بارودنتالژیا: دندان درد تحت تغییر فشار محیط

در طول جنگ جهانی دوم، دندان دردی که توسط خدمه هوایی در پرواز تجربه می شد، آئرودنتالژیا aerodontalgia نام گرفت. با این حال، از آنجا که این درد مرتبط با دندان در غواصان نیز مشاهده شد، متعاقباً اصطلاح گسترده تر و مناسب تر، بارودنتالژیا Barodontalgia، به این پدیده اطلاق شد. بارودنتالژیا که معمولاً به آن فشار دندان گفته می شود، دردی در دندان است که به دلیل تغییر فشار محیط ایجاد می شود. درد معمولاً پس از بازگشت فرد به سطح زمین از بین می رود. باروترومای دندانی وضعیتی است که در آن تغییرات فشار هوا می تواند باعث آسیب به دندان شود. بارودنتالژیا، که خدمه هوایی و مسافران هواپیما و همچنین غواصان زیر آب را تحت تأثیر قرار می دهد، درد یا آسیبی است که دندان ها را به دلیل تغییرات در میزان فشار تحت تأثیر قرار می دهد.

برای توضیح بارودنتالژیا ممکن است بتوان از قانون بویل استفاده کرد، که بیان می کند که “در یک دمای معین، حجم گاز با فشار محیط نسبت معکوس دارد”. بویژه زمانی که فرد از سطح آب پایین تر و به عمق می رود، فشار وارد شده به غواص توسط آب افزایش یافته و حجم گازهای موجود در فضاهای بسته مانند دندان ها و سینوس ها را کاهش می دهد. اگر شخصی به ارتفاعات بالا (در داخل پرواز) صعود کند، همین قانون اعمال می شود؛ در این حالت فشار بیرون کاهش می یابد و اجازه می دهد حجم گازها افزایش یابد. هنگامی که فضاهای محصور حاوی گازها نمی توانند منبسط یا منقبض شوند تا فشار داخلی را مطابق با فشار بیرونی تنظیم کنند، مشکل ایجاد می شود. بویژه پرسنل هواپیما و مسافرانی که در کابین های بدون فشار سفر می کنند در معرض خطر قرار دارند.

اهمیت درک، پیشگیری و در صورت لزوم، درمان بارودنتالژیا بویژه در هنگام در نظر گرفتن خلبانان هواپیماهای با عملکرد بالا مشهود است. یک مطالعه با استفاده از یک محفظه فشار به عنوان شبیه ساز پرواز نشان داد که در برخی موارد، بارودنتالژیا به اندازه ای شدید بود که بر ایمنی پرواز تأثیر بگذارد. در گذشته، بارودنتالژیا بویژه برای مسافران در طول پروازهای نظامی که کابین ها به اندازه کافی تحت فشار نبودند، مشکل ساز بود. در حال حاضر، چیزی که برای عموم مردم اهمیت خاصی دارد، اثراتی هستند که در طول پروازهای تجاری معمولی و غواصی تفریحی رخ می دهند. این اثرات از یک دندان درد ساده تیز یا احساس فشردگی دندان تا پارگی مخاط آلوئولار متغیر است. این پدیده در ارتفاع تقریباً ۳۰۰۰ متری و در عمق ۱۰ متری آب که فشارهای محیطی به ترتیب ۷۵/۰ و ۱ اتمسفر هستند، شروع به رخ دادن می کند.

علت شناسی بارودنتالژیا

علت بارودنتالژیا سال هاست که مورد بررسی قرار گرفته است. دانشمندان برای توضیح این پدیده به ۳ فرضیه مهم اشاره می کنند: گسترش حباب های هوای محبوس شده در زیر پر شدگی ریشه یا در برابر عاج که گیرنده های درد را فعال می کند؛ تحریک گیرنده های درد در سینوس های فک بالا، همراه با دردی که به دندان ها منعکس می شود؛ و تحریک پایانه های عصبی در پالپی که به صورت مزمن ملتهب است. بسیاری از آسیب های شایع دهان به عنوان منابع بالقوه بارودنتالژیا گزارش شده اند. از جمله پوسیدگی دندان، ترمیم معیوب دندان، پالپیت، نکروز پالپ، پریودنتیت آپیکال، پاکت های پریودنتال، دندان های نهفته و کیست های احتباس مخاطی.

