ویزیت های دندانپزشکی به عنوان فرصت هایی رسیده برای پیاده سازی آنتی بیوتیک برای کاهش تعداد نسخه های غیر ضروری شناخته شده اند. تحقیقات حاکی از این هستند که دندانپزشکان ۱۰% از آنتی بیوتیک های سرپایی را تجویز می کنند، که بخش قابل توجهی از آن پیشگیری قبل از مراجعه دندانپزشکی است. علاوه بر این، تشخیص داده شده است که ۸۰% از این نسخه های پیشگیری غیر ضروری هستند.
در این مقاله ما برای شما توضیح خواهیم داد استفاده آنتی بیوتیک قبل از درمان های دندانپزشکی (استفاده از آنتی بیوتیک ها با هدف پیشگیری از بروز مشکلات) در چه مواردی باید و در چه مواردی نباید برای درمان های دندانپزشکی استفاده شود.
آیا قبل از مراجعه به دندانپزشک مصرف آنتی بیوتیک نیاز است؟
آنتی بیوتیک ها عفونت های باکتریایی را درمان می کنند. پروفیلاکسی آنتی بیوتیک (AP) عبارت است از مصرف آنتی بیوتیک قبل از جراحی یا فرایندهای دیگری که ممکن است در آنها تعداد زیادی باکتری درون جریان خون آزاد شوند (باکتریمی)، تا احتمال عفونت در دیگر بخش های بدن کاهش پیدا کند. در طول فرایندهای دندانپزشکی که ممکن است موجب بروز خونریزی شوند، مانند کشیدن دندان، تعداد زیادی باکتری از داخل دهان می توانند وارد جریان خون شوند. در افرادی که “خطر عفونت” بیشتر است یا برخی بیماری های قلبی خاص دارند، این نگرانی وجود دارد که این باکتری ممکن است منجر به بروز عفونت در دیگر قسمت های بدن شود (مانند قلب، مفاصل مصنوعی مانند لگن یا زانو). سیستم ایمنی بدن به طور معمول این باکتری ها را از بین می برند، اما استفاده آنتی بیوتیک قبل از درمان های دندانپزشکی ممکن است محافظت بیشتری برای این افراد فراهم بیاورند. انجمن بیماری های قلبی آمریکا (AHA) توصیه می کند برای افرادی که برخی بیماری های خاص قلبی را دارند که ممکن است در معرض خطر گسترش عفونت به قلب باشند، قبل از برخی فرایندهای دندانپزشکی آنتی بیوتیک ها استفاده شوند.
مطالعات متعددی اشاره داشته اند که باکتری های خونی (باکتریمی) ممکن است در طول فعالیت های معمول روزانه، مانند جویدن، مسواک زدن دندان ها، و نخ دندان کشیدن نیز اتفاق بیفتد. احتمالاً در این فعالیت های روزانه بیشتر از فرایند معمول دندانپزشکی باکتری وجود دارد. گرچه مطالعات نشان دهنده ارتباطی قوی بین برخی فرایندهای خاص دندانپزشکی و باکتریمی هستند، اما آنها شواهد خوبی نشان نمی دهند که ارتباط مستقیم بین فرایند دندانپزشکی همراه با باکتریمی و عفونت های داخل قلب یا مفاصل مصنوعی وجود دارد.
در گذشته، آنتی بیوتیک ها آزادانه تر توصیه می شدند، اما در سال های اخیر قوانین تغییر کرده اند. در اینجا برای شما توضیح می دهیم چرا. آنتی بیوتیک ها تنها باید زمانی استفاده شوند که مزایای احتمالی آنها از خطر مصرف آنها بیشتر شود. مطالعات شواهد خوبی نیافته اند مبنی بر اینکه عفونت های نگران کننده پس از فرایندهای دندانپزشکی شایع هستند، مگر برای افرادی که از قبل در معرض خطر بیشتری قرار دارند، و نه استفاده آنتی بیوتیک قبل از درمان های دندانپزشکی برای اکثر افراد لازم است. ممکن است آنتی بیوتیک ها عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشند، از جمله اسهال، ناراحتی معده، و مهم تر از همه، واکنش های آلرژیک، که برخی از آنها می توانند تهدید کننده زندگی باشند. بعلاوه، در ایالات متحده آمریکا و سراسر جهان یک مشکل فزاینده در زمینه عفونت های ناشی از باکتری هایی وجود دارد که در برابر آنتی بیوتیک های رایج مقاوم هستند. مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک های رایج در نتیجه تجویز خیلی زیاد یا نامناسب آنها بروز پیدا می کند. بنابراین، مهم است که از پروفیلاکسی آنتی بیوتیک تنها در موقعیت های درست و مناسب و برای افرادی استفاده شود که بیشتر در معرض خطر بروز عفونت هستند.
