اپکسیفیکاسیون فرایندی است که در آن انتهای باز ریشه دندان بسته می شود. این فرایند اغلب برای درمان دندان های دائمی لازم است که ریشه های آنها هنوز ناقص است (به طور کامل رشد نکرده اند و بالغ نشده اند) که به درمان ریشه نیاز دارند. این نوع دندان ها ممکن است حفره های در حال پیشرفت یا ریشه های دندان عفونی داشته باشند، یا دچار آسیب های تروماتیک شده باشند، یا مقداری از ریشه طی فرایندی به نام جذب مجدد یا تحلیل، مجدداً توسط بدن جذب شده باشد. این فرایند ساده معمولاً در عرض چند ساعت، توسط دندانپزشک یا متخصص درمان ریشه که اندودنتیست نامیده می شود، قابل انجام است. اپکسیفیکاسیون برای بستن اپکس باز انجام می شود تا دندان ترمیم شود.

ما می دانیم که هیچ ترمیمی با دندان های سالم و طبیعی قابل مقایسه نیست. با این حال، حفظ یک دندان و بازیابی سلامت و عملکرد کامل آن همیشه اولویت اصلی ما است.

اگر شما یا یکی از افرادی که می شناسید قرار است تحت درمان اپکسیفیکاسیون قرار بگیرد، در اینجا اطلاعات مفیدی وجود دارند که قبل از مراجعه برای انجام این درمان باید آنها را بدانید.

اپکس دندان چیست؟

علت نامگذاری اپکسیفیکاسیون به این دلیل است که روی بخشی از دندان انجام می شود که اپکس نامیده می شود، که به عنوان پایه ریشه دندان نیز شناخته می شود. ریشه های دندان های شما تا زیر لثه و داخل استخوان فک امتداد یافته اند. آنها حاوی عروق خونی و رشته های عصبی هستند که دندان را زنده نگه می دارند.

در دندان های در حال رشد، اپکس باز است و تا زمانی که دندان رشد می کند، باز می ماند. از زمانی که دندان به طور کامل در دهان ظاهر می شود، معمولاً سه سال طول می کشد تا اپکس بسته شود. تا زمانی که انتظار می رود این اپکس باز در دندان در حال رشد کودک وجود داشته باشد، دسترسی باکتری ها را برای ورود به عصب و دیگر ساختارهای داخل پالپ داخل دندان فراهم می کند. علاوه بر این، یک اپکس باز، هنگام پر کردن دندان با مواد پر کننده کانال ریشه، می تواند چالش هایی را ایجاد کند، زیرا هیچ مانع طبیعی برای نگهداشتن پر شدگی دندان وجود ندارد.

چه زمانی انجام فرایند اپکسیفیکاسیون ضروری است؟

اگر عفونت یا حفره در دندان نابالغ ایجاد شود، یا اگر دندانی با ریشه های ناقص یا فرسایش یافته به درمان ریشه نیاز داشته باشد، ممکن است اپکسیفیکاسیون ضروری باشد. پزشک شما نمی تواند درمان ریشه دندان را با موفقیت انجام دهد مگر اینکه اپکس دندان بسته شود، به همین دلیل است که ممکن است اپکسیفیکاسیون را توصیه کند. هنگامی که سد ریشه تشکیل می شود، می توان برای حفظ دندان آسیب دیده، درمان ریشه انجام داد.

در صورت آسیب تروماتیک دندان، اولین دوره درمانی برای نجات دندان آپکسوژنزیس نامیده می شود که شامل قرار دادن دارو برای تشویق ریشه های نابالغ به رشد و بسته شدن طبیعی اپکس باز است. این فرایند به حفظ پالپ زنده دندان کمک می کند و به دندان اجازه می دهد تا بهبود یابد. اگر آپکسوژنزیس نتواند سلامت دندان را بازگرداند، پزشک شما احتمالاً اپکسیفیکاسیون را توصیه می کند.

آماده شدن برای درمان ریشه

متأسفانه، برخی از دندان ها ممکن است قبل از بسته شدن کامل اپکس در کودکی به درمان ریشه نیاز داشته باشند. این وضعیت در صورتی ممکن است رخ دهد که یک دندان قبل از تشکیل کامل ریشه آن آسیب دیده و از دست رفته باشد، یا حفره ای به عصب دندان رسیده باشد. آکادمی دندانپزشکی کودکان آمریکا پیشنهاد می دهد که نتیجه ایده آل این است که اجازه دهیم دندان کودک به رویش خود ادامه دهد و استخوان اطراف آن به رشد خود در کنار دندان های مجاور ادامه دهد، که درمان ریشه نابالغ را ضروری می کند. اگر شما و دندانپزشک فرزندتان تصمیم بگیرید که بهترین درمان برای دندان فرزند شما درمان ریشه است، دندانپزشک ابتدا نگاهی خواهد داشت به آناتومی ریشه آن. اگر اپکس باز باشد و دندان از دست رفته باشد یا از دست خواهد رفت، انجام اپکسیفیکاسیون معمولاً ضروری خواهد بود.

اپکسیفیکاسیون

اپکسیفیکاسیون

فرآیند اپکسیفیکاسیون

درمان های ریشه و فرایندهای اپکسیفیکاسیون معمولاً در مطب دندانپزشکی معمولی و تحت بی حسی موضعی انجام می شوند. فرآیند اپکسیفیکاسیون معمولاً بدون عارضه و بدون پیچیدگی است: دندانپزشک شما ریشه دندان را تمیز خواهد کرد و انتهای کانال ریشه را با مواد شیمیایی سیل (مهر و موم) خواهد کرد. دو ماده ای که معمولاً برای سیل کردن استفاده می شوند سنگدانه های تری اکسید معدنی و هیدروکسید کلسیم هستند. هر دو ماده یک لایه سخت روی اپکس تشکیل می دهند، که به آن سد کلسیفیه شده گفته می شود. این روش رشد ریشه را تحریک می کند و از التهاب و عفونت بیشتر جلوگیری می کند، همچنین در صورت نیاز، امکان درمان موفقیت آمیز درمان ریشه را فراهم می کند. در حالی که برخی از دندان ها ممکن است به درمان های بیشتری نیاز داشته باشند، اما به راحتی یک اپکس کلسیفیه شده ایجاد می شود. این سد سخت شده پس از اپکسیفیکاسیون روی تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس قابل مشاهده است.

مراقبت های بعد از فرایند

حدود شش ماه پس از فرایند اپکسیفیکاسیون، معمولاً لازم است برای تعویض مواد پر کننده دندان، به عنوان درمان بعدی به دندانپزشک مراجعه کنید. آنها همچنین به طور معمول عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس می گیرند و دندان را آزمایش می کنند تا اطمینان حاصل کنند که می تواند احساسات طبیعی مانند دما و فشار را حس کند. پس از مهر و موم کردن اپکس ریشه، دندانپزشک می تواند درمان ریشه را به پایان برساند و یک ترمیم نهایی، مانند پر کردن یا روکش دندان را روی دندان قرار دهد.

اگر در حال سپری کردن دوران نقاهت پس از فرایند درمان ریشه یا فرایند اپکس دندان هستید، مراقبت های خانگی بسیار اندکی نیاز هستند. از آنجا که ممکن است دهان شما برای چند ساعت بعد از فرایند بی حس باقی بماند، دندانپزشک ممکن است در مورد گاز گرفتن داخل گونه و لب به شما هشدار دهد. برای هر گونه مراقبت خانگی، از جمله مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ترمیم جدید خود، حتماً دستورالعمل های دندانپزشک خود را دنبال کنید.

اپکسیفیکاسیون آنقدرها هم که نامش بزرگ و پیچیده به نظر می رسد، واقعاً بزرگ و پیچیده نیست. این یک فرایند نسبتاً متداول است، بنابراین دلیلی برای ترس وجود ندارد. با کمک دندانپزشک یا متخصص درمان ریشه، اپکسیفیکاسیون می تواند به شما کمک کند لبخند مطمئن و سالمی که دوست دارید را دوباره داشته باشید.

اگر دندانپزشک شما به شما بگوید که ممکن است یک مورد تحلیل رفتگی دندان (که تحلیل ریشه دندان نیز نامیده می شود) دارید، احتمالاً نگاه تمسخر آمیزی خواهید داشت. علت این است که، این اصطلاحی نیست که چندان به گوش شما خورده باشد، زیرا این شرایط (شامل تجزیه بافت معدنی شده دندان) در میان افراد بزرگسال نسبتاً نادر است.

با این حال، این شرایط می تواند باعث خوردگی (یک یا چند) دندان شما از داخل رو به بیرون، یا بلاعکس شود- با این حال، با تشخیص زود هنگام، گام هایی وجود دارند که با برداشتن آنها می توانید دندان های خود را نجات دهید.

تحلیل ریشه دندان

تحلیل ریشه دندان

تحلیل چیست؟

تحلیل می تواند یک روند فیزیولوژیک یا پاتولوژیک باشد، و منجر به از دست رفتن عاج، سمنتوم، یا استخوان شود. تحلیل ممکن است در پی یک حادثه تروماتیک دندانی، درمان ارتودنسی، یا عفونت مزمن بافت های پالپ یا پریودنتال بروز یابد.

تحت شرایط عادی، بافت های معدنی شده دندان های دائمی در برابر تحلیل مقاوم هستند. آنها توسط یک لایه پیش عاج (عاج نرم و اولیه دندان) و پیش سمنتوم محافظت می شوند، که روی آنها سلول های کلاستیک نمی توانند جای ثابتی بیابند. با این حال، اگر این لایه محافظ آسیب ببیند یا در نتیجه یک حادثه، در کنار التهاب پالپ یا بافت پریودنتال تغییر پیدا کند، سلول های کلاستیک چند هسته ای باعث بروز جذب خواهند شد.

تحلیل ریشه دندان

تحلیل ریشه دندان

انواع تحلیل دندان؟

تحلیل دندان بر اساس محل بروز آن، ماهیت و الگوی روند پیشروی آن دسته بندی می شود. به طور کلی، بین تحلیل داخلی و تحلیل خارجی تمایز وجود دارد.

تحلیل خارجی می تواند به چند دسته دیگر تقسیم شود: تحلیل سطحی خارجی، تحلیل سرویکال (گردنی) تهاجمی، تحلیل التهابی ریشه، انکیلوز، و تحلیل جایگزین.

تحلیل داخلی

تحلیل داخلی تنها نوع تحلیل است که از داخل کانال ریشه دندان آغاز می شود، و پیوسته ناشی از التهاب مزمن پالپ است. زنده بودن بافت پالپ یک پیش نیاز برای تحلیل داخلی فعال است. در مراحل اولیه، بخش کرونال پالپ

به طور کامل یا بخش هایی از آن دچار نکروز شده است، در حالی که پالپ آپیکال، که شامل نقص تحلیل داخلی می شود، می تواند زنده و ملتهب باقی بماند. بنابراین، تست حساسیت پالپ می تواند مثبت باقی بماند.

تحلیل داخلی عموماً بدون نشانه است و معمولاً از طریق گرفتن تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس به صورت تصادفی شناسایی می شود.