دانشمندان قویاً از ۲ فرضیه آخر حمایت می کنند و بیان می کنند که در مورد دومی، شواهد بافت شناسی نشان می دهند که التهاب مزمن پالپ همچنان می تواند وجود داشته باشد، حتی زمانی که یک لایه نازک عاج پالپ را می پوشاند، مثلاً در یک حفره عمیق.

اکثر موارد بارودنتالژیا با دندان هایی مرتبط هستند که قبلاً تحت تأثیر نوعی آسیب شناسی قرار گرفته اند. از نظر بالینی، افرادی که تحت تأثیر بارودنتالژیا قرار می گیرند، یک یا چند مورد از موارد زیر را دارند: عفونت حاد یا مزمن پری آپیکال، پوسیدگی، ترمیم های عمیق، کیست های دندانی باقی مانده، سینوزیت، و سابقه جراحی اخیر. مورد آخر بویژه برای افرادی نگرانی ایجاد می کند که هنگام غواصی با استفاده از تجهیزات خودکفای تنفس زیر آب (اسکوبا) یا هنگام استفاده از ماسک های اکسیژن در طول پروازهای هواپیما با عملکرد بالا، به دلیل خطر رانده شدن هوا به داخل بافت ها، از تنظیم کننده اکسیژن استفاده می کنند. سینوزیت نیز ممکن است با بارودنتالژیا ارتباط داشته باشد، گرچه ممکن است با هیچ گونه آسیب شناسی دندان مرتبط نباشد.

به عنوان مثال، یکی از بیماران درد در ناحیه زیر چشم چپ، و همچنین در دندان نیش چپ فک بالا و مولر اول چپ فک بالا را در حین پرواز تجاری و هنگام پرواز با مربی جت توصیف کرده بود. گرچه هیچ آسیب شناسی دندانی وجود نداشت، اما بیمار احتقان خفیفی در سینوس چپ فک بالا و درد ارجاعی در دندان های فک بالای خود داشت. باروسینوزیت از بارودنتالژیا قابل تشخیص است، زیرا اولی همیشه در هنگام فرود رخ می دهد، در حالی که دومی همیشه در هنگام صعود شروع می شود. محققان با توجه به اینکه علائم همیشه فقط در دندان ها (یا سینوس ها) یی ظاهر می شوند که تحت تأثیر برخی از آسیب شناسی ها قرار گرفته اند، به این نتیجه رسیدند که یک گرادیان فشار یک عامل تأثیر گذار است، نه علت واقعی مشکل.

در یک تحقیق، توانایی ایجاد آسیب قابل مشاهده به دندان های کشیده شده و ترمیم شده، و ترمیم نشده، توسط تغییرات فشار سریع و بزرگ ایجاد شده درون یک کپسول، مورد بررسی قرار گرفت. از ۸۶ دندان کشیده شده تحت فشار بالا، تنها ۵ دندان، شواهد قابل مشاهده تروما را نشان دادند. با این حال، هر ۵ ترمیم کیفیت پایین تری داشتند (به عنوان مثال، ترمیم های در حال خراب شدن یا نشتی دار که قبل از کشیدن دندان وجود داشتند یا بعد از کشیدن قرار داده شده بودند). هیچ یک از دندان های ترمیم نشده، صرف نظر از وجود پوسیدگی، آسیبی ندیده بودند، که نشان دهد ترمیم های ناموفق نقش عمده ای در بروز آسیب فیزیکی دارند.