استفاده آنتی بیوتیک قبل از درمان های دندانپزشکی
مشکلات قلبی که نیاز به استفاده از آنتی بیوتیک در فرایندهای دندانپزشکی ندارند
سال ها، AHA توصیه می کرد که افرادی که مشکلات قلبی شامل سوفل (صدای وزوز ملایم غیر عادی که در سمع قلب و رگ های بزرگ ممکن است به گوش برسد) دارند، قبل از مراجعه به دندانپزشک باید یک دوره کوتاه آنتی بیوتیک مصرف کنند. هدف کاهش خطر ابتلا به اندوکاردیت عفونی بود، نوعی عفونت دیواره قلب یا دریچه ها که می تواند در نتیجه باکتری های دهانی بروز پیدا کند. با این حال، افرادی که در معرض خطر قرار دارند، طی مسواک زدن و نخ دندان کشیدن بیشتر در معرض باکتری های دهانی و به اندوکاردیت عفونی مبتلا نمی شوند. بعلاوه، تحقیقات نشان می دهند که آنتی بیوتیک ها برای اکثر افراد در برابر اندوکاردیت عفونی محافظت اندکی فراهم می آورند. بنابراین، راهنمای AHA به میزان چشمگیری تعداد افراد و فرایندهایی که برای آنها AP توصیه می شود را کاهش داده است.
مشکلات قلبی که برای فرایندهای دندانپزشکی نیاز به آنتی بیوتیک دارند
تقریباً همه کمیته های راهنما در سراسر دنیا استفاده آنتی بیوتیک قبل از درمان های دندانپزشکی را برای افرادی توصیه می کنند که در معرض خطر بالای نتیجه نامطلوب اندوکاردیت عفونی قرار دارند و تحت اقدامات تهاجمی دندانپزشکی قرار می گیرند. امروزه، AHA آنتی بیوتیک ها را تنها قبل از فرایندهای دندانپزشکی برای بیمارانی توصیه می کند که بیشتر در معرض خطر عفونت قرار دارند، افرادی که یکی از شرایط زیر را دارند:
- افرادی که دریچه قلب مصنوعی دارند یا افرادی دریچه قلب آنها با مواد مصنوعی ترمیم شده است.
- افرادی که سابقه اندوکاردیت داشته اند.
- افرادی که پیوند قلب با عملکرد غیر طبیعی دریچه قلب داشته اند.
- برخی نقائص مادرزادی قلب از جمله:
- بیماری قلبی مادرزادی سیانوتیک (نقائص مادرزادی با سطح اکسیژن پایین تر از حد نرمال) که به طور کامل ترمیم نشده است، از جمله در کودکانی که جراحی شانت (مجرایی که به طور مصنوعی یا غیر طبیعی بین دو مجرای اصلی ایجاد شده و باعث تغییر مسیر خون می شود)، کانال، یا مجاری داشته اند.
- یک نقص قلبی مادرزادی که با مواد مصنوعی یا با استفاده از یک ابزار طی شش ماهه نخست پس از فرایند ترمیم، به طور کامل درمان شده است.
- بیماری مادرزادی قلبی درمان شده همراه با نقائص باقی مانده، مانند نشت مداوم یا جریان غیر طبیعی در، یا نزدیک به یک وصله مصنوعی یا ابزار مصنوعی.
آنتی بیوتیک قبل از درمان های دندانپزشکی و جراحی مفصل
در گذشته، افرادی که تعویض مفصل داشته اند، مانند مفصل لگن، یا زانو، اغلب قبل از فرایندهای تهاجمی دندانپزشکی برای آنها آنتی بیوتیک تجویز می شد. گرچه هنوز هم ممکن است این کار برای برخی افراد ضروری باشد، اما به طور کلی، برای بیمارانی که کاشت مفصل مصنوعی داشته اند، آنتی بیوتیک های پروفیلاکسی (پیشگیرانه) معمولاً قبل از فرایندهای دندانپزشکی برای جلوگیری از عفونت مفصل مصنوعی توصیه نمی شوند.
انجمن دندانپزشکی آمریکا بر اساس بررسی دقیق تحقیقاتی که در گذشته انجام شده اند دریافته است که فرایندهای دندانپزشکی با عفونت های کاشت مفصل مصنوعی همراه نیستند، و اینکه آنتی بیوتیک هایی که قبل از فرایندهای دندانپزشکی داده می شوند از چنین عفونت هایی پیشگیری نمی کنند. انجمن دندانپزشکی آمریکا دریافته است که برای اکثر بیماران دندانپزشکی که ایمپلنت مصنوعی دارند، استفاده از آنتی بیوتیک قبل از درمان های دندانپزشکی برای پیشگیری از بروز عفونت لازم نیست.
یک گروه تخصصی مشترک از انجمن دندانپزشکی آمریکا و آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا، شواهدی با قدرت متوسط یافته است که فرایندهای دندانپزشکی هیچ ربطی به عفونت ایمپلنت ها ندارند و اینکه پروفیلاکسی آنتی بیوتیک قبل از فرایندهای دندانپزشکی خطر عفونت های بعدی ایمپلنت ها را کاهش نمی دهد. این گروه ابراز داشت که متخصصان باید تجویز معمولآنتی بیوتیک قبل از درمان های دندانپزشکی (پیشگیرانه) را برای بیمارانی که کاشت مفصل مصنوعی لگن یا زانو داشته اند و تحت فرایندهای دندانپزشکی قرار می گیرند را قطع کنند.
