شکسته شده است یا اینکه به طور کامل رشد نکرده است. کشیدن دندان با جراحی تقریباً همیشه نیاز به بخیه دارد. در یک جراحی کشیدن دندان، جراح ممکن است بافت نرم روی دندان و استخوان و نیز مقداری از بافت استخوان فک روی دندان را با دریل یا استئوتوم، یک ابزار اسکنه- مانند، بردارد.

کشیدن دندان معمولاً با بی حسی موضعی انجام می شود، بی حس کردن دندانی که قرار است کشیده شود، و استخوان و لثه های اطراف آن. در صورت لزوم، دندانپزشک اغلب فضایی که قبلاً با دندان اشغال شده بوده است را با مواد جایگزین استخوان یا دیگر مواد پیوندی پر می کند. امروزه اکثر مواد پیوندی به عنوان یک چارچوب عمل می کنند که بدن مواد پیوندی را با استخوان جایگزین می سازد.

کشیدن دندان

کشیدن دندان

نکات مهمی که باید بدانید:

  • بلافاصله پس از کشیدن دندان، خونریزی یا تنها کمی ترشح شایع است. برای کنترل این خونریزی، باید روی گاز استریلی که روی موضع قرار داده می شود فشار ملایم بایت اعمال شود تا روی حفره دندان لخته خون شکل بگیرد. گاهی اوقات، ۳۰ دقیقه فشار مداوم نیاز است تا خونریزی کاملاً بند بیاید. حرف زدن، که باعث برداشته شدن فشار اعمال شده روی حفره، به جای اعمال فشار مداوم است، معمولاً شایع ترین دلیل عدم توقف خونریزی است.
  • کشیدن دندان باید قبل از زمانی انجام شود که پوسیدگی دندان باعث بروز عفونت و مشکلات جدی تر طی دوره بهبود شود.
  • نوشیدن، سیگار کشیدن، و هر گونه مصرف تنباکو باعث به تعویق افتادن روند بهبود پس از کشیدن دندان خواهد شد. بیمار باید به مدت ۲۴ ساعت پس از جراحی از شستشو یا تف کردن آب دهان اجتناب کند. علاوه بر این، توصیه می شود برای بی حس کردن درد بعد از بین رفتن اثر داروی بی حسی، از کیسه یخ استفاده کنید.
  • بیمار باید به مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ادامه دهد، در حالی که باید سعی کند از محل دندان کشیده شده دور بماند. این به پیشگیری از بروز هر گونه عفونتی کمک می کند که ممکن است طی دوره بهبود بروز پیدا کند.

حساسیت دندان ها به سرما و گرما

افرادی که از حساسیت دندان ها رنج می برند از فعالیت های روزمره ای مانند مصرف غذاها و مایعات سرد یا داغ و نیز مسواک زدن دندان های خود پرهیز می کنند. این فعالیت های ساده باعث می شوند افرادی که حساسیت دندان دارندهمیشه با ترس از درد شدید زندگی کنند. حساسیت زمانی اتفاق می افتد که عاج دندان، بافت متخلخل دندان ها، بدون پوشش شود. عاج دارای کانال های میکروسکوپی به نام توبول است که مسیرهایی به عصب هستند. وقتی توبول های عاج به دلیل تحلیل بافت لثه ها یا ساییدگی مینای دندان ها بدون پوشش می شوند، اعصاب به راحتی با هر محرکی تحریک می شوند و موجب حساستی دندان می شوند.

حساسیت دندان ها

حساسیت دندان ها

چه چیزی موجب حساسیت دندان ها می شود؟

حساسیت دندان ها از جمله شایع ترین علل دندان درد است. عبارت “دندان درد” به ناراحتی یا احساس درد در یکی یا چند دندان اشاره دارد. درد حساسیت دندان ها معمولاً سریع، ناگهانی، و ضربه ای است. حساسیت دندان وقتی اتفاق می افتد که لایه زیرین مینای دندان ها (که عاج نامیده می شود) یا لایه پوشش دهنده ریشه دندان ها، در نتیجه تحلیل لثه ها، در امتدا خط لثه ها بدون پوشش باقی می مانند. قسمت های بدون پوشش به سرما و گرما، و گاهی اوقات به غذاهای شیرین و پر ادویه واکنش نشان می دهند، و موجب بروز درد می شوند.

برخی از عواملی که می توانند منجر به حساسیت دندان ها شوند عبارتند از:

  • مسواک زدن محکم: ممکن است شما یک کار خوب را خیلی زیاد انجام دهید. مسواک زدن دندان ها با فشار زیاد یا با یک مسواک دارای فرچه های سفت ممکن است موجب ساییده شدن مینای دندان ها، و بدون پوشش ماندن سمنتوم یا عاج دندان و بروز حساسیت دندان ها شود. با مسواک زدن با مسواک های برقی می توانید این مسئله را تخفیف دهید. برخی از آنها دارای سنسور فشار هوشمند هستند در صورت محکم مسواک زدن قرمز و با مقدار فشار مناسب سبز می شود.
  • دندان قروچه: ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر می تواند باعث شود مینای دندان ها ساییده شود و عاج دندان را بدون پوشش قرار دهد.
  • پاکسازی ها یا درمان های دندانپزشکی.
  • حساسیت موقت دندان ها: که می تواند پس از درمان های تخصصی سفید کردن دندان ها اتفاق بیفتد، اما معمولاً مدت کوتاهی پس از فرایند نهایی از بین خواهد رفت.
  • بیماری لثه: بافت های ملتهب لثه ها که از روی دندان ها کنار رفته اند، و بخش های آسیب پذیر دندان ها را بدون پوشش باقی گذاشته اند.