تحلیل سطحی خارجی

تحلیل سطحی خارجی یک پدیده گذرا است که طی آن سطح ریشه دچار تخریب و ترمیم خود به خود می شود. این فرایند در همه دندان ها، با درجات مختلف اتفاق می افتد، و احتمالاً یک واکنش فیزیولوژیک عادی است. بنابراین، هیچ درمانی نیاز ندارد.

تحلیل سرویکال تهاجمی

تحلیل سرویکال تهاجمی یک شکل بی سر و صدا و به شدت مخرب تحلیل خارجی دندان است. این شرایط نسبتاً نادر است و ممکن است در هر یک از دندان های دائمی اتفاق بیفتد. مشخصه ویژه آن حمله به منطقه گردنی ریشه دندان توسط بافت فیبروواسکولار می باشد که از الیاف پریودنتال لیگامان مشتق گرفته شده اند. این فرایند جذب منجر به از دست رفتن تدریجی ساختار دندان می شود و ممکن است در نهایت فضای پالپ را مورد حمله قرار دهد. با این حال، پالپ تا اواخر روند جذب دوام می آورد، زیرا توسط پیش عاج و ادونتوبلاست ها محافظت می شود. علت این وضعیت به طور کامل شناخته نشده است، اما بلیچینگ داخلی تاج دندان، تروما، ارتودنسی، جراحی دندان و فک، و درمان های پریودنتال از جمله عوامل احتمالی مستعد کننده بروز این نوع تحلیل ذکر شده اند.

تحلیل التهابی ریشه دندان

در تحلیل التهابی ریشه دندان، پالپ نکروتیک و عفونی محرکی برای التهاب پریودنتال می باشند. شایع ترین علت بروز تحلیل التهابی خارجی ریشه دندان تروما است. اگر سمنتوم آسیب دیده باشد، رها کردن توبول های عاجی در معرض محیط دهان باعث می شود ارتباط آزادی بین سطوح داخل و خارج دندان برقرار شود. باکتری ها و محصولات جانبی آنها و محصولات تجزیه بافت از داخل فضای پالپ، از طریق توبول های عاجی نشت می کند و باعث تحریک یک واکنش التهابی در یک منطقه وسیع الیاف پریودنتال لیگامان می شود، که منجر به بروز واکنش شدید و پیش رونده ریشه می شود.

انکیلوز و تحلیل جایگزین

این نوع تحلیل عموماً با سابقه حوادث بالا آمدن دندان داخل حفره، بویژه خارج شدن دندان از حفره و بیرون بودن آن از دهان برای مدت زمان طولانی و خشک ماندن آن همراه است. اگر استئوبلاست ها قادر به پوشش دادن سطح ریشه پس از نکروز الیاف پریودنتال لیگامان باشند، تماس مستقیم با استخوان و ریشه روی برخی مناطق سطح ریشه اتفاق می افتد. اصطلاحی که برای این شرایط استفاده می شود انکیلوز نامیده می شود. بازگشت انکیلوز تنها در صورتی امکان پذیر است که کمتر از ۲۰% از سطح ریشه را درگیر کرده باشد. در غیر اینصورت، ریشه به تدریج با استخوان جایگزین خواهد شد.

تحلیل ریشه دندان

تحلیل ریشه دندان

علائم و نحوه تشخیص تحلیل دندان و ریشه دندان

ایجاد تمایز بین تحلیل سرویکال تهاجمی و تحلیل داخلی ریشه می تواند دشوار باشد. این می تواند منجر به تشخیص نادرست و متعاقباً درمان اشتباه شود.

از نظر تصاویر رادیوگرافی، تحلیل داخلی ریشه به صورت بزرگ شدن یک شکل بیضی داخل فضای کانال ریشه ظاهر می شود. طرح کلی کانال ریشه اغلب مخدوش است و به نظر می رسد تحلیل با کانال ریشه همجوار است. صرف نظر از زاویه بزرگنمایی رادیوگراف، تحلیل داخلی در مرکز ریشه باقی می ماند.

در صورت تغییر زاویه بزرگنمایی رادیوگراف، تحلیل سرویکال تهاجمی دور از کانال به نظر می رسد. بعلاوه، بر عکس تحلیل داخلی، طرح کانال ریشه عادی به نظر می رسد و معمولاً می تواند از طریق نقص شناسایی شود.

به لحاظ بالینی، وجود یک لکه صورتی رنگ در عاج کرونال (تاجی) می تواند مشخصه ویژه تحلیل داخلی و تحلیل سرویکال تهاجمی باشد. این پدیده به دلیل وجود بافت های گرانولی درست زیر مینای دندان رخ می دهد. در هر دو حالت، احتمال مثبت بودن تست حساسیت پالپ وجود دارد، زیرا پالپ تا حدی زنده باقی می ماند.

تحلیل ریشه دندان

تحلیل ریشه دندان

در تصویر سمت چپ، رادیوگرافی پری آپیکال عمودی، حاکی از نقص تحلیل داخلی روی دندان است، در حالی که رادیولوسنسی آپیکال وجود دارد. به بزرگ شدن شکل بیضی داخل کانال ریشه دقت کنید.

در تصویر وسط، تصویر رادیوگرافی که از زاویه افقی گرفته شده است نشان می دهد که نقص در مرکز ریشه باقی می ماند.

در تصویر سمت راست، تصویر رادیوگافی پس از جراحی تأیید می کند که کل کانال، شامل تحلیل داخلی، در این مورد با MTA، پر شده است. عدم موفقیت برای انجام این کار می تواند نشان دهنده وجود نقص تحلیل خارجی باشد.

تحلیل ریشه دندان

تحلیل ریشه دندان

تصویر سمت چپ: تصویر رادیوگرافی نشان دهنده تحلیل سرویکال تهاجمی روی دندان است. طرح کانال از طریق نقص تحلیل، به صورت واضح قابل مشاهده است. تست نیز نشان دهنده زنده بودن دندان است.

تصویر وسط: یک لکه صورتی رنگ روی سطح پالاتال نشان دهنده وجود بافت گرانولی زیر مینای دندان است.

تصویر سمت راست: تصویر رادیوگرافی ۵ سال بعد نشان دهنده ترمیم نقص تحلیل رفته با پر شدگی کامپوزیتی است.

تست حساسیت پالپ مثبت بود، و هیچ علائم بیماری پری آپیکال وجود نداشت.

تحلیل ریشه دندان

تحلیل ریشه دندان

تصویر سمت راست: این دو دندان نشان دهنده رنگ های قرمز و سیاه به دلیل تحلیل داخلی در دندان ها هستند.

تصویر وسط: رادیولوسنسی گسترده در بخش های کورونال و سرویکال کانال ریشه دو دندان.

تصویر سمت راست: جنبه های پالاتال دندان های پیشین که تحت تأثیر قرار گرفته اند. دندان در نتیجه تحلیل به میزان قابل توجهی تضعیف شده است. خیلی زود پس از معاینه اولیه، تاج دندان شکسته می شود.

تحلیل التهابی خارجی ریشه دندان همیشه با تحلیل استخوان همراه است، بنابراین رادیولوسنسی در ریشه و استخوان مجاور می تواند در تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس شناسایی شود. از آنجا که تحلیل التهابی خارجی ریشه دندان با پالپ عفونی همراه است، واکنش به تست حساسیت پالپ منفی خواهد بود.

فشار نیز به عنوان یکی از عوامل احتمالی برای تحلیل التهابی خارجی ریشه دندان شناسایی شده است، همانطور که در تحلیل هایی که ممکن است همراه با جابجایی ارتودنتیک دندان ها اتفاق بیفتد مشهود بوده است.

حقایقی که در مورد تحلیل ریشه دندان وجود دارد:

تحلیل ریشه دندان اغلب هیچ نشانه مشهودی ندارد.

تحلیل ریشه دندان (بویژه تحلیل خارجی) اغلب بدون هیچ نشانه مشهودی است، مگر آنکه دندان به صورت مشهود توسط عوامل خارجی آسیب دیده باشد. به عبارت دیگر، ممکن است شما هیچ دردی تجربه نکنید، و حتی به ذهنتان هم خطور نکند که چنین مشکلی دارید (تا آنکه دندان شما لق شود یا دندان شما به رنگ صورتی در آید).

دندانپزشکان اغلب تنها از طریق تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس مرسوم قادر به شناسایی مشکل هستند. گرچه تعدادی عامل شناخته شده وجود دارند که می توانند منجر به بروز تحلیل شوند، اما در اکثر موارد به نظر نمی رسد مشکل هیچ علت بنیادی مشهودی داشته باشد.

این مشکل مانند یک بیماری خود ایمنی عمل می کند.

وبسایتی به نام “راهکارهای ساده” توضیح می دهد که تحلیل دندن زمانی اتفاق می افتد که بدن شما یک تهدید خارجی دریافت می کند و- در این مورد که اتفاقاً دندان است- آن را مورد حمله قرار می دهد. این همان اتفاقی است که وقتی اختلال خود ایمنی دارید رخ می دهد؛ سیستم ایمنی بدن شما بر علیه سلول های سالم خود شما عمل می کند.

در بسیاری از موارد، دندان مورد نظر آسیب دیده است، و آسیب می تواند آنقدر شدید باشد که بدن شما شروع به حمله به دندان های سالم یا دست نخورده می کند. این می تواند با تضعیف دندان ها باعث لق شدن آنها شود.

تحلیل داخلی بدتر از انواع دیگر است.

دندانپزشک شما تشخیص خواهد داد کدام نوع تحلیل برای شما اتفاق افتاده است. هیچ یک مثبت نیست، اما تحلیل داخلی بدتر از همه است، زیرا می تواند بدون هیچ هشداری ریشه دندان را تخریب کند، مگر آنکه به صورت اتفاقی از دندان عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس گرفته شود. این مشکل ممکن است آنقدر پیش رفته باشد که باعث از دست رفتن دندان شود و لازم باشد دندان کشیده شود.

دندان قابل نجات دادن است.

یکی از راهکارهای ساده و کلیدی برای درمان تحلیل سریع عمل کردن است. برخی روش های مرسوم می توانند استفاده شوند، مانند درمان ریشه که با انجام آن پالپ عفونی تخلیه می شود و سپس حفره آن پر و سیل می شود. اگر در صورت وجود عفونت، درمان ریشه می تواند با استفاده از کلسیم هیدراکسید همراه باشد.

در برخی موارد، ممکن است دندان قابل نجات دادن نباشد، و لازم باشد کشیده شود و ایمپلنت دندانی جایگزین آن شود. علاوه بر این، موارد متعددی وجود دارند که در آنها روند تحلیل کند است، و ممکن است حتی دندانپزشک شما قادر باشد آسیب ناشی از مشکلات دراز مدت را معکوس کند- یا اگر آسیب در حال پیشرفت نیست، ترجیح دهد دندان را رها کند.

درمان های تحلیل ریشه دندان

از آنجا که موارد خاص متعددی وجود دارند، درمان تحلیل ریشه به صورت گسترده متفاوت است. دندانپزشک شما ممکن است دستور دهد تصویر برداری انجام دهید تا مورد شما را بهتر شناسایی کند و بداند چقدر جدی است. برای درمان ها، موارد خفیف، شامل درمان علائمی مانند تسکین تورم و درد است. در صورتی که موارد وخیم تر را تجربه می کنید، دندانپزشک شما ممکن است درمان هایی مانند درمان ریشه یا کشیدن دندان را پیشنهاد دهند.