در صورت داشتن هر گونه پرسشی در مورد وضعیت خود، مخصوصاً اگر نقص ایمنی قابل توجهی دارید، یا قبلاً عفونت مفصل مصنوعی داشته اید، حتماً راجع به وضعیت خود با دندانپزشک یا جراح ارتوپد، یا پزشک خود صحبت کنید تا مشخص نمایند آیا نیازی به آنتی بیوتیک قبل از درمان های دندانپزشکی مناسب هست یا خیر.
دیگر استفاده های آنتی بیوتیک در دندانپزشکی
در صوتی که دندانپزشک شما علائم عفونت حاد یا مزمن را داخل دهان شما تشخیص دهد، مخصوصاً زمانی که با تب، تورم، یا علائم دیگر همراه است، ممکن است برای شما آنتی بیوتیک ها تجویز شوند. عفونت های دندانی زمانی اتفاق می افتند که باکتری وارد ریشه دندان، بروز درد، مرگ بافت، و تجمع چرک شود. این نوع عفونت ها که آبسه یا دندان آبسه کرده نامیده می شوند، می توانند دیگر بخش های سر منتشر شوند. درمان هایی که برای آبسه وجود دارند می توانند شامل آنتی بیوتیک ها، درمان ریشه، و کشیدن دندان باشند. بیماری پریودنتال نیز می تواند منجر به آبسه های لثه جدی شود.
پروفیلاکسی آنتی بیوتیک قبل از جراحی های معمول پریودنتال، دندان مولر سوم، و جراحی های دیگر، معمولاً ضروری نیستند. با این حال، بسته به سابقه پزشکی شما، ممکن است هنوز هم گزینه خوبی برای پیش درمانی باشید. به عنوان مثال، پروفیلاکسی پیشگیری می تواند برای بیمارانی مفید باشد که تحت فرایندهای تهاجمی دندانپزشکی قرار می گیرند، و همچنین سیستم ایمنی بدن آنها به خطر افتاده است، مثلاً در نتیجه دیابت، آرتروز، سرطان، شیمی درمانی، و استفاده مزمن از استروئیدها.
دست آخر اینکه، همیشه سوابق پزشکی خود را به طور کامل در اختیار دندانپزشک یا پزشک خود قرار دهید و صحبت کنید آیا آنتی بیوتیک قبل از درمان های دندانپزشکی قبل از درمان دندانپزشکی برای شما مناسب است یا خیر. بعلاوه، به خاطر داشته باشید که مسواک زدن، نخ دندان کشیدن، رژیم غذایی خوب و مراجعه منظم به دندانپزشک می توانند به شما کمک کنند سلامت دهان خود را حفظ کنید، از عفونت های دندان ها و لثه ها پیشگیری نمایید، و نیاز به اقدامات دندانپزشکی و داروهای تهاجمی را برطرف نماید.
آنتی بیوتیک هایی که در دندانپزشکی استفاده می شوند
- پنی سیلین: یک دسته وسیع از آنتی بیوتیک ها که برای بیمارانی استفاده می شوند که به پنی سیلین حساسیت دارند.
- آموکسی سیلین و آمپی سیلین: یک آنتی بیوتیک در خانواده پنی سیلین که انواع متنوع تر عفونت ها را درمان می کند.
- مترونیدازول: نوعی آنتی بیوتیک با خواص آنتی میکروبیال که به طور منظم برای درمان ژنژیویت زخم دهنده حاد استفاده می شود و اغلب همراه با پنی سیلین استفاده می شود.
- اریترومایسین: طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها است که برای بیمارانی استفاده می شود که به پنی سیلین حساسیت دارند.
- سفالوسپورین: یک آنتی بیوتیک مناسب برای افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند و برای طیف وسیعی از عفونت های باکتریایی استفاده می شوند.
- تتراسایکلین: نوعی آنتی بیوتیک که برای درمان طیفی از عفونت ها استفاده می شود، که باعث بروز لکه های خاکستری رنگ روی دندان های در حال رویش می شود، و نباید برای زنان باردار یا کودکان زیر ۱۲ سال تجویز شود.
- سولفونامیدها: یک گروه از آنتی بیوتیک ها که می تواند به درون مایع مغزی نخاعی نفوذ کند، که اغلب به عنوان داروی پیش گیری کننده برای جلوگیری از مننژیت باکتریایی در افراد با خطر بالای عفونت تجویز می شوند.
- کوتریموکسازول: نوعی آنتی بیوتیک که عفونت های خاص باکتریایی را هدف قرار می دهد و نیاز به آزمایش حساسیت باکتریایی دارد.