اگر هر گونه علامت یا نشانه حساسیت دندان دارید، برای بررسی و ارزیابی صحیح بلافاصله با دندانپزشک ملاقات داشته باشید.

حساسیت دندان ها

حساسیت دندان ها

درمان مشکل حساسیت دندان ها

درد حساسیت چیزی نیست که هر کسی مجبور باشد با آن زندگی کند. خوشبختانه، گزینه های درمانی متعددی وجود دارند که می توانند به کاهش این مسئله کمک کنند. از آنجا که ۸۰% از حساسیت ها از خط لثه ها آغاز می شوند، لازم است با مسواکی دندان های خود را مسواک بزنید که برای لثه های شما خوب باشد و فرچه های نرم تر باشند تا از آسیب زدن به لثه های خود پرهیز نمایید.

  • دندانپزشک شما ممکن است روی قسمت های حساس دندان های شما فلوراید اعمال کند تا استحکام مینای دندان های شما را افزایش دهد و درد را کاهش دهد. علاوه بر این، ممکن است استفاده از فلورایدهای تجویزی در منزل را پیشنهاد دهد که با استفاده از تری های سفارشی استفاده می شوند.
  • گاهگاهی، ممکن است سطوح بدون پوشش ریشه دندان با اعمال رزین باندینگ درمان شوند تا سطوح حساس ریشه های دندان ها پوشش داده شوند و رفع حساسیت شود. ممکن است لازم باشد از بی حس کننده های موضعی استفاده شود.
  • اگر ریشه های دندان های شما بافت لثه از دست داده باشند با جراحی پیوند لثه می توان مقدار اندکی بافت لثه از جای دیگری از داخل دهان برداشت و روی منطقه ای قرار داد که تحت تأثیر قرار گرفته است. این کار می تواند از ریشه های حساس دندان ها محافظت نماید.
  • اگر دندان حساس شما باعث بروز درد شدید شده باشد و درمان های دیگر مؤثر نیستند، ممکن است دندانپزشک شما درمان ریشه را توصیه کند- فرایندی که برای درمان مشکلات هسته نرم دندان ها (پالپ دندان) توصیه می شود. گرچه این ممکن است مانند یک درمان قابل توجه به نظر برسد، اما موفق ترین تکنیک برای حذف و از بین بردن حساسیت دندان ها تلقی می شود. پس از نوشیدن یا خوردن مواد اسیدی آب بنوشید تا سطح اسید داخل دهان شما متعادل شود.

چگونه می توان از حساسیت دندان ها پیشگیری نمود؟

در اینجا چند گام برای پیشگیری از حساسیت دندان ها به شما معرفی خواهیم کرد:

  • از مسواکی با فرچه های نرم استفاده کنید تا از آسیب وارد شدن به لثه ها و تحلیل آنها جلوگیری کنید.
  • با خمیر دندان های ضد حساست مسواک بزنید، که همچنان پلاک های دندانی را از بین می برند و دندان ها را تمیز می کنند در حالی که با درمان منشاء درد- خط لثه ها- تسکین سریعی برای حساسیت دندان ها هستند.
  • دندان های خود را در طول روز دو مرتبه مسواک بزنید و یک مرتبه نخ دندان بکشید تا از تحلیل لثه ها پیشگیری کنید.
  • اطمینان حاصل نمایید که همه بخش های دندان ها، شامل بین دندان ها و کنار خط لثه ها را تمیز کرده اید.
  • از خوردن غذاها و نوشیدنی های اسیدی بپرهیزید. نوشیدنی های گاز دار، مرکبات، و شراب، همگی باعث می شوند به مرور زمان مقادیر اندکی از مینای دندان ها از بین برود. وقتی این نوع نوشیدنی ها را می خورید از نی استفاده کنید تا احتمال برخورد آنها با دندان ها کاهش یابد.

وقتی فردی در دندان خود حفره دندانی دارد، دندانپزشک احتمالاً پر کردن دندان را توصیه می کند. پر کردن دندان بی خطر و مؤثر است، اما برخی افراد احتمالاً مقداری ناراحتی یا حساسیت دندان پس از آن را تجربه خواهند کرد.

در اکثر موارد، این حساسیت کاملاً طبیعی است و ظرف چند روز یا چند هفته برطرف خواهد شد. فرد اگر درد شدید داشت یا ناراحتی با علائم و نشانه های دیگر مانند تب، قرمزی یا تورم اتفاق افتاد، باید بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرد. در این مقاله، نگاهی خواهیم داشت به علل اینکه چرا برخی افراد پس از پر کردن دندان خود حساسیت دندان را تجربه می کنند، چگونگی درمان آن، و اینکه چه زمانی باید به دندانپزشک مراجعه کرد. علاوه بر این نگاهی خواهیم داشت به علل احتمالی بروز حساسیت دندان.