بهترین راه برای درمان تحلیل رشه پیشگیری از آن است. مراجعات منظم به دندانپزشک را ادامه دهید تا بتوانید مشکلات دندانی را زود تشخیص دهید. به خاطر داشته باشید که عادات بهداشتی دهان و دندان خود را به خوبی ادامه دهید و پاکسازی بین دندانی به صورت روزانه با نخ دندان، واتر فلاسر، یا دیگر ابزارهای پاکسازی بین دندانی را فراموش نکنید.

این یک حقیقت است که: مشکلات سلامتی دهان می توانند اتفاق بیفتند. خوشبختانه، بهترین درمان تشخیص زود هنگام است. هر مشکل دندانی هر چه زودتر شناسایی شود و تحت درمان قرار بگیرد، زودتر می توانید با اطمینان خاطر لبخند سالم خود را پس بگیرید.

درمان ریشه باعث می شود دهان شما چند ساعتی بی حس و تحریک پذیر باشد. اگر سیگاری باشید، ممکن است فکر کنید آیا انجام این کار پس از درمان ریشه بی خطر است یا خیر.

پس از درمان ریشه، شما نه تنها در دوره بهبود پس از فرایند دهانی به سر می برید، بلکه اگر سیگار بکشید بیشتر مستعد ابتلا به دیگر مشکلات مربوط به سلامت دهان هستید.

پرهیز از کشیدن سیگار می تواند هم سلامت دهان شما را بهبود ببخشد و هم احتمال نیاز به درمان ریشه را کاهش دهد.

چرا پس از درمان ریشه نباید سیگار کشید؟

دلایل متعددی وجود دارند که شما باید از سیگار کشیدن پس از درمان ریشه اجتناب نمایید:

  • تأثیرات کشیدن سیگار ممکن است احتمال نیاز به انجام درمان ریشه را افزایش دهند.
  • پس از فرایند درمان ریشه، بدن شما در حال بهبود خواهد بود، و کشسدن سیگار روند بهبود را به تعویق خواهد انداخت.
  • هیچ یک از فراورده های تنباکو مورد تأیید انجمن دندانپزشکان آمریکا نیست، زیرا سیگار کشیدن برای بدن، و بویژه برای بهداشت دهان، ناسالم تلقی می شود.
اثر سیگار و دخانیات بر عصبکشی

اثر سیگار و دخانیات بر عصبکشی

عوامل دیگر که باید مد نظر قرار داد

سیگار کشیدن به طور کلی، برای سلامت دهان خوب نیست، اما ممکن است شما را بویژه مستعد نیاز به درمان ریشه کند.

مطالعه ای که در سال ۲۰۲۰ انجام شد نشان داد در افرادی که دخانیات (فراورده های تنباکو) استفاده می کنند، احتمال اینکه در آینده نیاز به درمان ریشه داشته باشند افزایش پیدا خواهد کرد. مطالعه ای که قبل از آن انجام شده بود نشان داد در افراد سیگاری احتمال نیاز به درمان ریشه در آینده ۷/۱ برابر بیشتر از افراد غیر سیگاری است. این رقم در افرادی که کشیدن سیگار را ترک می کنند کاهش پیدا می کند.

اگر سیگاری هستید، ممکن است شما بیشتر مستعد مشکلات پس از درمان ریشه باشید. کشیدن سیگار می تواند موجب بروز التهاب شود. بدن شما کمتر قادر خواهد بود با عفونت مبارزه کند، و شما بیشتر در معرض خطر نیاز به یکی از این فرایندها خواهید بود. علاوه بر این، کشیدن سیگار می تواند با تحلیل استخوان ارتباط دارد، مقدار اکسیژنی که خون با خود حمل می کند را کاهش می دهد، و منجر به اختلال عملکرد عروق خونی می شود.

پس از فرایند، دهان شما بی حس و در حال بهبود خواهد بود. یک دهان بی حس می تواند باعث شود لپ خود را از داخل، زبان، یا لب های خود را گاز بگیرید. علاوه بر این، ممکن است برای درد خود نیاز به دارو داشته باشید، که ممکن است با سیگار کشیدن سازگاز نباشد.

پس از درمان ریشه تا چه مدت باید از کشیدن سیگار خودداری کرد؟

هیچ دستورالعمل خاصی وجود ندارد در خصوص اینکه چه مدت پس از درمان ریشه باید از کشیدن سیگار خودداری کرد. به خاطر داشته باشید که دهان شما پس از فرایند بی حس و حساس خواهد بود.

دستور العمل های دندانپزشک خود در مورد زمانی که می توانید فعالیت مربوط به دهان خود را از سر بگیرید را دنبال کنید. برای مثال، احتمالاً باید تا زمانی که بی حسی از بین می رود صبر کنید تا در قسمتی از دهان که درمان ریشه انجام شده است بتوانید غذا بجوید.

اگر به این فکر می کرده اید ترک کردن سیگار را امتحان کنید، احتمالاً اکنون زمان خوبی است برای برداشتن گام های لازم برای انجام این کارها.

اثر سیگار و دخانیات بر عصبکشی

اثر سیگار و دخانیات بر عصبکشی

جایگزین هایی برای کشیدن سیگار

کشیدن سیگار یک رفتار اعتیاد آور و از روی عادت است، بنابراین توقف انجام آن می تواند دشوار باشد. رفتارهای متعددی وجود دارند که شما می توانید با انجام آنها نیاز به سیگار کشیدن را به تعویق بیندازید. برخی از آنها عبارتند از:

  • وقتی فکر می کنید تمایل به کشیدن سیگار دارید خود را سرگرم کنید، از جمله پرداختن به سرگرمی ها، پیاده روی، یا انجام یکی از کارهای منزل.
  • جویدن آدامس یا مکیدن آبنبات های فاقد قند یا خوشبو کننده های دهان برای تحریک دهان، زمان هایی که شما معمولاً سیگار می کشید.
  • نوشیدن یک لیوان آب.
  • انجام ورزش هایی مانند پیاده روی، دویدن، شنا کردن، یا انجام یکی از ورزش ها.
  • تمرکز روی تنفس، با نفس عمیق کشیدن و توجه کردن به دم و بازدم.

سیگار کشیدن و مشکلات دندانی

استفاده از سیگار و تنباکو عموماً با بسیاری از مشکلات دندانی ارتباط دارند. این ممکن است به این دلیل باشد که دهان شما پر از بافت های زنده است، و عمل کشیدن سیگار و مواد شیمیایی موجود در فراورده های تنباکو آنها را مورد حمله قرار می دهند. این می تواند موجب بروز مشکلات زیر شود:

  • بیماری لثه
  • حفره های دندانی
  • تشکیل تارتار روی دندان ها
  • جابجا شدن دندان ها

علاوه بر این، می تواند با بوی بد دهان و لکه های روی دندان ها نیز ارتباط داشته باشد.

اگر سیگار بکشید ممکن است دچار بیماری لثه نیز شوید. مصرف تنباکو جریان خون داخل لثه ها را نیز تحت تأثیر قرار می دهد، که باعث می شود هیچ مواد مغذی و اکسیژنی وارد دهان نشود و باعث بروز یک دسته مشکلات شود. علاوه بر این، کشیدن سیگار عملکرد سیستم ایمنی بدن را نیز پایین می آورد، و باعث می شود کمتر قادر باشد با عفونت های داخل دهان مبارزه کند و از آسیب های لثه بهبود پیدا کند.

اگر سیگاری هستید، علاوه بر همه اینها، در معرض ابتلا به سرطان دهان نیز قرار دارید.

چه زمانی باید به دندانپزشک مراجعه کرد؟

حداقل دو مرتبه در طول سال باید به دندانپزشک مراجعه کنید، صرف نظر از اینکه سیگار می کشید یا خیر. حتماً در مورد عادت کشیدن سیگار خود با دندانپزشک خود صحبت کنید تا بتواند دهان شما را از نظر وجود هر گونه مشکلی مورد بررسی قرار دهد و اگر مایل به ترک کردن باشید، مشاوره ای به شما ارائه دهد.

اگر فکر می کنید نیاز به درمان ریشه دارید به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر دندان شما درد دارد، بیشتر از قبل حساس شده است، ترک خورده، یا یک برجستگی روی لثه نزدیک دندان شما بوجود آمده است، ممکن است نیاز به درمان ریشه داشته باشید. تغییر رنگ لثه ها نیز می تواند یک نشانه باشد.

دندانی که عفونی شده است نیاز دارد هر چه سریع تر تحت درمان قرار بگیرد تا درد آن تسکین یابد و از انتشار عفونت به دیگر بخش های دهان پیشگیری شود. این همان زمانی است که دندانپزشک یا اندونتیست برای نجات دندان درمان ریشه را انجام می دهد. پالپ دندان عفونی تخلیه می شود، حفره پالپ پر می شود، و روکش روی دندان قرار می گیرد تا از آن در برابر آسیب محافظت کند.

اغلب بیماران پس از قرار گرفتن تحت درمان ریشه این پرسش را با دندانپزشک خود مطرح می کنند که آیا اجازه دارند در یک روز نخست پس از درمان ریشه چیزی بخورند یا خیر. پاسخ شما این خواهد بود که آیا شما مجاز به خوردن و نوشیدن هستید، اما چیزهایی که دندانپزشک برای شما توضیح خواهد داد. ما در این مقاله قصد داریم برای شما توضیح دهیم پس از درمان ریشه چه چیزهایی می توانید و نمی توانید بخورید و بنوشید.

قانون کلی: غذاهای نرم بخورید

پس از درمان ریشه، دندانی که تحت درمان قرار گرفته است به فشار فوق العاده حساس خواهد بود. برای پرهیز از بروز درد هنگام غذا خوردن، غذاهای نرم را برای خوردن انتخاب کنید. هر چیزی که برای دندان های راحت است، نیاز به جویدن زیادی ندارد، و خرده های ریز نداشته باشد، معمولاً ایده آل است.

دماهای خیلی بالا یا پایین نیز می توانند منجر به بروز حساسیت دندان ها شوند. اگر متوجه شدید که خوردن غذاهایداغ یا سرد برای شمت دشوار است، ابتدا با غذاهایی شروع کنید که در دمای اتاق خنک شده اند.

خوراکی هایی که پس ازدرمان ریشه باید از آنها بپرهیزید

وقتی پس از درمان ریشه در حال بهبود پیدا کردن هستید، تا زمانی که دندانپزشک به شما اجازه نداده است از خوردن غذاهای زیر اجتناب نمایید:

  • میوه ها و سبزیجات ترد
  • دانه ها و مغزها
  • گوشت های سفت
  • آدامس
  • آبنبات
  • نوشیدنی های حاوی قند
  • نوشیدنی های الکلی زیرا خونریزی را افزایش می دهند.
  • غذاهای پر ادویه زیرا منجر به بروز حساسیت و ناراحتی می شوند.
 تغذیه بعد از درمان ریشه

تغذیه بعد از درمان ریشه

خوراکی هایی که پس از درمان ریشه مجاز به خوردن آنها هستید.

اکنون می رسیم به برخی توصیه ها.

