پولیش دندان ها: مزایا و معایب آن
پولیش دندان یک فرایند متداول در دندانپزشکی است که اغلب به دنبال پاکسازی های دندانی انجام می شود. دندانپزشکان با استفاده از تجهیزات تخصصی، لکه ها و تغییر رنگ های روی دندان ها را می زدایند و آنها را صاف و صیقلی می کنند تا یک نتیجه یک سطح براق و جذاب باشد. این فرایند غالباً یک روش بدون درد است که به خوبی تحمل می شود.
پولیش دندان در درجه اول به دلایل زیبایی و با انجام مرحله پایانی، ظاهر را ارتقاء می دهد. گفته می شود، همچنین می توان از آن برای کمک به ریشه هایی استفاده کرد که به دلیل جراحی دندان در معرض محیط دهان قرار گرفته اند. گرچه زمانی پولیش کردن دندان ها بخشی از هر پاکسازی دندانپزشکی بود، اما دستورالعمل های کنونی تأکید می کنند که از آن باید تنها به صورت انتخابی استفاده شود زیرا می تواند لایه های بیرونی مینای دندان ها را تحت تأثیر قرار دهد.
پولیش دندان چیست؟
پولیش دندان فرایندی برای از بین بردن لکه ها و صاف کردن روی سطوح دندان ها است، که آنها را براق تر و درخشان تر می کند. این فرایند باعث می شود دندان ها سفیدتر به نظر برسند و لکه های خارجی را می زداید- یعنی، لکه های ناشی از عادات بهداشت بد دهان و دندان ها.
دندانپزشکان یا دستیاران دندانپزشکان از فرچه های چرخان، پولیش هوا، یا نوارهای پولیش- اغلب در کنار خمیرهای ساینده- استفاده می کنند تا سطوح دندان ها را صیقل دهند. اغلب، پولیش کردن دندان ها در کنار سایر روش های پاکسازی دندان ها، مانند جرمگیری (استفاده از ابزارهای دستی) و رسوب زدایی (با استفاده از دستگاه برقی خاص) برای زدودن تارتار و پلاک انجام می شود.
پولیش کردن دندان ها به مجموعه ای از فرایندهای دندانپزشکی اشاره دارد که هدف آنها بهبود رنگ و درخشش دندان ها است.
انواع پولیش دندان
فرایندهای پولیش کردن دندان ها را می توان به چهار نوع تقسیم کرد. در اینجا مروری سریع به آنها داریم:
- پولیش درمانی: در برخی موارد، جراحی دندان باعث می شود مقداری از سمان دندان در معرض محیط دهان قرار بگیرد، که لایه ای از بافت سخت است که ریشه دندان را پوشش می دهد. پولیش کردن این مناطق به از بین بردن میکرو فلورا (موجودات گیاهی ذره بینی یک ناحیه خاص) و اندوتوکسین های (سمی که داخل باکتری ها وجود دارد و فقط پس از انهدام باکتری خارج می شود) ناشی از تشکیل باکتری ها در آنجا کمک می کند.
- پولیش زیبایی: که همچنین تحت عنوان پولیش کرونال (تاجی) شناخته می شود- و در واقع تنها یک فرایند زیبایی نیست- هدف این نوع فرایند زدودن پلاک و لکه های دندان ها است. این فرایند با تکیه بر خمیرهای ساینده برای ایجاد یک رنگ سفید براق و درخشان برای دندان ها انجام می شود.
- پولیش سطحی: یک فرایند کاملاً زیبایی دندانپزشکی است، و زمانی است که دندانپزشکان روی صیقل دادن تاج های دندان ها تمرکز می کنند.
- پولیش انتخابی: این روش عبارت است از استفاده استراتژیک از پولیش کردن برای از بین بردن هر گونه لکه باقی مانده روی دندان ها یا تغییر رنگ دندان ها به دنبال جرمگیری و سایر فرایندهای پاکسازی.
انواع ابزارهای پولیش دندان
نکته قابل توجه این است که، فرایندهای پولیش کردن دندان ها، بعلاوه بر اساس ابزارهای مورد استفاده برای انجام آنها متفاوت هستند. در اینجا، گزینه های مختلفی وجود دارند:
- porte polisher یک ابزار دستی ساده است که دارای یک نوک تیز است که برای ساییدن مواد ساینده روی مناطقی استفاده می شود که به پولیش نیاز دارند. این ابزار، امکان دسترسی به سطوح غیر قابل دسترس داخل دهان را برای دندانپزشکان فراهم می کند.
- نوارهای پولیش که روی مناطق مشکل دار قرار داده می شوند نیز می توانند کمک کنند، گرچه آنها می توانند ساینده تر باشند.
- پولیش های موتور دار ابزارهای دستی هستند که از فرچه ها یا فنجان های پلاستیکی برای زدودن لکه ها و درخشان کردن مینای دندان ها استفاده می کنند.