درد پس از پرکردن دندان

درد پس از پرکردن دندان

پس از پر کردن دندان چه انتظاراتی باید داشت؟

پر کردن دندان یک فرایند دندانپزشکی است که عبارت است از پاکسازی هر گونه پوسیدگی از دندان و سپس پر کردن فضای داخل آن با مواد جدید توسط دندانپزشک.

دندانپزشک پس از تزریق داوری بی حس کننده اطراف دندانی که قرار است پر شود، معمولاً با استفاده از یک دریل دندانپزشکی، منطقه پوسیده دندان را پاکسازی می کند. سپس همان فضا را با طلا، نقره، آمالگام، کامپوزیت، یا پرسلن پر می کند.

به مدت چند ساعت پس از پر کردن دندان، ممکن است فرد در صورت خود هنوز بی حسی، سوزش، خارش، یا پف کردگی داشته باشد. فرد ممکن است در غذا خوردن، بلع، حرف زدن، یا حرکت دادن صورت خود مشکل داشته باشد. گاهی اوقات، دندانپزشکان توصیه می کنند افراد باید به مدت چند ساعت از خوردن و آشامیدن خودداری کنند، زیرا این کار ممکن است موجب شود فرد به صورت تصادفی زبان یا داخل گونه خود را گاز بگیرد.

وقتی اثر داروی بی حسی از بین رفت، این احساسات از بین خواهند رفت. اما در روزها و هفته های بعد فرد ممکن است با تطبیق پیدا کردن با پر شدگی جدید متوجه یک حس جدید شود. حساسیت در پر شدگی دندان و ناحیه اطراف آن یکی از شایع ترین اتفاقاتی است که در طول این مدت رخ دهد.

درد پس از پرکردن دندان

درد پس از پرکردن دندان

حساسیت دندان پس از پر کردن آن چگونه می تواند باشد؟

وقتی فردی دندان های حساسی دارد، ممکن است متوجه شود که برخی محرک های خاص می توانند باعث یک احساس ناراحتی موقتی در دندان پر شده خود یا منطقه اطراف آن شوند. این احساس ممکن است شبیه یک شوک ناشی از سرما یا درد ناگهانی احساس شود که به سرعت ایجاد شده و از بین می رود.

عواملی که می توانند موجب بروز حساسیت دندان پس از پر کردن دندان شوند عبارتند از:

  • غذاها یا نوشیدنی های سرد مانند بستنی، بستنی یخی، یا نوشیدنی هایی که با یخ سرو می شوند.
  • نوشیدنی های داغ مانند قهوه یا چای.
  • برخورد هوا با دندان، مثلاً مانند زمانی که از راه دهان نفس می کشید، که در هوای سرد ممکن است بدتر باشد.
  • خوراکی های شیرین مانند آبنبات ها.
  • خوراکی ها و نوشیدنی های اسیدی شامل میوه ها، آبمیوه ها، و قهوه.
  • گاز زدن هنگام خوردن.

چرا پر شدگی دندان موجب حساسیت دندان می شود؟

مقداری حساسیت پس از پر کردن دندان کاملاً طبیعی و موقتی است. با این حال، گاهی اوقات، حساسیت پس از پر کردن دندان به دلایل دیگری است که نیاز به درمان یا ترمیم دارند. در زیر به توضیح دلایل ممکن برای این علائم و نشانه ها خواهیم پرداخت و اینکه چه زمانی باید به دندانپزشک مراجعه کرد.

عصب تحریک شده

حساسیت کوتاه مدت پس از پر کردن دندان معمولاً به این دلیل اتفاق می افتد که فرایند پر کردن دندان موجب آزار عصب داخل دندان شده است و منجر به التهاب عصب داخل دندان شده است. معمولاً، لایه های بیرونی دندان- مینا و سمنتوم- از بدون پوشش ماندن اعصاب داخل دندان جلوگیری می کنند. اما پر شدگی ها بویژه پر شدگی های عمیق، می توانند به پایانه های عصبی داخل دندان نزدیک شوند و موجب بروز حساسیت و احساس ناراحتی شوند.

با بهبود اعصاب، حساسیت از بین خواهد رفت. این ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد. وقتی اعصاب به طور کامل بهبود پیدا کردند، فرد نباید هیچ تفاوتی بین دندان پر شده و دندان های دیگر احساس کند.

درد پس از پرکردن دندان

درد پس از پرکردن دندان

تنظیم نادرست بایت

دندانپزشک باید مطمئن شود که پر شدگی دندان هم تراز با دندان های دیگر داخل دهان است. اگر پر شدگی دندان بلند باشد، می تواند باعث شود وقتی فرد دهان خود را می بندد فشار اضافی به دندان او وارد شود. این می تواند موجب بروز درد و حساسیتی شود که اغلب وخیم تر از حساسیت پس از پر شدگی معمولی دندان است.

این کاملاً طبیعی است که روز پس از فرایند فرد وقتی دهان خود را می بندد مقداری حساسیت تجربه می کند. عموماً، بایت ظرف چند هفته خود را اصلاح خواهد کرد.