میوه های نرم

موز، مانگو، کیوی، و میوه های دیگر که جویدن آنها راحت است برای خوردن پس از درمان ریشه یا هر درمان دندانپزشکی دیگری بهتر هستند.

اسموتی ها

اگر هوس میوه ها و سبزیجات ترد کرده اید، می توانید از آنها اسموتی درست کنید. از استفاده از یخ پرهیز نمایید و آن را در دمای اتاق نگهدارید. این راهی فوق العاده برای داشتن یک وعده مغذی است که می توانید بنوشید.

شیک ها

اگر به دنبال مقداری پروتئین یا لبنیات هستید، شیک ها می توانند جایگزین های خوبی برای وعده های غذایی باشند و شیک های پروتئینی گزینه خوبی برای فکر کردن هستند.

 تغذیه بعد از درمان ریشه

تغذیه بعد از درمان ریشه

سوپ ها

سوپ های کرمی و سوپ هایی که با نودل های نرم درست می شوند در طول دوره بهبود پس از اقدامات دندانپزشکی فوق العاده هستند. اجازه دهید سوپ مقداری خنک شود تا از بروز حساسیت پرهیز نمایید.

بلغور جو دو سر

بلغور جو دو سر گزینه ای عالی برای فیبرهای نامحلول است که به شما کمک می کند سیر بمانید. تهیه بلغور جو دو سر ساده است و می تواند صبحانه ای عالی برای شما باشد.

ماست

ماست لذیذ است و برای شما عالی است. خواه ماست شیرین باشد یا ماست مزه دار، میان وعده ای است که با آن هیچ مشکلی برای شما پیش نخواهد آمد.

تخم مرغ ها

تخم مرغ ها منبع فوق العاده پروتئین هستنذ و آنها می توانند به روش های متعددی آماده شوند. شما گزینه های متعددی دارید که می توانید به آنها فکر کنید.

حبوبات

لوبیا و عدس منبع بسیار خوبی از فیبر و پروتئین هستند و برای دندان های شما کاملاً بی خطر می باشند. برای اندکی لذیذتر شدن می توانید مقداری تخم مرغ به آنها اضافه کنید.

ماهی

ماهی حاوی چربی های سالم (امگا ۳) است و منبع عالی پروتئین می باشد. علاوه بر این، ماهی نسبتاً نرم است، و باعث می شود گوشتی ایده آل برای خوردن در طول دوره بهبود پس از درمان ریشه باشد.

هوموس

ممکن است قادر نباشید آن را با چیپس پیتزا یا هویچ بخورید، اما یک یا دو  قاشق غذا خوری پر از هوموس خامه ای می تواند به عنوان میان وعده واقعاً انرژی بخش باشد.

پوره سیب زمینی

هیچ چیز به راحتی پوره سیب زمینی خورده نمی شود. آماده کردن آن راحت است و نیازی نیست نگران جویدن آن باشید.

ماکارونی و پنیر

ماکارونی و پنیر غذاهای مورد علاقه دوران کودکی هستند که افراد بزرگسال نیز می توانند از آنها لذت ببرند. آنها اوج غذای راحت هستند و خوردن آنها برای بیماران دندانپزشکی نیز راحت است.

پودینگ

پودینگ به عنوان یک میان وعده می تواند واقعاً انرژی بخش باشد. اگر بخواهید می توانید آن را خودتان نیز تهیه کنید، گرچه آماده آنها به صورت یک فنجانی نیز در فروشگاه ها هست.

 تغذیه بعد از درمان ریشه

تغذیه بعد از درمان ریشه

مراقبت های پس از درمان ریشه

امروزه درمان های ریشه بدون درد انجام می شوند. با استفاده از مدرن ترین فناوری ها و پیشرفته ترین داروهای بی حسی، بیمارانی که تحت درمان ریشه قرار می گیرند معمولاً در طول کل فرایند دردی احساس نمی کنند. وقتی فرایند به اتمام می رسد و بی حسی از بین می رود، برخی بیماران مقداری ناراحتی تجربه می کنند. شما می توانید یاد بگیرید چگونه درد پس از درمان ریشه را کنترل کنید. معمولاً پس از اتمام فرایند برای شما داروی مسکن مناسب تجویز می شود که اکثر آنها بدون نسخه هم قابل تهیه هستند و در صورت لزوم باید آنتی بیوتیک مصرف کنید.

حساسیت دندان ها به سرما و گرما

افرادی که از حساسیت دندان ها رنج می برند از فعالیت های روزمره ای مانند مصرف غذاها و مایعات سرد یا داغ و نیز مسواک زدن دندان های خود پرهیز می کنند. این فعالیت های ساده باعث می شوند افرادی که حساسیت دندان دارندهمیشه با ترس از درد شدید زندگی کنند. حساسیت زمانی اتفاق می افتد که عاج دندان، بافت متخلخل دندان ها، بدون پوشش شود. عاج دارای کانال های میکروسکوپی به نام توبول است که مسیرهایی به عصب هستند. وقتی توبول های عاج به دلیل تحلیل بافت لثه ها یا ساییدگی مینای دندان ها بدون پوشش می شوند، اعصاب به راحتی با هر محرکی تحریک می شوند و موجب حساستی دندان می شوند.

حساسیت دندان ها

حساسیت دندان ها

چه چیزی موجب حساسیت دندان ها می شود؟

حساسیت دندان ها از جمله شایع ترین علل دندان درد است. عبارت “دندان درد” به ناراحتی یا احساس درد در یکی یا چند دندان اشاره دارد. درد حساسیت دندان ها معمولاً سریع، ناگهانی، و ضربه ای است. حساسیت دندان وقتی اتفاق می افتد که لایه زیرین مینای دندان ها (که عاج نامیده می شود) یا لایه پوشش دهنده ریشه دندان ها، در نتیجه تحلیل لثه ها، در امتدا خط لثه ها بدون پوشش باقی می مانند. قسمت های بدون پوشش به سرما و گرما، و گاهی اوقات به غذاهای شیرین و پر ادویه واکنش نشان می دهند، و موجب بروز درد می شوند.

برخی از عواملی که می توانند منجر به حساسیت دندان ها شوند عبارتند از:

  • مسواک زدن محکم: ممکن است شما یک کار خوب را خیلی زیاد انجام دهید. مسواک زدن دندان ها با فشار زیاد یا با یک مسواک دارای فرچه های سفت ممکن است موجب ساییده شدن مینای دندان ها، و بدون پوشش ماندن سمنتوم یا عاج دندان و بروز حساسیت دندان ها شود. با مسواک زدن با مسواک های برقی می توانید این مسئله را تخفیف دهید. برخی از آنها دارای سنسور فشار هوشمند هستند در صورت محکم مسواک زدن قرمز و با مقدار فشار مناسب سبز می شود.
  • دندان قروچه: ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر می تواند باعث شود مینای دندان ها ساییده شود و عاج دندان را بدون پوشش قرار دهد.
  • پاکسازی ها یا درمان های دندانپزشکی.
  • حساسیت موقت دندان ها: که می تواند پس از درمان های تخصصی سفید کردن دندان ها اتفاق بیفتد، اما معمولاً مدت کوتاهی پس از فرایند نهایی از بین خواهد رفت.
  • بیماری لثه: بافت های ملتهب لثه ها که از روی دندان ها کنار رفته اند، و بخش های آسیب پذیر دندان ها را بدون پوشش باقی گذاشته اند.

اگر هر گونه علامت یا نشانه حساسیت دندان دارید، برای بررسی و ارزیابی صحیح بلافاصله با دندانپزشک ملاقات داشته باشید.

حساسیت دندان ها

حساسیت دندان ها

درمان مشکل حساسیت دندان ها

درد حساسیت چیزی نیست که هر کسی مجبور باشد با آن زندگی کند. خوشبختانه، گزینه های درمانی متعددی وجود دارند که می توانند به کاهش این مسئله کمک کنند. از آنجا که ۸۰% از حساسیت ها از خط لثه ها آغاز می شوند، لازم است با مسواکی دندان های خود را مسواک بزنید که برای لثه های شما خوب باشد و فرچه های نرم تر باشند تا از آسیب زدن به لثه های خود پرهیز نمایید.

  • دندانپزشک شما ممکن است روی قسمت های حساس دندان های شما فلوراید اعمال کند تا استحکام مینای دندان های شما را افزایش دهد و درد را کاهش دهد. علاوه بر این، ممکن است استفاده از فلورایدهای تجویزی در منزل را پیشنهاد دهد که با استفاده از تری های سفارشی استفاده می شوند.
  • گاهگاهی، ممکن است سطوح بدون پوشش ریشه دندان با اعمال رزین باندینگ درمان شوند تا سطوح حساس ریشه های دندان ها پوشش داده شوند و رفع حساسیت شود. ممکن است لازم باشد از بی حس کننده های موضعی استفاده شود.
  • اگر ریشه های دندان های شما بافت لثه از دست داده باشند با جراحی پیوند لثه می توان مقدار اندکی بافت لثه از جای دیگری از داخل دهان برداشت و روی منطقه ای قرار داد که تحت تأثیر قرار گرفته است. این کار می تواند از ریشه های حساس دندان ها محافظت نماید.
  • اگر دندان حساس شما باعث بروز درد شدید شده باشد و درمان های دیگر مؤثر نیستند، ممکن است دندانپزشک شما درمان ریشه را توصیه کند- فرایندی که برای درمان مشکلات هسته نرم دندان ها (پالپ دندان) توصیه می شود. گرچه این ممکن است مانند یک درمان قابل توجه به نظر برسد، اما موفق ترین تکنیک برای حذف و از بین بردن حساسیت دندان ها تلقی می شود. پس از نوشیدن یا خوردن مواد اسیدی آب بنوشید تا سطح اسید داخل دهان شما متعادل شود.

چگونه می توان از حساسیت دندان ها پیشگیری نمود؟

در اینجا چند گام برای پیشگیری از حساسیت دندان ها به شما معرفی خواهیم کرد:

  • از مسواکی با فرچه های نرم استفاده کنید تا از آسیب وارد شدن به لثه ها و تحلیل آنها جلوگیری کنید.
  • با خمیر دندان های ضد حساست مسواک بزنید، که همچنان پلاک های دندانی را از بین می برند و دندان ها را تمیز می کنند در حالی که با درمان منشاء درد- خط لثه ها- تسکین سریعی برای حساسیت دندان ها هستند.
  • دندان های خود را در طول روز دو مرتبه مسواک بزنید و یک مرتبه نخ دندان بکشید تا از تحلیل لثه ها پیشگیری کنید.
  • اطمینان حاصل نمایید که همه بخش های دندان ها، شامل بین دندان ها و کنار خط لثه ها را تمیز کرده اید.
  • از خوردن غذاها و نوشیدنی های اسیدی بپرهیزید. نوشیدنی های گاز دار، مرکبات، و شراب، همگی باعث می شوند به مرور زمان مقادیر اندکی از مینای دندان ها از بین برود. وقتی این نوع نوشیدنی ها را می خورید از نی استفاده کنید تا احتمال برخورد آنها با دندان ها کاهش یابد.