- پولیش های هوا (که تحت عنوان پولیش پودر هوا نیز شناخته می شوند)، ابزارهایی هستند که ترکیبی از هوا، آب و ماده ساینده را روی دندان ها تخلیه می کنند، که می تواند امکان دسترسی به مناطقی را فراهم کند که انواع دیگر پولیش ها این توانایی را ندارند.
- پولیش سیستم وکتور هیچ فنجان یا فرچه ای ندارد، و به محلول مایع صیقل دهنده و مایع ساینده کاربید سیلیکون متکی است.
گرچه پولیش کردن دندان ها در درجه اول یک فرایند زیبایی است، اگر لایه های داخلی دندان ها به دنبال عمل جراحی در معرض محیط دهان قرار بگیرند(بدون پوشش باقی بمانند)، ممکن است کاربرد درمانی نیز داشته باشد. نوارها، پولیش هایporte ، سایر انواع موتور- دار و پولیش های هوا، ممکن است همگی استفاده شوند.
مزایای پولیش کردن دندان ها
به طور سنتی، تصور می شد که مزیت اصلی پولیش کردن دندان ها این است که باعث شده است که برای باکتری ها، چسبیدن به دندان ها دشوارتر باشد. با این حال، تحقیقات جدیدتر نشان داده اند که، ظرف مدت یک نیم ساعت، صرفنظر از اینکه آیا روشی انجام شده است یا خیر، گسترش باکتری ها مشاهده می شود.
با این حال، پولیش کردن دندان ها مزایای متعددی دارند، از جمله:
- این فرایند به طور موثری لکه های خارجی ناشی از چیزهایی مانند غذاها، نوشیدنی ها، بهداشت ضعیف دندانی یا سیگار کشیدن را از بین می برد.
- این فرایند مانع گسترش پلاک روی دندان ها می شود، که باعث پوسیدگی و ایجاد حفره های دندانی می شوند.
- پولیش کردن دندان ها، با بهبود ظاهر دندان ها ، به بازگرداندن اعتماد به نفس کمک می کند.
- این فرایند از نظر درمانی می تواند به جلوگیری از تشکیل باکتری ها روی ریشه های بدون پوشش کمک کند.
هزینه پولیش کردن دندان ها چقدر است؟
هزینه های فرایندهای پولیش کردن دندان ها و پاکسازی های دندانی بسیار متفاوت است و بر اساس عوامل مختلفی هستند. از جمله:
- میزان پاکسازی: تا میزان زیادی به این بستگی دارد که آیا شما به پاکسازی های گسترده تر، کارهای روتین تر نیاز دارید، یا فرایندها را برای پولیش زیبایی انتخاب می کنید.
- متخصص در مقابل دندانپزشک عمومی: همکاری با یک متخصص دندانپزشکی- بر خلاف دندانپزشک عمومی- نیز ممکن است روی هزینه های شما تأثیر بگذارد.
- پوشش بیمه: بسته به طرح درمان شما، پاکسازی های روتین سالانه که شامل پولیش کردن است، ممکن است حتی کاملاً تحت پوشش قرار گیرد. با این حال، در صورت نیاز به پاکسازی های گسترده تر، یا اگر درمان صرفاً زیبایی باشد، ممکن است پوشش بیمه محدودتر شود.
- مراقبت های اضافی: در موارد عفونت لثه یا مقدار زیاد تشکیل پلاک و تارتار، ممکن است بی حسی و پاکساز های عمیق تر نیاز باشند. این ممکن است هزینه های اضافی را به بار بیاورد.
اینکه شما چقدر از جیب خود برای پولیش کردن دندان ها پرداخت می کنید، از بین سایر عوامل، به میزان و نوع پاکسازی مورد نیاز، اینکه متخصص کار را انجام می دهد یا یک دندانپزشک عمومی، و پوشش بیمه شما بستگی دارد.
موارد احتیاط
گرچه مطمئناً مزایای برای پولیش کردن دندان ها وجود دارد، اما می تواند پیامدهای منفی نیز داشته باشد. این فرایند باعث فرسایش لایه های بیرونی و غنی از فلوراید مینای دندان می شود، و سه ماه طول می کشد تا آنها احیاء شوند. به همین دلیل توصیه فعلی این است که پولیش کردن به صورت انتخابی استفاده شود، و معکوس کردن دوره از آن که با هر پاکسازی استاندارد است.
نکته قابل توجه این است که، پولیش کردن دندان ها فقط باید در صورت تغییر رنگ یا ایجاد لکه های بیرونی (به دلیل بهداشت ضعیف دندان، عادات و غذاها) انجام شود، نه برای لکه های داخلی (ناشی از عوامل داخلی). علاوه بر این، چندین مورد ممکن است باعث منع انجام پولیش کردن دندان ها یا استفاده از خمیرهای پولیش کننده خاص شوند، از جمله:
- ژنژیویت یا پریودنتیت حاد
- ترمیم های زیبایی (سرامیکی ، کامپوزیتی و یا پرسلن، برای اصلاح دندان یا به عنوان ایمپلنت)
- حساسیت به مواد ساینده یا محلولی که استفاده می شود.