با این حال، اگر فرد حساسیت شدید تجربه کرد یا در خوردن یا روی هم قرار دادن دندان های خود مشکل داشت، باید از دندانپزشک خود بخواهد بایت او را چک کند. ممکن است دندانپزشک تصمیم بگیرد نقاط بلند پر شدگی دندان را صاف کند تا تا به درستی متناسب با بایت باشد و ناراحتی را از بین ببرد.

پالپیت

پالپیت التهاب پالپی است که در عمق دندان واقع شده است. این التهاب می تواند موجب حساسیت و درد دندان شود. پالپیت معمولاً با پر شدگی های جزئی اتفاق نمی افتد، اما در صورتی اتفاق می افتد که:

  • دندان تروما داشته است، از جمله ناشی از تصادفی که منجر به ترک خوردگی یا شکستگی دندان شده است.
  • حفره یا پوسیدگی بسیار عمیق بوده است و به لایه پالپ داخلی رسیده است.
  • دندان چندین مرتبه پر شده است یا چندین فرایند روی آن انجام شده است.

دو نوع پالپیت وجود دارد:

  • پالپیت بازگشت پذیر به نوع خفیف التهاب اشاره دارد، حالتی که در آن پالپ سالم باقی می ماند، و دندان خود به خود بهبود پیدا خواهد کرد.
  • پالپیت بازگشت ناپذیر زمانی است که عصب آسیب دیده به تدریج از دست می رود، که در این صورت فرد نیاز به درمان ریشه خواهد داشت تا بتواند دندان را نجات دهد.

دندانپزشک معمولاً می تواند پالپیت را با یک پر شدگی جدید یا یک فرایند ترمیمی مانند درمان ریشه حل کند. ممکن است لازم باشد فرد آنتی بیوتیک استفاده کند تا هر گونه عفونت باکتریایی را از بین ببرد.

درد پس از پرکردن دندان

درد پس از پرکردن دندان

حساسیت دندان چگونه درمان می شود؟

وقتی فرد حساسیت طبیعی پس از پر کردن دندان را تجربه می کند، ممکن است دندانپزشک استفاده از خمیر دندان های ضد حساسیت را توصیه کند. این محصولات حاوی ماده ای به نام نیترات پتاسیم هستند که به جلوگیری از رسیدن حساسیت های سطح دندان به پایانه های عصبی داخل دندان کمک می کنند.

این محصولات بلافاصله عمل نمی کنند، اما فرد اگر دو مرتبه در طول روز از این خمیر دندان ها استفاده کند باید متوجه تسکین درد و حساسیت ظرف چند روز شود. علاوه بر این، فرد می تواند روش های زیر را در منزل امتحان کند تا به کاهش حساسیت دندان کمک کند:

  • مسکن های OTC (بدون نیاز به نسخه) مانند استامینوفن یا ایبوپروفن.
  • پمادهای بی حس کننده موضعی که برای دهان طراحی شده اند.
  • مسواکی که برچسب “برای دندان های حساس” روی آن خورده باشد. این نوع مسواک ها نرم تر از مسواک های استاندارد هستند و کمتر از مسواک های معمولی برای مینای دندان ها خشن خواهند بود.
  • با ضربه های آرام و مدور روی دندان ها و لثه ها مسواک بزنید. از کشیدن عقب و جلوی مسواک روی دندان ها خودداری کنید.
  • یک مرتبه در روز نخ دندان بکشید و مراقب باشید روی لثه ها و دندان ها آرام باشید.
  • یادداشت کنید که کدام غذا یا نوشیدنی باعث بروز حساسیت می شود و در صورت امکان از خوردن آنها اجتناب کنید.
  • از استفاده خمیر دندان ها و محصولات سفید کننده دندان، که می توانند موجب وخیم تر شدن حساسیت دندان ها شوند، خودداری کنید.
  • پس از مصرف غذاها یا نوشیدنی های اسیدی، مانند قهوه و میوه ها، دهان خود را با آب شستشو دهید. غذاها و نوشیدنی های اسیدی می توانند موجب خوردگی مینای دندان ها شوند.
  • از بلافاصله مسواک زدن دندان ها پس از خوردن غذاهای اسیدی اجتناب کنید زیرا این کار موجب از بین رفتن مقدار بیشتری از مینای دندان ها می شود.

در صورتی که حساسیت دندان ظرف چند روز پس از پر کردن دندان برطرف نشد، با دندانپزشک خود صحبت کنید. لازم است که دندانپزشک دیگر علل احتمالی حساسیت دندان که ممکن است به پر کردن دندان مربوط نباشند را رد کند.

چه علل دیگری می توانند موجب حساسیت دندان شوند؟

گاهی اوقات ممکن است دندان به دلایلی غیر از فرایند پر کردن آن حساس شده باشد. اگر حساسیت مدت زمان بیشتری ادامه پیدا کند، از جمله ظرف چند هفته یا چند ماه پس از فرایند دندانپزشکی، می تواند بواسطه یکی از مسائل زیر باشد:

درد پس از پرکردن دندان

درد پس از پرکردن دندان

آبسه دندان

آبسه دندان نوعی عفونت در عصب دندان است. یک حفره بسیار عمیق، بیماری لثه، یا ترک خوردگی دندان معمولاً منجر به بروز آبسه می شوند.