آمالگام های دندانی موادی هستند که سال هاست توسط دندانپزشکان برای پر کردن حفره های دندانی مورد استفاده قرار می گیرند زیرا مدت زمانی طولانی دوام دارند و کم هزینه تر از دیگر موادی هستند که برای پر کردن این حفره ها مورد استفاده قرار می گیرند، مانند کامپوزیت های همرنگ دندان ها یا طلا. این مواد نقره ای رنگ، بواسطه دوام آنها اغلب بهترین گزینه برای پر کردن حفره های بزرگ دندان های عقب دهان هستند، جایی که هنگام جویدن فشار بیشتری به آنها وارد می شود.

آمالگام به سرعت سفت می شود بنابراین برای استفاده در قسمت هایی مناسب است که خشک نگه داشتن آنها در طول فرایند پر کردن دندان دشوارتر است، از جمله زیر خط لثه. علاوه بر این، از آنجا که فرایند پر کردن دندان با این مواد زمان کمتری می برد، آمالگام ها موادی کاربردی برای کودکان هستند، و نیز افرادی که ثابت ماندن برای مدت زمان طولانی برای آنها دشوار است.

یکی از نقاط ضعف این مواد این است که این نوع پر شدگی ها طبیعی به نظر نمی رسند، مخصوصاً زمانی که پر شدگی نزدیک جلوی دهان است، جایی که ممکن است هنگام خندیدن یا حرف زدن بیشتر خود را نشان دهد. علاوه بر این، در مقایسه با مواد دیگر، برای استفاده از آنها ممکن است لازم باشد مقدار بیشتری از ساختار دندان تراشیده شود.

از نظر اکثر افراد آمالگام های دندانی همان پر شدگی های نقره هستند. آمالگام های دندانی ترکیبی از جیوه، نقره، قلع، و مس هستند. جیوه، که تقریباً ۵۰ درصد این ترکیب را تشکیل می دهد، برای به هم چسباندن فلزات به یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرد و یک پر شدگی محکم، قوی، و با دوام بوجود خواهد آورد. پس از سال ها تحقیق، مشخص شده است که جیوه تنها عنصری است که این فلزات را به گونه ای به یکدیگر خواهد چسباند که به راحتی داخل حفره دندان دستکاری شود.

آیا جیوه درون آمالگام دندانی بی خطر است؟

جیوه موجود درون آمالگام های دندانی سمی نیست. وقتی جیوه با فلزات دیگر موجود در آمالگام های دندانی ترکیب می شود، ماهیت شیمیایی آن تغییر می کند، بنابراین ضرورتاً بی خطر می شود. مقدار جیوه ای که در دهان تحت فشار ناشی از جویدن و خرد کردن غذا آزاد می شود بسیار اندک است و هیچ خطری نخواهد داشت. در حقیقت، این کمتر از آن چیزی است که بیماران با غذایی که می خورند یا آب و هوا در معرض آن قرار می گیرند.

مطالعاتی که طی ۱۰۰ سال گذشته انجام شده اند همچنان تأیید می کنند که آمالگام مضر نیست. ادعاهای مبنی بر بروز بیماری ناشی از جیوه موجود در آمالگام های دندانی تنها بر اساس گفته هستند و این ادعاها هنوز از نظر علمی تأیید نشده است و تنها به این دلیل مطرح شده اند که گویا با تخلیه آمالگام به صورت معجزه آسایی بهبودی حاصل شده است.

آمالگام دندانی

آمالگام دندانی

چرا دندانپزشکان از آمالگام دندانی استفاده می کنند؟

آمالگام های دندانی در برابر تست زمان از خود مقاومت نشان داده اند، به همین دلیل ماده ای است که برای این منظور انتخاب شده است. ۱۵۰ سال روی این ماده تحقیق شده است و هنوز یکی از بی خطرترین، با دوام ترین و مقرون به صرفه ترین موادی است که برای پر کردن حفره دندان ها مورد استفاده قرار گرفته است. تخمین زده شده است که در سال بیش از یک میلیارد دندان با آمالگام های دندانی ترمیم می شوند. دندانپزشکان آمالگام های دندانی را استفاده می کنند زیرا کار کردن با آنها راحت تر از گزینه های جایگزین دیگر است. برخی بیماران آمالگام های دندانی را به خاطر بی خطر بودن آنها، مقرون به صرفه بودن، و نیز قابلیت قرار دهی سریع آنها در حفره دندان، به گزینه های دیگر ترجیح می دهند.

گزینه های جایگزین آمالگام

جایگزین های آمالگام ها، مانند ترمیم های قالب گیری شده از جنس طلا، پرسلاین، و رزین کامپوزیت پر هزینه تر هستند. ساخت ترمیم های طلا و پرسلاین مدت زمان بیشتری طول می کشد و ممکن است دو مرتبه مراجعه به دندانپزشک نیاز داشته باشد. علاوه بر این، باید این را بدانید که این مواد، به استثنای طلا، به اندازه آمالگام با دوام نیستند.

آمالگام دندانی

آمالگام دندانی

بیمارانی که به جیوه حساسیت دارند چطور؟

احتمال حساسیت به جیوه در کل افراد کمتر از یک درصد است. افرادی که احتمال می رود به جیوه حساسیت داشته باشند، باید نزد یک آزمایشگاه معتبر آزمایش بدهند، و در صورت لزوم، به دنبال یک جایگزین مناسب باشند. آیا بیماران باید آمالگام های خود را تخلیه کنند؟ خیر. انجام این کار، بدون ضرورت، منجر به هزینه های اضافی و آسیب به دندان خواهد شد.

آیا کارکنان مطب دندانپزشکی نیز بواسطه شغل خود در معرض جیوه قرار دارند؟

دندانپزشکان از کپسول هایی استفاده می کنند که مواد لازم برای پر کردن دندان از قبل به صورت ترکیب شده داخل آنها وجود دارند، که باعث می شود احتمال نشت جیوه به حداقل برسد. و حتی نمونه های جدیدتر و پیشرفته تر آمالگام های دندانی نسبت به قبل حاوی مقادیر کمتری جیوه هستند. یک عامل جذاب می تواند وارد شود: از آنجا که کارکنان مطب دندانپزشکی اغلب اوقات در معرض جیوه قرار دارند، ممکن است افراد انتظار داشته باشند بین پرسنل دندانپزشکی نرخ بیماری های عصبی مانند ام اس (فلج چند گانه multiple sclerosis) بالاتر باشد. در حالی که در حقیقت اینطور نیست.

دیگر منابع جیوه کدامند؟

جیوه می تواند درون هوا، غذا، و آب یافت شود. ما از این منابع بیشتر از آنچه درون آمالگام های دندانی وجود دارد در معرض جیوه قرار می گیریم.

آمالگام دندانی

آمالگام دندانی

تخلیه بی خطر آمالگام های دندانی

بسیاری افراد داخل دندان های خود پر شدگی قدیمی آمالگام دارند که شکسته شده اند و نیاز به تعویض دارند. در برخی موارد دیگر نیز ممکن است توصیه پزشک درمان های طبیعی یا دیگر شاخه های پزشکی برای بیمار مانند کاتالیزگر (عامل کمک کننده به انجام فعل و انفعالات شیمیایی) عمل کند و از بیماری بخواهد آمالگام را خارج سازد. گاهی اوقات آنها تعویض می شوند زیرا بیمار ظاهر فلزی آنها را دوست ندارد.

هنوز هم بر اساس انجمن دندانپزشکان آمالگام ها کاملاً بی خطر تلقی می شوند و به هیچ عنوان تخلیه آنها به این خاطر که فلزی هستند را توصیه نمی کند. با این حال گاهی اوقات، در برخی موارد خاص ممکن است دندانپزشک شما تخلیه آمالگام را به دلایلی دیگر صلاح بداند. در این مقاله قصد داریم به بیان چند نکته مهم بپردازیم که با رعایت و دنبال کردن آنها می توان  اطمینان حاصل کرد پر شدگی دندان بدون هیچ آسیبی به عصب دندان تخلیه می شود.

پر شدگی های آمالگام دندانی حدود ۱۵۰ سال سابقه دارند و از گذشته تاکنون مواد منتخب اقدامات دندانپزشکی بوده اند. البته در برخی مناطق دنیا استفاده از آنها در دندانپزشکی به میزان چشمگیری کاهش یافته است و در برخی نقاط دنیا به طور کامل منسوخ شده است. با این حال، هنوز هم میلیون ها نفر در سراسر دنیا هستند که پر شدگی های آمالگام را در دندان های خود دارند.

آمالگام های دندانی ترکیبی از فلزات است، که شامل جیوه مایع و یک پودر آلیاژ ترکیبی شامل نقره، قلع و مس است. تقریباً ۵۰% از آمالگام های دندانی را از نظر وزنی جیوه مایع تشکیل می دهد را از نظر وزنی جیوه مایع تشکیل می دهد را از نظر وزنی جیوه مایع تشکیل می دهد. ویژگی های شیمیایی جیوه مایع اجازه می دهند این ماده نسبت به ذرات آلیاژ نقره/ مس/ قلع واکنش نشان دهد و با آن ترکیب شود تا آمالگام شکل بگیرد.

آمالگام دندانی

آمالگام دندانی

استفاده از میکروسکوپ دندانپزشکی

بهتر است دندانپزشکان برای تخلیه پر شدگی های عمیق آمالگام دندانی از میکروسکوپ دندانپزشکی استفاده شود و تصور نمی شود لوپ های دندانپزشکی در برخی موارد خاص مانند پر شدگی های عمیق در دندان های مولر خیلی عقب دهان، دقت و درستی کافی ارائه دهند. در اینگونه موارد، میکروسکوپ های دندانپزشکی هم از نظر بزرگنمایی و هم از نظر کیفیت مشاهده نسبت به میکروسکوپ های ساده برتری دارند.

بزرگنمایی به قابلیت بزرگ تر نشان دادن اشیاء کوچک اشاره دارد. کیفیت به قابلیت تشخیص دو جسم از یکدیگر گفته می شود. وقتی بزرگنمایی و کیفیت مشاهده درستی وجود داشته باشد، دندانپزشک به اشتباه روی سطوح زیرین دندان شیار بوجود نخواهد آورد، زیرا ممکن است آنها به پالپ دندان آسیب برسانند.

آمالگام دندانی

آمالگام دندانی

استفاده از دم دندانپزشکی

هنگام تخلیه پر شدگی آمالگام دندانی باید دم دندانپزشکی استفاده شود. دم به عنوان یک “حفاظ امنیت” عمل خواهد کرد تا اطمینان حاصل شود هنگام برداشتن قطعات فلز هیچ یک از آنها بلعیده نخواهد و نمای بهتری از دندان برای دندانپزشک فراهم خواهد کرد. قرار دهی آنها بسیار ساده است و در حقیقت از نظر بسیاری از بیماران راحت هستند و با اطلاع داشتن از اینکه هیچ فلزی وارد دهان آنها نخواهد شد احساس راحتی بیشتری خواهند داشت. وقتی استفاده از دم دندانپزشکی با میکروسکوپ دندانپزشکی ترکیب می شوند، دندانپزشک زاویه دید فوق العاده ای خواهد داشت.

استفاده از مته

تخلیه آمالگام باید با فشار بسیار اندکی انجام شود. اگر دندانپزشک سعی کند با محکم فشار دادن آمالگام سرعت این روند را افزایش دهد ممکن است حرارت زیادی در ساختار زیرین دندان ایجاد شود. در حقیقت، قطعات فلزی باید “ذره ذره” به صورت پوسته پوسته کنده شوند. باید از یک مته جدید با برند خوب (و نه مته ای که قبلاً استفاده و استریل شده است) نیز استفاده شود.