دندان درد تحت تغییر فشار محیط

غواصی زیر آب

غواصی زیر آب غواصی یکی از ورزش هایی است که به سرعت در حال رشد است. بنابراین، برای دندانپزشکان مهم است که از مشکلاتی که به دندان ها مربوط می شوند و ممکن است برای غواصان بوجود بیایند آگاه باشند. متداول ترین راه برای ورود هوای مخازن تحت فشار به دندان، تحت فشار قرار گرفتن از طریق ضایعات پوسیدگی یا حواشی معیوب است. با کاهش فشار اتمسفر در طول صعود، گازهای به دام افتاده ممکن است منبسط شده و وارد توبول های عاج شوند، در نتیجه گیرنده های درد درون پالپ را تحریک کرده یا باعث حرکت محتویات محفظه پالپ از طریق اپکس دندان، و همچنین ایجاد درد می شود.

در مطالعه ای اشاره شد که خواص فیزیکی ترکیب گازی که در طول غواصی در اعماق دریا استفاده می شود ممکن است با بارودنتالژیا ارتباط داشته باشد. در مخازن غواصی، گاز رقیق کننده طبیعی اکسیژن، نیتروژن، با هلیوم جایگزین می شود، و در نتیجه گازی با ویسکوزیته کمتر ایجاد می شود. این گاز می تواند وارد بافت ها از جمله دندان ها شود، و گاهی اوقات ممکن است در فضاهای بسته مانند حفره پالپ و کانال ریشه گیر بیفتند. دو مکانیسم وجود دارند که با آنها گازها می توانند در فضاها به دام بیفتند: اگر بین دندان و ترمیم آن فاصله ای وجود داشته باشد، هنگام افزایش فشار ممکن است گاز مجبور شود وارد آن فضا شود؛ و با کاهش فشار ممکن است گاز محلول از بافت ها به درون فضاها منتشر شود. مطابق با قانون بویل، گاز به دام افتاده منبسط می شود و فشار ناشی از آن ممکن است باعث شکستگی دندان شود. این فرآیند را odontecrexis می نامند، که یک کلمه یونانی به معنای انفجار دندان است.

تظاهرات فیزیکی

گرچه درک علت بارودنتالژیا از اهمیت بالایی برخوردار است، اما تظاهرات فیزیکی آن نیز شایسته توجه است. محققان در یک مطالعه، با بررسی ۵۰۰۰۰ مشکل بالینی مرتبط با دندان (به عنوان مثال، ضایعات پوسیدگی، ضربه به دندان، ترمیم های رو به وخامت) در موسسه پزشکی دریایی نیروی دریایی آلمان، تلاش کردند تا آسیب زود هنگام و دیر هنگام ناشی از بارودنتالژیا را شناسایی کنند. در میان این یافته ها، ۱۳۶۱۸ مورد از ۲۵۸۰ شیرجه زن های نیروی دریایی، غواص و خدمه های زیردریایی بودند. بیماران به ۲ دسته تقسیم شدند: افرادی که تحت فشار اتمسفر معمولی کار می کردند (۱۲۹۱ خدمه زیر دریایی) و افرادی که تحت فشار اتمسفر تغییر یافته کار می کردند (۱۲۸۹ غواص و شرجه زن ها). شیرجه زن های نیروی دریایی به طور متوسط ​​۲۰۰ تا ۳۰۰ ساعت در سال را زیر آب می گذرانند، در حالی که غواص ها معمولاً زمان بیشتری را در اعماق کمتری سپری می کنند.