علائم و نشانه های آبسه دندان عبارتند از:

  • دندان درد شدید
  • حساسیت
  • قرمزی لثه ها
  • وجود مزه بد داخل دهان
  • یک جوش- برآمدگی مانند- روی لثه ها
  • تب

آبسه دندان نیاز به مراقبت پزشکی دارد. فردی که متوجه این علائم و نشانه ها شود باید بلافاصله به دندانپزشک مراجعه کند.

پر شدگی های شل یا شکسته

به طور کلی، پر شدگی های دندان ها سال ها دوام خواهند داشت، اما همیشگی نخواهند بود. اگر یک پر شدگی قدیمی دندان شل یا شکسته شود، از آنجا که به عصب داخل دندان نزدیک تر می شود، می تواند موجب بروز حساسیت و درد شود. حتی اگر پر شدگی شل یا شکسته شده موجب بروز ناراحتی نشود، فرد باید برای پیشگیری از آسیب بیشتر یا پوسیدگی دندان آن را تعویض کند.

بیماری لثه

بیماری پریودنتال یا بیماری لثه می تواند منجر به حساسیت دندان شود. زیرا باعث تحلیل رفتن لثه ها یا کنار رفتن آنها از روی دندان ها می شود. این باعث می شود بخشی از دندان که به ریشه آن نزدیک است بدون پوشش باقی بماند و می تواند باعث شود در آن احساس حساسیت بوجود بیاید. ریشه دندان مینایی ندارد تا از آن محافظت کند.

دیگر علائم و نشانه های بیماری لثه عبارتند از:

  • قرمز شدن یا خونریزی لثه ها، مخصوصاً هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن.
  • لثه هایی که ظاهری متفاوت از معمول دارند.
  • دندان هایی که به نظر می رسد در حال جدا شدن از یکدیگر باشند.
  • لق شدن دندان ها در افراد بزرگسال.
  • زخم یا چرک در دهان.

بیماری لثه در مراحل اولیه خود اغلب موجب بروز هیچ علامت یا نشانه ای نمی شود. به همین دلیل مهم است که افراد به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنند تا مشکلات بررسی شوند قبل از آنکه به مشکلات جدی تبدیل شوند.

درد پس از پرکردن دندان

درد پس از پرکردن دندان

چه زمانی باید به دندانپزشک مراجعه کرد؟

اگر دندان در روزهای پس از پر شدن مقدار اندکی حساس دارد نباید نگران شوید. استفاده از داروهای خانگی و خمیر دندان های ضد حساسیت می توانند به رفع حساسیت یا ناراحتی کمک کنند.

اگر حساسیت دندان بدتر شد و باعث شد غذا خوردن دشوار شود یا علائم دیگری مانند دندان درد یا تب وجود داشته باشند، فرد باید بلافاصله به دندانپزشک مراجعه کند.

پر کردن دندان یک درمان بی خطر و مؤثر برای درمان پوسیدگی های دندانی است. اکثر پر شدگی های دندان ها چندین سال دوام خواهند داشت. مراقبت های خوب دندانی، با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه، و نیز چکاپ های منظم دندانی می توانند به پیشگیری از پوسیدگی های آتی کمک کنند.

مقداری حساسیت پس از پر کردن دندان کاملاً طبیعی است. اما برای حساسیت ها یا دردهای وخیم یا بروز مشکلات دیگر، مانند تب یا قرمزی، به دندانپزشک مراجعه کنید.

یکی از فرایندهای پزشکی که احتمالاً شما به عنوان بخشی از درمان های ایمپلنت های دندانی به آن حتی فکر هم نکرده اید، لیفت سینوس است. مانند هر جراحی دندانپزشکی دیگری، شما باید از همه جزئیات درمانی آگاه باشید و نیز از خطرات احتمالی آن خبر داشته باشید.

چرا ممکن است جراحی سینوس لیفت لازم باشد؟

موفقیت درمان ایمپلنت های دندانی به حجم و کیفیت استخوان بستگی دارد. این عوامل بسیار مهم هستند زیرا نیاز است هر ایمپلنت دندانی درون استخوان کار گذاشته شود و اگر کافی نباشد، ثبات لازم را فراهم نمی کند. در این صورت، جراحی ایمپلنت دندانی ممکن است با شکست مواجه شود. یکی از قسمت هایی که قرار گیری ایمپلنت های دندانی درون آن دشوارتر است قسمت عقب فک بالا است. علت این امر ناکافی بودن حجم و تراکم استخوان و نزدیکی آن به منطقه سینوس است. ممکن است برخی بیماران دندانپزشکی به خاطر بیماری پریودنتال یا از دست رفتن دندان، استخوان کافی نداشته باشند.

پس سینوس لیفت راهکاری مؤثر برای این مشکل سلامتی است. با جراحی سینوس لیفت، کف سینوس بالا آورده می شود و استخوان تقویت می شود تا محیطی با ثبات برای ایمپلنت های دندانی فراهم شود. اگر دندانپزشک شما انجام این فرایند را توصیه کرده است، خواندن این مقاله را به شما پیشنهاد می دهیم.