استفاده از مته نیز به این معنا است که نیاز است فشار کمتری توسط دندانپزشک اعمال شود. گاهی اوقات، اگر قرار است برای یک بیمار چندین پر شدگی در یک جلسه تخلیه شوند، باید برای هر بیمار چندین مته جدید استفاده شود. استفاده از مته های جدید با برند خوب، نه تنها تأثیرگذاری بیشتری دارند، بلکه از نظر بهداشتی و بی خطر بودن نیز (نسبت به مته هایی که مجدداً استریل شده اند) برتری دارند.

استفاده از دستگاه ساکشن

در جلسه تخلیه پر شدگی های دندان، باید از دو دستگاه ساکشن (مکنده) قوی استفاده شود. زیرا تحقیقات حاکی از این هستند که استفاده از تنها یک ساکشن کنار آمالگامی که تخلیه می شود، ضرورتاً کافی نیست برای حصول اطمینان از اینکه همه ذرات و قطعات و نیز بخار تولید شده طی روند تخلیه با موفقیت جمع آوری می شوند. در برخی مطب ها از یک دستگاه ساکشن با سری بزرگ در کنار یک دستگاه ساکشن با سری کوچکتر استفاده می شود.

سری کوچکتر می تواند درست کنار دندان و مته قرار بگیرد بدون آنکه جلوی دید دندانپزشک را بگیرد. علاوه بر این، استفاده همزمان از دو ساکشن به این معناست که موتور ساکشن ها باید آنقدر قوی باشد تا افزایش قدرت ساکشن مورد نیاز برای عمل کردن در این فرایند را فراهم آورد در حالی که از دیگر عملیات های در حال استفاده حمایت شود.

آمالگام دندانی

آمالگام دندانی

پس از تخلیه آمالگام …

پس از تخلیه آمالگام، زمان آن است که رزین کامپوزیت های جدید برای پر کردن دندان مورد استفاده قرار بگیرند. با انجام این چند گام اضافی، می توان اطمینان حاصل نمود که دندان ها در نتیجه فرایند حساس باقی نخواهند ماند. مقدار زیادی مواد باندینگ (موادی که برای چسباندن استفاده می شوند) باید مورد استفاده قرار بگیرد و با دقت داخل دندان جلا و صیقل داده شود.

برخی برندهای خاص هستند که هنگام قرار دادن پر شدگی داخل دندان، مشکلات حساسیت دندان را تا میزان زیادی کاهش می دهند و این اطمینان حاصل می شود که مواد کامپوزیت جدید با قدرت بیشتری به دندان متصل خواهند شد. در نهایت، باید کامپوزیت جدید به درستی و در اندازه های کوچک داخل دندان جای داده شود و به اندازه کافی کیور شود (با تاباندن نور خشک شود) تا در جای خود کاملاً تثبیت شود.

با برداشتن این چند گام می توان اطمینان حاصل نمود پر شدگی دندان شما بدون هیچ خطری تخلیه و مجدداً پر شده است.

آیا می دانسته اید که رنگ دندان های سالم می توانند زرد روشن تا خاکستری روشن باشد؟ رنگ دقیق هر دندانی به رنگ مینای دندان و نیز عاج زیر آن بستگی دارد. عاج دندان به طور طبیعی زرد رنگ است، و مینای دندان مقداری آبی رنگ و شفاف است. عواملی که روی هر یک از این اجزاء تأثیر می گذارند می توانند موجب تغییر رنگ دندان ها شوند. در برخی موارد، ایجاد لکه روی دندان ها تنها از نظر زیبایی نگران کننده است. در موارد دیگر، می تواند علامت و نشانه مشکلات جدی سلامت باشد. در صورتی که نگران تغییر رنگ دندان های خود هستید، به دندانپزشک مراجعه کنید.

 

انواع تغییر رنگ دندان کدامند؟

سه نوع تغییر رنگ اصلی دندان وجود دارند. در بسیاری افراد در نتیجه روند بالا رفتن سن روی دندان ها لکه ایجاد می شود. با افزایش سن، مینای دندان ها نازک تر می شود، در نتیجه عاج زرد رنگ زیر آن پدیدار می شود. عوامل خارجی، مانند مصرف تنباکو، غذاها و نوشیدنی هایی که مصرف می کنیم، و بهداشت بد دهانی می توانند باعث شوند دندان ها زرد و تیره رنگ به نظر برسند. دندان های لکه دار بعلاوه می توانند در نتیجه عوامل داخلی بوجود بیایند که روی ساختار داخلی دندان را تحت تأثیر قرار می دهند، از جمله داروها یا بیماری های خاص، قرار گرفتن زیاد در معرض فلوراید، تروماهای دندانی، یا اختلالات ژنتیکی.

 

علل معمول لکه های سیاه رنگ روی دندان ها

شایع ترین علل بروز لکه های سیاه رنگ روی دندان ها عبارتند از آسیب به مینای دندان در نتیجه پوسیدگی و تشکیل تارتار زیاد روی دندان ها. لکه های سیاه رنگ می توانند با کافئین و غذاها و نوشیدنی های دیگر، مکمل آهن مایع، و داروهای دیگر، تنباکو، ترمیم های دندانی حاوی سولفید نقره، و دهانشویه های خاصی بوجود بیایند.

 

چگونه می توان ظاهر دندان هایی که لکه قهوه ای دارند را بهبود داد؟

شایع ترین علت بروز لکه های قهوه ای رنگ روی دندان ها کشیدن سیگار و مصرف مداوم قهوه، و نوشابه های حاوی رنگ های کاراملی است. گرچه محصولات سفید کننده OTC بهبودهایی بوجود می آورند، اما درمان های تخصصی سفید کردن دندان ها بهترین نتایج را ارائه می دهند. بر خلاف درمان های OTC که ظرف چند روز یا چند هفته اثر آنها از بین می روند، درمان های تخصصی سفید کردن دندان ها می تواند چندین سال دوام داشته باشد. البته، اگر به کشیدن سیگار، یا مصرف غذاهایی که منجر به تغییر رنگ دندان ها می شوند، نتایج می توانند به سرعت از بین بروند. لکه های قهوه ای رنگ داخلی نیز زمانی بوجود می آیند که داروهای خاصی، مانند تتراسایکلین، در طول دوران بارداری یا اوایل دوران کودکی مصرف شوند. علاوه بر این، آنها پی از قرار گرفتن دندان ها در نعرض مقادیر بالای فلوراید نیز اتفاق می افتند.

 

علل بروز لکه های سفید رنگ روی دندان ها

لکه های سفید رنگپ کوچک یا مناطق به ظاهر یخ زده روی سطوح دندان ها، اغلب نشان دهنده مراحل اولیه پوسیدگی دندان ها هستند. ظاهر نقش دار و مات در نتیجه دمینرالیزیشن demineralization مینای دندان ها بوجود می آید که زمانی اتفاق می افتد که اسیدهای موجود در پلاک ها و غذاها و نوشیدنی هایی که به مصرف می کنید به تدریج موجب از بین رفتن مینای دندان می شود. نه تنها روی این قسمت های زبر سطوح دندان ها پلاک انباشته می شود و به راحتی موجب پوسیدگی دندان ها می شوند، بلکه لکه هایی انباشته می شوند که در نتیجه غذاها و نوشیدنی های مصرفی بوجود می آیند. لکه های سفید رنگ می توانند در نتیجه قرار گرفتن زیاد در معرض فلوراید، در طول رشد دندان ها بوجود بیایند.

 

چرا دندان ها خاکستری می شوند؟

تروماهای دندانی شایع ترین دلیل خاکستری شدن دندان ها هستند. مانند سیاه یا تیره شدن زانو پس از زمین خوردن، دندان ها نیز پس از حادثه می توانند تغییر رنگ داشته باشند. دندانی که پس از حادثه خاکستری می شود، حاکی از این است که به اندازه کافی جریان خون دریافت نمی کند. در برخی موارد، دندان به صورت خود به خود بهبود پبدا مب کند؛ با این حال، معمولاً دندان با همن رنگ متفاوت باقی می ماند یا حتی ممکن است از دست برود. بسته به نوع آسیب، درمان می تواند شامل درمان ریشه (عصب کشی) برای تخلیه بافت مرده و بلیچینگ یا ترمیم های زیبایی برای بهبود رنگ دندان ها باشد.

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

 

کبودی دندان چیست؟

دندان زمانی کبود می شود که بافت های همبندی که دندان را حمایت می کنند حساس و ملتهب می شوندو بر خلاف دردی که عموماً با عفونت همراه است، درد همراه با کبود شدگی دندان اغلب سریع و موضعی و به یک دندان خاص محدود می شود. این می تواند در نتیجه ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر، عفونت، اقدامات دندانپزشکی، گاز زدن روی غذاهای سفت، یا تروما بوجود بیاید. علائم و نشانه های کبودی دندان عبارتند از طولانی شدن حساسیت، خونریزی از لثه ها، قرمزی، حساسیت، و التهاب. در صورت تجربه کردن هر گونه درد طولانی مدتی، باید به دندانپزشک مراجعه نمایید.

 

بهترین درمان کبودی دندان

درمان دندان های کبود شده عموماً شامل استراحت کردن دندانی است که تحت تأثیر قرار گرفته است. این می تواند شامل خوردن غذاهای نرم باشد تا زمانی که درد کاهش می یابد یا استفاده از محافظ دندان برای پیشگیری از ساییده شدن دندان ها روی یکدیگر. اگر با جویدن غذا، فشار روی دندان ها ادامه پیدا کند، درد می تواند وخیم تر شود. علاوه بر این، دندانپزشک می تواند استفاده از داروهای OTC برای کاهش درد و التهاب را توصیه نماید.

 

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

چه نوع ضربه و آسیبی موجب ایجاد لکه روی دندان ها می شوند؟

تروماهای دندانی به هر گونه آسیبی اشاره دارند که به دندان ها، لثه ها، و بافت های اطراف وارد می شود. این نوع آسیب ها اغلب طی زمین خوردن بروز می یابند، یا تصادف با وسایل نقلیه، یا اختلافات جسمی. هر گونه حادثه ای که روی انسجام دندان ها و بافت های اطراف آنها تأثیر بگذارد می تواند منجر به تغییر رنگ دندان ها شود. شایع ترین حوادث دندانی عبارتند از:

·        لب پر شدن یا شکستن دندان ها

·        بالا آمدن دندان ها داخل حفره یا لق شدن آنها

·        خارج شدن دندان ها از دهان یا از دست رفتن آنها

·        شکستن ریشه دندان

بهترین راه برای پیشگیری از تغییر رنگ دندان ها در نتیجه تروما انجام اقدامات پیشگیرانه امنیتی است. از جمله استفاده از محافظ دندان هنگام انجام فعالیت های خطرناک. در صورت تجربه کردن هر یک از حوادث صورت، باید هر چه سریعتر به دندانپزشک مراجعه کنید.

