نوشته‌ها

بیماری لثه چیست؟

بیماری لثه به عنوان تورم، سوزش، یا عفونت بافت هایی تعریف می شود که دندان ها را حمایت می کنند. دو نوع اصلی بیماری لثه عبارتند از: ژنژیویت و بیماری پریودنتال.

ژنژیویت چیست؟

ژنژیویت به معنای “التهاب لثه ها” است. این بیماری زمانی است که لثه های اطراف دندان ها بسیار قرمز و متورم می شوند. اغلب لثه های متورم هنگام مسواک زدن دچار خونریزی می شوند.

بیماری لثه

بیماری لثه

بیماری پریودنتال چیست؟

ژنژیویت اگر برای مدت زمانی طولانی ادامه داشته باشد می تواند به بیماری پریودنتال تبدیل شود. انواع مختلف بیماری پریودنتال وجود دارد و همگی بافت هایی را تحت تأثیر قرار می دهند که دندان ها حمایت می کنند. هر چه بیماری وخیم تر می شود، استخوانی که دندان را داخل فک نگه می دارد تحلیل می رود، و باعث می شود دندان ها لق شوند. اگر این بیماری درمان نشود، در نهایت ممکن است دندان ها بیفتند.

آیا احتمال دارد که من نیز مبتلا به بیماری لثه باشم؟

احتمالاً. اکثر بیماران از برخی از اشکال بیماری لثه رنج می برند، و یکی از دلایل اصلی از دست رفتن دندان در افراد بزرگسال است. با این حال، این بیماری در اکثر افراد بسیار آرام پیشرفت می کند، و می تواند آنقدر کند پیش برود که شما می توانید همه دندان های خود را یک عمر نگهدارید.

بیماری لثه

بیماری لثه

علل بروز بیماری لثه کدامند؟

همه بیماری های لثه در نتیجه پلاک بروز پیدا می کنند. پلاک فیلمی از باکتری ها است که هر روز روی سطوح دندان ها شکل می گیرد. بسیاری از باکتری های موجود در پلاک ها کاملاً بی ضرر هستند، اما نشان داده شده است که برخی از آنها علت اصلی بروز بیماری لثه می باشند.

برای پیشگیری از بروز بیماری لثه، لازم است مطمئن شوید که همه پلاک ها را هر روز از روی دندان ها برطرف می کنید. این کار با مسواک زدن و تمیز کردن بین دندان ها با مسواک بین دندانی و نخ دندان انجام می شود.

سیگار کشیدن چه تأثیری روی دندان ها و لثه ها دارد؟

سیگار کشیدن موجب وخیم تر شدن بیماری لثه می شود. افرادی که سیگار می کشند بیشتر احتمال دارد که پلاک های باکتریایی تولید کنند، که منجر به بروز بیماری لثه می شود. لثه ها نیز تحت تأثیر قرار می گیرند زیرا سیگار کشیدن باعث کمبود اکسیژن در جریان خون می شود، بنابراین لثه های عفونی بهبود پیدا نمی کنند. سیگار کشیدن باعث می شود افراد پلاک های بیشتری داشته باشند و بیماری لثه آنها خیلی سریع تر از افراد غیر سیگاری وخیم شود. بیماری لثه هنوز هم علت اصلی از دست رفتن دندان در افراد بزرگسال است.

بیماری لثه

بیماری لثه

چه اتفاقی می افتد اگر بیماری لثه درمان نشود؟

متأسفانه، بیماری لثه با وخیم تر شدن هم معمولاً موجب بروز هیچ دردی نمی شود به همین دلیل شما متوجه آسیبی که وارد می کنند نمی شوید. با این حال، گاهی اوقات باکتری ها فعال تر هستند و این باعث زخم شدن لثه ها می شود و منجر به بروز آبسه لثه می شود و ممکن است از اطراف دندان ها چرک ترشح شود. طی چند سال، استخوانی که دندان ها را حمایت می کند می تواند تحلیل برود. اگر بیماری برای مدت زمان طولانی درمان نشده باقی بماند، درمان می تواند دشوارتر شود.