لیفت سینوس ایمپلنت های دندانی

لیفت سینوس ایمپلنت های دندانی

عمل لیفت سینوس چیست؟

سینوس لیفت یا تقویت سینوس جراحی دندانی است، که در آن جراح به فک بالای شما در محدوده دندان های مولر و پرمولر استخوان اضافه می کند. استخوان یا ماده مصنوعی به بین فک و سینوس ماگزیلای فک شما استخوان اضافه می شود، که در دو طرف بینی واقع شده اند. باید غشاء سینوس بالا برده شود تا فضای کافی برای استخوان جدید بوجود بیاید.

چه زمانی انجام سینوس لیفت ضروری است؟

سینوس لیفت زمانی ضروری است که در فک بالا یا زمانی که سینوس ها به فک خیلی نزدیک هستند، کمیت و کیفیت استخوان کافی نباشد. اگر استخوان کافی وجود نداشته باشد، و ایمپلنت محیط قوی و پایداری نداشته باشد، کل جراحی می تواند با شکست مواجه شود.

معمولاً چه زمانی بیمار به جراحی لیفت سینوس نیاز دارد؟

  • بیمارانی که دندان های فک بالای (دندان های عقب یا مولر) خود را از دست داده اند، استخوان کافی ندارند.
  • سینوس ماگزیلا ممکن است به فک بالا خیلی نزدیک باشد و استخوان کافی برای قرار دهی ایمپلنت دندانی وجود نداشته باشد. شکل و اندازه سینوس در افراد مختلف متفاوت است.
  • تحلیل استخوان به علت بیماری لثه.
  • تحلیل استخوان در نتیجه از دست رفتن استخوان.
لیفت سینوس ایمپلنت های دندانی

لیفت سینوس ایمپلنت های دندانی

سینوس لیفت چگونه انجام می شود؟

در ابتدا، قبل از جراحی، شما چندین اسکن (رادیوگرافی با اشعه ایکس، سی تی اسکن، و غیره) نیاز خواهید داشت تا دندانپزشک بتواند آناتومی فک های شما را بررسی کند و ببیند کجا بافت سالم دارید. لازم است ارتفاع و عرض استخوان را مشاهده کند.

مواد مختلفی برای سینوس لیفت استفاده می شوند- استخوان از بدن خود بیمار یا از فرد اهدا کننده. بعلاوه، موادی که در این فرایند استفاده می شوند ممکن است از استخوان گاو گرفته شده باشند. اگر استخوان از بدن خود شما باشد، ممکن است جراحی دیگری نیاز داشته باشید.

طی این فرایند، جراح بافت لثه را در قسمتی که قبلاً دندان های عقب قرار داشته اند برش خواهد داد. پس از آن، یک حفره کوچک بیضی شکل داخل استخوان باز می شود. غشایی که زیر سینوس قرار گرفته است به آرامی بالا برده می شود و از فک دور می شود.

بعلاوه، گرانول های ماده پیوند استخوان درون فضایی که پیش از آن سینوس قرار داشته است جای داده می شوند. مقدار استخوانی که برای درمان استفاده می شود، ممکن است در بیماران مختلف متفاوت باشد. وقتی استخوان درون این قسمت جای می گیرد، بافت با بخیه بسته می شود.

لیفت سینوس ایمپلنت های دندانی

لیفت سینوس ایمپلنت های دندانی

پس از درمان چه باید کرد؟

پس از انجام این فرایند، برخی بیماران وجود مقداری تورم منطقه جراحی و تجربه خونریزی از دهان و بینی را گزارش داده اند. اکثر بیماران طی دوره بهبود تنها مقداری ناراحتی دارند. دندانپزشک شما ممکن است مقداری دارو برای شما تجویز کند تا از جمع شدن خون و التهای جلوگیری نماید. چند روز پس از جراحی ممکن است مقداری ناراحتی تجربه کنید، اما ااین معمولاً خیلی جدی نیست. بیمارانی که خونریزی یا تورم ممتد را بیشتر از چند روز پس از جراحی تجربه می کنند، توصیه می شود بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرند.

مقداری خطر عفونت سینوس پس از جراحی وجود دارد، اما دندانپزشک برای شما داروهایی تجویز خواهد کرد که از بروز این مشکل پیشگیری خواهد کرد. لازم است در صورت امکان از عطسه های بزرگ یا فین کردن شدید خودداری نمایید. این کارها می توانند باعث شوند مواد پیوند استخوان داخل دهان جابجا شوند، یا ممکن است باعث شل شدن بخیه ها شوند.

بیمارانی که سابقه آلرژی دارند، احتمالاً لازم است برای جراحی سینوس لیفت در فصولی اقدام کنند که آلرژی کمتر است تا از بروز مشکلات جلوگیری نمایند. باید انتظار داشته باشید، در طول دوره بهبود چندین مرتبه به دندانپزشک مراجعه کنید تا روند پیشرفت بهبود جراحی سینوس لیفت شما تحت نظر قرار داشته باشد.