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

تغییر رنگ دندان پس از آسیب و حادثه

آیا پس از درمان ریشه هم رنگ دندان ها تغییر می کند؟

برخی از افراد، اما نه همه آنها، پس از درمان ریشه، لک شدن یا تغییر رنگ دندان ها را تجربه می کنند. دلایل مختلفی وجود دارند که ممکن است این اتفاق رخ دهد:

·        لک شدن دندان ها پس از درمان ریشه، اغلب زمانی رخ می دهد که مقداری از بافت پالپ داخل دندان باقی می ماند. این بافت به تدریج شروع به تجزیه شدن و تغییر دادن رنگ دندان می کند.

·        تغییر رنگ دندان ها می تواند در نتیجه مصرف داروهایی باشد که برای درمان عفونت داخل کانال های ریشه دندان استفاده می شوند.

·        تغییر رنگ دندان زمانی می تواند اتفاق بیفتد که مقداری از موادی که برای پر کردن کانال های ریشه دندان استفاده می شوند داخل تاج دندان باقی مانده باشند.

رایج ترین درمان های این نوع تغییر رنگ دندان ها شامل بلیچینگ داخلی، روکش کردن دندان ها، و استفاده از ونیرها می باشد.

 کیست دهان چیست؟

کیست ها حفره های پاتولوژیکی پوشیده شده با بافت و مملو از مایع هستند. آنها می توانند هم داخل فک و هم داخل بافت نرم (دهان و گونه) رشد کنند و بزرگ شوند. کیست های دندانی به عنوان واکنش ارگانیزم های بدن به عفونت مداومی عمل می کنند که از درون پالپ دندانی عفونی می آید. کیست ها می توانند اطراف تاج های دندان هایی که هنوز بیرون نیامده اند، و طی یک حادثه، بیرون بیایند.

 

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

 

در صورت وجود چندین دندان عفونی، کیست می تواند روی هر یک از آنها بروز یابد. افرادی که بهداشت دهانی خوبی ندارند، احتمال بروز کیست در آنها بالاتر است.

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

علائم بروز کیست های دندانی کدامند؟

اغلب، کیست های دندانی هیچ علامتی ندارند تا زمانی که کیست به یک اندازه خاص برسد یا به موقعیت عفونت حاد برسد. علائم کیست های دندانی عبارتند از: تغییر رنگ دندان، برآمدگی سفت روی استخوان بالای دندان، درد، تورم، قرمزی دندان، فیستول ریشه دندان، ترشحات بینی.

پیامدهای رشد کیست داخل دهان

تحلیل استخوان پیرامون، آسیب به دندان های مجاور، عفونت مزمنی که می تواند منجر به تورم صورت و بروز درد شود. بعلاوه، کیست ها می توانند سینوس ها و بینی را نیز تحت تأثیر قرار دهند.

درمان کیست های دندانی

تنها راه درمان کیست های دندانی جراحی است. آنها را باید به طور کامل از استخوان خارج نمود و این تنها راه است. در صورتی که کیست منطقه بزرگی از ریشه دندان را تحت تأثیر قرار داده باشد، دندان باید کشیده شود و کیست به روش جراحی تخلیه شود. این فرایند تحت بی حسی موضعی انجام می شود.

 

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

سیستکتومی چیست؟

سیستکتومی بهترین درمان برای کیست است. کیست، حفره ای داخل بافت است که پوست نازکی روی آن را فرا گرفته است که معمولا با مایعی مملو از چرک پر شده است. سیستکتومی به معنای باز کردن کیست است که از طریق آن محتویات کیست تخلیه می شود.

 

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

 

در این تصویر یک نمونه کیست را مشاهده می کنید که باعث تورم فک شده است و کیست فولیکولار نامیده می شود. این کیست آنقدر بزرگ شده است که اگر برداشته نشود می تواند موجب شکسته شدن فک پایین شود. اندازه کیست می تواند از بیرون قابل مشاهده باشد و موجب تغییر شکل بافت شود.

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

 

سیستکتومی چگونه انجام می شود؟

سیستکتومی به معنای تخلیه کیست است. برای انجام سیستکتومی ابتدا یک سوراخ روی کیست ایجاد می شود و یک لوله داخل آن تعبیه می شود که با بیرون در ارتباط است و به داخل حفره دهان راه دارد. از این طریق با تخلیه محتویات کیست، اندازه آن طی یک ماه کوچک و کوچکتر می شود . مانند بادکنکی که هوای آن رفته رفته تخلیه می شود. در این تصویر تخلیه کیست را مشاهده می کنید که قبلا باز شده است. این مجرا از طریق کار گذاری یک لوله پلاستیکی ایجاد شده است.

خط سیاهی که مشاهده می کنید بخیه هایی هستند که برای ثابت نگه داشتن لوله استفاده شده اند و پس از تخلیه کیست برداشته خواهند شد. این لوله آنقدر در جای خود باقی می ماند تا کیست تخلیه شود.

 

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

 

سیستکتومی، علاوه بر کیست های بزرگ، برای اوقاتی توصیه می شود که ساختارهای آناتومیک مهم با برداشت کیست آسیب ببینند. در واقع سیستکتومی برای کاهش حجم کیست انجام می شود تا به تدریج از ساختارهای  آناتومیک دور شود تا جایی که برداشت کیست امکان پذیر شود.

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

 

سیستکتومی با چه خطراتی می تواند همراه باشد؟

برداشت کیست های بزرگ، عموما با خطراتی مانند طولانی شدن روند بهبود زخم مواجه هستند. زیرا آسیب های بزرگ به استخوان معمولا در نتیجه برداشت کیست بوجود می آیند.

 

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

 

بلافاصله پس از جراحی، آسیب به استخوان منجر به خونریزی شدید می شود. پس از خشک شدن خون، لخته خون تشکیل می شود و به تدریج از حجم آن کاسته می شود. یک لخته خون بزرگ، پر دردسرتر از یک اسکار کوچک است. بنابراین، استخوان خود را وادار می سازد که با دیواره های زخم هیچ تماسی نداشته باشد. در نتیجه برای عروق خونی داخل زخم امکان خونرسانی وجود ندارد، در نتیجه لخته خون تغذیه نمی شود و اکسیژن و مواد مغذی و در نهایت سلول های استخوان به آن نمی رسند، در واقع شرایط ضروری برای بازسازی استخوان فراهم نمی شوند.

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

 

مدتی بعد، خون لخته شده فاسد می شود و چرک تشکیل می شود و احتمالا منجر به عفونی شدن زخم می شود. برای جلو گیری از بروز این مشکلات باید بتوان خون لخته شده را حفظ کرد تا مشکلات آن را کاهش داد. از جمله، با پر کردن استخوان با گرانولا یا مواد جایگزین استخوان که در این تصویر مشاهده می شوند.

 

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

 

از این طریق می توان از انقباض لخته خون جلوگیری نمود و عروق خونی می توانند روی دیواره ها رشد کنند و تولید مجدد استخوان مجددا صورت خواهد گرفت. تنها جایگزین ممکن برای سیستکتومی، برداشت فوری کیست یا همان آیسیکتومی است. در صورتی که کیست درمان نشده باقی بماند، به مرور زمان روی فک یا اطراف صورت بر آمده خواهد شد و به تدریج موجب بروز مشکلات پیچیده تری خواهد شد.

 

 

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

 

در صورت مجرب نبودن دندانپزشک، بروز خطر حین انجام سیستکتومی اجتناب ناپذیر است که انجام اقدامات دیگر نیز ضرورت پیدا خواهند کرد. برخی اقدامات دیگر حتی می توانند زندگی فرد را به خطر بیندازند.

از جمله مشکلات خاصی که با سیستکتومی همراه هستند عبارت است از:

  • آسیب به ساختارهای مجاور کیست، از قبیل اعصاب، گونه ها، عروق خونی، ریشه دندان و عفونی شدن مجرا همراه با پیامد های دیگر.
  • انجام نادرست سیستکتومی روی توده های بدخیمی که تنها باید برداشته شوند.
  • عفونت کیست در نتیجه دستکاری
  • در مورد کیست های عمیق یا کیست های دارای چند حفره، سوراخ کردن نادرست کیست می تواند منجر به بزرگتر شدن آن شود.

 

کیست دهان و فک و سیستکتومی

کیست دهان و فک و سیستکتومی

 

 

  • انسداد احتمالی حین تخلیه که منجر به لزوم انجام جراحی دوم می شود.
  • افتادن لوله ای که برای تخلیه استفاده می شود، که می تواند منجر به بهبود مجرای حفره ایجاد شده داخل کیست شود که انجام جراحی دوم ضرورت پیدا خواهد کرد.
  • خوشبختانه بواسطه پیشرفت هایی که در دهه اخیر در دنیای پزشکی و داروها صورت گرفته است، احتمال بروز چنین مشکلاتی بسیار نادر است.

 سلامت دهان، لثه ها، و دندان های شما روی سلامت عمومی بدن شما می گذارد. در واقع، دندانپزشکان معتقدند “سلامت دهان پنجره ای رو به سلامت عمومی بدن” است. اما آیا سلامت دهان یا برخی درمان های خاص دندانی م توانند روی خطر بروز سرطان ها تأثیر داشته باشند؟

برخی افراد معتقدند که بین درمان ریشه (عصب کشی دندان) و سرطان سینه، و نیز دیگر اشکال سرطان ارتباط وجود دارد. با این حال، هیچ شواهد علمی وجود ندارد که تأیید کنند درمان های ریشه موجب بروز سرطان شده باشند. اگر دندانپزشک شما درمان ریشه را برای شما توصیه کرده است، به این علت است که معتقد است این درمان بهترین گزینه برای حفظ دندان و بهبود سلامت دهان است.

اگر عمیق تر به افسانه درمان ریشه و سرطان بپردازیم و راجع به برخی ادعاهای غلط مربوط به درمان ریشه اطلاعات بیشتری کسب کنیم، با اطمینان و اعتماد بیشتری وارد این فرایند خواهیم شد.

آیا درمان ریشه می تواند منجر به بروز سرطان شود؟

آیا درمان ریشه می تواند منجر به بروز سرطان شود؟

عصب کشی و سرطان سینه: افسانه چگونه شکل گرفت؟

ممکن است شما نیز این ادعاها را شنیده باشید که درصد بالایی از بیمارانی که سرطان سینه داشته اند درمان ریشه انجام داده اند. انجمن اندودنتیست های آمریکا (AAE) با اشاره به این موضوع که این ارقام و آمارها از مطالعه معتبر و تأیید شده ای منشاء نمی گیرند و اینکه هیچ شواهدی برای حمایت ادعای ارتباط بین درمان ریشه و سرطان وجود ندارد، این افسانه را بی ارزش می کند.

این باور که درمان ریشه به سرطان سینه یا دیگر اشکال سرطان مربوط می شود به مباحثه ای بر می گردد که در اوایل دهه ۱۹۰۰ میلادی وجود داشت و ریشه در موضوعی دارد که بر اساس AAE تحت عنوان “تئوری عفونت کانونی focal infection theory” شناخته می شود. این تئوری مدعی است که باکتری های به جا مانده در دهان پس از درمان ریشه (عصب کشی) می توانند به دیگر قسمت های بدن منتقل شوند و به پیشرفت سرطان و بیماری های دیگر مربوط شوند.