بررسی های اولیه نشان می دهند که به طور کلی، شیرجه زن ها و غواص ها نسبت به خدمه زیردریایی ها، از سلامت دهان و دندان بهتری برخوردار بودند. یافته های دندانپزشکی در ۳، ۶ و ۹ سال مورد بررسی قرار گرفتند. در ۹ سال، خرابی دندان های شیرجه زن ها و غواصان نیروی دریایی با نرخ های قابل توجهی بالاتر از خدمه زیردریایی ها از نظر دندان های پیشین، دندان های نیش، پرمولر و مولر از دست رفته یا روکش دار رخ داده بود. به طور خاص، گرچه در ابتدا غواصان در بدترین وضعیت سلامت دندان ها قرار داشتند، اما پس از ۹ سال، حتی از شیرجه زن های نیروی دریایی نیز پیشی گرفته بودند. این نشان دهنده ارتباط بین بدتر شدن سلامت دندان ها و افزایش قرار گرفتن در معرض استرس فشارسنجی است.

برای حمایت بیشتر از این نتایج، مطالعه طولی دیگری روی غواصان و خدمه زیردریایی های نیروی دریایی از زمان ورودشان به نیروی دریایی تا بیش از ۱۰ سال خدمت انجام شد. باز هم، وضعیت سلامت دندان شیرجه زن های نیروی دریایی در ابتدا کمی بهتر بود، اما پس از ۱۰ سال، آنها افزایش ۳۰۰ درصدی از دست رفتن دندان ها، و افزایش ۹۰۰ درصدی نیاز به قرار دادن روکش ها را نشان دادند. معاینه خدمه زیردریایی ها در ۱۰ سال نشان داد که تنها ۱۸۶ درصد دندان های از دست رفته، و ۳۷۵ درصد نیاز به قرار دادن روکش افزایش یافته است. این یافته ها تأیید می کنند که سرعت خراب شدن دندان های شیرجه زن های نیروی دریایی نسبت به خدمه زیردریایی ها بیشتر است. باز هم، این به سطوح بالاتر تنش فشارسنجی نسبت داده می شود.

دندان درد تحت تغییر فشار محیط

مواد دندانپزشکی

ما علائم و نشانه های بارودنتالژیا، مانند درد و آسیب فیزیکی به بافت های دهان را شرح داده ایم، اما دانستن تأثیر تغییرات فشار روی برخی مواد دندانی از نظر استحکام چسبندگی و ریزنشت، برای پزشک یک مزیت است. موارد زیر ملاحظات مهمی را برای قرار دادن روکش های ساخته شده با قالب گیری در افرادی بیان می کند که به طور منظم در فعالیت های مرتبط با استرس فشارسنجی شرکت می کنند.

محققان بررسی کردند که آیا چرخه های فشار می توانند باعث ریزنشت در دندان هایی با روکش های کاملاً قالب گیری شده و چسبانده شده با سمان فسفات روی، سمان گلاس آینومر تری کیور شده (سه بار خشک شده) یا سمان رزینی شود یا خیر. آنها همچنین بررسی کردند که آیا حفظ این روکش ها تحت تأثیر قرار می گیرد یا خیر. ۶۰ دندان پرمولر تک ریشه کشیده شده، بر اساس سمان مورد استفاده، به ۳ گروه ۲۰ تایی تقسیم شدند. سپس هر گروه به ۲ گروه ۱۰ تایی، یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. سپس هر دندان آزمایشی در یک محفظه فشار تحت ۱۵ چرخه فشرده سازی، از ۰ تا ۳ اتمسفر قرار گرفت. حداکثر فشار در ۳ دقیقه بدست آمد و به مدت ۳ دقیقه حفظ شد و برداشته شدن فشار طی ۳ دقیقه اتفاق افتاد. در تمام دندان های آزمایشگاهی که روکش ها با سمان روی- فسفات درز گیری شده بودند، ریزنشت شناسایی شد. در گروه آزمایش که از گلاس آینومر استفاده شده بود، طی چرخه فشار، هفت دندان ریزنشت را نشان دادند، و در گروه روکش های چسبانده شده با سمان رزین هیچ ریزنشتی مشاهده نشد.