کارگذاری ایمپلنت های دندانی

در اکثر موارد، بیماران باید چهار تا ۱۲ ماه پس از فرایند جراحی سینوس لیفت جایگذاری ایمپلنت های دندانی را انجام دهند. این زمان برای جوش خوردن مواد استخوان در محل جدید نیاز است. مدت زمان دقیقی که باید صبر کنید، تا میزان زیادی به نوع موادی بستگی دارد که برای بازسازی استخوان استفاده می شود.

برخی موارد غیر معمول وجود دارند که ایمپلنت های دندانی می توانند مستقیماً و بدون هیچ زمان انتظاری، پس از جراحی سینوس لیفت کار گذاشته شوند. گرچه این کار بی خطر تلقی می شود، اما زمانی که ارتفاع استخوان فک بیمار کمتر از ۴ میلی متر باشد نرخ موفقیت کاهش پیدا می کند. پس از یک مشاوره کامل با دندانپزشک خود، اطلاع پیدا خواهید کرد تقریباً چه زمانی باید صبر کنید.

 

اگر به دنبال متخصص پروتز دندانی و کاشت ایمپلنت در تهران هستید با ما تماس بگیرید

آیا می دانسته اید که رنگ دندان های سالم می توانند زرد روشن تا خاکستری روشن باشد؟ رنگ دقیق هر دندانی به رنگ مینای دندان و نیز عاج زیر آن بستگی دارد. عاج دندان به طور طبیعی زرد رنگ است، و مینای دندان مقداری آبی رنگ و شفاف است. عواملی که روی هر یک از این اجزاء تأثیر می گذارند می توانند موجب تغییر رنگ دندان ها شوند. در برخی موارد، ایجاد لکه روی دندان ها تنها از نظر زیبایی نگران کننده است. در موارد دیگر، می تواند علامت و نشانه مشکلات جدی سلامت باشد. در صورتی که نگران تغییر رنگ دندان های خود هستید، به دندانپزشک مراجعه کنید.

 

انواع تغییر رنگ دندان کدامند؟

سه نوع تغییر رنگ اصلی دندان وجود دارند. در بسیاری افراد در نتیجه روند بالا رفتن سن روی دندان ها لکه ایجاد می شود. با افزایش سن، مینای دندان ها نازک تر می شود، در نتیجه عاج زرد رنگ زیر آن پدیدار می شود. عوامل خارجی، مانند مصرف تنباکو، غذاها و نوشیدنی هایی که مصرف می کنیم، و بهداشت بد دهانی می توانند باعث شوند دندان ها زرد و تیره رنگ به نظر برسند. دندان های لکه دار بعلاوه می توانند در نتیجه عوامل داخلی بوجود بیایند که روی ساختار داخلی دندان را تحت تأثیر قرار می دهند، از جمله داروها یا بیماری های خاص، قرار گرفتن زیاد در معرض فلوراید، تروماهای دندانی، یا اختلالات ژنتیکی.

 

علل معمول لکه های سیاه رنگ روی دندان ها

شایع ترین علل بروز لکه های سیاه رنگ روی دندان ها عبارتند از آسیب به مینای دندان در نتیجه پوسیدگی و تشکیل تارتار زیاد روی دندان ها. لکه های سیاه رنگ می توانند با کافئین و غذاها و نوشیدنی های دیگر، مکمل آهن مایع، و داروهای دیگر، تنباکو، ترمیم های دندانی حاوی سولفید نقره، و دهانشویه های خاصی بوجود بیایند.

 

چگونه می توان ظاهر دندان هایی که لکه قهوه ای دارند را بهبود داد؟

شایع ترین علت بروز لکه های قهوه ای رنگ روی دندان ها کشیدن سیگار و مصرف مداوم قهوه، و نوشابه های حاوی رنگ های کاراملی است. گرچه محصولات سفید کننده OTC بهبودهایی بوجود می آورند، اما درمان های تخصصی سفید کردن دندان ها بهترین نتایج را ارائه می دهند. بر خلاف درمان های OTC که ظرف چند روز یا چند هفته اثر آنها از بین می روند، درمان های تخصصی سفید کردن دندان ها می تواند چندین سال دوام داشته باشد. البته، اگر به کشیدن سیگار، یا مصرف غذاهایی که منجر به تغییر رنگ دندان ها می شوند، نتایج می توانند به سرعت از بین بروند. لکه های قهوه ای رنگ داخلی نیز زمانی بوجود می آیند که داروهای خاصی، مانند تتراسایکلین، در طول دوران بارداری یا اوایل دوران کودکی مصرف شوند. علاوه بر این، آنها پی از قرار گرفتن دندان ها در نعرض مقادیر بالای فلوراید نیز اتفاق می افتند.

 

علل بروز لکه های سفید رنگ روی دندان ها

لکه های سفید رنگپ کوچک یا مناطق به ظاهر یخ زده روی سطوح دندان ها، اغلب نشان دهنده مراحل اولیه پوسیدگی دندان ها هستند. ظاهر نقش دار و مات در نتیجه دمینرالیزیشن demineralization مینای دندان ها بوجود می آید که زمانی اتفاق می افتد که اسیدهای موجود در پلاک ها و غذاها و نوشیدنی هایی که به مصرف می کنید به تدریج موجب از بین رفتن مینای دندان می شود. نه تنها روی این قسمت های زبر سطوح دندان ها پلاک انباشته می شود و به راحتی موجب پوسیدگی دندان ها می شوند، بلکه لکه هایی انباشته می شوند که در نتیجه غذاها و نوشیدنی های مصرفی بوجود می آیند. لکه های سفید رنگ می توانند در نتیجه قرار گرفتن زیاد در معرض فلوراید، در طول رشد دندان ها بوجود بیایند.

