نوشته‌ها

 دنچرها -که عموماً تحت عنوان دندان ها یا پروتزهای مصنوعی شناخته می شوند- داخل دهان قرار می گیرند تا به عنوان جایگزینی برای دندان های طبیعی عمل کنند. پروتزها اغلب از جنس آکریلیک، نایلون، یا فلز هستند که می توانند به جای یک، چند، یا همه دندان ها قرار بگیرند که به راحتی و بدون هیچ دردسری روی لثه ها قرار می گیرند.

اگر دنچرها به درستی داخل دهان قرار بگیرند، می توانند مزایای بسیاری داشته باشند، از جمله بهبود توانایی های گفتار و غذا خوردن، و از همه مهم تر اعتماد به نفس فرد. علاوه بر این، پروتزها می توانند به پیشگیری از تغییر شکل و تحلیل چهره به مرور زمان کمک کند و برای دندان های باقی مانده نقش محافظت کننده داشته باشد.

 

دندان های مصنوعی

دندان های مصنوعی

انواع دندان های مصنوعی

پروتزهای مصنوعی متعددی وجود دارند که شامل پروتزهای پارسیل و پروتزهای کامل (دست دندان کامل) می باشند. همه این پروتزها نیاز دارند به گونه ای ساخته شوند که از نظر اندازه، شکل، و رنگ با دندان های طبیعی هماهنگی داشته باشند. ساخت و قرار گیری دندان های مصنوعی توسط متخصص پروتزهای دندانی یا دندانپزشک عمومی انجام می شود.

دندان های مصنوعی

دندان های مصنوعی

 

پروتزهای پارسیل

پروتزهای پارسیل زمانی استفاده می شوند که هنوز هم تعدادی از دندان طبیعی بیمار سالم باقی مانده اند. این پروتزها معمولاً به دور دندان های سالم باقی مانده چفت می شوند. این چفت ها زمانی قابل مشاهده هستند که بیمار حرف می زند، به همین دلیل می توان آنها را از مواد همرنگ دندان ساخت.

دندان های مصنوعی

دندان های مصنوعی

 

پروتزهای کامل یا دست دندان کامل

پروتزهای کامل معمولاً زمانی استفاده می شوند که بیمار همه دندان های طبیعی خود را از دست داده باشد. این اتفاق می تواند در پی یک حادثه، عفونت، پریودنتیت، یا دیگر شرایط پزشکی رخ دهد. این دندان های مصنوعی به یک پلیت متصل می شوند که روی لثه ها قرار می گیرد.

پلیت ها و لثه هایی که دندان ها روی آنها سوار می شوند- که می توانند یا از فلز ساخته شوند یا آکریلیک، و می توانند دقیقاً همرنگ لثه های خود بیمار باشد- عموماً برای مخاطب قابل تشخیص نیستند. می توان از چسب مخصوص دندان های مصنوعی برای نگه داشتن دنچرها در جای خود استفاده کرد.

پروتزهای متحرک

پروتزهای متحرک، نمونه سنتی دندان های مصنوعی هستند، و این مزیت بزرگ را دارند که می توانند به راحتی از دهان خارج شوند. با این حال، می توانند به راحتی از دهان بیرون بپرند، بنابراین دندانپزشک ها توصیه می کنند بویژه از خوردن غذاهایی که جویدنی، چسبناک، یا سفت هستند بپرهیزید. می توان از چسب های مخصوص دندان های مصنوعی برای ثابت نگه داشتن آنها در جای خود استفاده کرد، اما استفاده از این چسب ها می تواند دشوار باشد. پروتزهای دندانی متحرک عموماً ۵ سال دوام می آورند و معمولاً پس از آن لازم است تعویض شوند.

دندان های مصنوعی

دندان های مصنوعی

 

 

پروتزهای دندانی انعطاف پذیر

پروتزهای دندانی انعطاف پذیر جایگزینی شناخته شده برای پروتزهای سنتی هستند، که با مواد انعطاف پذیر و در عین حال، فوق العاده با دوامی ساخته شده اند که استفاده از آنها فوق العاده راحت است. به لطف رزین های نیمه شفافی که دقیقاً همرنگ لثه ها هستند، این نوع پروتزها به چفت هایی که در پروتزهای پارسیل استفاده می شوند و قابل مشاهده هستند نیاز ندارند.

علاوه بر این، این نوع دنچرهای متحرک خیلی سبک تر هستند و اصلاً برجسته نیستند و حدود ۵ تا ۸ سال دوام دارند. آنها از دیگر روش های جایگزینی دندان گران تر هستند و تنها می توانند برای پروتزهای پارسیل استفاده شوند.