در صورت ابتلا به بیماری لثه چه باید کرد؟

نخستین کاری که باید انجام داد مراجعه به دندانپزشک برای انجام چکاپ کامل دندان ها و لثه ها است. دندانپزشک حفره یا همان پاکت لثه های اطراف هر دندان را اندازه گیری می کند تا ببیند آیا علائم بیماری لثه وجود دارد یا خیر. علاوه بر این، برای مشاهده مقدار استخوانی که تحلیل رفته است، ممکن است لازم باشد تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس گرفته شوند. این ارزیابی ها بسیار مهم هستند، تا بتوان درمان مناسب را برای شما تجویز کرد.

چه درمان هایی نیاز هستند؟

دندانپزشک شما همه پلاک ها و تارتارهای سطح دندان ها را برطرف می کند. علاوه بر این، نحوه زدودن موفق پلاک از روی دندان ها و پاکسازی دقیق و مؤثر همه سطوح دندان ها به شما آموزش داده خواهد شد. این کارهای ممکن است مستلزم چندین مرتبه مراجعه به دندانپزشک باشد. یک روتین خوب مراقبت های دهان و دندان ها در منزل با مسواک زدن و تمیز کردن بین دندان ها، مهم ترین کاری است که شما می توانید برای کمک به پیشگیری از وخیم تر شدن بیماری لثه انجام دهید.

بیماری لثه

بیماری لثه

چه کارهای دیگری ممکن است نیاز باشند؟

وقتی دندان های شما پاکسازی می شوند، ممکن است لازم باشد دندانپزشک ریشه برخی از دندان های شما را نیز درمان کند تا اطمینان حاصل کند که آخرین پاکت باکتری ها نیز برداشته شده است. این کار “تسطیح سطح ریشه” نامیده می شود. احتمالاً نیاز خواهد بود منطقه درمان قبل از انجام هر کاری بی حس شود. پس از آن، ممکن است به مدت حدوداً ۴۸ ساعت مقداری ناراحتی احساس کنید.

بیماری لثه چه علائمی دارد؟

نخستین علامت خونریزی حین مسواک زدن و داخل خمیردندانی است که شما پس از مسواک زدن دندان های خود داخل سینک تف می کنید. حین غذا خوردن نیز ممکن است خونریزی از لثه ها را تجربه کنید، و مزه بدی داخل دهان شما به جا بماند. بوی دهان شما نیز ممکن است ناخوشایند شود.

اگر قبلاً بیماری لثه داشته باشیم، آیا باز هم امکان ابتلا به آن وجود دارد؟

هیچ درمانی برای بیماری پریودنتال وجود ندارد، اما تا زمانی که مراقبت های خانگی دهان و دندان را به خوبی انجام دهید، بیماری شما تحت کنترل خواهد بود. هر گونه تحلیل رفتن استخوان بسیار کند خواهد بود و ممکن است کاملاً متوقف شود. با این حال، باید مطمئن شوید هر روز کار زدودن پلاک های دندانی را انجام می دهید، و برای چکاپ و پاکسازی های منظم مراجعه می کنید.

آیا بیماری لثه با بیماری های دیگر ارتباط دارد؟

در سال های اخیر، مشخص شده است بیماری لثه با بیماری های دیگری مانند دیابت، سکته مغزی، بیماری های قلبی و عروقی، نتایج بد بارداری، و حتی زوال عقل ارتباط دارد. برای درک نحوه ارتباط این بیماری ها با یکدیگر تحقیقات بیشتری نیاز است، اما شواهد زیادی وجود دارند که نشان می دهند داشتن دهان و لثه های سالم می تواند به بهبود سلامت عمومی و کاهش هزینه های درمان های پزشکی کمک کند.

برای بسیاری افراد، ایمپلنت های دندانی پاسخی ایده آل برای مشکلات از دست رفتن یا افتادن دندان ها هستند. شما ممکن است دندان های خود را در نتیجه رنج بردن از مراحل آخر بیماری لثه از دست بدهید. بیماری لثه شرایطی است که در آن لثه ها متورم، زخمی و عفونی می شوند. دیگر علائم و نشانه های بیماری لثه می توانند شامل بوی بد دهان و مزه ناخوشایند داخل دهان باشد. در صورتی که مراحل اول بیماری لثه که تحت عنوان ژینژیویت شناخته می شود درمان نشده باقی بمانند، می تواند پیشرفت کند و به شکل پیشرفته تر بیماری لثه، پریودنتیت تبدیل شود که می تواند به استخوان فک شما آسیب برساند و باعث لق شدن دندان های شما شود.