 

چرا دندان ها خاکستری می شوند؟

تروماهای دندانی شایع ترین دلیل خاکستری شدن دندان ها هستند. مانند سیاه یا تیره شدن زانو پس از زمین خوردن، دندان ها نیز پس از حادثه می توانند تغییر رنگ داشته باشند. دندانی که پس از حادثه خاکستری می شود، حاکی از این است که به اندازه کافی جریان خون دریافت نمی کند. در برخی موارد، دندان به صورت خود به خود بهبود پبدا مب کند؛ با این حال، معمولاً دندان با همن رنگ متفاوت باقی می ماند یا حتی ممکن است از دست برود. بسته به نوع آسیب، درمان می تواند شامل درمان ریشه (عصب کشی) برای تخلیه بافت مرده و بلیچینگ یا ترمیم های زیبایی برای بهبود رنگ دندان ها باشد.

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

 

کبودی دندان چیست؟

دندان زمانی کبود می شود که بافت های همبندی که دندان را حمایت می کنند حساس و ملتهب می شوندو بر خلاف دردی که عموماً با عفونت همراه است، درد همراه با کبود شدگی دندان اغلب سریع و موضعی و به یک دندان خاص محدود می شود. این می تواند در نتیجه ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر، عفونت، اقدامات دندانپزشکی، گاز زدن روی غذاهای سفت، یا تروما بوجود بیاید. علائم و نشانه های کبودی دندان عبارتند از طولانی شدن حساسیت، خونریزی از لثه ها، قرمزی، حساسیت، و التهاب. در صورت تجربه کردن هر گونه درد طولانی مدتی، باید به دندانپزشک مراجعه نمایید.

 

بهترین درمان کبودی دندان

درمان دندان های کبود شده عموماً شامل استراحت کردن دندانی است که تحت تأثیر قرار گرفته است. این می تواند شامل خوردن غذاهای نرم باشد تا زمانی که درد کاهش می یابد یا استفاده از محافظ دندان برای پیشگیری از ساییده شدن دندان ها روی یکدیگر. اگر با جویدن غذا، فشار روی دندان ها ادامه پیدا کند، درد می تواند وخیم تر شود. علاوه بر این، دندانپزشک می تواند استفاده از داروهای OTC برای کاهش درد و التهاب را توصیه نماید.

 

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

چه نوع ضربه و آسیبی موجب ایجاد لکه روی دندان ها می شوند؟

تروماهای دندانی به هر گونه آسیبی اشاره دارند که به دندان ها، لثه ها، و بافت های اطراف وارد می شود. این نوع آسیب ها اغلب طی زمین خوردن بروز می یابند، یا تصادف با وسایل نقلیه، یا اختلافات جسمی. هر گونه حادثه ای که روی انسجام دندان ها و بافت های اطراف آنها تأثیر بگذارد می تواند منجر به تغییر رنگ دندان ها شود. شایع ترین حوادث دندانی عبارتند از:

·        لب پر شدن یا شکستن دندان ها

·        بالا آمدن دندان ها داخل حفره یا لق شدن آنها

·        خارج شدن دندان ها از دهان یا از دست رفتن آنها

·        شکستن ریشه دندان

بهترین راه برای پیشگیری از تغییر رنگ دندان ها در نتیجه تروما انجام اقدامات پیشگیرانه امنیتی است. از جمله استفاده از محافظ دندان هنگام انجام فعالیت های خطرناک. در صورت تجربه کردن هر یک از حوادث صورت، باید هر چه سریعتر به دندانپزشک مراجعه کنید.

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

آیا پس از درمان ریشه هم رنگ دندان ها تغییر می کند؟

برخی از افراد، اما نه همه آنها، پس از درمان ریشه، لک شدن یا تغییر رنگ دندان ها را تجربه می کنند. دلایل مختلفی وجود دارند که ممکن است این اتفاق رخ دهد:

·        لک شدن دندان ها پس از درمان ریشه، اغلب زمانی رخ می دهد که مقداری از بافت پالپ داخل دندان باقی می ماند. این بافت به تدریج شروع به تجزیه شدن و تغییر دادن رنگ دندان می کند.

·        تغییر رنگ دندان ها می تواند در نتیجه مصرف داروهایی باشد که برای درمان عفونت داخل کانال های ریشه دندان استفاده می شوند.

·        تغییر رنگ دندان زمانی می تواند اتفاق بیفتد که مقداری از موادی که برای پر کردن کانال های ریشه دندان استفاده می شوند داخل تاج دندان باقی مانده باشند.

رایج ترین درمان های این نوع تغییر رنگ دندان ها شامل بلیچینگ داخلی، روکش کردن دندان ها، و استفاده از ونیرها می باشد.