- حفره ها یا مشکلات مربوط به مینای دندان ها
- قسمت های داخلی مینای دندان (عاج و سمان) بدون بافت محافظ
- دی کلسیفیکاسیون (سطح پایین کلسیم- از بین رفتن مواد معدنی) دندان ها
- دندان های تازه شکل گرفته
- حساسیت دندان
- مشکلات تنفسی
مراقبت های بعد از پولیش کردن دندان ها
پس از پولیش کردن دندان ها، ممکن است لازم باشد مدتی به دهان و دندان های خود زمان بدهید تا بهبود پیدا کنند. دندانپزشک دستورالعمل های خاصی به شما خواهد داد، اما به طور کلی، شما باید حداقل به مدت 30 دقیقه پس از پولیش کردن دندان ها، از خوردن و نوشیدن خودداری کنید. انتظار مقداری سوزش لثه را به مدت سه روز پس از آن داشته باشید؛ ادویل(ایبوپروفن)، تیلنول (استامینوفن) یا دیگر داروهای ضد درد بدون نسخه OTC می توانند کمک کنند.
خلاصه
پولیش کردن دندان ها شامل صاف و صیقلی کردن سطوح دندان ها است تا ظاهری جذاب و براق به آنها بدهد. این فرایند که اغلب به دنبال دیگر راهکارها برای زدودن پلاک و تارتار انجام می شود، می تواند لکه های بیرونی روی دندان ها را برطرف کند (مواردی که ناشی از عادت های ضعیف دندانی هستند). زمانی پولیش کردن دندان یکی از بخش های استاندارد هر پاکسازی دندانی بود، اما توصیه های فعلی این هستند که به صورت انتخابی انجام شود.
مراقبت از دندان ها و حصول اطمینان از سالم بودن دندان ها، یک فرایند چند وجهی است. در صدر اینها، ایجاد عادت های خانگی خوب، مانند مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و پرهیز از غذاهای خاص، پاکسازی های تخصصی منظم و پولیش کردن دندان در مطب دندانپزشک ضروری هستند.
انجام پولیش دندان ها به عنوان بخشی از ویزیت دندانی روتین سالانه یا شش ماهه، دیگر استاندارد نیست. با این حال، در صورتی که پولیش دندان ها به صورت انتخابی و استراتژیک استفاده شود، می تواند مفید باشد. هنگامی که دندان های شما سالم هستند- ظاهر آنها براق و درخشان است- واقعاً دلیلی برای لبخند زدن دارید.
پرسش های متداول در مورد پولیش کردن دندان ها:
آیا پولیش کردن دندان ها درد دارد؟
برخلاف فرایندهای دیگر مانند جرمگیری (تراشیدن تارتار و پلاک از روی دندان ها و خط لثه ها)، هنگام پولیش کردن دندان ها درد باید در حداقل میزان خود باشد. برخی از افرادی که دندان و لثه حساس دارند ممکن است برای کاهش ناراحتی به یک بی حسی موضعی یا تزریقی نیاز داشته باشند.
پولیش کردن دندان ها چه نوع لکه هایی را از بین می برد؟
پولیش کردن دندان ها برای همه انواع تغییر رنگ های دندانی مؤثر نیست. این فرایند فقط برای لکه هایی که بیرونی نامیده می شوند و ناشی از مراقبت ضعیف از دندان ها و عوامل خارجی هستند مؤثر است، از جمله:
- غذاهای خاصی که می خورید
- نوشیدن قهوه یا چای
- سیگار کشیدن یا جویدن تنباکو
- نوشابه ها، آبمیوه ها یا نوشیدنی های دیگر
این نوع لکه ها عموماً رنگ نارنجی، زرد، قهوه ای یا سیاه دارند.
آیا پولیش کردن دندان ها ضروری است؟
به طور سنتی، پولیش کردن دندان ها یک بخش استاندارد از پاکسازی های روتین دندانی تلقی می شد. با این حال، پولیش کردن علاوه بر تغییر رنگ دندان ها، باعث فرسایش لایه های بیرونی مینای دندان ها می شود و سه ماه طول می کشد تا آنها مجدداً احیاء شوند. در این مورد، توصیه کنونی این است که این روش تنها به صورت انتخابی و برای زدودن لکه هایی استفاده شود که پس از انواع دیگر پاکسازی های دندانی مقاوم هستند و باقی مانده اند.
تفاوت بین تمیز کردن دندان و پولیش دندان چیست؟
پولیش به صورت ویژه به فرایندهایی اشاره دارد که دندان ها را صاف و سفید می کنند، و کیفیت درخشان بودن را به دندان ها اضافه می کنند. در مقایسه، پاکسازی های دندانی کاری است که به طور خاص با هدف زدودن پلاک و تارتارهای تشکیل شده از روی دندان ها و خط لثه انجام می شود. دومی ممکن است شامل جرمگیری (خراش دادن دندان ها)، پاکسازی عمقی و نخ دندان کشیدن تخصصی باشد.