ایمپلنت های دندانی عملکرد و احساسی شبیه دندان های طبیعی دارند و می توانند به شما کمک کنند توانایی حرف زدن، غذا خوردن، و خندیدن را بدون هیچ مسئله ای دوباره بدست بیاورید. ایمپلنت دندانی نوعی پست از جنس تیتانیوم یا زیرکونیا است که جایگزین ریشه دندان می شود و دندان جدید مانند یک روکش تنها، بریج، یا دست دندان کامل را حمایت می کند. آنها قبل از جایگذاری دندان داخل استخوان فک کار گذاشته می شوند و طی فرایندی به نام اسئواینتگریشن با استخوان فک جوش می خورند. این منجر به ایجاد یک پیوند بی خطر و امن بین ایمپلنت و استخوان پیرامون آن می شود.

اگر شما بهداشت دهانی خوب و سبک زندگی سالمی اتخاذ کنید، ایمپلنت های دندانی می توانند به شما شانس دوباره ای برای داشتن دهانی سالم بدهند صرفنظر از اینکه دندان خود را به چه علتی از دست دادید.

کاشت ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

کاشت ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

علل بروز بیماری لثه

بیماری لثه در نتیجه تشکیل پلاک روی دندان ها بروز پیدا می کند. پلاک نوعی بیوفیلم چسبناک حاوی باکتری است. وقتی غذا یا نوشیدنی های حاوی کربوهیدرات های زیاد، مانند میان وعده های قندی مصرف می کنید باکتری کربوهیدرات ها را به انرژی و اسید تبدیل می کند. اسید سطح دندان ها را در هم می شکند و موجب بروز پوسیدگی دندان ها می شود. اگر پلاک با مسواک زدن زدوده نشود، می تواند در جای خود سفت شود و موجب تحریک لثه ها و منجر به بروز ژنژیویت شود. پلاکی که باقی می ماند می تواند سفت شود و به تارتار تبدیل شود، که زدودن آن بسیار دشوارتر است.

پی بردن به علائم اولیه بیماری لثه برای پیشگیری از هر گونه آسیب بیشتر و از دست رفتن احتمالی دندان ها ضروری است. این علائم و نشانه ها عبارتند از:

  • خونریزی لثه ها
  • تورم لثه ها
  • بلندتر به نظر رسیدن دندان ها (لثه ها تحلیل رفته اند)
  • شکاف و فاصله بین دندان ها و لثه ها
  • بوی بد و مزه بد مداوم دهان

در صورتی که هر یک از این علائم و نشانه ها را تجربه کردید، توصیه می شود هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید. آنها قادر خواهند بود بررسی نمایند آیا بیماری لثه دارید یا خیر و اینکه چقدر پیشرفت کرده است. هر چه بیماری لثه زودتر تشخیص داده شود راحت تر درمان خواهد شد و پیامدهای جدی نخواهد داشت.

کاشت ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

کاشت ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

بیماری لثه چگونه درمان می شود؟

اگر فکر می کنید بیماری لثه دارید باید برای مراجعه به دندانپزشک وقت بگیرید. دندانپزشک شما می تواند معاینه دقیقی برای ارزیابی سلامت دهان شما انجام دهد. بهترین روش برای درمان بیماری لثه داشتن عادات خوب بهداشتی دهان است، از جمله دو مرتبه مسواک زدن دندان ها در طول روز به مدت دو دقیقه، استفاده از خمیر دندان های فلورایده برای کمک به پیشگیری از پوسیدگی دندان ها. نخ دندان کشیدن روزانه بین دندان ها، پرهیز از سیگار کشیدن، و مراجعات منظم به دندانپزشک. اگر پلاک های دندانی و تارتار روی دندان های شما تشکیل شده باشند، دندانپزشک شما ممکن است برخی درمان های دندانپزشکی شامل جرمگیری و تسطیح سطح ریشه دندان ها و پولیش آنها را انجام دهد که “پاکسازی تخصصی” دندان ها است که با استفاده از ابزارهای تخصصی انجام می شود.