AAE در ادامه توضیح می دهد که در دهه های اخیر مطالعات متعددی انجام شده اند که نشان می دهند درمان های ریشه فرایندهای بی خطری هستند. بعلاوه، مرور مطالعات انجام شده در خصوص تئوری عفونت کانونی نشان داده است که در بسیاری از این مطالعات از گروه کنترل و دیگر ملزومات استاندارد مطالعات علمی جدید استفاده نشده است.

 

آیا درمان ریشه می تواند منجر به بروز سرطان شود؟

آیا درمان ریشه می تواند منجر به بروز سرطان شود؟

چرا تئوری عفونت کانونی نادرست است؟

تئوری عفونت کانونی در سال ۱۹۲۲ توسط دندانپزشکی به نام وستون پرایس (Weston Price) ابداع شد. این موضوع به یک قرن پیش بر می گردد. علم واقعی که پشت درمان های ریشه و تکنیک های مورد استفاده برای درمان پریودنتیت های آپیکال وجود دارد تا سال ۱۹۶۵ گسترش نیافته بودند، ۴۵ سال پس از آن تئوری عفونت کانونی منشر شد. ۱) از آنجا که ۱۰۰ سال پیش علل پریودنتیت های آپیکال ناشناخته بودند، درمان های ریشه (عصب کشی ها) فوق العاده متغیر بودند و هیچ قانون و پروتکل خاصی برای آنها منتشر نشده بود، و درمان های ریشه ای که آن زمان انجام می شدند با درمان های ریشه ای که امروزه انجام می شوند قابل قیاس نیستند.

مفاهیم جدید اندودانتیکس که دندانپزشک ها امروزه اجراء می کنند- از جمله ضد عفونی کردن، دارو درمانی، و عفونت زدایی میکروسکوپی- ۱۰ سال پیش انجام نمی شدند. از آنجا که مطالعات انجام شده توسط دکتر پرایس فاقد گروه کنترل بودند، تئوری عفونت کانونی بی پایه و اساس بود، مشخص شد متعصبانه بوده است، و روی هم رفته طرح آزمایش ضعیفی داشته است. ۲) با این حال، حتی در صورتی که هنوز این تئوری ۱۰۰ ساله را باور دارید، تکنیک های درمان ریشه (عصب کشی) که در در عصر جدید انجام می شوند همان باکتری هایی که در عصب کشی های ۱۰۰ سال پیش در دندان باقی می ماندند را در دندان به جا نخواهند گذاشت.

علت و معلول

تعریف علت و معلول، رابطه بین حوادث و پیامدها است، جایی که یکی نتیجه دیگری است. این ترکیبی از کنش و واکنش است. از سوی دیگر، به عنوان ارتباط دو طرفه بین دو یا چند چیز تعریف می شود. متغیر مداخله گر (مخدوش کننده) confounding variable به عنوان متغیر اضافی تعریف می شود که در این مطالعات محاسبه نشده بودند، در حالی که می توانند آزمایش را خراب کنند و وقتی هیچ متغیر مداخله گری وجود نداشته باشد، نشان دهنده همبستگی در نتایج تحقیق است.

ارتباط سیستمی دهانی

ارتباط سیستمی دهانی فرایندی تصور می شود که در آن دهان از بدن جدا تصور نمی شود بلکه ذاتاً با آن مرتبط است. اغلب حفره دهان پنجره ای به داخل دهان نامیده می شود، زیرا بسیاری از مشکلات سیستمیک، خود را در دهان نشان می دهند. التهاب مزمن بافت های داخل دهان، مخصوصاً بیماری های پریودنتال به مشکلات سیستمیکی مانند دیابت، بیماری های قلبی عروقی، بیماری های تنفسی، بیماری آلزایمر، وزن اندک نوزادان حین تولد، سرطان پانکراتیک، و آرتروز ارتباط داده شده اند.

بسیاری از مطالعات مزایای درمان التهابات داخل دهان به عنوان راهی برای درمان بیماری های سیستمیک را مخورد تأیید قرار داده اند. مطالعه ای که اخیراً انجام شده است نشان می دهد چگونه درمان غیر جراحی بیماری های پریودنتال موجب پایین آمدن سطوح HbA1c در افرادی مبتلا به پیش دیابت می شود. این تنها یکی از نمونه هایی است که نشان می دهد چگونه درمان های دندانی می توانند موجب پایین آمدن سایتوکاین های التهابی  inflammatory cytokines شوند و تصور می شود روی بیماری های سیستمیک تأثیر داشته باشند. از سوی دیگر، گزارشات زیادی هم وجود دارند که حاکی از تأثیرات منفی و معکوس بیماری های دندانی درمان نشده، مخصوصاً عفونت های آبسه مزمن هستند.

چرا درمان ریشه ضروری است؟

هر روزه شاهد مراجعه افراد بسیار زیادی هستیم که با مشکلات دندانی به مطب دندانپزشک ها یا متخصصان درمان ریشه (اندودنتیست ها) مراجعه می کنند. عواملی که منجر به پوسیدگی دندان می شوند عبارتند از مسواک نزدن، نکشیدن نخ دندان، نداشتن تغذیه مناسب، ترکیبات بزاق و ژنتیک. پوسیدگی دندان منجر به عفونت آن می شود. عفونت پالپ دندان موجب التهاب، و در نهایت نکروز (مرگ) بافت هایی می شود که عموماً تحت درمان هایی مانند پالپکتومی و درمان ریشه (عصب کشی) قرار می گیرند.

وقتی پوسیدگی یا عفونت به فضای عصب دندان های دائمی- که تحت عنوان پالپ دندان شناخته می شود- افراد بزرگسال نفوذ می کند درمان ریشه (عصب کشی) بهترین گزینه ممکن است. دندانپزشک عصب و پالپ دندان را تخلیه می کند، و پس از پاکسازی، آن را سیل (مهر و موم) می کند. اما وقتی همین مشکل برای دندان های کودکان یا افراد جوان تر پیش می آید، درمان ریشه پیچیده تر می شود، زیرا ممکن است کانال ریشه به طور کامل شکل نگرفته باشد. ممکن است دندانپزشک تصمیم بگیرد کانال ریشه را پاکسازی و پر کند، یا دندان را بکشد و صبر کند تا دندان دائم بیرون بیاید، و اگر بیمار بزرگتر است، یک ایمپلنت جایگزین دندان کشیده شده کند.

سلول های بنیادی و درمان ریشه دندان

سلول های بنیادی و درمان ریشه دندان

 

پالپ دندان مجموعه پیچیده ای از بافت ها، عروق خونی و اعصاب است. در صورتی که این حفره آلوده به باکتری شود، بافت آن از بین می رود. در طول فرایند درمان ریشه، دندانپزشک بافت های آلوده را تخلیه می کند و جای آنها را با مواد مصنوعی پر می کند، زیرا نمی توان این فضا را باز گذاشت تا باکتری ها به رشد خود داخل آن ادامه دهند. با این وجود، دندان هایی که تحت درمان ریشه قرار گرفته اند دیگر زنده محسوب نمی شوند و شکننده تر هستند.

سلول بنیادی راهی برای احیاء دندان

پیشرفت هایی که در زمینه طب احیاء کننده و مهندسی بافت ها در کنار معرفی منابع جدید سلول های بنیادی صورت گرفته منجر به این ادعا شده است که احتمال بازسازی و احیاء بافت های پالپ وجود دارد. بسته به سن کودک، دندان دائمی بیرون خواهد آمد اما رشد کامل ریشه آن ممکن است چند سال طول بکشد. برخی محققان معتقدند به جای کشیدن دندان یا درمان ریشه، برای دندان های دائمی نابالغ و حتی دندان های بالغ می توان از سلول های بنیادی گرفته شده از عمق ریشه دندان- جایی که تحت عنوان پاپیلای آپیکال نامیده می شود- استفاده کرد تا به بازسازی بافت های آسیب دیده کمک کنند و از این طریق تشکیل ریشه تحریک شود.

از آنجا که آنها به نوعی چارچوب برای سلول ها نیاز دارند، این چارچوب را با استفاده از فیبرهای پلیمری طراحی و تولید کرده اند که با پروتئینی به نام “فاکتور رشد اندوتلیال عروقی” (vascular endothelial growth factor: VEGF) بارور یا اشباع شده است، که رشد عروق خونی جدید را تحریک می کند که به تولید مجدد بافت ها و پالپ کمک می کند. این سلول های بنیادی پاپیلای آپیکال می توانند به هر نوع بافتی، از جمله بافت های ریشه و پالپ تبدیل شوند. پس از تخلیه بافت پوسیده از داخل دندان و پاکسازی کانال ریشه، باید حفره را با سلول های بنیادی و چارچوب VEGF پر کرد، که موجب تولید مجدد بافت پالپ خواهد شد.

 

 

سلول های بنیادی و درمان ریشه دندان

سلول های بنیادی و درمان ریشه دندان

 

سلول های بنیادی را می توان از دندان مولر سوم یا همان دندان عقلی که کشیده شده است استخراج کرد. برای این منظور تیم آزمایشگاه باید سلول های چسبیده به انتهای ریشه دندان را جمع آوری کنند، سلول های بنیادی را ایزوله کنند و سپس از آنها در دندان های پوسیده استفاده کنند. علاوه بر دندان عقل، همه دندان های شیری که می افتند، و نیز مغز استخوان و منابع دیگر در بدن می توانند منبع سلول های بنیادی باشند. این سلول ها را یا می توان از خود فرد گرفت یا از سلول های بنیادی افراد اهداء کننده که در بانک سلول های بنیادی هستند استفاده کرد.

فواید درمان دندان با سلول های بنیادی

درمان با سلول های بنیادی می تواند شما را از فرایند درمان ریشه بی نیاز کند، فرایندی که در آن دندانپزشک تا عمق داخلی حفره ریشه دندان را تخلیه می کند و با پر کردن آن با مواد مصنوعی مانع عفونت مجدد آن می شود. با احیاء دندان با سلول های بنیادی دیگر نیاز نیست چند مرتبه به دندانپزشک مراجعه کنید یا حتی نگران شکست درمان ریشه و نیاز دندان به درمان مجدد باشید. با این درمان مطمئن خواهید بود دندان شما مانند دندان های طبیعی تا پایان عمر با شما همراه خواهد بود.

در صورتی که این درمان موفقیت آمیز باشد، می توانیم شاهد کاهش چشمگیر نیاز به دنچر، پروتزهای مصنوعی، و ایمپلنت های دندانی باشیم. به طور کلی، از دست رفتن دندان تا حد زیادی کاهش خواهد یافت.

 

سلول های بنیادی و درمان ریشه دندان

سلول های بنیادی و درمان ریشه دندان

 

تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده اند در مرحله آزمایشگاهی و پیش بالینی هستند اما نتایج آنها امیدوار کننده هستند. از آنجا که نتایج استفاده از سلول های بنیادی برای درمان های دندانی در انسان ها ثابت نشده اند، این تحقیقات تنها روی موش ها انجام می شوند. نتایج این تحقیقات نشان داده اند که بافت ها و عروق خونی از موش به داخل ریشه می روند و فضای خالی را پر می کنند، که دقیقاً شبیه بافت پالپ اصلی دندان هستند. به محضی که استفاده از سلول های بنیادی با این هدف اثبات شود، تحقیقات روی نمونه های انسانی آغاز خواهد شد.