نحققان چندین توضیح برای ریزنشت در گروه هایی ارائه می دهند که برای چسباندن روکش های آنها از گلاس آینومر و روی- فسفات استفاده شده بود، از جمله انقباض حجمی یا تنش داخلی درون مواد، یا تخلخل های ناشی از اختلاط (ترکسب کردن) که ممکن است در طول چرخه فشار، منبسط و منقبض شده باشند. آنها همچنین حاکی از این هستند که در گروه سمان رزینی ممکن است ریزنشت رخ نداده باشد زیرا توبول های عاجی توسط برچسب های رزینی مسدود شده اند، یا صرفاً به این علت که به دلیل انعطاف پذیر بودن مواد، شکستگی رخ نداده است.

استحکام پیوند کششی سمان ها نیز با استفاده از یک دستگاه تست جهانی (با سرعت ۵/۰ میلی متر در دقیقه و بار ۱۰۰ کیلوگرم) مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج حاکی از این بودند که نیروی مورد نیاز برای جابجایی روکش ها در گروه آزمایش سمان شده با فسفات- روی تنها یک دهم نیروی مورد نیاز گروه کنترل بود، و برای گلاس آینومر، در مقایسه با گروه کنترل به نصف کاهش یافته بود. چرخه فشار تأثیری روی استحکام چسبندگی گروه سمان رزین نداشت. بر اساس نتایج این مطالعه، در نتیجه ریزنشت به دنبال کاهش استحکام باند درز گیری شده در طول یا به دنبال چرخه فشار، ممکن است بارودنتالژیا ایجاد شود. محققان پیشنهاد می کنند که دندانپزشکان در بیمارانی که در معرض تغییرات قابل توجه فشار قرار دارند، استفاده از سمان رزینی را برای چسباندن پروتزهای ثابت در نظر بگیرند.

دندان درد تحت تغییر فشار محیط

توصیه ها

گرچه بارودنتالژیا شایع نیست، اما نباید آن را به عنوان بی اهمیت رد کرد، زیرا می تواند خطر ایمنی جدی برای شیرجه زن ها، خدمه زیردریایی ها، خلبانان و مسافران خطوط هوایی باشد. FDI بارودنتالژیا را بر اساس علائم و نشانه های آن به ۴ گروه طبقه بندی کرده است؛ از متوسط ​​تا شدید، پالپیت حاد، پالپیت مزمن، نکروز پالپ و آبسه پری آپیکال یا کیست. هر دسته شامل شرح علائم بالینی، یافته ها و درمان است. FDI همچنین معاینات سالانه شیرجه زن ها، خدمه زیردریایی ها و خلبانان را با گرفتن دستورالعمل های بهداشت دهانی از دندانپزشکان آشنا توصیه می کند. علاوه بر این، بیماران ظرف ۲۴ ساعت پس از درمان دندانپزشکی که به بیهوشی نیاز دارد یا ۷ روز پس از درمان جراحی، نباید شیرجه بزنند یا در کابین های بدون فشار پرواز کنند.

ویژگی کلیدی در اجتناب از بروز بارودنتالژیا، سلامت خوب دهان و دندان است. پزشکان هنگام برخورد با بیماران درگیر در غواصی یا هوانوردی، باید به نواحی از عاج که بدون پوشش باقی مانده اند، پوسیده شده اند، کاسپ های شکسته، پر شدگی ها و آسیب های پری آپیکال توجه زیادی داشته باشند. اگر بیمار با شکایت از علائم بارودنتالژیا وارد مطب شود، معاینه کننده باید بررسی کند که آیا سابقه پرواز یا غواصی اخیر دارد یا خیر. معاینه باید شامل تخمین سن ترمیم ها در ناحیه مشکوک، غربالگری پوسیدگی و ترمیم های بی کیفیت، تست ضربه ای روی دندان های مشکوک، ارزیابی پاسخ به محرک الکتریکی یا گرما و سرما و همچنین معاینه رادیوگرافیک باشد.