نگهداری از دندان های مصنوعی

دهان ما مملو از باکتری است، بنابراین اصلاً عجیب نیست که لازم است دندان های مصنوعی نیز به صورت روزانه پاکسازی شوند. بسته به نوع دندان مصنوعی که استفاده می کنید، دندانپزشک معمولاً بهترین روش برای تمیز کردن پروتزهای دندانی را برای شما توضیح خواهد داد. به عنوان مثال، برای تمیز کردن پروتز پارسیل با خارج کردن آن راحت تر می توانید این کار را انجام دهید. می توانید از محلول های پاکسازی مخصوص پروتزها استفاده کنید تا به شما کمک کنند این کار را به شکلی مؤثر انجام دهید. بسته به نوع موادی که برای ساخت دندان مصنوعی استفاده شده است، محلول های متفاوتی لازم است، بنابراین از دندانپزشک خود بپرسید شما باید از کدام یک استفاده کنید.

برای افزایش طول عمر دندان های مصنوعی، وقتی آنها را در دست می گیرید مراقب باشید. از خم کردن آنها بپرهیزید و هنگام تمیز کردن، سعی کنید به چفت آنها آسیب نزنید. با غوطه ور کردن پروتز مصنوعی در آب، در طول شب، می توانید مانع خشک شدن آنها شوید، اما قبل از قرار دادن آنها داخل دهان باز آنها را زیر آب شستشو دهید.

ممکن است دندانپزشک به شما توصیه کند از یک دسته غذاهای خاص بپرهیزید. از نوشیدنی های خیلی داغ بپرهیزید زیرا ممکن است موجب تخریب دنچر شما شوند. بهتر است از خوردن غذاهای خیلی سفت یا جویدنی هستند، مانند آبنبات یا آدامس، بپرهیزید.

عوارض جانبی دندان های مصنوعی

وقتی برای نخستین مرتبه دندان های مصنوعی را دریافت می کنید، مخصوصاً پروتزهای فوری (موقتی)، ممکن است متوجه افزایش بزاق دهان خود شوید. این کاملاً طبیعی است و پس از مدتی که دهان به وجود آنها عادت می کند، کاهش خواهد یافت. برخی افرا ممکن است تا مدتی حالت تهوع داشته باشند.

اوایل، تا زمانی که به پروتز خود عادت می کنید، ممکن است هنگام خوردن مشکل داشته باشید. با غذاهای نرم و آبکی شروع کنید تا به آنها عادت کنید. به همین ترتیب، ممکن است تا قبل از عادت کردن به پروتزها مجبور باشید برای حرف زدن تلاش کنید. پس از عادت کردن به آنها، همه چیز برای شما ساده تر خواهد بود.

گاهی اوقات دندان های مصنوعی می توانند موجب درد و سوزش داخل دهان شوند. این اتفاق کاملاً طبیعی است و اغلب وقتی به آنها عادت می کنید این مشکل دیگر وجود نخواهد داشت. شستشوی دهان با آب و نمک و رعایت بهداشت دهان می تواند به کاهش علائم کمک کند.

کاملاً طبیعی است که هنگام سرفه یا عطسه کردن، روی پروتزهای متحرک خود فشار هوای زیادی احساس شود. این می تواند منجر به شل شدن آنها شود. برای پیشگیری از این اتفاق، باید هنگام عطسه و سرفه کردن یا خمیازه کشیدن دهان خود را با دست بپوشانید.

اگر به دنبال متخصص پروتزهای دندانی و کاشت ایمپلنت در تهران هستید با ما تماس بگیرید

پروتز مصنوعی نوعی ابزار دندانی است که جایگزین دندان های از دست رفته می شود یا نقائص دندان ها را پوشش می دهد. این ابزارهای دندانی شامل ایمپلنت ها، روکش ها، بریج ها، دنچرها و ونیرها هستند که برخی از آنها می توانند متحرک و برخی دیگر به طور دائم داخل دهان قرار بگیرند. اگر فکر می کنید دندان های مصنوعی می توانند برای شما مفید باشند، دندانپزشک یا دندانساز می توانند مؤثرترین گزینه را متناسب با نیازهای شما به شما پیشنهاد دهند.

 

جایگزین دندان های از دست رفته 

جایگزین دندان های از دست رفته 

انواع پروتز های دندانی

دامنه دندان های مصنوعی می تواند بسیار گسترده و گیج کننده باشد، اما وقتی متوجه شوید هر یک از آنها چه کاری انجام می دهد، ایجاد تمایز بین این ابزارها بسیار ساده خواهد شد.

  1. ایمپلنت های دندانی. ایمپلنت های دندانی ابزارهایی هستند که مانند ریشه های دندان ها داخل استخوان فک کاشته می شوند و می توانند جایگزین یک، چند، یا همه دندان ها شوند.
  2. روکش ها. روکش ها قادرند یک دندان آسیب دیده را پوشش دهند یا بخشی از بریج را تشکیل دهند، به صورتی که روکش ها روی هر دو سمت یک یا چند دندان مصنوعی قرار می گیرند.
  3. دنچرها. دنچرها یا همان پروتزهای مصنوعی یا پروتز پارسیل هستند و جایگزین تعدادی دندان از دست رفته می شوند، یا دست دندان کامل هستند و جایگزین همه دندان های از دست رفته یک قوس دندانی می شوند.
  4. ونیرها. ونیرها پوسته های نازکی هستند که روی دندان هایی قرار می گیرند که تغییر رنگ داشته اند یا لب پر شده اند، تا از این طریق ظاهر آنها بهبود پیدا کند.