اگر سیگاری هستید، یکی از بهترین راه ها برای کاهش خطر بیماری لثه کاهش تعداد سیگارهایی است که می کشید یا ترک کردن کامل آن است.

در صورت داشتن بیماری لثه، بهترین زمان مناسب برای کاشت ایمپلنت چه زمانی است؟

قبل از آنکه جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی بتواند انجام شود، بیماری لثه باید درمان شود، زیرا پریودنتیت می تواند باعث شود استخوان فک آب برود و لثه ها تحلیل بروند، که ممکن است ثبات ایمپلنت دندانی کاشته شده را با مشکل مواجه سازد.

اگر قبلاً از بیماری لثه پیشرفته رنج می برده اید، ممکن است قبلاً از تراکم استخوان فک شما، تحت عنوان فرایندی به نام تحلیل، کم شده باشد. دندانپزشک شما قادر خواهد بود استخوان فک شما را ارزیابی کند و تصمیم بگیرد آیا شما نیاز به پیوند استخوان دارید، فرایندی که مقدار استخوان داخل فک شما را افزایش می دهد تا زیر بنای محکمی برای ایمپلنت های دندانی فراهم بیاورد.

کاشت ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

کاشت ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

آیا پس از کاشت ایمپلنت های دندانی هم می توان به بیماری لثه مبتلا شد؟

مراقبت از ایمپلنت های دندانی شباهت زیادی به مراقبت از دندان های طبیعی دارد. روش پاکسازی دهان شما نباید سخت گیرانه باشد تنها به این علت که ایمپلنت های دندانی ریشه های مصنوعی دندان ها هستند. پلاک ها می توانند روی روکش ایمپلنت های دندانی نیز انباشته شوند و اگر به انباشته شدن خود ادامه دهند، باعث تحریک و حساسیت دندان ها خواهد شد. این وضعیت تحت عنوان موکوزیت اطراف ایمپلنت شناخته می شود و علائم و نشانه هایی شبیه ژنژیویت دارد. در صورتی که پلاک های دندانی زدوده نشوند و موکوزیت اطراف ایمپلنت های دندانی معکوس نشود، شرایط می تواند وخیم تر شود و به پری ایمپلنتایتیس تبدیل شود. این مرحله بیماری لثه می تواند موجب از دست رفتن استخوان شود، که می تواند منجر به شل شدن ایمپلنت دندانی شود.

با داشتن عادات بهداشتی خوب دهانی باید بتوانید از بیماری لثه پیشگیری کنید یا به آن فائق بیایید و برای کاشت ایمپلنت های دندانی اقدام نمایید که لبخندی سالم تر و شادتر برای شما به ارمغان خواهد آورد.

 

اگر به دنبال یک متخصص کاشت ایمپلنت خوب در تهران هستید با ما تماس بگیرید…

 حفظ بهداشت و سلامت دهان بخش مهمی از سلامت عمومی است. به طور منظم باید دو مرتبه در روز مسواک بزنید و یک مرتبه از نخ دندان استفاده کنید. اگر مشکل قلبی- عروقی خاصی دارید، باید داروهایی که مصرف می کنید را با دندانپزشک خود در میان بگذارید.

آیا بین بیماری لثه و بیماری های قلبی عروقی ارتباطی وجود دارد؟

محققان در حال بررسی رابطه ممکن بین بیماری لثه و بیماری های قلبی و عروقی هستند. برخی مطالعات نشان داده اند که باکتری های داخل دهان که منجر به پیشرفت بیماری پریودنتال می شوند، می توانند وارد جریان خون شوند و موجب بالا رفتن پروتئین واکنشی C (C-reactive protein) شوند، یکی از علائم نشان دهنده التهاب در عروق خونی. در عوض، این تغییرات می توانند خطر بیماری های قلبی و سکته را بالا ببرند.