یکی از مزایای بالینی بارودنتالژیا این است که ممکن است به دندانپزشک کمک کند پوسیدگی های اولیه، ترمیم های نشت دهنده و ناهنجاری های پریودنتال را شناسایی کند. همچنین قرار دادن پایه اکسید روی اوژنول (ZOE) برای جلوگیری از بارودنتالژیا در زمانی که پالپیت برگشت پذیر علت زمینه ای بود، از اهمیت بالینی برخوردار است. این با اثرات آرام بخش شناخته شده ZOE نسبت داده می شود. مطالعه دیگر حاکی از این است که هنگام درمان افرادی که در معرض تغییرات فشار زیادی هستند، بهتر است از فرایندهایی مانند پالپکتومی و قرار دادن روکش روی پالپی که پوشش محافظ آن از بین رفته است، اجتناب کنید. بلکه درمان اندودانتیک توصیه می شود.

باروتروما

گاهی اوقات تغییرات فشار حتی می تواند به دندان آسیب برساند، نه اینکه باعث درد موقت شود. هنگامی که فشار خارجی افزایش یا کاهش می یابد و هوای محبوس نمی تواند منبسط یا منقبض شود تا فشار خارجی را متعادل کند، اختلاف فشار می تواند باعث ایجاد مشکلاتی شود. فشارهای ناشی از تغییرات فشار ناگهانی می تواند برای شکستن دندان یا جابجا کردن پرکردگی کافی باشد. شناسایی درد ناشی از تغییر فشار می تواند یک شاخص تشخیصی برای پزشک باشد. درمان برای جلوگیری از درد آینده، روی برداشتن فضای خالی، تکرار درمان ریشه یا در برخی موارد، برداشتن کامل دندان متمرکز است.

دندان درد تحت تغییر فشار محیط

نتیجه گیری

با توجه به تحقیقات گذشته، بارودنتالژیا یک پدیده نسبتاً نادر است. با این حال، برخی پزشکان توصیه کرده اند که بروز بارودنتالژیا ممکن است دست کم گرفته شود. به عنوان مثال، ممکن است هوانوردان تمایلی به گزارش دردی که احساس می کنند نداشته باشند زیرا ممکن است گواهینامه پرواز آنها رد شود. به نظر می رسد که هنوز در مورد علت دقیق بارودنتالژیا و مکانیسم های درد اختلاف نظر وجود داشته باشد. با این وجود، تحقیقات راه های مفیدی را برای پیش بینی، شناخت و درمان این پدیده ارائه کرده اند، و در نتیجه از آنچه که به راحتی به یک تراژدی تبدیل می شود، جلوگیری می کند. توافق روی ۲ عامل حاصل شده است: تأثیر یک گرادیان فشار و نوعی آسیب شناسی در بافت های دهان یا سینوس ها باید هر دو وجود داشته باشد تا منجر به بروز علائم بارودنتالژیا شود. جمعیت های خاصی به طور خاص به عنوان دارای خطر بالای بارودنتالژیا شناسایی شده اند. دندانپزشکان با مراجعه به دستورالعمل های FDI، و همچنین آگاهی از نحوه واکنش برخی مواد دندانی به گرادیان فشار، قادر خواهند بود تشخیص و مراقبت کارآمدتری را ارائه دهند.

گرچه وقوع آن مدتی است که شناخته شده است، اما برای افرادی که وظیفه مراقبت به عهده آنها است، برای بهبود درک بارودنتالژیا، تحقیقات بیشتر مفید خواهند بود. قابل درک است که بسیاری از مطالعات، به دلیل تأثیر بالقوه بارودنتالژی روی فعالیت های حرفه ای خلبانان و غواصان، نظامی هستند. با تعداد قابل توجهی از این متخصصان در ارتش، محیط بهینه ای برای انجام تحقیقات به خوبی کنترل شده، و پیگیری وجود دارد. با این حال، بدون شک درک غنی تری از چالش های تشخیص و درمان از طریق تحقیقاتی که شامل غواصان تفریحی و هوانوردان غیرنظامی می شود، به دست می آید.