کدام پروتز مصنوعی برای شما مناسب تر است؟

تعداد دندان های از دست رفته، شرایط دندان های باقی مانده و ضخامت استخوان فک، برخی ملاحظاتی هستند که دندانپزشک یا دندانساز قبل از دادن هر پیشنهادی برای دندان های مصنوعی مد نظر قرار می دهند. اگر تنها یک یا دو دندان شما از دست رفته باشند و دندان های به جا مانده شما سالم باشند، بریج یا پروتز پارسیل می توانند راهکارهای مؤثری باشند.

وقتی تعدادی از دندان های طبیعی باقی می مانند و در وضعیت بدی هستند دنچرها یا پروتزهای دندانی می توانند بهترین گزینه ها باشند. با این حال، در صورتی که استخوان فک نازک باشد، دندانپزشک ممکن است به منطقه ای که قرار است ایمپلنت کاشته شود استخوان اضافی بیفزاید تا فیکسچر ایمپلنت (پست تیتانیومی که داخل استخوان قرار داده می شود) را حمایت کند.

دندانپزشک می تواند بهترین پیشنهاد را در ارتباط با اینکه کدام گزینه برای نیازهای شما مناسب تر است ارائه دهد، اما برخی عواملی که باید در خاطر داشت عبارتند از هزینه، ظاهر و دوام درمان. ایمپلنت ها جایگزین هایی با ظاهر بسیار طبیعی برای دندان های از دست رفته هستند. با این حال، یک ایمپلنت می تواند چند میلیون هزینه داشته باشد و حدود ۶ ماه طول بکشد.

برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته، بریج معمولاً گزینه کم هزینه تری است و درمان عموماً تنها نیاز به دو جلسه مراجعه به دندانپزشک دارد. اکثر افراد استطاعت پرداخت هزینه دنچرها (پروتزهای مصنوعی) را دارند، اما باید چندین ماه صبر کنند تا دهان بهبود پیدا کند و قبل از آماده شدن برای قرار گرفتن پروتزهای دائمی تنظیم شود. برای ونیرها، می توانید از بین ونیرهای پرسلاین و رزین کامپوزیت انتخاب کنید. ونیرهای پرسلاین اغلب گران تر از ونیرهای رزین کامپوزیت هستند و بین ۱۰ تا ۲۰ سال دوام دارند.

جایگزین دندان های از دست رفته 

جایگزین دندان های از دست رفته 

پروتزهای دندانی چگونه ساخته می شوند؟

برای ساخت پروتزهای دندانی یا همان دندان های مصنوعی، دندانپزشک باید بررسی های دقیقی روی دندان ها و حفره دهان انجام دهد و از دندان هایی که به منطقه دندان مصنوعی مربوط می شوند، تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس بگیرد. این کار به دندانپزشک اجازه می دهد دندان های مصنوعی آماده کند که از دندان های باقی مانده حمایت می کنند، اجازه می دهند به شکل طبیعی حرف بزنید و غذا بخورید و ظاهری فوق العاده داشته باشند.

در گام بعد، دندانپزشک معمولاً از بیمار می خواهد دندان های باقی مانده خود را داخل گچ قالب گیری قرار دهد تا قالب آنها را بگیرد. سپس قالب را به آزمایشگاه دندانپزشکی ارسال می کند. دندان های مصنوعی می توانند از مواد مختلفی ساخته شوند، از جمله پرسلاین، رزین کامپوزیت، آکریلیک و زیرکونیا.

پس از آماده شدن ابزار، فرایند قرار گیری آن داخل دهان به نوع دندان مصنوعی بستگی دارد که دریافت می کنید. برای قرارگیری ایمپلنت های دندانی، دندانپزشک باید فیکسچر تیتانیومی را با جراحی داخل استخوان فک قرار دهد، و قبل از دریافت دندان مصنوعی باید چند ماه صبر کرد تا مطمئن شد ایمپلنت به درستی جایگذاری شده است و جای آن داخل استخوان امن است. اگر روکش، بریج، یا ونیر دریافت می کنید، دندانپزشک بخشی از سطح دندان را می تراشد یا اِچ (متخلخل) می کند تا آن را برای دریافت دندان مصنوعی آماده کند. دنچر باید مورد بررسی قرار بگیرد تا اطمینان حاصل شود به راحتی داخل دهان قرار می گیرد.

پروتزهای مصنوعی با پر کردن جای دندان های از دست رفته یا با زیباتر کردن دندان هایی که تغییر رنگ داشته یا آسیب دیده اند، می توانند به بیمار کمک کنند اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد. اگر فکر می کنید دندان مصنوعی می تواند راه حلی برای مشکلات دندانی شما باشد، برای مراجعه به دندانپزشک وقت بگیرید تا راجع به گزینه های درمان با شما حرف بزند.

اگر به دنبال متخصص پروتز دندانی و ایمپلنت در شهر تهران هستید روی این لینک کلیک کنید