تحقیقاتی انجام شده اند که هم ارتباط احتمالی بین بیماری پریودنتال و بیماری قلبی را حمایت می کنند و هم آن را رد می کنند، و تحقیقات بیشتری لازم هستند تا نشان دهند این دو چه ارتباطی با یکدیگر دارند. صرف نظر از ارتباط، حفظ بهداشت بهینه دهان یکی از بخش های مهم سلامت عمومی بدن است.

 

سلامت دهان و خطرات بیماری های قلبی و عروقی

سلامت دهان و خطرات بیماری های قلبی و عروقی

 

مزایای مراقبت صحیح دهانی

با مراقبت های صحیح دهانی از دندان ها و لثه ها می توانید احتمال گسترش پوسیدگی دندان ها، التهاب لثه ها، و عفونت های دهانی را کاهش دهید.

بهترین مراقبت های دندانی عبارتند از:

  • مراقبت های تخصصی دندانی هر شش ماه یک مرتبه
  • حداقل دو مرتبه مسواک زدن در طول روز
  • نخ دندان کشیدن منظم دندان ها
  • حصول اطمینان از تناسب پروتز مصنوعی با لثه ها

اگر بیماری قلبی دارید، باید به دندانپزشک خود چه بگویید؟

نخست اینکه، اطمینان حاصل کنید سوابق پزشکی و فهرست و دوز داروهای مصرفی خود برای بیماری های قلبی عروقی (و نیز هر گونه داروی تجویزی و غیر تجویزی که ممکن است مصرف کنید) را به طور کامل با دندانپزشک خود در میان گذاشته اید. این به دندانپزشک شما کمک می کند بهترین درمان، شامل انتخاب داروها برای فرایند های دندانپزشکی، را برای شما تعیین نماید.

دوم اینکه، در صورتی که لازم است دندانپزشک راجع به مراقبت های شما با پزشکتان صحبت کند، نام و شماره تماس پزشک (پزشکان) خود را در اختیار دندانپزشک خود قرار دهید.

سوم اینکه، اگر برای قرار گرفتن تحت فرایندهای دندانپزشکی عصبی هستید، و فکر می کنید استرس، ترس و نگرانی می توانند موجب وخامت بیشتر وضعیت قلبی- عروقی شما شوند، با دندانپزشک خود صحبت کنید. وی می تواند اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار دهد و با شما روی راهکارهایی برای کنترل دردهای دندانی و کاهش ترس کار کند.

سلامت دهان و خطرات بیماری های قلبی و عروقی

سلامت دهان و خطرات بیماری های قلبی و عروقی

کدام بیماری های قلبی- عروقی نیاز به مراقبت خاص دارند؟

در زیر فهرستی از اطلاعات لازم مربوط به برخی از این شرایط، و احتیاط های صحیح که ممکن است نیاز داشته باشید را ارائه می دهیم. لطفاً دقت داشته باشید این فهرست کامل و جامعی از این شرایط نیست. اگر هر گونه پرسش یا نگرانی راجع به مراقبت های دندانی و شرایط خاص قلبی- عروقی خود دارید، حتماً با دندانپزشک خود صحبت کنید.

اگر بیماری قلبی- عروقی دارید و نیاز به جراحی دهان دارید، باید راجع به طرح هایی که در طول جراحی و پس از آن برای کنترل درد اندیشیده شده اند، شامل استفاده از داروی بی حس کننده یا آرامبخش، با دندانپزشک یا جراح خود صحبت کنید.

اندوکاردیت ( Endocarditis )

برخی افراد بیشتر در معرض خطر پیشرفت و گسترش عفونت لایه مخاطی داخلی قلب هستند (اندوکاردیت باکتریایی). این بیماران باید برای رعایت بهداشت دهانی، هر روز مراقبت های خاصی را انجام دهند. به طور سنتی، به بسیاری از این بیماران توصیه می شد قبل از فرایندهای دندانپزشکی آنتی بیوتیک مصرف کنند؛ با این حال، انجمن قلب آمریکا روی راهنمای آنها تجدید نظر کرده و اعلام داشت تنها افرادی که بیشتر در معرض خطر گسترش اندوکاردیت باکتریایی هستند، دریافت پیشگیرانه آنتی بیوتیک ها قبل از انجام برخی فرایندهای خاص برای آنها مفید خواهد بود.

پزشک به شما خواهد گفت که آیا شما در گروه خطر قرار می گیرید یا خیر. همه بیمارانی که زمان جراحی دریچه قلب آنها مشخص شده است باید بهداشت دهان و دندان های خود را به خوبی رعایت کنند و قبل از جراحی به دندانپزشک مراجعه کنند، زیرا دندان های ناسالم یکی از منابع باکتری هستند که می توانند منجر به بروز اندوکادیت شوند.

حمله قلبی ( Heart attack )

پس از حمله قلبی و قبل از درمان های گسترده دندانپزشکی بهتر است حداقل شش ماه صبر کنید. برای جرمگیری دندان ها نیاز نیست صبر کنید. از دندانپزشک خود بپرسید آیا اکسیژن و نیتروگلیسیرین برای بروز موقعیت های اورژانسی پزشکی در طول فرایند دندانپزشکی در دسترس هستند.

داروهای ضد انعقاد خون و ضد پلاکت

در صورتی که داروهای ضد انعقاد خون (رقیق کننده خون) مانند وارفارین (کومادین) استفاده می کنید، حتماً به دندانپزشک خود اطلاع دهید. این داروها می توانند منجر به خونریزی شدید در طول فرایندهای جراحی دهانی شوند. برخی بیماران که بیماری قلبی- عروقی دارند داروی ضد پلاکتی به نام کلوپیدوگرل (پلاویکس) دریافت می کنند. هرگز بدون مشورت با متخصص قلب خود مصرف پلاویکس را متوقف نکنید.

فشار خون بالا

برخی داروهای ضد فشار خون بالا می توانند موجب خشکی دهان یا تغییر حس چشایی شوند. بویژه، بلوک کننده های کانال کلسیم، ممکن است موجب تورم و رشد بیش از حد بافت لثه ها شوند و در جویدن مشکل ایجاد کنند. در صورتی که رشد بیش از حد لثه ها را تجربه کنید، دندانپزشک دستورالعمل های بهداشتی دهان را با جزئیات در اختیار شما قرار خواهد داد و از شما خواهد خواست با فواصل زمانی کمتری برای جرمگیری و پاکسازی دندان ها مراجعه کنید. هر چند نادر است، اما گاهی اوقات جراحی لثه نیاز است.

فرایندی به نام جینجیوکتومی gingivectomy برای برداشت بافت اضافی لثه می تواند انجام شود. طی این فرایند، بافت اضافی لثه با تیغ جراحی، لیزر، دستگاه های الکتروسرجری، یا مته های دندانپزشکی از جنس الماس برداشته می شود.

سلامت دهان و خطرات بیماری های قلبی و عروقی

سلامت دهان و خطرات بیماری های قلبی و عروقی

آنژین قلبی

بیمارانی که آنژین قلبی دارند و تحت درمان با مسدود کننده های کانال کلسیم هستند نیز رشد بیش از حد لثه ها را تجربه می کنند. در برخی موارد، ممکن است جراحی لثه لازم باشد. مانند بیمارانی که سابقه حمله قلبی دارند، بیمارانی که آنژین دارند نیز باید از وجود اکسیژن و نیتروگلیسرین در مطب دندانپزشک خود اطمینان حاصل نمایند. هر چند بیمارانی که آنژین پایدار دارند عموماً ممکن است تحت فرایندهای دندانپزشکی متعددی قرار بگیرند، اما بیمارانی که آنژین قلبی آنها ناپایدار است، نباید فرایندهای غیر ضروری دندانپزشکی را انجام دهند.

این بیماران قبل از این فرایندها باید تحت معاینه متخصص قلب خود قرار بگیرند. بیمارانی که آنژین ناپایدار دارند نیز باید مراقبت های دندانپزشکی اورژانسی را در بیمارستان های مجهز به دستگاه های مانیتور قلب انجام دهند.